Afgelopen vrijdag mocht de wens van mijn vader in werking gaan. Nog een keer op de koffie en rondkijken in het huis van zijn dochter en schoonzoon.

Hij heeft een bijzondere dag gehad die begon onderweg. Hij wilde niet met lege handen aankomen en wilde bloemen meenemen. De medewerkers zijn gestopt bij Poppelaars tuincentrum in Breda. Hij werd met de brancard uitgeladen en het tuincentrum ingereden. Dat trok veel bekijks. De medewerker van het tuincentrum heeft het verhaal aangehoord wat ambulancewens was en waarvoor mijn vader daar was. Hij wilde de bloemen afrekenen om naar mij te gaan, maar daar wilde de medewerkster niks van weten en mijn vader mocht de bloemen kosteloos meenemen!

Het was een emotionele ochtend. De wens is aangemeld door een hele goede vriend van mijn vader en die was er ook bij. In alle rust is mijn vader bij ons geweest en we hebben allemaal rustig bij hem gezeten en gekletst.

De donderdag voor deze wens zijn er nieuwe meubels bezorgd in het huis van mijn ouders. Meubels die hij uitgezocht had voor hij ziek werd. Ik wilde dat hij die nog zou zien. In overleg met de verpleegkundige en chauffeur zijn we smiddags naar zijn huis gegaan. Ook een emotioneel moment omdat hij ook nog eens voor het laatst in zijn huis is. Ook een verrassing voor mijn moeder want die wist niks.

Moe maar voldaan is hij daarna naar de hospice terug gegaan.

Namens degene die de wens aangemeld heeft bij jullie, mijn vader, moeder en mijn gezin wil ik jullie heel erg bedanken voor deze mooie dag. We denken hier vaak aan terug.