op dit moment 21181 wensen vervuld 1610 mooie verhalen
Voor donaties:
NL61 RABO 0112 9246 11

AD -Tranen bij iedereen in trouwzaal als ongeneeslijk zieke Rob zijn dochter weggeeft

AD -Tranen bij iedereen in trouwzaal als ongeneeslijk zieke Rob zijn dochter weggeeft

1 maart 2024

De laatste wens van Rob Zijlstra kwam uit toen hij zijn dochter Evelyne mocht weggeven bij het altaar. De 78-jarige Zoetermeerder heeft niet lang meer te leven. Dankzij Stichting Ambulance Wens was hij deze week desondanks bij de trouwerij. ,,Hij schoot meteen vol toen hij me zag.”

 

Tranen bij iedereen in trouwzaal als ongeneeslijk zieke Rob zijn dochter weggeeft: ‘Het was zo mooi’ | Instagram | AD.nl

'Nog één keer naar Feyenoord in de Kuip"

'Nog één keer naar Feyenoord in de Kuip"

Stichting Ambulance Wens vervult met 270 medische vrijwilligers dagelijks gratis laatste wensen van niet mobiele terminale patiënten. Zo waren zij afgelopen week ook actief bij het duel tussen Feyenoord en AZ. Hier werd de wens van een Feyenoordsupporter ingewilligd. "Gisteren kon deze kon deze meneer nog één keer naar een wedstrijd van Feyenoord in de Kuip. Vandaag mogen we 5 andere immobiele (terminale) patiënten helpen met een laatste wens." Prachtig om te zien dat meneer volop heeft genoten.

Business Netwerk Haaglanden komt in actie voor St. Ambulance Wens.

Business Netwerk Haaglanden komt in actie voor St. Ambulance Wens.

"Business Netwerk Haaglanden steunt dit hele jaar Stichting Ambulance Wens en via dit mooie netwerk kwam onze Kees in contact met Mario de filiaalmanager van Jumbo Supermarkten Bastiaansplein Delft", stelt zij online. "Na een leuke kennismaking gaan zij een heel jaar lang donaties ophalen voor Stichting Ambulance Wens. Aan het einde van jaar hoopt de Jumbo een mooi bedrag te kunnen doneren.

Killian Lindenburg wint prestigieuze prijs met emotionele foto, die in het AD werd gepubliceerd

Killian Lindenburg wint prestigieuze prijs met emotionele foto, die in het AD werd gepubliceerd

 Fotograaf Killian Lindenburg heeft vrijdag de prestigieuze prijs de Zilveren Camera in de categorie ‘Nieuws regio enkel’ gewonnen. Tijdens de huldiging van Feyenoord vorig jaar maakte hij, in opdracht van het AD Rotterdams Dagblad, een foto van de ernstig zieke René Claessens. Het was zijn laatste wens om zijn geliefde club nog één keer met de kampioensschaal te zien.

Ons Marij vertelt: Wensambulance

Ons Marij vertelt: Wensambulance

https://www.helmondnu.nl/algemeen/algemeen/16489/ons-marij-vertelt-wensambulance

Deze week heb ik iets bijzonders te vertellen. Vorige week heb ik een soort reis van mijn leven gemaakt, ik ben naar Oostenrijk geweest met de Wensambulance met mijn broer Jan die ernstig ziek is en zijn dochter Peggy.

Onze Jan gaat zomer en winter al 40 jaar naar Zell am Ziller in Oostenrijk. Het afgelopen jaar is hij ziek geworden en had ik gehoord dat hij zo graag afscheid zou willen nemen van zijn geliefde vakantieplekje. Ik dacht gelijk aan de Wensambulance, zo deed ik een aanvraag en werd bijna gelijk teruggebeld. Anderhalve week later was bijna alles rond.

Een klein probleem, midden in het wintersportseizoen kon de Wensambulance geen hotel vinden, sowieso niks in de buurt van Zell. Ik heb een Facebookgroep ingeschakeld ‘vrienden van het Zillertal’ waar ik al een paar jaar inzit met meer dan 12.000 (bijna allemaal) Nederlanders die hier op vakantie gaan of wonen, die avond zochten er velen met me mee, 50 hotels gebeld maar alles zat vol. Maar ik kreeg een berichtje ‘of ik Landhaus Alpenherz in Asschau wou bellen’. Ik gebeld naar Wendy Tobben, zij en haar man Marc (Nederlanders) zijn eigenaar van dit geweldig mooie hotel, zij hadden nog plek en als klap op de vuurpijl boden ze de 3 kamers die we nodig hadden gratis aan. Ongelooflijk, er zijn nog steeds lieve, goede mensen in de wereld.

Op zondagmorgen 4 februari vertrok ik met mijn broer Jan, zijn dochter Peggy, verpleegkundige Flora en chauffeur Siem naar Oostenrijk vanuit Tilburg. Een heerlijk lunchpakket gesponsord door Bertje Manders ging mee, iedereen in onze omgeving leefde mee. De hele familie Scheepens stond buiten toen onze Jan de ambulance inging om hem uit te zwaaien. Wat gunde iedereen hem dit en wat mooi dat Peggy en ik in de ambulance mee konden reizen. 

Ik hoef niet te vertellen wat een bekijks je hebt met die Wensambulance, onderweg gingen we met brancard en al koffie drinken of een broodje eten. Onze Jan werd enorm goed verzorgd door Flora de verpleegkundige en door Siem de chauffeur, we hadden het niet beter kunnen treffen met deze 2 toppers, zo zorgzaam, zo lief zelfs voor ons. Vrijwilligers (beiden met pensioen) bij Stichting Wensambulance Nederland.

Het hotel had bij mij geïnformeerd wat onze Jan zijn lievelingseten was in Oostenrijk. De eerste dag aten we forel. Ook hadden ze een speciale taart voor hem gemaakt met bergen en edelweiss erop. Het hotel voelde als een warme deken om ons heen, de naam Landhaus Alpenherz maken ze zeker waar, wat een lieve mensen.

Dan was de wensdag aangebroken, die begon met een ritje in de ambulance door de bergen door de omliggende dorpjes waar we op sommige plekken stopten, onze Jan lag stilletjes naar buiten te kijken, het Zillertal schoot aan hem voorbij. Dan naar de koffie in hotel Brau waar de familie Schneeberger zich bij ons voegde, zijn Oostenrijkse vrienden die inmiddels ook midden 80 zijn. Onze Jan verbleef altijd bij hen in een appartement, elk jaar, zomer en winter, voor 40 jaar. Met deze mensen wou onze Jan deze laatste dag in het Zillertal doorbrengen. Voor de lunch hadden ze een geweldig restaurant hun keuken speciaal laten openen en met een prachtige view zaten we heerlijk samen te lunchen. 

Dan natuurlijk samen hoog de bergen in naar een prachtig panorama uitzicht over Zell am Ziller. Hier nam de familie Schneeberger met een prachtige toespraak afscheid van mijn lieve broer. We hebben nog mooie foto’s gemaakt en met tranen (bij iedereen), een kus, een warme omarming, namen ze van elkaar afscheid met de woorden ‘voor altijd in ons hart’. De zon hoog aan de hemel, 15 graden op 1200 meter hoogte, het kon niet mooier.

Dit was werkelijk onbetaalbaar dat dit zo kon, we reden terug naar ons hotel voor ons laatste diner, natuurlijk Wiener schnitzel. Die avond gingen we vroeg slapen, want de volgende dag gingen we weer richting Nederland. 

Na een heerlijk ontbijt reden we aan, in de ambulance zaten we stil voor ons uit te kijken, ieder met zijn gedachten, we reden door de bergen en met tranen in men ogen zag ik onze Jan de laatste beelden van Oostenrijk tot zich nemen. Wat gunde ik hem dit en hoe geweldig dat dit kon. 

Onze Jan zijn woorden ‘dit neemt niemand me meer af’, zo ist Jan. De ambulance bracht ons veilig thuis, we namen afscheid van Flora en Siem, wat waren die twee geweldig.

Bedankt Stichting Ambulancewens Nederland. Bedankt Landhaus Alpenherz Asschau voor hun warme, geweldige gastvrijheid. Jullie hebben onze Jan de mooiste wensdag gegeven die er maar bestaat. Wat heeft onze Jan genoten, en wij ook.

AD - 'Op kindergezichtjes horen geen tranen’

AD - 'Op kindergezichtjes horen geen tranen’

Zieke meester Bob (76) neemt afscheid van zijn leerlingen: ‘Op kindergezichtjes horen geen tranen’

Als meester Bob het schoolplein van de Veldrakker in Nieuwegein wordt opgereden, wacht hem een erehaag van 358 kinderen die luid voor hem applaudisseren.

Liggend op zijn brancard zwaait hij hen opgewekt toe. Hij is hun aller vriend en ‘opa’. En ze weten het ook allemaal: meester Bob gaat dood.

 

https://m.youtube.com/watch?v=F8Hs8wYiWgw

https://www.ad.nl/nieuwegein/zieke-meester-bob-76-neemt-afscheid-van-zijn-leerlingen-op-kindergezichtjes-horen-geen-tranen~adb46b20/?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_campaign=socialsharing_web&fbclid=IwAR3UR-yo93QUoYvYBW5padoJbvW1zK_rrRLLCgG-tosSK0kjmLUx0fIn7tk

Afscheid van "zijn" leerlingen

Afscheid van "zijn" leerlingen

Concierge Bob is ernstig ziek:

'Straks moeten jullie weer vrolijk zijn'

De Levensclub

De Levensclub

In augustus is Kees geinterviewd door De Levensclub. 

Wat is de levensclub?

Elk jaar krijgen 120.000 mensen de boodschap dat ze medisch uitbehandeld zijn. Dat geen enkele behandeling hun ziekte nog kan terugdringen of genezen. Een enorme klap. Ook voor ouders, kinderen, familie en vrienden. De Levensclub is de plek voor iedereen die hiermee van dichtbij te maken krijgt. Want het voelt misschien zo, maar je bent niet alleen.

Benieuwd naar het interview klik dan hier.

De laatste wens van Sanja: terug naar Kroatië

De laatste wens van Sanja: terug naar Kroatië De laatste wens van Sanja: terug naar Kroatië

https://www.tergooi.nl/de-laatste-wens-van-sanja/

 

Als Sanja te horen krijgt dat er voor haar geen kans op genezing meer is, heeft zij nog één wens. Ze wilde terug naar Kroatië, het land waar zij vandaan komt. Met hulp van Stichting Ambulance Wens is Sanja’s wens afgelopen week in vervulling gegaan.

 

Oncoloog dr. Pieter van den Berg: ‘Helaas is het niet iedereen gegeven om weer beter te worden. Sanja vertelde me dat ze op de achterbank van de auto van haar man naar Kroatië wilde reizen om daar te overlijden. Maar dat kon écht niet, omdat Sanja medische zorg nodig heeft. Daarom hebben we Stichting Ambulance Wens om hulp gevraagd en gelukkig konden ze ons snel helpen.’

Verpleegkundige in opleiding Patty van Oostrum zorgde in Tergooi MC voor Sanja en was betrokken bij de voorbereidingen van de reis: ‘Vorige week gaf Sanja aan dat ze naar Kroatië wilde. Met zijn allen hebben we een tandje bijgeschakeld om alles te regelen. Afgelopen dinsdag is Sanja hier opgehaald en inmiddels is ze al in Kroatië. Dat dit is gelukt, daar zijn we met ons team mega dankbaar voor!’

Dankbaar

Ambulance-chauffeur Mirjam Schouwenaar is één van de 270 vrijwilligers bij Stichting Ambulance Wens. Samen met collega Frank Halter bestuurde ze de ambulance terwijl verpleegkundige Marian van Kesteren zorgde voor Sanja. Mirjam vertelt: ’De moeder van Sanja zat ook in de ambulance. En Sanja’s man reed er met zijn eigen auto achteraan. We zijn ’s nachts aangekomen en werden onthaald door familie. De lach op het gezicht van Sanja zal ik nooit vergeten. Dat is waarvoor we het doen.’

Dada, de schoonzus van Sanja laat namens de familie weten enorm dankbaar te zijn voor alle hulp bij de laatste wens van Sanja: ‘Wij zijn diep geraakt door de zorg en toewijding van dit geweldige team.’

Kippenvel

‘Ik heb de foto gezien en haar lach was heel duidelijk zichtbaar’ zegt oncoloog dr. Pieter van den Berg. ‘Als ik naar de foto’s kijk krijg ik kippenvel. Op medisch gebied konden wij niets meer betekenen voor Sanja. Maar doordat we dit samen met de Stichting Ambulance Wens konden organiseren hebben we voor Sanja het verschil kunnen maken. De wereld staat in brand, er zijn oorlogen en natuurrampen, maar gelukkig gebeuren er ook hele mooie dingen. Deze week spreek ik Sanja per telefoon om te horen hoe het met haar gaat.’

Ambulance Wens krijgt bijna 1500 euro van familie Vorstenbos

Ambulance Wens krijgt bijna 1500 euro van familie Vorstenbos

https://albrandswaardsdagblad.nl/Lokaal/ambulance-wens-krijgt-bijna-1500-van-familie-vorstenbos

Afgelopen week heeft stichting Ambulance Wens een mooie donatie ontvangen van de familie Vorstenbos, zo laat de stichting online weten.

"Deze week kreeg wensplanner Vanessa deze mooie donatie van 1.469,50 EURO overhandigd door de familie van Wil Vorstenbos. We hebben voor Wil een wens mogen vervullen. Hij wilde graag nog één keer naar zijn oude werk", laat de stichting weten. "Bij zijn uitvaart is dit mooie bedrag opgehaald en hiermee kunnen wij weer meerdere wensen vervullen." Weet u nog iemand die zij mogen helpen met een laatste wens? Vul dan het wensformulier in op www.ambulancewens.nl/wensenformulier.

Wens van terminale Anke gaat in vervulling op circuit Zandvoort: 'Het is één groot feest'

Wens van terminale Anke gaat in vervulling op circuit Zandvoort: 'Het is één groot feest'

Anke Brakema-De Best heeft de ziekte van Huntington. Hoelang ze nog te leven heeft is onbekend, maar haar zorgen zijn vrijdag even aan de kant geschoven. Ze is door Stichting Ambulancewens meegenomen om samen naar het circuit in Zandvoort te gaan om te genieten van de races. Vroeger reed Anke met haar man Marius op de motor vanuit Leiden naar Zandvoort om de Formule 1-races te bekijken. Het zijn mooie herinneringen die voor Anke vrijdag even worden herhaald, al is het dit keer niet achterop de motor. In de ochtend is ze met de ambulance opgehaald bij het verpleeghuis waar ze lag te popelen om naar Zandvoort te gaan. Spanning ten top. "Ik heb voor geen meter geslapen", vertelt de enthousiaste Anke aan Hart van Nederland. "Ik hoop dat ik Max Verstappen kan zien." In het echt "Zestig jaar geleden gingen we samen op de motor naar het circuit en zaten we samen in de duinen", vertelt Marius. "Ik had er niet van durven dromen om dit nu nog, samen met mijn vrouw, te kunnen doen." Ze zijn beiden race-fanaten en kijken het liefst iedere wedstrijd samen op de tv. Marius maakt met liefde een borrelplankje klaar en met merchandise-kleding en -accessoires genieten ze in stijl van de wedstrijden. Vrijdag mogen ze de races weer in het echt zien. "Het is echt een feest", vertelt Anke. Ze klapt in haar handen en straalt wanneer ze de racemonsters over het terrein ziet sjezen. Deze dag kan voor Anke en haar man niet meer stuk.

https://www.kijk.nl/programmas/hart-van-nederland-late-editie/xRxgRuDsTbQDQp

Zandvoort
In het verleden gingen Anke en haar man Marius op de motor van Leiden naar Zandvoort om naar Formule 1-races te kijken. Die fijne herinneringen werden afgelopen vrijdag herbeleefd, hoewel deze keer niet op de motor. 's Ochtends werd ze opgehaald met een ambulance bij het verpleeghuis, waar ze vol enthousiasme uitkeek naar haar uitje naar Zandvoort.

Emotionele beelden: laatste wens van Anke wordt werkelijkheid op circuit Zandvoort (gids.tv)

Hans Meerman nog één keertje langs de lijn

https://www.rodi.nl/vlaardingen/sport/354821/hans-meerman-nog-een-keertje-langs-de-lijn

Het applaus is voor Zwaluwens lid van verdienste Hans Meerman, die nog een keer zijn cluppie bezocht en daarvoor zelf ook de handen op elkaar krijgt. (Foto: Mischa Keemink)

Het applaus is voor Zwaluwens lid van verdienste Hans Meerman, die nog een keer zijn cluppie bezocht en daarvoor zelf ook de handen op elkaar krijgt. (Foto: Mischa Keemink)

 

Het leverde aan de Zwaluwenlaan emotionele momenten op, nadat de ernstig zieke door een ambulance van de Stichting Ambulance Wens naar de Zwaluwenlaan gebracht was. Nog een keer wilde hij zijn cluppie zien en zag de zwartwitten, dankzij een treffer van Jazzy Adams, met 1-0 winnen van DSO. Voordat arbiter Pim Weghorst liet aftrappen ging echter eerst alle aandacht naar Meerman. De clubleiding noemt het een moment van realiteitszin. “Want er zijn echt belangrijker zaken dan alleen voetbal of sport in het algemeen. Dat bleek zaterdag maar weer eens.”

Meerman hield zich altijd bescheiden op de achtergrond. Liep in goede tijden bij thuiswedstrijden een rondje langs de zijlijn, maakte een praatje met bekenden en genoot ingetogen van een winnend Zwaluwen. Doordeweeks was hij ook aan de Zwaluwenlaan te vinden. Als vrijwilliger en punctueel materiaalman. 

“Het was fantastisch, dat er nadat het slechte nieuws over zijn ziekte bekend werd, spontaan geopperd werd om voor hem nog een keer naar hier te halen en een geweldige dag te organiseren.” Maar er was op die geweldige dag meer. Om zijn jarenlange inzet te belonen draagt het scorebord voortaan zijn naam. Hij was nu zelf nog bij de onthulling en genoot van het klaterend applaus van de vele aanwezigen: zijn vrienden, familie, oud-spelers, van de Zwaluwen- en DSO-voetballers en teamleiding en van het publiek. “Een heftige en mooie dag voor de Zwaluwen-familie”, noemt de clubleiding het. “En heel indrukwekkend”.

Sia en Cor naar Blijdorp

Sia en Cor naar Blijdorp

Ernstig zieke Cor liet zijn zorgassistent weten dat hij blij is dat zijn vrouw Sia het zo goed heeft in het Hart van Zuidland. De meiden hebben volgens hem een hart van goud. Om Sia en Cor als rasechte Rotterdammers een leuke dag te bezorgen regelden de meiden via Stichting Ambulance Wens een bezoek aan Blijdorp.

Sia en Cor naar Blijdorp - Adverteren Nissewaard | Groot Nissewaard | Krant en Online

Curacao

Curacao

https://curacao.nu/curacaose-wensambulance-laat-twee-wensen-in-vervulling-gegaan/

Willemstad 12 september 2023

Afgelopen zondag heeft Ambulance Wens Curacao, twee wensen uitgevoerd. Eén bewoner uit hospice Arco Cavent en één bewoner van hospice Hamied wilden nog graag één keer naar huis om samen te zijn met familie en vrienden

Fundation Ambulans Deseo Korsou, FADK is twee jaar geleden opgericht en heeft alls laatste doel, laatste wensen van immobiele terminale patiënten -gratis- in vervulling te laten gaan.            Bij de uitvoering van iedere wens wordt gebruik gemaakt van een speciaal hiervoor aangepaste ambulance van Catharina's Care Foundation. Tijdens de wens zijn enthousiaste en gemotiveerde vrijwilligers waaronder geschoold medisch personeel vam het CMC Ziekenhuis. De uitvoering van de wensen wordt mogelijk gemaakt door donateurs. Zonder donaties kunnen er geen wensen vervuld  meldt de stichting.

 

Omroep Zeeland

https://www.omroepzeeland.nl/nieuws/15853937/van-europa-tot-australie-na-20000ste-wens-blijft-stichting-ambulance-wens-groeien

 

Van Europa tot Australië, na 20.000ste wens blijft Stichting Ambulance Wens groeien

Nog één keer de klok thuis horen tikken, de zee zien of een concert bijwonen. Dit soort wensen worden bij terminale patiënten vervuld door Stichting Ambulance Wens. Inmiddels heeft de stichting al voor de 20.000ste keer een wens in Nederland vervuld. "Het zijn voor ons vaak de hele simpele dingen om te doen, maar voor hun is het zo groot", vertelt directeur Kees Veldboer jr.
Stichting Wens Ambulance
 
Vrijwilligster Mirjam Schouwenaar maakt de ambulance na ieder ritje schoon© Omroep Zeeland
Hij vertelt er samen met vrijwilligster Mirjam Schouwenaar en nabestaande Nathalie van der Laan over in het radioprogramma De Zeeuwse Kamer.
De stichting werd in 2007 opgericht door de vader van Veldboer jr. Als ambulancemedewerker zag hij veel zieke mensen die ook nog een wens hadden. Op die manier ontstond het idee. "Mensen denken vaak dat het hele grote wensen zijn, maar dat valt echt mee. Het zijn voor ons vaak de hele simpele dingen om te doen, maar voor hun is het zo groot", zegt hij.

Van Europa tot Australië

Het bedrijf blijft maar groeien, want ze hebben inmiddels al 20.000 wensen gereden, maar dat doen ze niet alleen meer in Nederland. "We zitten nu al in 19 landen en vervullen zo'n vijf tot zeven wensen per dag." Buiten Europa is de ambulance ook te vinden want zelfs in Australië en Singapore worden wensen vervuld. "Mijn vader is door de BBC uitgeroepen tot meest inspirerende man en zo viel het wereldwijd op. Vrijwilligers worden hier opgeleid en lopen mee. En zo kunnen ze het zelf ook oppakken in hun eigen land."
Je mag alleen als vrijwilliger bij de ambulance aan de slag als je als achtergrond een uniformberoep hebt. Zoals politie, ambulance of brandweer. Daarnaast zit er ook een verpleegkundige in de ambulance. Mirjam Schouwenaar is één van die vrijwilligers en ziet haar werk als een heel dankbaar beroep. "Van dichtbij heb ik het zelf meegemaakt. Mijn vader moest vanuit het buitenland naar Nederland worden vervoerd en zo wilde ik het ook oppakken." En dat doet ze nu met volle overtuiging. "Er zijn zoveel wensen. Nog een keer naar de boulevard in Vlissingen, nog een keer naar huis of naar het buitenland. Iedere wens is uniek. En tuurlijk de ene wens komt dichterbij dan de andere", vertelt ze.
Joop van der Laan - Eindhoven
 
Louis van Gaal maakte na afloop van de wedstrijd een praatje met Joop van der Laan© Joop van der Laan
Nathalie van der Laan zag de wensambulance van een andere kant. Haar man Joop, sportverslaggever bij Omroep Zeeland, is vorig jaar overleden. Hij kon nog één keer naar het voetbalinterland door Stichting Ambulance Wens. "Het was één groot feest in het PSV-stadion. De mensen van de wensambulance namen het ook zo professioneel op." Naast dat Joop van de interland Nederland - Montenegro genoot, sprak hij ook nog met onder andere bondscoach Louis van Gaal.
Het is een mijlpaal voor Stichting Ambulance Wens dat zij al 20.000 wensen hebben vervuld. Maar Veldboer jr. heeft nog meer plannen. "Ik zou willen dat er voor iedereen zo'n wens in vervulling kan gaan. We horen wel vaker dat ze niet verwacht hadden dat het kon, maar dan kon het wél. We kunnen al binnen twee dagen een wens in vervulling laten gaan."

Stichting Ambulance Wens heeft dubbel gevoel bij mijlpaal: ‘20.000 vervulde wensen zijn ook 20.000 overleden mensen’

Stichting Ambulance Wens heeft dubbel gevoel bij mijlpaal: ‘20.000 vervulde wensen zijn ook 20.000 overleden mensen’

https://www.dehavenloods.nl/nieuws/algemeen/48392/stichting-ambulance-wens-heeft-dubbel-gevoel-bij-mijlpaal-20-

Rotterdam - Het is vandaag (vrijdag 21 juli) een bijzondere dag voor Stichting Ambulance Wens. De mijlpaal van 20.000 werd behaald. In 16 jaar zijn 20.000 wensen van terminale patiënten vervuld. En dat levert een dubbel gevoel op: ‘Natuurlijk zijn we best een beetje trots, maar die 20.000 wensen betekenen ook dat er 20.000 mensen overleden zijn.’ Het begon allemaal met een simpel idee: ‘We kunnen de mensen niet meer beter maken, maar we kunnen ze nog wel een geweldige dag bezorgen.’ Dat was 16 jaar geleden. Kees Veldboer, de zoon van de gelijknamige oprichter, heeft al die jaren heel bewust meegemaakt en is sinds twee jaar directeur van Stichting Ambulance Wens.

Dankbare mensen “Volgende week is het precies twee jaar geleden dat mijn vader plotseling overleed aan een hartstilstand. Toen hebben we wel even gedacht ‘wat nu’, maar in de week daarna kregen we 2000 brieven van dankbare mensen. Dus we realiseerden ons al snel dat we het werk van mijn vader voort moesten zetten. Ik was makelaar, maar ben toen full time directeur geworden. We hebben 270 vrijwilligers, 110 chauffeurs en 160 verpleegkundigen. Ze komen uit het hele land. We hebben zelfs een chauffeur die uit Friesland naar Rotterdam komt rijden om hiervandaan een wens te vervullen.”

Feyenoord en Ajax Stichting Ambulance Wens zorgt ervoor dat de laatste wens van een terminaal patiënt in vervulling gaat. Bij het kantoor aan de Abel Tasmanweg staan daar zeven ambulances voor klaar. De wensen komen vanuit het hele land (en de stichting heeft zelfs navolging in 19 andere landen). “Het lukt vrijwel altijd binnen één tot twee dagen, soms bij een spoedwens zelfs op dezelfde dag al. Allerlei partijen helpen mee. Bij Blijdorp, Feyenoord, Ajax etcetera zijn we altijd welkom. Maar ook bijvoorbeeld bij concerten die door Mojo georganiseerd worden. En als het niet gratis kan, betalen wij de tickets. De familie heeft nooit kosten. Ons uitgangspunt is dat de betrokkenen zich nergens druk over hoeven te maken.” Veldboer vertel verder: “In 95 procent gaat het om mensen die terminaal zijn en nog één laatste wens hebben. Maar we helpen ook mensen die op de IC liggen en bijvoorbeeld naar een begrafenis willen. Volgend jaar krijgen we een achtste ambulance erbij die als IC-ambulance is ingericht, met extra apparatuur en extra ruimte.”

Vakantiehuisje Na de mijlpaal van 20.000 gaan in de toekomst nog vele duizenden wensen volgen. Met evenzovele herinneringen. Veldboer: “Het meest bijzondere wat ik zelf heb meegemaakt was de laatste wens van mijn moeder in 2013. Toen is mijn vader chauffeur geweest en ik samen met mijn stiefmoeder als verpleegkundige meegegaan. we zijn naar een vakantiehuisje gegaan, de Apenheul, wezen winkelen. Daar dacht ik vandaag wel aan ja, toen we deze mijlpaal vierden.” Stichting Ambulance Wens merkt nog steeds dat veel mensen niet weten wat er allemaal mogelijk is, en dat dat zonder kosten is. Elke dag roep de stichting mensen met wensen op die aan te melden. Intakeformulier | Stichting Ambulance Wens

Huldiging Feyenoord 2023

Huldiging Feyenoord 2023

https://www.hartvannederland.nl/regio/zuid-holland/zieke-feyenoordfan-ruben-op-brancard-toch-bij-huldiging-ik-wist-niet-wat-me

Hij kan het nog maar nauwelijks beseffen. De twintigjarige Ruben uit Vleuten was vandaag tóch bij huldiging van 'zijn' Feyenoord. Dat had hij nooit gedacht, want hij heeft meerdere gebroken ruggenwervels. Dankzij Stichting Ambulancewens kon hij vandaag op een brancard naar de Coolsingel toe.

Nog één keer Feyenoord kampioen zien worden

https://www.ad.nl/videos/productie/rene-ziet-feyenoord-nog-een-keer-kampioen-worden-376656

 

René Claessens heeft leverkanker en heeft gister Feyenoord nog één keer kampioen zien worden. Vandaag kon hij met Stichting Ambulance Wens naar de huldiging in Rotterdam: 'Grandioos'.

Oostwouder Kees geniet nog één keer van zijn geliefde fanfare

Oostwouder Kees geniet nog één keer van zijn geliefde fanfare

https://www.nhnieuws.nl/nieuws/321859/oostwouder-kees-geniet-nog-een-keer-van-zijn-geliefde-fanfare

Bijna 70 jaar lang stond een groot deel van het leven van Oostwouder Kees van Meulem in het teken van muziek. Decennia lang was hij verbonden aan fanfare O.K.K en het Ouderenorkest. In zijn laatste levensfase moet hij die liefde loslaten. Dankzij Stichting Ambulance Wens kon hij toch nog één keer genieten van 'zijn' club.

"Normaal gesproken horen er bij dit nummer ook pauken", vertelt dirigent Niels Ket halverwege het jaarlijkse Buitenconcert van de plaatselijke fanfare. "Maar het gaat helaas niet zo goed met onze paukenspeler. Maar Kees, we zijn blij dat je er toch bij bent!" Gevolgd door een kletterend applaus.

De emoties gieren dinsdagavond over het plein aan de Korteling in Midwoud. Waar Kees er als vast onderdeel van de club 'natuurlijk' bij is. Al bijna 60 jaar is hij lid van Oefening Kweekt Kennis, 25 jaar lang was hij er voorzitter van. Maar wat is logisch als je eigen onderkomen zich in een hospice bevindt en je levensverwachting er één van de korte termijn is?

Ambulance uit Rotterdam

Maar hij is er. Laura van Meulem is de dochter van Kees én de huidige voorzitter van O.K.K. "Via via hoorden we over Stichting Ambulance Wens. Zij vervullen laatste wensen van ernstig zieke mensen. Toen we de situatie uitlegden, reageerden ze direct positief. Er kwam een speciale ambulance uit Rotterdam en zij hebben mijn vader gehaald en gebracht, samen met de kleinkinderen Bart, Milou en Anouk. Prachtig dat zoiets bestaat."

Het is mooi, verdrietig, waardevol en alles tegelijk. Kees is dan ook niet zomaar iemand. Een levend dorpsmonument van de dorpen Mid- en Oostwoud. Want naast de muziek is er voor de oud-dorpsschilder ook biljarten. En het voetbal. Ook van voetbalvereniging MOC was hij 20 jaar voorzitter. Je wenst iedere gemeenschap een Kees, een gouden kracht waarop het verenigingsleven drijft. 

De bijna 80-jarige Oostwouder, die in 1966 in het dorp kwam wonen, raakt in zijn jeugdjaren in geboortedorp Wijdenes al in aanraking met de muziek. Eerst speelt hij op de kleine trom, later op de grote trom en daarna op pauken. Tot het lichaam hem onlangs in de steek laat. Een hersentumor maakt een einde aan een muzikale loopbaan van bijna 70 jaar.

"Hij stond altijd voor O.K.K klaar", weet Laura als geen ander. "Instrumenten ophalen en inladen heeft hij tot het laatste moment gedaan. Hij stond tijdens optredens altijd achteraan en jutte dan het publiek op om mee te doen. Hij was het gezicht van de vereniging."

'Moet ik meedoen?'

Kees ziet dochter Laura en zoon Robbert als vanzelfsprekend in het orkest zitten, kleinzoon Bart drumt voor de gelegenheid nog twee nummers mee. De overige familie en bekenden kijken belangstellend toe. "Moet ik meedoen?", reageert hij gevat, als het woord tot hem gericht is. De grap is bij Kees nooit ver weg. 

Liggend op een bed tikt hij mee, op het ritme van de muziek. Hij zwaait, klapt, zingt en geniet nog één keer. "Hij houdt van de muziek en van de mensen", weet Laura. "En hij houdt ook van aandacht. Nou, dat kreeg hij voldoende."

Dankzij Stichting AMBULANCE WENS kan ongeneeselijk zieke Yvonne TOCH naar de HULDIGING

Dankzij Stichting AMBULANCE WENS kan ongeneeselijk zieke Yvonne TOCH naar de HULDIGING

https://youtu.be/AHpGzwD7wFI

Nog één keer een optreden van Chicago Funk

Nog één keer een optreden van Chicago Funk

https://www.vlaardingen24.nl/nl/nieuws/nieuws/nog-eacuteeacuten-keer-een-optreden-van-chicago-funk/35746

VLAARDINGEN - In het woud van goede doelen neemt de Stichting Ambulance Wens Nederland een bijzondere plek in. Een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances. Een geweldig mooi initiatief en dat bleek afgelopen woensdag nog maar eens in vlaardingen. Een fan van Chicago Funk wilde graag nog één keer een optreden van de band meemaken. Dat werd het optreden op de Westhavenplaats in het kader van Vlaardingen750.

,,Muziek verlicht en verbindt dat is een uitdrukking die al eeuwen bekend is, maar sinds afgelopen week zeker één van onze drijfveren is geworden'', laat Chicago Funk via Facebook weten. ,,Via de Stichting Ambulance Wens kregen wij de vraag of een ongeneeslijk zieke fan nog bij een show van ons kon zijn. En dan is er een moment van stilte van onze kant, want dan komt het besef dat muziek dus echt verlicht en verbindt... Uiteraard hebben wij hier aan meegewerkt en met behulp van de Stichting Ambulance Wens en organisatie Vlaardingen750 hebben wij deze fan de vip van de vip plaats gegeven op de catwalk! We hebben alles gegeven wat in onze macht lag en zagen hem glunderen bij onze uitvoering van Boogie Wonderland. Wij willen de Stichting Ambulance Wens Nederland danken voor al het mooie werk dat zij verrichten. En voor onze fan: voor ons ben je een SHINING STAR! We wensen je veel kracht en sterkte toe. En voor iedereen die dit leest..,wees lief voor elkaar en geniet elke dag van het leven.. en als wij er nog een lekkere funky groove aan toe kunnen voegen doen wij dat met alle liefde.''

AD - Stichting vervulde al bijna 20.000 laatste wensen, en kan straks nog ziekere patiënten een mooie dag geven

AD - Stichting vervulde al bijna 20.000 laatste wensen, en kan straks nog ziekere patiënten een mooie dag geven AD - Stichting vervulde al bijna 20.000 laatste wensen, en kan straks nog ziekere patiënten een mooie dag geven AD - Stichting vervulde al bijna 20.000 laatste wensen, en kan straks nog ziekere patiënten een mooie dag geven

De laatste wensen van de Limburgse Alyssa Denkers (30) die naar Metallica ging....                                                                                     

En Sonja Boertje (71) uit Rotterdam die de koning ontmoette, maakten diepe indruk. In beide gevallen speelde de Stichting Ambulance Wens een grote rol. Hoe triest de aanleiding ook is, er is ook goed nieuws: binnenkort gaat de stichting met een speciale intensive care-ambulance de weg op om nog meer wensen te realiseren.

,,Steeds vaker kloppen bij ons mensen aan die in het ziekenhuis op de intensive care liggen en graag naar een bijzondere gebeurtenis zouden willen”, zegt Kees Veldboer jr., directeur van de Stichting Ambulance Dienst. ,,Laatst nog; de familie van een 15-jarige jongen die zwaargewond was geraakt bij een verkeersongeval waarbij zijn broer om het leven was gekomen, kwam met een verzoek. Die jongen verbleef op de intensive care en wilde graag de uitvaart van zijn broer bijwonen. We hebben zijn wens gelukkig in vervulling kunnen laten gaan door hem in een van onze ‘gewone’ ambulances te vervoeren, maar straks kan dat in een speciale ic-bus.”

-----------------------------------------------------------

Doodzieke Sonja (71) had nog één wens: ‘Donderdag, donderdag, fluisterde ze’

Een week geleden overleed haar man, zelf is Sonja Boertje (71) uit Rotterdam-Lombardijen doodziek. Eén hartenwens had ze nog: het koningspaar ontmoeten. Dat lukte, donderdag tijdens Koningsdag in Rotterdam. Het werd ‘een dag om nooit te vergeten’.

Wachtend op de koning geniet de 71-jarige Sonja Boertje uit Lombardijen samen met haar vriendin Krista Apperloo (56) van elk moment op Koningsdag. Ze zitten pal naast het podium op Blaak in het stadscentrum van Rotterdam, op een steenworp speelt de Hermes House Band. Deze Koningsdag lijkt alles voor haar mee te zitten: de zon schijnt, ze voelt zich goed en de sfeer in de stad zit er goed in. ,,Soms valt ze in slaap, maar dan maak ik haar gewoon weer wakker”, vertelt Krista.

-------------------------------------------------------------

Metallica bezorgt terminaal zieke Alyssa (30) de avond van haar leven:

‘Voor mij en Mike zo speciaal’ concert amsterdamMuziek biedt troost, vult je met liefde en laat je voor heel even die narigheid in je leven vergeten. Voor de 30-jarige Alyssa Denkers kwam het concert van Metallica in de Arena als geroepen. Afgelopen weekend hoorde de Limburgse verpleegkundige dat ze door een zeldzame ziekte niet lang meer te leven heeft. Dankzij een stichting ging haar laatste wens donderdagavond in vervulling. ,,We hebben enorm genoten, van begin tot eind.”

Stiekem had Alyssa alle hoop al opgegeven. Haar gezondheid gaat zo snel achteruit, dat het echt niet meer realistisch was dat ze tussen 60.000 uitzinnige metalfans kon gaan staan. ,,Ik voel dat mijn lichaam langzaamaan uitvalt”, vertelt ze geëmotioneerd aan de telefoon. ,,Ik kan bijna niets meer. Ik voel geen energie meer in mijn benen, ben intens vermoeid, mijn hart werkt niet goed. Het gaat echt heel snel nu.”

‘Laat me maar gaan’ Alyssa, tot voor kort gezond, heeft het syndroom van Ehlers-Danlos (EDS), een aangeboren en erfelijke aandoening waarbij het bindweefsel niet goed is aangelegd. Het wordt veroorzaakt door een ‘fout’ in een of meerdere genen. Slechts 1 op de 5000 mensen heeft er last van. En nog minder mensen gaan er uiteindelijk door dood. ,,Er is nog heel weinig bekend over EDS. Het ziektebeeld is bij iedereen anders, het kent meerdere varianten en gradaties. Bij mij slaat het helaas heel hard toe”, vertelt ze.

De eerste klachten begonnen in januari. Daarna werd het steeds erger. Tot het moment dat Alyssa niet meer wakker was te krijgen. Ze belandde op de intensive care. Inmiddels is ze weer stabiel, maar de artsen weten wel dat het niet meer goed met haar komt. Die bikkelharde mededeling is afgelopen weekend als een bom ingeslagen. ,,Het ging echt zo slecht met me. Had zoveel pijn in mijn lichaam. Ik zei toen: geef me maar medicatie, geef me maar rust. Laat me maar gaan, ik heb er vrede mee.”

‘Ik ben een festivalganger’ Alyssa knokte door en heeft nu als doel om nog zo lang mogelijk te blijven. Voor haar familie, vrienden en voor haar vriendje, die haar door dik en dun blijft steunen. Tegelijkertijd moest ze ook eerlijk zijn: bepaalde dingen gaan gewoon niet meer. Naar een concert gaan, bijvoorbeeld. En dat is voor een ‘muziekdier’ een bittere pil. ,,Harde muziek, en vooral gitaren, zijn mijn leven. Ik ben echt een festivalganger. Hou ontzettend van bands als Rammstein en Sabaton.” En ja, natuurlijk ook Metallica. ,,Het was heel zuur om Metallica op te geven. Ik kijk daar al zo lang naar uit. Had me zo op verheugd om ze voor de vierde keer te zien. Dat nieuwe album is echt grandioos, en vanavond is de première van de tournee. Wat was het gaaf om dat nog één keer mee te maken.” Het was heel zuur om Metallica op te geven Alyssa

Via via kwam ze op het idee om Ambulance Wens te benaderen, een stichting die laatste wensen van terminale patiënten laat uitkomen. Ze verwachtte er niet veel van. Tot de telefoon dinsdag ging. Het was Ambulance Wens, met goed nieuws: Alyssa mag met brancard en al naar Metallica, op een steenworp afstand! ,,Ik voelde me als een klein kind dat voor het eerst in een speeltuin wordt losgelaten. Ik ben zo waanzinnig blij, zo dankbaar dat dit kan. Het is onbeschrijfelijk.”

Rollercoaster Sindsdien zit Alyssa in een rollercoaster. ,,Het voelt ergens ook heel dubbel. Je kijkt er natuurlijk ontzettend naar uit om je idolen weer te zien. Tegelijkertijd ben je ontzettend verdrietig. Je weet dat je doodgaat, maar je wilt helemaal niet. Dat maakt je heel angstig. Maar gelukkig is er nu dit lichtpuntje. Ik vind het bijzonder dat mijn naasten straks kunnen zeggen: we hebben met Alyssa nog wel iets heel bijzonders mogen meemaken. Dat ik dat voor ze mag achterlaten, is een waanzinnig gevoel.”

Vrijdagochtend, de dag na het concert, zit Alyssa nog in een roes. ,,We werden supergoed opgevangen door de mensen van Arena. We hadden geweldige plaatsen. De muziek was kei gaaf, super genoten tot op het eind. Heb geen minuut gemist. Voor mij en mijn vriend Mike was het heel speciaal om dit moment samen te hebben.”

Voor haar uitvaart heeft Alyssa al genoeg plannen. ,,Dela is hier al geweest. Ik wil zelf de regie blijven houden. Ik heb gezegd: laat die bloemen maar thuis, en stop het geld maar in Ambulance Wens. Dat vind ik zoveel waardevoller dan een bloemstuk waar ik helemaal niks aan heb. Nu pas besef ik wat voor een belangrijk werk deze mensen doen. Hoeveel geluk en troost zij andere mensen geven. Dat is gewoon onbetaalbaar.”

Rotterdam Promotieprijs voor Stichting Ambulance Wens

Rotterdam Promotieprijs voor Stichting Ambulance Wens

3 juni 2023

Rotterdam Promotieprijs voor Stichting Ambulance Wens:

‘Rotterdamser kan het bijna niet’

Het vervullen van laatste wensen van terminaal zieken. Dat is wat de Stichting Ambulance Wens sinds 2007 doet. Volgens de planning wordt komende zomer de 20.000ste wens in vervulling gebracht, maar eerst is de stichting zelf aan de beurt. Dinsdag krijgt directeur Kees Veldboer jr. de Rotterdam Promotieprijs uitgereikt door burgemeester Aboutaleb.

https://www.ad.nl/rotterdam/rotterdam-promotieprijs-voor-stichting-ambulance-wens-rotterdamser-kan-het-bijna-niet~a09a16ed/

Stichting Familie van Herk uit Papendrecht stopt ermee; laatste donatie voor Ambulancewens

Stichting Familie van Herk uit Papendrecht stopt ermee; laatste donatie voor Ambulancewens

25-2-2023 - Het Kontakt

Papendrecht- De Stichting Familie van Herk uit Papendrecht heeft zichzelf opgeheven. De laatste donatie werd door Ger van Herk namens de familie overhandigd aan Stichting Ambulance Wens.

De stichting werd in 2003 opgericht door de familie van Herk met als doel om geld in te zamelen voor goede doelen. Dit gebeurde door het houden van rommel- en boekenmarkten en het uitvoeren van diverse andere activiteiten.

Ongekende inzet “De inzet en de motivatie van iedereen bij het uitvoeren van activiteiten was ongekend”, vertelt Adrie van Herk. “Of het nu ging om het verkopen van loten, het doen van een heitje voor een karweitje of zelfs het bakken, inpakken en verkopen van meer dan 12.000 oliebollen en 3000 appelflappen. Het ging daardoor van een leien dakje.”

Hij vervolgt: “Het ontstaan van de stichting is begonnen door het gevoel van onmacht toen een dierbare met de ziekte kanker werd geconfronteerd en je het machteloos gevoel had we hier zo weinig aan konden doen. Wij hebben destijds besloten dat als wij niets aan de ziekte kunnen doen, we wel het leven van bijvoorbeeld kankerpatiënten iets draaglijker kunnen maken.”

Motto Het motto was hierbij het bekende gezegde: ‘Leven toevoegen aan dagen, wanneer er geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven’. Met heel veel plezier is door de familieleden, vrienden en vrijwilligers bijna 20 jaar deze stichting gerund en is het ingezamelde geld gebruikt als donatie voor diverse goede doelen, waaronder direct of indirect het Sophia kinderziekenhuis, de Kankerbestrijding, de Roparun, de stichting Ambulancewens, Lichtjes voor Sophia, bootreizen voor senioren (via het Rode Kruis) en heel veel andere goede doelen.

Glimlach toveren Adrie: “Ook directe hulp en het organiseren van een uitje, of het laten uitkomen van een wens, voor een familie waarbij een familielid ernstig ziek was of voor de persoon zelf, was voor ons een doel wat we graag wilden realiseren. We hebben op deze manier vaak weer een glimlach getoverd op de gezichten, in de voor hun moeilijke tijden en omstandigheden.”

“Wij, als familie Van Herk, kunnen trots terugkijken op een succesvolle en prettige 20 jaar, waarin we vele honderdduizenden euro’s hebben kunnen inzamelen en hebben mogen weggeven aan diverse goede doelen.”

Bedanken “We bedanken graag onze vele vrijwilligers, familie en vrienden die er voor gezorgd hebben dat wij dit hebben kunnen realiseren. Ook de diverse winkeliersverenigingen zoals winkelcentrum Westpolder Papendrecht, willen wij graag bedanken voor het belangeloos ter beschikking stellen van ruimte om onze rommel- en boekenmarkten te houden. Uiteraard willen we ook graag onze donateurs, die ons in geld of goederen gesteund hebben, bedanken.”

De stichting is met ingang van 1 januari 2023 opgeheven. Adrie tot besluit: “De laatste donatie is voor de stichting Ambulancewens, die voor ons heel veel betekend heeft en wij een heel warm hart toedragen.” De laatste cheque werd overhandigd door Ger van Herk aan Kees Veldboer jr. en Ineke Veldboer van Stichting Ambulance Wens.

Open Dag Tennisvereniging Dauwendaele

 Op zaterdag 18 maart 2023 houdt Tennisvereniging Dauwendaele van 13u tot 16u weer een Open Dag. Je kunt kennismaken met de nieuwe trainer Rudi Otten, die ook deze dag zal begeleiden. Naast een tennisclinic hebben we nog meer leuke activiteiten, je kunt terecht op een springkussen, je laten schminken en de burgemeester van Middelburg brengt ons ook een bezoek!

Daarnaast zal ook Stichting Ambulance Wens en hebben ze een leuke aanbieding als je tijdens de Open Dag besluit lid te worden.

Ambulancebroeders Almere doen mee aan RopaRun

Ambulancebroeders Almere doen mee aan RopaRun

6-3-2023

https://www.almeredezeweek.nl/nieuws/sport/55575/ambulancebroeders-almere-doen-mee-aan-roparun

 

ALMERE - Een team van Almeerse GGD-ambulancechauffeurs en -verpleegkundigen doet mee aan de Roparun. De Ambulancebroeders Almere, zoals zij zich noemen, lopen de noordelijke route van deze estafetteloop voor het goede doel. De start is in Enschede op 27 mei en de finish is op 29 mei in Rotterdam. Het doel van deze sportieve prestatie is zoveel mogelijk geld ophalen voor Stichting Ambulancewens.

Het team bestaat uit acht personen die werken voor de Regionale Ambulancevoorziening Flevoland aan de Boomgaardweg. Zij hebben een parkoers van ruim 520 kilometer voor de boeg. “Het wordt een enorme uitdaging, maar die gaan we niet uit de weg. Dat betekent veel trainen, lopen en fietsen. Want we moeten natuurlijk wel die eindstreep over. Maar het belangrijkste is dat we zoveel mogelijk geld willen ophalen voor de stichting Ambulancewens”, vertellen Nicky van Eijsden en Meindert Nentjes, ambulancechauffeurs en drijvende krachten achter dit project.

Stichting Ambulancewens

De Ambulancebroeders Almere werken 24/7 met elkaar vanuit de post Almere en kennen elkaar door en door. “We doen mee voor stichting Ambulancewens, een mooie organisatie die heel goed werk verricht en waarmee we ons logischerwijs verbonden voelen”, vertelt Nicky. “Zij zetten zich in om de laatste wens van mensen die bijvoorbeeld terminaal ziek zijn te vervullen.”

Meindert vult aan: “In ons werk maken we heftige en confronterende dingen mee, soms ook mooie gebeurtenissen. Je moet echt op elkaar kunnen vertrouwen als je werkt onder lastige omstandigheden waar tijd en snel handelen belangrijk zijn. We zijn inmiddels op de post Almere een sterke vriendengroep geworden met heel wat ervaring. Daarnaast willen we met elkaar onze sportieve grenzen opzoeken.” 

Bijdragen zijn welkom

De voorbereiding op de Roparun kent flink wat logistieke en organisatorische uitdagingen. De Ambulancebroeders Almere zoeken naast financiële sponsoren ook navigators, masseurs, begeleiders op de fiets en in de auto en mensen die willen zorgen voor eten en drinken. “We hebben ook spullen nodig zoals, hardloopkleding, schoenen, voedsel, vervoer. Iedereen die een bijdrage wil leveren is van harte welkom!” Neem hiervoor contact op met Nicky via 06-33042299.

Het team Ambulancebroeders Almere sponsoren kan via https://roparun.nl/nl/teams/alle-teams/#/teams/388. Volg ze op Instagram via @ambulance_broeders_almere

Dutch IT Channel zet zich in voor Stichting Ambulance Wens

Dutch IT Channel zet zich in voor Stichting Ambulance Wens

https://dutchitchannel.nl/712362/dutch-it-channel-zet-zich-in-voor-stichting-ambulance-wens.html

3 januari 2023

Dutch IT Channel zet zich in voor Stichting Ambulance Wens. Tijdens de Dutch IT Channel Awards, op 16 maart 2023, en in de aanloop daarnaartoe, krijgt de stichting een belangrijk podium. Het doel is om met het hele IT-kanaal zoveel mogelijk geld op te halen. Stichting Ambulance Wens vervult sinds 2007 de laatste wens van niet meer mobiele patiënten die niet lang meer te leven hebben. Dat gebeurt met acht speciaal voor dit doel ontworpen ambulances en met de hulp van 270 medisch geschoolde vrijwilligers. In 15 jaar tijd werden er in totaal ongeveer 18.500 wensen vervuld. Dit is voor de betrokken patiënten en hun omgeving vaak van onschatbare waarde. Een veelvoorkomende wens is dat mensen nog één keer, vanuit het ziekenhuis, naar huis kunnen gaan.

Donaties van levensbelang

Directeur Kees Veldboer jr. is blij met de samenwerking. Donaties zijn namelijk van levensbelang voor Stichting Ambulance Wens. “Wij betalen de hele wens, ook als iemand bijvoorbeeld nog naar Oostenrijk wil. De ambulances zijn een grote kostenpost. Die rijden allemaal zo’n 100.000 kilometer per jaar. Benzine is duur, zeker nu. Jaarlijks hebben we zo’n 800.000 tot 900.000 euro nodig om het vervullen van de wensen te kunnen betalen. En daar komt de aanschaf van nieuwe ambulances, wat elke vijf jaar nodig is, nog bij.”

Samenwerkingen zoals met de Dutch IT Channel Awards zijn ook om een andere reden belangrijk, geeft hij aan. “Nog niet iedereen kent onze stichting. We horen na presentaties nog best vaak verhalen die beginnen met: ‘Had ik dit maar geweten toen...’ Extra aandacht en iets kunnen vertellen over onze mogelijkheden, is daarom erg prettig.”

Witold Kepinski, oprichter en hoofdredacteur van Dutch IT Channel, is trots op de samenwerking. “Deze stichting gaat ons bij Dutch IT Channel allemaal erg aan het hart, mede omdat onze collega Yvonne Bansagi er persoonlijk mee te maken heeft gehad. Het vervullen van de wens is van onschatbare waarde, voor de patient én de familie. Zelf zullen we een bijdrage leveren en ik hoop van harte dat het complete IT-kanaal daarin meegaat.”

Stichting Ambulance Wens laat opa nog één keer crosswedstrijd kleinzoon bezoeken

Stichting Ambulance Wens laat opa nog één keer crosswedstrijd kleinzoon bezoeken

7 December 2022

De aanleiding is niet leuk, maar Stichting Ambulance Wens doet zoveel goed werk, ook als het om een wielermoment gaat.

Als klein jochie was er toch niks mooiers dan dat je opa je aan het werk kon zien tijdens het sporten. Je deed toch wat extra je best als hij langs de kant stond.

De meneer in de afbeelding is namelijk de opa van het jongetje en helaas terminaal ziek. Het was zijn grote wens om nog één keer zijn zijn kleinzoon deel te zien nemen aan een cyclocross. Afgelopen weekend werd die wens ingelost door Stichting Ambulance Wens. Het leverde voor (of na, dat is ons onbekend) de start dit indrukwekkende beeld op. Stichting Ambulance Wens Nederland is een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van immobiele (mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer) terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances.

Stichting Ambulance Wens laat opa nog één keer crosswedstrijd kleinzoon bezoeken verscheen eerst op Wieler Revue.

https://wielerrevue.nl/

Ambulance Wens 'loopt binnen' na Bruggenloop

Ambulance Wens 'loopt binnen' na Bruggenloop Ambulance Wens 'loopt binnen' na Bruggenloop
14-12-2022

SCHIEDAM - Stichting Ambulance Wens kon zondag na de DSW Bruggenloop in Rotterdam een fors bedrag verwelkomen. Daarmee kan de ambulancevervoerder weer veel wensen veelal terminale zieken realiseren.

De DSW Bruggenloop in Rotterdam - zondag voor de 32ste keer gehouden - kiest ieder jaar een goed doel om te ondersteunen; voor iedere inschrijving wordt een bedrag afgestaan. Er deden twaalfduizend mensen mee. Zodoende kon zondag het bedrag van 16.820 euro worden overhandigd aan Ambulance Wens.

Max Polak en Elsemieke Kin waren zondag de snelsten onderweg. Zij hadden overduidelijk geen last van het winterse weer en bereikten de finish na 46 minuten en 9 seconden (Polak) en 53 minuten en 43 seconden (Kin). Onderweg waren er meerdere muziekpunten om de lopers aan te moedigen op weg naar de finish. De DSW Bruggenloop eindigde met het feestelijke onthaal van de laatste loper bij Stadion Feijenoord.

DSW is ook de komende jaren de sponsor van de vijftienkilometer loop dwars door Rotterdam, met onderweg zes bruggen, waaronder de Erasmusbrug en de Van Brienenoordbrug, zo werd onlangs bekendgemaakt. 

https://schiedam24.nl/nl/nieuws/gezond/ambulance-wens-039loopt-binnen039-na-bruggenloop/22709

Kerstengelen verspreiden weer licht en warmte in Rilland

Kerstengelen verspreiden weer licht en warmte in Rilland 

7 dec - Het is december en dat betekent: veel winterse (kerst)activiteiten. Door de hele gemeenten Kapelle en Reimerswaal wordt van alles georganiseerd om de decemberdagen nog gezelliger te maken.  Net als voorgaande jaren dragen ook Forra Beeke en Jooske Crucq uit Rilland bij aan de kerstgedachte. Met hun anonieme kerstengelenactie laten inwoners aan elkaar weten dat er aan ze gedacht wordt of dat ze elkaar waarderen. ‘’Iedereen die dat wil, kan iemand bij ons aanmelden die wel een steuntje in de rug of blijk van waardering kan gebruiken’’, zegt Crucq. ‘’De engel, die zelf iets passends bedenkt voor de ontvanger, blijft anoniem. Maar als wij bijvoorbeeld een bericht krijgen van de ontvanger delen we dat natuurlijk wel met de engel. Dat is tenslotte waar we het allemaal voor doen.’’ Dit jaar worden ongeveer dertig mensen verrast met iets bij de deur of in de brievenbus, veel daarvan zijn nieuwe adressen. ‘’Het is leuk om te zien dat de mensen in Rilland naar elkaar omkijken en zien wie er wel een schouderklopje of extra waardering kan gebruiken.’’

Kerstmarkt Naast de kerstengelenactie is er dankzij de recent opgerichte ‘evenementenbron’ dit jaar ook weer een kerstmarkt in Rilland. Op 10 december zijn er in de Levensbron onder andere een rad van avontuur, boekenmarkt, houtsnijwerk en kerststukjes te vinden. Een derde van de opbrengst van de markt gaat naar Stichting Ambulance Wens.

DSW Bruggenloop

DSW Bruggenloop

7 December 2022

DSW verlengt contract met Bruggenloop Rotterdam Directeur van DSW Zorgverzekeraar Jako Papac en Mario Kadiks, CEO van Golazo Nederland en organisator van de DSW Bruggenloop Rotterdam, verlengden onlangs de samenwerking met drie jaar tot en met 2025. De zorgverzekeraar en het hardloopevenement werken sinds 2014 samen. Dankzij deze nieuwe overeenkomst is DSW op weg om in 2023 tien jaar als titelsponsor betrokken te zijn bij deze winterse loop in Rotterdam. Jako Papac: "Elke editie weer genieten we van het lint aan lichtjes dat in de duisternis over de bruggen van Rotterdam trekt. Het is daarmee een inspirerend evenement in de donkere dagen voor kerst. Dit evenement laat zien dat ondanks de kou, mensen het heerlijk vinden om sportief bezig te zijn en daarmee hun gezondheid op peil te houden. Als DSW verbinden we ons daarom graag voor nog eens drie jaar aan dit sportieve evenement." Mario Kadiks: ”DSW is al lange tijd als titelsponsor verbonden aan de Bruggenloop. We zijn trots dat DSW voor nog eens drie edities haar naam wenst te verbinden aan dit unieke loopevenement. De uitstekende samenwerking en deze nieuwe overeenkomst zijn de basis om verder te bouwen aan een mooie toekomst voor dit grote, winterse sportevenement." Aanstaande zondag 11 december zal de DSW Bruggenloop worden gelopen. De start en finish van de DSW Bruggenloop zijn bij stadion Feijenoord. Zes bruggen van Rotterdam, waaronder de iconische Erasmusbrug en Van Brienenoordbrug, zijn dit jaar onderdeel van het parcours. De organisatie verwelkomt circa 12.000 deelnemers aan de start van deze jaarafsluiter van de hardloopkalender. De traditionele hardloopwedstrijd over 15 kilometer is inmiddels alweer enige tijd uitverkocht. Het goede doel van DSW Bruggenloop is dit jaar Stichting Ambulance Wens. Stichting Ambulance Wens Nederland is een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van immobiele terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances. In de afgelopen 15 jaar heeft Stichting Ambulance Wens al meer dan 16.500 wensen mogen vervullen. De deelnemers hebben bij hun registratie een donatie kunnen doen. De cheque met daarop het opgehaalde bedrag zal aan het einde van de dag aan Stichting Ambulance Wens worden uitgereikt.

https://www.sponsorreport.nl/sportdsw-verlengt-contract-met-bruggenloop-rotterdam/

Nieuwe Revu

3 sep. 2022

https://revu.nl/artikel/485205/een-laatste-wens-is-dus-bijna-nooit-iets-wat-iemand-nog-nooit-heeft-gedaan

'Een laatste wens is bijna nooit iets wat iemand nog nooit heeft gedaan' ‘Nog één keer naar de camping. Dat is wat me raakt.'

In deze pikdonkere tijd vol oorlogen, harteloosheid en onrecht is het soms lastig om lichtpuntjes te herkennen. Of ik ben bitter of ik ben boos of ik ben gevoelloos. Meer standen zijn er niet.

Maar er zijn dus ambulances die door Nederland rijden en dagelijks laatste wensen van terminale patiënten vervullen. Ik volg deze stichting op Twitter. Eerst voelde het een beetje gek. Twitter blijft toch een plek vol onzinnige futiliteiten die je de realiteit van het leven voor even laten vergeten. Kattenfilmpjes, voetbaltransfers en roddels. Maar opeens was de realiteit dus te zien op mijn tijdlijn.

‘Wens 4 is voor een mevrouw (1970) uit Hendrik Ido Ambacht, zij gaat nog één keer naar de camping in Zundert.’ Zo zien de tweets van de stichting eruit. Vandaag gaan ze zes wensen vervullen. Het zijn laatste wensen, maar ook kleine wensen. Ik dacht altijd dat laatste wensen grote wensen moesten zijn, maar niets is minder waar.

De mevrouw van wens 4 wenst een bezoekje aan de camping in Zundert en de meneer (1974) van wens 2 gaat nog één keer naar het verbouwde huis van zijn zwager in Hijken kijken. Een man in een ziekenhuisbed die zegt dat de nieuwe plinten prachtig zijn.

Soms staat er ook een foto bij de tweet. Een man of vrouw in een ziekenhuisbed. Veel dekentjes, maar nog meer familie. Nog één keer de zee zien. Nog één keer naar de camping. Dat is wat me raakt. Een laatste wens is dus bijna nooit iets wat iemand nog nooit heeft gedaan. Het zijn geen bucketlist-dingen. Laatste wensen gaan over dingen die mensen al kennen. Dingen die mensen gaan missen. Dingen waar mensen herinneringen aan hebben.

‘Wens 1 is voor een mevrouw (1953) uit Purmerend, zij gaat samen met haar echtgenoot naar Blijdorp.’ Nog één keer naar de dierentuin. Een mevrouw in een ziekenhuisbed die naar de olifanten kijkt. Haar man staat naast het bed. Hij kan volgend jaar ook nog naar de olifanten komen kijken, maar dit is de laatste keer dat hij samen met haar naar de olifanten kan kijken. De olifanten hebben er nog nooit zo mooi uitgezien. Hun slurven zien er langer uit dan normaal. Langer dan haar ziekbed. De olifanten lijken extra hun best te doen. Alsof ze vanochtend niet twee maar drie minuten hun slagtanden hebben gepoetst.

‘Wens 5 is voor een meneer (1937) uit Arnhem, hij gaat vandaag naar de uitvaart van zijn vrouw.’ Een doodzieke man gebruikt zijn laatste wens om op de uitvaart van zijn vrouw te kunnen zijn. Het is moeilijk om boos, bitter of gevoelloos te blijven als je dit soort dingen leest.

Ik dacht altijd dat wensgeesten in lampen zaten. Niet dus. Wensgeesten rijden rond in ambulances.

James Worthy

Lions golfen 16000 bijeen voor Ambulance Wens

Lions golfen 16000 bijeen voor Ambulance Wens

https://www.internetbode.nl/regio/moerdijk/370108/lions-golfen-16-000-bijeen-voor-stichting-ambulance-wens

De Stichting Ambulance Wens Nederland is een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van immobiele terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances. De missie is om iedere terminale bedlegerige patiënt die aandacht te geven die hij of zij verdient, zodat de patiënt niet hoeft te overlijden zonder dat één laatste wens is gerealiseerd. Door het meemaken van deze gebeurtenis kan voor de patiënt zelf en diens omgeving mogelijk weer een beetje licht komen in die laatste dagen. Het doel was om met de opbrengst van het golftoernooi de aanschaf van een speciale brancard (ca. € 15.000) mogelijk te maken. Dat is gelukkig ruimschoots gelukt!

Met het Lions Golftoernooi proberen ze ieder jaar zo veel mogelijk geld in te zamelen voor het goede doel. In 2021 was het goede doel Metakids, waar we met een mooie opbrengst van € 13.450 extra onderzoek naar metabole ziekten bij kinderen mogelijk maakten. Het golftoernooi wordt gehouden op het terrein van Golfclub Cromstrijen in Numansdorp. Lionsclub Moerdijk ondersteunt goede doelen. De organisatie van het Golftoernooi is in handen van Lionsclub Moerdijk in samenwerking met Lions Schiedam, Lions Hoekse Waard en Lions IJsselmonde. Lionsclubs bestaan uiteen energieke groep vrienden die graag de handen uit de mouwen steken voor het goede doel. Lionsclub Moerdijk maakt deel uit van het wereldwijde Lions International netwerk. Onze(sponsor)acties hebben direct impact op verschillende (lokale) goede doelen, waarmee wee en langdurige relatie hebben opgebouwd. Lionsclub Moerdijk helpt hiermee een verschil te maken in onze maatschappij en uw leefomgeving. Yvonne Vermeulen

Vaatje Hollandse Nieuwe levert 113 duizend euro op voor Ambulance Wens

 Vaatje Hollandse Nieuwe levert 113 duizend euro op voor Ambulance Wens

15 juni 2022

https://albrandswaardsdagblad.nl/Lokaal/vaatje-hollandse-nieuwe-levert-113-duizend-euro-op-voor-ambuwens

Dinsdagmiddag is op de visafslag van Scheveningen onder begeleiding van Nicolette van Dam het eerste vaatje Hollandse Nieuwe geveild. Hierbij is het ontzettend mooie bedrag van 113.500 EURO opgehaald voor St. Ambulance Wens. Kees Veldboer Junior nam de gigantische donatie in ontvangst. Door het uitbrengen van het laatste bod is de Vereniging van Nederlandse Visspecialisten (VNV) de trotse eigenaar van het eerste vaatje geworden. "Wij zijn iedereen die meegeboden heeft ontzettend dankbaar voor deze mooie opbrengst. Met dit bedrag kunnen wij weer een nieuwe ambulance aanschaffen," laat de stichting online weten.

Eerste vaatje Hollandse Nieuwe komt aan in Bunschoten-Spakenburg: 'Alles valt op z'n plek'

Eerste vaatje Hollandse Nieuwe komt aan in Bunschoten-Spakenburg: 'Alles valt op z'n plek'

https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/3424827/eerste-vaatje-hollandse-nieuwe-komt-aan-in-bunschoten-spakenburg-alles-valt-op-zn-plek

Bunschoten-Spakenburg - Het eerste vaatje Hollandse Nieuwe is vanmiddag per botter aangekomen in de haven van Bunschoten-Spakenburg. De jaarlijkse veiling om het eerste vaatje werd gisteren gewonnen door de Vereniging van Nederlandse Visspecialisten (VNV), waar de Spakenburgse Vishandel Vereniging (SVV) onderdeel van is. "Dit is typisch zo'n voorbeeld, na corona ook, dat alles op z'n plek valt. Dat geeft een onbeschrijflijk gevoel", vertelt SVV-voorzitter Ruud van Diermen trots. Want wie vandaag door het vissersdorp loopt, heeft moeite een plekje op het terras in de haven of het Spuiplein te vinden. Op de bankjes zitten mensen te genieten van een ijsje, drankje óf een haring, natuurlijk. "Ik wel hoor, ik ben er gek op!", zegt een vrouw die net een broodje haring met uitjes heeft gehaald. "Hij moet net een beetje stevig zijn. En dat vette is gezond, hè." Recordbedrag voor vaatje Wachtend op het moment suprême zingt een Spakenburgs shantykoor de haven toe met allerlei zeemansliederen. Totdat botter HN11 rond 15 uur de haven in komt gevaren. Voorop Helena Koelewijn, die zich voor de gelegenheid volledig in klederdracht heeft gehuld en gister het winnende, laatste bod uitbracht. Daarmee kwam het bedrag van alle bieders op 113.500 euro. Dat is een record; nog nooit werd er zoveel geboden op het eerste vaatje haring. Als de boot aan wal komt, overhandigt zij de emmer met haring aan burgemeester Melis van de Groep. "Ik ben hier al even burgemeester en ik weet dat het een oude wens is. We hebben hier allerlei haringdagen en haringparty's, maar dat het eerste vaatje nu ook voor het eerst in Spakenburg aan wal komt, is de slagroom op de taart. Geweldig", aldus Van de Groep. Na een korte toespraak geeft de burgervader het vaatje aan Kees Veldboer junior, directeur van Stichting Ambulance Wens. Naast het tonnetje haring is de dikke ton aan opgehaald veilinggeld voor zijn stichting. "Ontzettend bedankt dat wij als goed doel zijn uitgekozen", zegt hij. "Hiermee kunnen we weer een nieuwe ambulance aanschaffen en nog meer wensen vervullen." Lees ook: Spakenburgse Vishandelvereniging verovert eerste vaatje Hollandse Nieuwe: 'Zo blij als een kind'

NRC - De laatste wens van mensen die weten dat ze zullen sterven

13 september 2022

Laatste wens Bungeejumpen? De wereld rond? Nee hoor, de laatste wens van ongeneeslijk zieke patiënten is meestal iets doen met dierbaren. Dicht bij huis.Varen in Giethoorn. Een paar uurtjes naar de Intratuin. Lunchen met de familie. Naar het politiebureau van Schiedam, omdat meneer (60) daar jarenlang heeft gewerkt. Naar museum Voorlinden, omdat mevrouw (74) daar zo graag en vaak kwam.

„Groots in hun kleinheid”, noemt directeur Kees Veldboer (35) van de stichting Ambulance Wens de wensen die hij dagelijks uit de mailbox vist. „Hoe dichter bij de dood, hoe bescheidener de behoeften worden.”

Vanuit het pand van de stichting, vlak bij een afrit van de A15, rijden elke dag ambulances om de laatste wensen van terminale patiënten te vervullen. Het vaakst is het strand de wensbestemming, en dan niet een zonovergoten paradijs waar de oceaan voor moet worden overgestoken, nee, gewoon: Zandvoort, Bloemendaal. De op één na meest gewenste bestemming van mensen die in het ziekenhuis of verpleeghuis liggen: de eigen woonkamer. Dat zal zeker ook te maken hebben met het feit dat sommige mensen te ziek zijn voor iets inspannends, of vanwege hun fysieke toestand niet veel mensen onder ogen kunnen of willen komen. Bovendien: hoe zieker iemand wordt, hoe kwetsbaarder diegene zich vaak voelt, aldus Veldboer. „Meestal zoeken die mensen veiligheid, dicht bij huis.”

„Maar als je ongeneeslijk ziek blijkt, raak je ook een kern aan van het leven die je eerder nog niet hebt aangeraakt”, zegt Yolanda Sempel. Zij is 33, moeder van zes kinderen, en ze zal binnen nu en zo’n tien jaar overlijden aan de gevolgen van uitgezaaide lymfeklierkanker. „Ik deed een fulltime-opleiding, mijn man studeerde in de avonduren, we hebben zes kinderen en waren continu bezig met ‘later’. Ik moest mijn diploma halen, een goede baan krijgen als maatschappelijk werker. En later zouden we óók een groter huis kopen, later gaan we trouwen, later gaan we een grote reis maken. Later, later, later.”

Kerst met kleinkinderen

Die reis, daar droomt Sempel nog steeds van, naar Bali. En ook van die grootse bruiloft en dat grotere huis. Maar sinds ze drie jaar geleden de diagnose kreeg, zijn het andere dingen die ze echt het allerliefst wil. „Ik wil het eerste maandverbandje kopen met mijn dochters als ze voor het eerst ongesteld worden. En ik wil alle zomers die nog komen gaan een waterballonnengevecht houden met de straat. Vóór de diagnose zou ik misschien denken: ik ben moe, druk, veel werk, volgend jaar weer. Ik heb me aan de sleur van alledag weten te onttrekken en geniet van al het kleine dat op een gewone dag voorbijkomt.”

„Dat hoor je bijna altijd van ongeneeslijk zieke patiënten”, zegt Yvonne Engels. Zij is hoogleraar zingeving in de gezondheidszorg aan Radboud Universiteit en was daar betrokken bij de oprichting van het Expertisecentrum Palliatieve Zorg. „Ernstig zieke mensen komen dichter bij wat echt belangrijk is, en dichter bij zichzelf.”

Engels analyseerde voor kwalitatief onderzoek over communicatie in de zorg achttien gesprekken tussen oncologen en hun ongeneeslijk zieke patiënten, waarin ook vaak iemands wensen werden besproken. „Vaak was het allemaal heel klein wat ze graag nog wilden. Er was één iemand die eruit sprong, een jonge man die een reis wilde maken naar Australië.

Maar bij hem hoorde je heel duidelijk twijfel, in zijn stem en door wat hij zei. Je kan je afvragen of iemand zelf zoiets echt wil, of de omgeving. De meeste patiënten spraken hoop uit – ‘ik wil nog Kerst kunnen vieren met mijn kleinkinderen’ – en tegelijkertijd hun vrees: ‘Ik ben bang dat ik het bruiloftsfeest van mijn dochter niet tot het einde kan volhouden’. Kleine, altijd zo vanzelfsprekende dingen worden groots omdat ze niet meer vanzelfsprekend zijn. En dat verandert iemand.”

Het wordt in de filosofie ook wel een ‘epistemisch transformatieve ervaring’ genoemd: je leert iets door iets mee te maken en had dat niet kunnen leren zonder het te ervaren. Die ervaring maakt dat je in de tijd die nog rest andere keuzes maakt, en met terugwerkende kracht zou willen dat je andere prioriteiten had gesteld. Bronnie Ware, een Australische verpleegkundige in de palliatieve zorg, tekende de spijtbetuigingen van tientallen stervende patiënten op en schreef daarover een boek, The Top Five Regrets of the Dying (2019, in het Nederlands verschenen onder de titel Als ik het leven over mocht doen). Het vaakst hoorde ze ‘ik wou dat ik meer contact had onderhouden met vrienden’, en ‘ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt’. 

‘Kankerborrel’

Ware hoorde weinig bucketlistclichés, zoals bungeejumpen of de wereld bereizen. Zoals ook de stichting Ambulance Wens vooral bescheiden wensen krijgt. Directeur Veldboer: „Mijn leeftijdgenoten en ik, allemaal in de dertig, vragen elkaar weleens wat we nog willen voor we dood gaan, en dan komen we aan met reizen naar de andere kant van de wereld. Het noorderlicht zien. Een knalfeest met iedereen die we kennen. Maar van stervende mensen die ik voor mijn werk spreek, hoor ik zelden zulke grootse dingen.”

Yolanda Sempel organiseerde vóór elke chemokuur begon een bescheiden feestje. „We noemden het steeds ‘de kankerborrel’. Samen lachen, samen huilen. Met de mensen om je heen. Daar draait het om. Een verre reis is mooi, maar je eigen huis, dat is de plek waar je herinneringen liggen. Bungeejumpen: heel vet, maar je springt wel in je eentje.”

Zacht kussen

Dat herkent Rob Bruntink, oprichter van communicatieadviesbureau MORBidee dat beoogt dat in de samenleving makkelijker over de dood wordt gepraat. Bruntink schreef verschillende boeken over rouw en sterven en trok door Nederland met de Before I Die Wall. Op dit krijtbord van drie bij twee meter konden mensen schrijven wat ze wilden doen vóór hun dood. „Dan zie je veel dingen staan waarvan je denkt: die wens zouden mensen in hun terminale fase nooit uiten, en ze zouden er vermoedelijk op hun sterfbed ook geen spijt van hebben dat ze het niet hebben gedaan.” Zoals: Frans leren. Verkeer regelen op een druk kruispunt. „Het gaat om de liefde die in een ervaring zit, de mensen met wie je de ervaring meemaakt”, zegt Bruntink. „Daarvan kunnen wij, gezonde mensen, veel leren.” Hij vertelt over de man die in een hospice lag en besloot dat hij nog een tattoo wilde. Hij had aids, en veel tatoeëerders durfden het destijds – het was 2002 – niet aan een naald in zijn huid te zetten. Verpleegkundigen, vrienden, familie zetten alles op alles, en toen er eindelijk iemand was die het wilde doen, zei de zieke man: ‘Het hoeft niet meer. Ik vond het zo ontroerend, al die pogingen van jullie, zo geweldig. Dat was wat ik nodig had.’

In het boek Sterven is klote maar jullie koffie is lekker (2013) vat hospicemedewerker Martine Wolfaert het treffend samen: „In palliatieve zorg gaat het zelden over hoogdravende dingen. Het gaat over het allerzachtste kussen. Over één gekookte aardappel als je geen puree meer kunt zien. Het gaat over stilte. Over een zoon die na jaren een zoen aan zijn moeder geeft.”

Dat er misschien geen ‘later’ meer komt, maakt alledaagse dingen die vroeger misschien wel ‘irritant’ waren, ineens heel bijzonder. De beperkte levensduur stelt zaken op scherp. Zoals bij de zieke vrouw over wie Bruntink op een scholingsdag met verpleegkundigen hoorde. Zij lag op de oncologieafdeling en wilde nog één keer de regen op haar gezicht voelen. Dus hup: naar buiten, met bed en al, terwijl de wolken leeg liepen. „Ik ken niemand die zoiets in goede gezondheid op zijn of haar bucketlist heeft staan.”

„Je eigen sterfelijkheid maakt je nederig”, zegt Yolanda Sempel. „En natuurlijk zeg ik tegen iedereen die de Himalaya wil beklimmen: ‘Doen. Nú.’ Ik gun niemand de diagnose die ik kreeg, maar wel die dankbaarheid die ik voor elke dag voel. Doordat ik doodga, heb ik leren leven.”

Lisanne van Sadelhoff

Jessica Nap (foto's)

https://www.nrc.nl/nieuws/2022/09/13/nog-een-keer-de-regen-op-je-gezicht-voelen-a4141605

Nieuwe voertuigen voor Stichting Ambulance Wens

Nieuwe voertuigen voor Stichting Ambulance Wens

https://albrandswaardsdagblad.nl/Lokaal/nieuwe-voertuigen-voor-st-ambulance-wens

Nieuwe voertuigen voor Stichting Ambulance Wens Dinsdag mochten Kees Veldboer junior en Ineke Veldboer deze twee nieuwe ambulances in ontvangst nemen van Robert van Huit van Mercedes Benz Dealer Bedrijven en van John Belgers van Tulatech. Een bijzonder moment, want deze twee ambulances waren nog besteld door Kees Veldboer senior voordat hij overleed. "Wij hebben deze twee ambulances onder andere kunnen aanschaffen door donaties van particulieren en de volgende fondsen Dr. C.J. Vaillant Fonds, Fonds Schiedam, Vlaardingen E.O., Pius Stichting, Stichting Elise Mathilde en Stichting Schouwenburgh. Iedereen ontzettend bedankt voor hun bijdrage en in het bijzonder ook Barbara Stork-Luijt die de fondsen heeft benaderd," laat de hulporganisatie online weten.

De familie van der Toorn zet zich keihard in voor Stichting Ambulancewens

https://schie.nu/nieuws/13868/de-familie-van-der-toorn-zet-zich-keihard-in-voor-stichting-ambulancewens

Annemieke van der Toorn zet zich samen met haar twee dochters Lauren en Dominique in voor Stichting Ambulancewens. Dit doet zij door middel van het inzamelen van lege flessen en kratjes bier, het verkopen van zelfgemaakte armbandjes en donaties.
Zeven jaar geleden raakten zowel Annemieke, als haar oudste dochter gewond bij een auto-ongeluk in Italië. Haar man Remco van der Toorn kwam hierbij te overlijden.

“Je wordt dan overgeplaatst naar Nederland, ligt nog in het ziekenhuis, maar dan moet je wel opeens een crematie regelen”, vertelt van der Toorn. Ze moest liggend vervoerd worden. Bovendien moest ze twee dagen voor de crematie geopereerd worden, daardoor zou ze zelf niet bij de uitvaart van haar man aanwezig kunnen zijn.

Door een verpleegkundige van het Franciscus Gasthuis en Vlietland in Rotterdam, werd Stichting Ambulance wens ingeschakeld. De stichting zet zich normaal gesproken in voor terminale, immobiele patiënten. Voor van der Toorn werd een uitzondering gemaakt. “Ik kon vanwege mijn letsel niet bij de crematie zijn. Ik had mijn man verder niet meer gezien na het ongeluk, het enige wat ik had gezien was het ziekenhuisbed. Ik wilde er heel graag bij zijn. Toen ik in de ochtend wakker werd was het geregeld”, vertelt van der Toorn.

Inzamelingsactie

Zaterdag 18 juni wordt ter nagedachtenis aan Remco een benefiet wedstrijd georganiseerd. Remco was zelf jaren actief als speler bij Excelsior 20 waar zijn oude team een wedstrijd in zijn naam zal spelen. De naam Stichting Ambulancewens zal met grote letters op de borst staan van de tenues.

Als u zelf nog een bedrag wilt doneren kijkt u dan op de Facebook van Annemieke: https://www.facebook.com/annemieke.zevenbergen

AD

AD

https://www.ad.nl/rotterdam/terminale-patient-was-tienduizendste-bezoeker-van-museum-rotterdam-hij-was-ontzettend-blij~aac5ac63/

De terminale patiënt die nog één keer naar het Museum Rotterdam wilde, was toevallig ook de tienduizendste bezoeker. © Museum Rotterdam

Terminale patiënt was tienduizendste bezoeker van Museum Rotterdam: ‘Hij was ontzettend blij’

Nog één keer naar het Museum Rotterdam, naar de tentoonstelling over de Tweede Wereldoorlog in de Maasstad. Dat was de laatste wens van een terminale patiënt uit Lexmond, geboren in 1939. Bij de wens, die vervuld werd door Stichting Ambulance Wens, kwam nog een extra verrassing: de man was de tienduizendste bezoeker van het museum.

Alphens.nl

Alphens.nl

https://www.alphens.nl/nieuws/terminale-patient-kan-nog-een-keer-naar-avifauna-en-een-rondvaart-maken.html

Terminale patiënt kan nog één keer naar Avifauna en een rondvaart maken

Toch nog één keer dagje naar het Alphense Vogelpark Avifauna en een rondvaart maken door Alphen aan den Rijn. Dat was de wens van een terminale patiënt die woensdag in vervulling ging.

Dagelijks zorgt Stichting Ambulance Wens ervoor dat meerdere wensen van terminale patiënten in vervulling gaan. Woensdag was het de beurt aan een mevrouw (1949) uit IJsselstein. Zij ging een dagje naar Vogelpark Avifauna om daar de vogels te bekijken en een rondvaart te maken in Alphen aan den Rijn.

Stichting Ambulance Wens werd in 2007 opgericht als aanvulling op de verzorging van immobiele terminale patiënten. “Er zijn nog teveel patiënten die overlijden zonder dat ze echt alles hebben kunnen afsluiten”, aldus Stichting Ambulance Wens. Onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard laten zij sindsdien wensen in vervulling gaan.

Alphens.nl • Toch nog één keer een dagje Avifauna met familie voor terminale patiënt

 Alphens.nl • Toch nog één keer een dagje Avifauna met familie voor terminale patiënt

https://www.alphens.nl/nieuws/toch-nog-een-keer-een-dagje-avifauna-met-familie-voor-terminale-patient.html

donderdag 21 april 2022

Voor even zijn zorgen vergeten met een bezoekje aan het Alphense Vogelpark Avifauna. Dat was de wens van een terminale patiënt die woensdag in vervulling ging. Dagelijks zorgt Stichting Ambulance Wens ervoor dat meerdere wensen van terminale patiënten in vervulling gaan. Woensdag was het de beurt aan een meneer (1976) uit Bemmel. Hij ging een dagje naar Vogelpark Avifauna om daar de vogels te bekijken, samen met zijn familie. Stichting Ambulance Wens werd in 2007 opgericht als aanvulling op de verzorging van immobiele terminale patiënten. “Er zijn nog teveel patiënten die overlijden zonder dat ze echt alles hebben kunnen afsluiten”, aldus Stichting Ambulance Wens. Onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard laten zij sindsdien wensen in vervulling gaan.

De DSW Bruggenloop

De DSW Bruggenloop

22-7-2022

https://www.hardloopnieuws.nl/inschrijving-bruggenloop-rotterdam-van-start/

https://www.dehavenloods.nl/nieuws/algemeen/42973/dsw-bruggenloop-winter-run-feestelijke-jaarafsluiter

ROTTERDAM – Goed nieuws voor sportievelingen. De inschrijving voor de 32e editie van de Brugenloop Rotterdam is vandaag van start gegaan. De Bruggenloop vindt plaatst op zondag 11 december 2022.

Het is alweer voor de 32e keer dat de Bruggenloop wordt georganiseerd in Rotterdam. Lopers krijgen tijdens het 15km lange parcours te maken met zes Rotterdamse bruggen, waaronder de iconische Erasmusbrug en de Van Brienenoordbrug.

De start -en finish is traditiegetrouw bij Stadion Feijenoord.

Feestelijke afsluiter De DSW Bruggenloop is de feestelijke jaarafsluiter van de hardloopkalender. “Deze Winter Run is uniek. Er wordt gelopen over de mooiste Rotterdamse bruggen en door het winterse decor kom je helemaal in de stemming van de feestdagen. Het is een heerlijke sportieve uitdaging zo vlak voor het einde van het jaar”, zegt Sophie Appeldoorn van organisator Golazo.

Goede doel Bij iedere editie van de Bruggenloop Rotterdam wordt geld ingezameld voor het goede doel. Dit jaar is dat Stichting Ambulance Wens. Zij laten dagelijks bijzondere wensen in vervulling gaan van zieke mensen die in de laatste fase van hun leven zijn aangekomen.”

“We zijn blij dat we met dit evenement een bijdrage kunnen leveren aan een prachtig doel als Stichting Ambulance Wens. Het werk dat zij doen is geweldig en het is fijn dat wij daar op deze manier aandacht voor kunnen vragen en geld kunnen inzamelen, zodat zij ook in de toekomst mooie dingen kunnen blijven doen”, besluit Sophie Appeldoorn.

Inschrijving voor 32e editie Bruggenloop Rotterdam

Inschrijving voor 32e editie Bruggenloop Rotterdam

22-07-2022

https://www.pzc.nl/rotterdam/het-kan-weer-inschrijving-voor-32e-editie-bruggenloop-rotterdam-van-start~ae944ebe/

Het kan weer!

Inschrijving voor 32e editie Bruggenloop Rotterdam van start De inschrijving voor de 32e editie van de Bruggenloop Rotterdam is vrijdag geopend.

De Bruggenloop vindt plaats op zondag 11 december. Lopers krijgen op het vijftien kilometer lange parcours te maken met zes Rotterdamse bruggen, waaronder de Erasmusbrug en de Van Brienenoordbrug.

Eerdere edities in 2020 en 2021 konden door de coronacrisis niet doorgaan. Dit jaar is de hardloopwedstrijd weer helemaal terug, met de start en de finish traditiegetrouw bij Stadion Feijenoord.

De Bruggenloop is de feestelijke jaarafsluiter op de hardloopkalender. ,,Er wordt gelopen over de mooiste Rotterdamse bruggen en door het winterse decor kom je helemaal in de stemming van de feestdagen. Het is een heerlijke sportieve uitdaging zo vlak voor het einde van het jaar”, aldus Sophie Appeldoorn van organisator Golazo. Stichting Ambulance Wens Dit jaar wordt er met de Bruggenloop geld ingezameld voor Stichting Ambulance Wens. ,,Het werk dat zij doen, is geweldig en het is fijn dat wij daar op deze manier aandacht voor kunnen vragen en geld kunnen inzamelen, zodat zij ook in de toekomst mooie dingen kunnen blijven doen”, besluit Appeldoorn.

Groep 5/6 van KC Het Veldboeket te Veeningen

Groep 5/6 van KC Het Veldboeket te Veeningen

18 juli 2022

https://hoogeveenschecourant.nl/regio/KC-Het-Veldboeket-sluit-af-voor-stichting-Ambulance-Wens-27822844.html

De overdracht van het geldbedrag vaan de vrijwilligers van Ambulance Wens

https://dvhn.nl/drenthe/dewolden/woldercourant/KC-Het-Veldboeket-sluit-af-voor-stichting-Ambulance-Wens-27822844.html

De laatste schooldag kon in Veeningen echt niet mooier worden afgesloten. Groep 5/6 van KC Het Veldboeket te Veeningen had enige tijd geleden een plan bedacht: We gaan geld inzamelen voor een goed doel. Uiteindelijk werd gekozen voor Stichting Ambulance Wens, de Stichting die zich, met de inzet van alleen vrijwilligers, inzet voor het realiseren van laatste wensen van zeer zieke kinderen en volwassenen.

Studenten communicatie van de Hogeschool Rotterdam organiseren Pie Drive True

Studenten communicatie van de Hogeschool Rotterdam organiseren Pie Drive True

De Buytenhof/Thomas Mediaclub in actie voor St. Ambulance Wens

Help jij mee om de laatste wensen van terminale patiënten te vervullen? Bestel een heerlijke appel of slagroomtaart van Meesterbakker Voskamp en haal de taart op via de PIE DRIVE THRU op Zorgboerderij De Buytenhof (parkeerplaats Oude weg). De volledige opbrengst gaat naar Stichting Ambulance Wens.

- Bestel een heerlijke taart via de button op de socials van de Buytenhof - Haal de taart op in de PIE DRIVE THRU op 25 maart op de boerderij (parkeerplaats Oude weg) - Jouw bijdrage is een donatie aan Stichting Ambulance Wens en deze stichting laat wensen van terminale patiënten uitkomen Het doel is om zo veel mogelijk wensen in vervulling te laten gaan door geld op te halen voor Stichting Ambulance Wens. De mooie actie is opgezet door Thomas, Sterre, Fleur en Lenna. Studenten communicatie van de Hogeschool Rotterdam. Via de link in dit bericht kom je op de website waar je de taart(en) kan bestellen. Er is een maximaal beschikaar aantal taarten op =op. Geen zin in een heerlijke taart? Via de link mag je ook een eenmalige donatie doen Like, share of comment op dit bericht zodat we zoveel mogelijk mensen bereiken en wensen in vervulling kunnen laten gaan. De link is www.thomasmediaclub.nl.

PSV werkt samen met Stichting Ambulance Wens: "Overal kippenvel"

https://www.psvfans.nl/psv-werkt-samen-met-stichting-ambulance-wens-overal-kippenvel/

PSV werkt samen met Stichting Ambulance Wens om zo wensen van terminaal zieke mensen nog te verwezenlijken. Cody Gakpo sloeg na het duel met Heracles Almelo bijvoorbeeld na de wedstrijd een arm om de ernstig zieke PSV-supporter Martin Pel heen.

“Op zo'n moment krijgen ook wij kippenvel over ons hele lichaam”, zegt Jan van Geffen van Stichting Ambulance Wens in het Eindhovens Dagblad. “Dat kleine gebaar is voor de patiënt en ook voor ons hét absolute hoogtepunt van soms dagen voorbereiden en nazorg. De waarde van wat Cody hier doet, is niet in iets materieels uit te drukken. Het lijkt zo gewoon, maar het is voor de zieke ongelooflijk bijzonder.”

“Na het uitvoeren van een wens hebben we in principe geen contact meer met de patiënt”, zegt Van Geffen. “Dat is de afspraak. We doen met de Stichting ook hele andere dingen dan het bezoeken van PSV. Veel mensen willen bijvoorbeeld nog één keertje naar het strandof naar een bijzondere plek uit hun jeugd. Dat proberen we dan te realiseren.”

De stichting draait op vrijwilligers. “De Stichting heeft op dit moment 270 vrijwilligers aan zich gebonden en we gaan ook regelmatig naar andere voetbalclubs. De ervaringen zijn dan hetzelfde. Dat ene moment, die ene lach, daar gaat het allemaal om. Eventjes de ellende naar de achtergrond, dat overstijgt alles.”

Dit overstijgt echt alles

Dit overstijgt echt alles

https://www.ed.nl/eindhoven/psv-anouk-of-het-strand-als-laatste-wens-leveren-onbetaalbare-tranen-op-dit-overstijgt-echt-alles~a7c5ab89/

PSV, Anouk of het strand als laatste wens leveren onbetaalbare tranen op: ‘Dit overstijgt echt alles’ EINDHOVEN - PSV zet als het kan de deuren altijd open voor Stichting Ambulance Wens, een organisatie die de laatste verlangens van terminaal zieke patiënten probeert waar te maken. Het levert vaak indrukwekkende situaties op, waarbij intens verdriet eventjes naar de achtergrond verdwijnt. ,,Dit is niet in iets materieels uit te drukken.”

"Wandel of fiets mee, langs de tulpenvelden op Goeree-Overflakkee!"

"Wandel of fiets mee, langs de tulpenvelden op Goeree-Overflakkee!"

https://igo.nl/nieuws/actueel/artikel/30570/9e-Tulpenwandeltocht-met-4-prachtige-routesGoeree-Overflakkee

Goeree-Overflakkee - "Wandel of fiets mee, langs de tulpenvelden op Goeree-Overflakkee!"- De eerste tulpen laten zich al zien, mooi op schema voor de 9e Tulpenwandeltocht! Een evenement door de polders en over de dijken rondom Middelharnis, dit jaar op Paaszaterdag 16 april 2022. "Dit jaar is vooraf inschrijven verplicht (...) en dit kan t/m 14 april aanstaande, maar VOL=VOL!" Lees meer >>

De deelnemers kunnen genieten van de geweldige kleurenpracht van de tulpen. Kunst, cultuur, natuur en sportief bezig zijn smelten op deze dag mooi samen! Het startschot wordt dit jaar gegeven door oudste vrijwilliger Gies Barkel. Zet je wandelschoenen of fiets alvast klaar!

De volledige opbrengst van het inschrijfgeld en het sponsorbedrag gaat dit jaar naar Stichting Ambulancewens Nederland, een doel dat eenieder van ons een warm hart toedraagt.

4 gevarieerde routes

De Tulpenwandeltocht bestaat uit 4 gevarieerde routes, die zijn uitgestippeld langs meerdere tulpenvelden. De afstanden om te lopen zijn 10, 17 ½ en 25 kilometer. De 17 ½ en 25 kilometer starten vanaf MSV & AV Flakkee en de 10 km vanaf de Staver. Ook is het mogelijk om een route van 27 kilometer fietsend af te leggen. Deze route is overigens ook geschikt voor scootmobielers en vertrekt ook vanaf de Staver.

Sfeer is enorm belangrijk onderweg en je zult meer tegenkomen dan alleen prachtige polders en fotowaardige tulpenvelden. Verrassingen onderweg zijn: vliegdemonstraties van de modelvliegclub, gezelligheid bij Manege Oostmoer, diverse sportwedstrijden, een stukje historie en klederdracht bij het Streekmuseum en de molen van Sommelsdijk is geopend. Op camping “de Grevelingen” wordt Italiaans ijs verkocht en is de bar geopend om een versnapering te kopen. Omdat het dit jaar een “doorstroomevenement” is, vervalt helaas dit jaar het busvervoer, de tulpenverkoop, de muzikale aankleding.

Vooraf inschrijven verplicht

Dit jaar is vooraf inschrijven verplicht en dit kan via tulpenwandelocht.nl onder het kopje “inschrijven”. Inschrijven kan t/m 14 april, VOL = VOL!
Deelname bedraagt € 5 en dit alles inclusief medaille en iets lekkers voor onderweg.

Momenteel hebben er zich al 1102 mensen ingeschreven voor dit evenement, waarvan 529 deelnemers van buiten Goeree Overflakkee. Zelfs deelnemers vanuit België, Deventer en Enkhuizen weten ons te vinden!

Overzicht starttijden en startlocaties:

Startlocatie 17,5 km 9:00-10:30 - vertrek MSV & AV Flakkee, Oostplaatseweg 1, 3241 LV Middelharnis

Startlocatie 25 km 8:00-10:00 - vertrek MSV & AV Flakkee, Oostplaatseweg 1, 3241 LV Middelharnis

Startlocatie 10 km 9:00-10:30 - vertrek Recreatiecentrum De Staver Olympiaweg 32, 3245 DL Sommelsdijk

Startlocatie 27 km per fiets 13:00-14:30 - vertrek Recreatiecentrum De Staver Olympiaweg 32, 3245 DL Sommelsdijk

Parkeren

In verband met drukte worden deelnemers uit de nabije omgeving gevraagd zo veel mogelijk op de fiets te komen. Deelnemers aan de fietstocht, die met auto voorzien van een fietsendrager komen, worden gevraagd gebruik te maken van de parkeerterreinen van Recreatiecentrum de Staver of de achterkant van de Beroepscampus van de RGO

Meer informatie

Nadere informatie is te verkrijgen via onze Facebookpagina (Facebook/tulpenwandeltocht) en op Tulpenwandeltocht.nl.

Duizenden kilometers door de sneeuw voor het goede doel

Duizenden kilometers door de sneeuw voor het goede doel

12 maart 2022

Gisteren mochten wij deze mooie donatie van 3.300 EURO in ontvangst nemen.

Aron, Jordy en Ayk hebben meegedaan aan de Carbage Run 2022 Poolcirkel editie en zo dit mooie bedrag voor ons opgehaald.

https://www.omroepzeeland.nl/nieuws/14367470/duizenden-kilometers-door-de-sneeuw-voor-het-goede-doel

Een kijkje te nemen op je oude werkplek

Een kijkje te nemen op je oude werkplek

https://www.arenalokaal.nl/nieuws/algemeen/45092/in-memoriam-freddy-bogers

GRAVE - Op zaterdag 11 juni is in zijn woonplaats Grave Freddy Bogers op 75-jarige leeftijd overleden. Bogers, die al enige tijd ernstig ziek was, is bij veel mensen in Grave bekend als ambulancebroeder. Hij werkte gedurende drie decennia op de Spoedeisende Hulp van het Radboud UMC in Nijmegen. Daarnaast was hij meer dan dertig jaar actief voor het vrijwillige brandweerkorps in Grave. Begin dit jaar ging voor Freddy een van zijn laatste grote wensen in vervulling. Met Ambulance Wens ging hij op woensdag 5 januari nog één keer op bezoek bij zijn oud-collega’s op de Spoedeisende Hulp van het Radboud UMC. Hij kreeg daarbij een rondleiding en als extra kers op de taart bracht hij een bezoek aan de traumahelikopter op het dak van het ziekenhuis. Een paar dagen later, op zaterdag 8 januari, werd Freddy verrast door het vrijwillige brandweerkorps van Grave, waar hij zo lang onderdeel van uitmaakte. Hij werd met een brandweerauto opgehaald en aan het einde van de middag weer netjes thuisgebracht.

Freddy’s broer, Marcellino Bogers, schreef een aangrijpend verslag van het bezoek aan het Radboud UMC: “De Stichting Ambulance Wens Nederland (waarvan de oprichter, Kees Veldboer, vorig jaar veel te jong overleed) vond en vind ik een prachtige organisatie. Ze vervullen de laatste wensen van terminale, immobiele patiënten en gaan met hen in een speciaal daarvoor ontwikkelde ambulance naar bijvoorbeeld de zee, op kraambezoek, naar een bruiloft, een museum of manege. Persoonlijk kende ik niemand die er gebruik van had gemaakt, tot mijn nichtje een wensambulance inschakelde voor Fred, mijn oudste broer. Het was namelijk zijn wens om nog eens terug te gaan naar het Radboudumc in Nijmegen, waar hij langer dan dertig jaar werkte, als verpleegkundige. Dat het je laatste wens is nog eens een kijkje te nemen op je oude werkplek, zoveel kun je dus van je werk houden. En dat deed mijn broer. Als vijftienjarige reed hij al mee op de ambulance; hij moest ervoor zorgen dat de patiënt plat bleef liggen. Hij leerde het vak vanuit de praktijk en met wat losse cursussen, zo ging dat vroeger, totdat hij uiteindelijk de A-opleiding moest hebben afgerond om zijn vak te kunnen blijven uitoefenen. Hij werd na deze opleiding een gewaardeerde vaste kracht op de spoedeisende hulp van het Radboud. Het vak paste goed bij Freds rusteloosheid, hij stond altijd klaar om uit te rukken en mensen te redden. Dat combineerde hij ook nog eens met zijn werk als vrijwilliger bij de brandweer. Fred heeft duizenden patiënten opgevangen, eerst op de ambulance en later op de spoedeisende hulp. Ik ben twee keer met hem op de ambulance meegereden om ervaring op te doen en ik heb veel van hem geleerd. Hij was deskundig en doortastend en sociaal en zacht tegelijkertijd. De deuren gingen open, de wensambulance reed de spoedeisende hulp van het Radboudumc binnen. Mijn broer werd warm onthaald door oud-collega’s, er was een rondleiding over de afdeling, we dronken koffie in de koffiekamer, er werden oude en sterke verhalen opgehaald en steeds weer kwam er een oud-collega binnen die mijn broer kwam begroeten. Het hoogtepunt was een bezoek aan het heli-dek, waar een traumahelikopter klaarstond, die speciaal voor mijn broer naar het Radboudumc was gedirigeerd. Een bevlogen verpleegkundig bemanningslid bleek dit te hebben geregeld, hij vertelde dat Fred mede aan de wieg gestaan had bij het inrichten van het trauma(heli)team en dat hij de plek van Fred had ingenomen toen deze in 1999 arbeidsongeschikt raakte. Nadat Fred even achter de stuurknuppel had gezeten en weer op de brancard lag, steeg de traumahelikopter op. En toen maakte hij in de lucht een diepe buiging voor mijn broer. Het was een mooi en emotioneel moment, waarbij een van de beste verpleegkundigen van Nederland bedankt werd voor zijn werk. Daarna was het voorbij, de wensambulance stond klaar voor vertrek. Fred liet vele jaren werk achter zich, zijn oud-collega’s zwaaiden hem uit, er werd niets gezegd, elk woord was overbodig geweest. Op mijn beurt maak ik een diepe buiging naar de mensen van de Stichting Ambulance Wens. Hopelijk kunnen ze nog heel veel laatste wensen vervullen.”

Geslaagde dinnershowdozenactie Portus Groene Hart

Geslaagde dinnershowdozenactie Portus Groene Hart Geslaagde dinnershowdozenactie Portus Groene Hart

30 maart 2022

Afgelopen woensdag heeft 3vwo van Portus Groene Hart met hulp van een aantal personeelsleden maar liefst tweehonderd verrassingsboxen klaargemaakt als coronaproof alternatief voor de traditionele dinnershow. De dozen waren mede dankzij de vele sponsors rijkelijk gevuld met allerlei lekkers en leuks. Bovendien konden de ontvangers naar zeer uiteenlopende, door leerlingen verzorgde optredens kijken.

Met deze mooie actie wisten de derdeklassers € 5727,15 op te halen voor Stichting Ambulance Wens. Binnenkort zullen zij dit bedrag overhandigen aan een vertegenwoordiger van de stichting. Dan zal tevens de trekking van de loterij plaatsvinden. De ontvangers van de dinnershowdozen moeten dus nog even in spanning afwachten of ze ook nog een prijs in de wacht slepen.

Dagje uit naar Scheveningen voor terminale patiënt uit Alphen aan den Rijn

https://www.alphens.nl/nieuws/dagje-uit-naar-scheveningen-voor-terminale-patient-uit-alphen-aan-den-rijn.html

 

Nog één keer de bloembollenroute rijden en een ijsje eten op het strand. Dat was de wens van een terminale patiënt uit Alphen aan den Rijn. En die wens ging onlangs in vervulling.

Dagelijks zorgt Stichting Ambulance Wens ervoor dat meerdere wensen van terminale patiënten in vervulling gaan. Onlangs was het de beurt aan een meneer (1954) uit Alphen aan den Rijn. Medewerkers van de afdeling Oncologie van Alrijne Ziekenhuis hebben er samen met Stichting Ambulance Wens voor gezorgd dat deze wens in vervulling kon gaan.

In het bijzijn van zijn gezin ging de laatste wens van deze meneer in vervulling: een dagje uit naar het strand in Scheveningen. Met elkaar heeft het gezin nog één keer kunnen genieten van de bloembollenroute. Ook hebben we op het strand allemaal een ijsje gegeten. 

Stichting Ambulance Wens werd in 2007 opgericht als aanvulling op de verzorging van immobiele terminale patiënten. “Er zijn nog teveel patiënten die overlijden zonder dat ze echt alles hebben kunnen afsluiten”, aldus Stichting Ambulance Wens. Onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard laten zij sindsdien wensen in vervulling gaan.

Lions Club Schiedam

https://schie.nu/nieuws/13506/21e-editie-schiedamse-klootschietwedstrijden-ten-behoeve-van-giro-555-en-ambulancewens

Schiedam - Op zaterdag 23 april organiseert Lions Club Schiedam voor de 21-ste keer het “Schiedamsch Klootschietkampioenschap” in het Julianapark.

In de afgelopen jaren werd volgens de organisatie bij elkaar bijna € 80.000,- bij elkaar geschoten en kon een flink aantal organisaties financieel worden ondersteund.

Bedrijven, families, scholen, politieke partijen en serviceclubs hebben zich ook dit keer weer aangemeld. Dit jaar zullen 20 teams strijden om de “Grote Kloot” van Schiedam. De wedstrijd wordt gespeeld in en rond het Julianapark, terwijl het 'Hoofd Kloot Centrum' zich bevindt in de tuinzaal van het Jacobs Gasthuis.

Organisator Will van Wijk van de Lions Club Schiedam: 'Om twee uur precies zal het gooien met de kloot starten en wordt wederom recht gedaan aan het feit dat al eeuwen geleden het edele klootschietspel in onze prachtige stad werd gespeeld. Alle teams starten tegelijkertijd. Uiteraard zijn daarbij toeschouwers en belangstellenden van harte welkom om onder het genot van een zelf gefinancierde consumptie te filosoferen over de behaalde resultaten. De opbrengst hiervan is natuurlijk ook bestemd voor de goede doelen: Giro 555 ten behoeve van Oekraïne en Stichting Ambulance wens'.

Will: 'Uiteraard wordt weer een geweldige altijd-prijs-loterij georganiseerd. Ook die opbrengst gaat naar de goede doelen.'

De wedstrijd draait om de “kloot” zo ver mogelijk weg te schieten: het zogenaamde 'konings-/ koninginneschot (longest kloot)'. Dit jaar is er voor het eerst een nieuw onderdeel waaraan iedereen (vanaf 12 jaar) kan meedoen: het gericht gooien van de “kloot” (nearest kloot). Dit onderdeel geeft volgens Van Wijk 'een extra dimensie aan dit unieke gebeuren'. Maar: dit laatste onderdeel valt wel buiten de wedstrijd.

Rond 17.00 uur zal burgemeester Cor Lamers de prijzen uitreiken aan de overwinnaars en Lions Club Schiedam president Theo van der Bie cheques overhandigen aan de vertegenwoordigers van de goede doelen organisaties. Ten slotte zullen de hoofdprijzen van de loterij worden getrokken. Dit alles gebeurt in de Tuinzaal van het Jacobs Gasthuis.

Medsocks - 'Goede doelen in de Spotlight'

Medsocks - 'Goede doelen in de Spotlight'

Wij zijn erg blij om jullie mooie stichting te kunnen steunen met onze ambulance MedSocks!

We vinden het bij MedSocks belangrijk om regelmatig de goede doelen achter onze sokken uit te lichten en aandacht te vragen voor al het goede werk dat zij verrichten. Hiervoor hebben wij op onze Instagram het terugkerende thema 'Goede doelen in de Spotlight' bedacht. Hierbij lichten wij om de zoveel tijd op onze Instagram en Facebook pagina een goed doel uit en vragen we aandacht en steun voor dit goede doel.

https://www.instagram.com/p/CMREqBdjwBE/     https://www.instagram.com/p/CGzPI8Jp7Yt/

Graag zouden wij Stichting Ambulance Wens in de spotlight willen zetten. Daarbij zouden wij het volgende verhaal willen posten op Instagram: MedSocks doet graag iets terug voor de medische sector en de maatschappij. Daarom doneren wij een deel van de winst aan goede doelen, passend bij de thema’s van onze sokken!

Met de actie ‘Het goede doel in de spotlight’ zullen wij de goede doelen die verbonden zijn aan onze sokken in de spotlight zetten en aandacht vragen voor het belangrijke werk dat deze doelen verrichten!

Deze keer zetten we het goede doel dat verbonden is aan onze Ambulance MedSocks in de spotlight: Stichting Ambulance Wens!

Er zijn nog teveel patiënten die overlijden zonder dat ze echt alles hebben kunnen afsluiten. Eén van die oorzaken is het onvermogen bepaalde wensen te realiseren doordat de patiënt niet langer mobiel is en andere bestaande voorzieningen hiertoe tekort schieten. Stichting Ambulance Wens is opgezet om mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer te helpen hun laatste wens te laten vervullen. Dit is bijvoorbeeld een bezoek aan het strand, een bezoek aan een naaste die zelf ook niet meer mobiel, het bezoek aan een bepaalde plaats waar de patiënt bijzondere herinneringen aan heeft, het maken van een boottocht of het bezoeken van een concert. Alles onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard.

www.medsocks.com

Erehaag voor zieke docent politieacademie: 'Gevoel van trots en verbondenheid'

Erehaag voor zieke docent politieacademie: 'Gevoel van trots en verbondenheid'

15 februari 2022

https://sleutelstad.nl/2022/02/15/erehaag-voor-zieke-docent-politieacademie-gevoel-van-trots-en-verbondenheid/

Erehaag voor zieke docent politieacademie: 'Gevoel van trots en verbondenheid'

Meer dan honderd agenten in politie-uniform, politiemotoren en een helikopter rukten vrijdag uit in Den Haag. De politieacademie maakte namelijk een erehaag voor een ongeneeslijk zieke collega uit Leiden die 45 jaar in dienst van de politie is. “Hij vond het prachtig.”

“Afgelopen vrijdag hebben wij het jubileum gevierd van een collega die 45 jaar in dienst van de politie is”, begint Ibrahim Bakar Omar, docent aan de politieacademie. “Maar naast dat jubileum, is hij ook ongeneeslijk ziek. Dus daarom wilden wij hem eren met een erehaag.”

Voor die erehaag trok de politieacademie alles uit de kast. “Hij is thuis in Leiden opgehaald met een ambulance van Stichting Ambulance Wens en onder begeleiding van politiemotoren naar Den Haag vervoerd. Ook werd hij de hele rit van Leiden naar de politieacademie in Ypenburg begeleid door een helikopter”, vertelt Bakar Omar aan mediapartner Omroep West. “En daar is hij met de ambulance door een erehaag van wel honderd collega’s gereden.

Actie
Dat er wel meer dan honderd agenten in de erehaag stonden, is volgens Bakar Omar logisch. “Hij werkte volgens mij al meer dan twintig jaar als docent op de politieacademie. Ik geef nu zelf les op de academie, maar ik heb ook nog les van hem gekregen. Dus de afgelopen twintig jaar heeft hij veel van mijn collega’s opgeleid :, zegt hij trots. “Zo’n collega verdient gewoon een erehaag.”

Het plan om de ongeneeslijk zieke collega op deze manier te eren was snel voor elkaar. “Een collega kwam met het idee en daarna zijn wij snel in actie gekomen. Binnen een week was het eigenlijk geregeld”, vertelt Bakar Omar. “Maar dat was niet gelukt zonder de vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens. Het was gewoon heel fijn dat die mensen meteen klaar stonden.”

Ontroerd en trots
Volgens Bakar Omar was de erehaag een heel fijne verrassing voor zijn zieke collega. “Hij vond het prachtig, hij geniet er nu nog van. Het was echt een supermoment voor hem!”, zegt de docent van de politieacademie blij.

Ook Bakar Omar werd tijdens de erehaag overmand door emoties. “Ik was ontroerd, ik was trots, ik was heel veel”, lacht hij. “Toen die motoren en ambulance kwamen aanrijden en iedereen applaudisseerde, bekroop mij een gevoel van trots en verbondenheid. Dit laat namelijk toch zien wie wij zijn als politie: als wij er moeten zijn, dan staan wij daar”, voegt hij tevreden toe.

“Een dag om nooit te vergeten”

“Een dag om nooit te vergeten” “Een dag om nooit te vergeten”

https://www.hetkontakt.nl/regio/krimpenerwaard/302078/wens-van-schoonhovense-simon-in-vervulling-dankzij-stichting-am

Wens van Schoonhovense Simon in vervulling dankzij Stichting Ambulance Wens

“Een dag om nooit te vergeten”. Zo beschrijft Marjan Veenman-Arts uit Schoonhoven het bezoek van haar man Simon aan het museum Castellum Hoge Woerd in Utrecht. Simon Veenman (78) is ernstig ziek. Dankzij Stichting Ambulance Wens kon hij dinsdag een bezoek brengen aan het archeologische museum Castellum. “Een wens die in vervulling gaat”, aldus Marjan. 

De Schoonhovense vertelt dat er haast was geboden bij het museumbezoek. “Simon heeft myelofibrose, een zeldzame bloedziekte waardoor hij bloedtransfusie-afhankelijk is. Verder heeft hij afasie, hij kan niet meer spreken. En dat terwijl taal zijn kapitaal was. Hij stond 47 jaar voor de klas als leraar Latijn en Grieks, was zes jaar secretaris van de Historische Vereniging Schoonhoven en stond aan de wieg van de cursus Schoonhovologie. Verder schreef hij een respectabel aantal boeken en begeleidde tientallen reizen naar Griekenland voor leerlingen, cursisten en ouders.”

Simon kreeg in Castellum Hoge Woerd een privé rondleiding per brancard. Marjan: “Aanvankelijk moest hij duidelijk wennen. Tja, het was de eerste keer in zijn leven dat hij in een ambulance vervoerd werd. Maar eenmaal in het museum toonde hij zich blij verrast. De rondleider ging enthousiast met hem langs al het Romeinse moois en bijzonders dat museum Castellum te bieden heeft. Ook de Panorama-tijdlijn van 1000 v. Chr. tot heden had zijn onverdeelde aandacht. Vanwege zijn afasie kon hij zelf geen vragen meer stellen, maar zijn vriend Leen Ouweneel - met wie hij veel historische activiteiten realiseerde - stelde de vragen voor hem.”

Het echtpaar is erg dankbaar voor de mooie dag. “Wat is het toch geweldig dat met toegewijde en deskundige ambulancewens-vrijwilligers aan Simons wens gestalte gegeven werd. Dank aan de stichting en met name aan Astrid en Peter van de Stichting Ambulance Wens, die dit mogelijk maakten.”

Nog éénmaal schipper; wens komt uit voor Willem Boom

Nog éénmaal schipper; wens komt uit voor Willem Boom Nog éénmaal schipper; wens komt uit voor Willem Boom

https://www.zeewolde-actueel.nl/nieuws/zorg-en-welzijn/251676/nog-eenmaal-schipper-wens-komt-uit-voor-willem-boom

AD Rivierenland - Massaal eerbetoon voor zieke Ron

AD Rivierenland - Massaal eerbetoon voor zieke Ron AD Rivierenland - Massaal eerbetoon voor zieke Ron AD Rivierenland - Massaal eerbetoon voor zieke Ron

25 januari 2022

https://www.ad.nl/rivierenland/massaal-eerbetoon-voor-zieke-ron-die-voor-de-allerlaatste-keer-op-vakantie-gaat-indrukwekkend~a573d5f2/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

 

Massaal eerbetoon voor zieke Ron die voor de allerlaatste keer op vakantie gaat: ‘Indrukwekkend’ Politieman Ron van Hemert uit Gorinchem stond altijd voor anderen klaar. Totdat hij ernstig ziek werd. Dinsdagochtend vertrok hij met Stichting Ambulance Wens naar Oostenrijk voor een laatste vakantie. Tientallen collega's zwaaiden hem uit. Zelfs vanuit de lucht.

Van Hemert (65) is overdonderd door alle aandacht. Hij dacht in alle rust met zijn vrouw naar Oostenrijk te vertrekken met Stichting Ambulance Wens. Maar eenmaal buiten verschijnen er ineens tientallen politiemensen. De twee motoren en een tiental politieauto's hebben ze ‘stiekem’ om de hoek geparkeerd. In de lucht klinkt het geluid van een helikopter. Ook die oud-collega’s komen hem uitzwaaien en rijden bij het vertrek een stuk met hem mee.

,,Mijn vader vraagt zich serieus af waaraan hij dit allemaal verdiend heeft’’, zegt zijn dochter Silvana. ,,Maar je krijgt dus wat je verdient: zijn collega’s leven nog altijd intens met hem mee. Sinds hij in 2018 ziek werd, is het contact gebleven. Zelfs nadat hij vorig jaar met pensioen ging. Ik vind dit heel indrukwekkend."

De Gelderlander

De Gelderlander De Gelderlander De Gelderlander De Gelderlander

26 januari 2022

https://www.gelderlander.nl/binnenland/massaal-eerbetoon-voor-zieke-agent-ron-die-voor-de-allerlaatste-keer-op-vakantie-gaat-indrukwekkend~a573d5f2/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Massaal eerbetoon voor zieke agent Ron die voor de allerlaatste keer op vakantie gaat:

‘Indrukwekkend’ Politieman Ron van Hemert uit Gorinchem stond altijd voor anderen klaar. Totdat hij ernstig ziek werd. Dinsdagochtend vertrok hij met Stichting Ambulance Wens naar Oostenrijk voor een laatste vakantie. Tientallen collega's zwaaiden hem uit. Zelfs vanuit de lucht.

Van Hemert (65) is overdonderd door alle aandacht. Hij dacht in alle rust met zijn vrouw naar Oostenrijk te vertrekken met Stichting Ambulance Wens. Maar eenmaal buiten verschijnen er ineens tientallen politiemensen. De twee motoren en een tiental politieauto’s hebben ze ‘stiekem’ om de hoek geparkeerd. In de lucht klinkt het geluid van een helikopter. Ook die oud-collega’s komen hem uitzwaaien en rijden bij het vertrek een stuk met hem mee. ,,Mijn vader vraagt zich serieus af waaraan hij dit allemaal verdiend heeft’’, zegt zijn dochter Silvana.

,,Maar je krijgt dus wat je verdient: zijn collega’s leven nog altijd intens met hem mee. Sinds hij in 2018 ziek werd, is het contact gebleven. Zelfs nadat hij vorig jaar met pensioen ging. Ik vind dit heel indrukwekkend.’’ Politie zwaait terminaal zieke Ron uit voor laatste vakantie In ons hart Zij is niet de enige die geraakt is door de aandacht. Ook onder de politiemensen zelf maakt het massale eerbetoon heel wat los.

,,Het idee om hem massaal uit te zwaaien is vrijdag spontaan ontstaan’’, vertellen Johan van Wijk en Vincent Berben. ,,Ron zit in ons hart en in dat van heel veel collega’s. Dat blijkt wel gezien de opkomst. En dat het gelukt is, om ook de heli erbij te hebben, is helemaal geweldig.’’

Die cirkelt enige tijd nadrukkelijk boven Gorinchem. Buurtbewoners komen naar buiten om te kijken wat er aan de hand is. Sommigen worden geraakt door wat zij zien. De heli komt ondertussen nog iets verder naar beneden en hangt stationair boven de hoofden van de uitzwaaiers. Via een portofoon krijgt Van Hemert persoonlijke wensen van de bemanning. De deur van de heli gaat zelfs even open en een van de politiemensen zwaait naar zijn collega die op de brancard ligt.

Zelf achter het stuur

Hij komt dadelijk in de ambulance te liggen voor zijn laatste vakantie naar zijn geliefde Oostenrijk. ,,Dat is denk ik wel heel confronterend voor hem’’, zegt dochter Silvana. ,,Hij had liever achter het stuur gezeten om anderen mensen een fijne dag te bezorgen. Want hij was zelf voor Stichting Ambulance Wens actief als chauffeur. Ja, dat deed hij al al toen hij nog bij de politie werkte. In zijn vrije tijd.’’

 

Nog meer tijd besteden aan de stichting was een van zijn plannen. Maar zijn ziekte gooide roet in het eten. Van Hemert is nog gewoon aan het werk als hij ziek wordt: hij heeft kanker. Een ingrijpende behandeling lijkt het tij te keren, maar in oktober 2020 komt het slechte nieuws. De ziekte is terug en de uitzaaiingen zijn zo ernstig dat hij niet meer gaat genezen. ,,Zijn deur heeft altijd voor ons opengestaan’’, vertellen Van Wijk en Berben. ,,Ook toen hij ziek werd. We gingen bij hem langs en dat was ook gewoon gezellig. Natuurlijk ging het over zijn gezondheid, maar het mocht van Ron niet zwaar worden. Hij wilde vooral weten hoe het op het werk was.’’

Vele jaren wijkagent

Van Hemert is in hun ogen, maar ook van zijn familie altijd nog gewoon de politieman die zich om mensen bekommert. Hij is op zijn achttiende in Hilversum begonnen en inmiddels al meer dan twintig jaar in Gorinchem actief, waarvan vele jaren als wijkagent. ,,Wat ik zo mooi vind, is dat bijvoorbeeld jongeren uit de Haarwijk die in de problemen waren geraakt eenmaal op het politiebureau om mijn vader vroegen. Zelfs jaren nadat hij uit die wijk weg was, gebeurde dat. Mijn vader gelooft dat je met praten en respect voor elkaar heel veel kan oplossen. En dat heeft hij zeker bewezen. Daarin ligt zijn kracht.’’

Opbrengst eerste vaatje volgend jaar naar Stichting Ambulance Wens

Opbrengst eerste vaatje volgend jaar naar Stichting Ambulance Wens

17 december 2021

Opbrengst eerste vaatje volgend jaar naar Stichting Ambulance Wens, organisatie hoopt op een fysieke veiling

De opbrengst van de veiling van het eerste vaatje Hollandse Nieuwe, volgend jaar 14 juni, gaat naar de Stichting Ambulance Wens.

Deze organisatie helpt immobiele en terminale mensen met het vervullen van hun laatste wens. De opbrengsten van de twee vorige edities gingen naar organisaties die zich inzetten voor de bestrijding van het coronavirus.

De organisatie, het Nederlands Visbureau, gaat ervan uit dat er volgend jaar weer een fysieke veiling mogelijk is op de afslag in Scheveningen. Vanwege de coronamaatregelen is de traditionele veiling dit jaar en het jaar daarvoor niet doorgegaan.

Met de overhandiging van het eerste vaatje haring wordt het seizoen van de Hollandse Nieuwe afgetrapt. De grondlegger van de Stichting Ambulance Wens, Kees Veldboer, is onlangs overleden. Kees Veldboer junior zet het werk van de stichting met zijn stiefmoeder Ineke voort.

 

https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20211217_49208146?utm_source=google&utm_medium=organic

Bijzondere momenten voor zieke Fred Bogers uit Grave

Bijzondere momenten voor zieke Fred Bogers uit Grave

https://www.arenalokaal.nl/arena/nieuws/regio-land-van-cuijk/grave/bijzondere-momenten-voor-zieke-fred-bogers-uit-grave

11-1-2022

GRAVE - Een van de laatste wensen van Fred Bogers uit Grave is onlangs in vervulling gegaan. Veel mensen in de omgeving van Grave kennen hem als ambulancebroeder. Met de Wensambulance is hij woensdag 5 januari nog één keer op bezoek geweest bij zijn oud-collega's op de Spoedeisende Hulp van het Radboud UMC in Nijmegen. Er werd een rondleiding geregeld met als extra kers op de taart een bezoek aan de traumahelikopter op het dak van het ziekenhuis. Een paar dagen later, op zaterdag 8 januari, werd Fred verrast door het vrijwillige brandweerkorps van Grave, waar hij ook meer dan dertig jaar onderdeel van was. Hij werd met een brandweerauto opgehaald en aan het einde van de middag weer netjes thuisgebracht.

Fred is ernstig ziek en gaat snel achteruit. Hij heeft enorm genoten van de twee speciale momenten, want hij kon zo nog een keer sterke verhalen ophalen en tot slot afscheid nemen van zijn oud-collega's van zowel het Radboud UMC als de brandweer. Iedereen was preventief getest om er een gezellige en veilige middag van te maken.

Freds broer, Marcellino Bogers, schreef een aangrijpend verslag van het bezoek aan het Radboud UMC:
De Stichting Ambulance Wens Nederland (waarvan de oprichter, Kees Veldboer, vorig jaar veel te jong overleed) vond en vind ik een prachtige organisatie. Ze vervullen de laatste wensen van terminale, immobiele patiënten en gaan met hen in een speciaal daarvoor ontwikkelde ambulance naar bijvoorbeeld de zee, op kraambezoek, naar een bruiloft, een museum of manege.

Persoonlijk kende ik niemand die er gebruik van had gemaakt, tot mijn nichtje onlangs een wensambulance inschakelde voor Fred, mijn oudste broer. Het was namelijk zijn wens om nog eens terug te gaan naar het Radboudumc in Nijmegen, waar hij langer dan dertig jaar werkte, als verpleegkundige. Dat het je laatste wens is nog eens een kijkje te nemen op je oude werkplek, zoveel kun je dus van je werk houden. En dat deed mijn broer.

Als vijftienjarige reed hij al mee op de ambulance; hij moest ervoor zorgen dat de patiënt plat bleef liggen. Hij leerde het vak vanuit de praktijk en met wat losse cursussen, zo ging dat vroeger, totdat hij uiteindelijk de A-opleiding moest hebben afgerond om zijn vak te kunnen blijven uitoefenen. Hij werd na deze opleiding een gewaardeerde vaste kracht op de spoedeisende hulp van het Radboud. Het vak paste goed bij Freds rusteloosheid, hij stond altijd klaar om uit te rukken en mensen te redden. Dat combineerde hij ook nog eens met zijn werk als vrijwilliger bij de brandweer. Fred heeft duizenden patiënten opgevangen, eerst op de ambulance en later op de spoedeisende hulp. Ik ben twee keer met hem op de ambulance meegereden om ervaring op te doen en ik heb veel van hem geleerd. Hij was deskundig en doortastend en sociaal en zacht tegelijkertijd.

De deuren gingen open, de wensambulance reed de spoedeisende hulp van het Radboudumc binnen. Mijn broer werd warm onthaald door oud-collega’s, er was een rondleiding over de afdeling, we dronken koffie in de koffiekamer, er werden oude en sterke verhalen opgehaald en steeds weer kwam er een oud-collega binnen die mijn broer kwam begroeten.

Het hoogtepunt was een bezoek aan het heli-dek, waar een traumahelikopter klaarstond, die speciaal voor mijn broer naar het Radboudumc was gedirigeerd. Een bevlogen verpleegkundig bemanningslid bleek dit te hebben geregeld, hij vertelde dat Fred mede aan de wieg gestaan had bij het inrichten van het trauma(heli)team en dat hij de plek van Fred had ingenomen toen deze in 1999 arbeidsongeschikt raakte.

Nadat Fred even achter de stuurknuppel had gezeten en weer op de brancard lag, steeg de traumahelikopter op. En toen maakte hij in de lucht een diepe buiging voor mijn broer. Het was een mooi en emotioneel moment, waarbij een van de beste verpleegkundigen van Nederland bedankt werd voor zijn werk.

Daarna was het voorbij, de wensambulance stond klaar voor vertrek. Fred liet vele jaren werk achter zich, zijn oud-collega’s zwaaiden hem uit, er werd niets gezegd, elk woord was overbodig geweest.

Op mijn beurt maak ik een diepe buiging naar de mensen van de Stichting Ambulance Wens. Hopelijk kunnen ze nog heel veel laatste wensen vervullen.

NU.nl en Hart van Nederland

3 januari 2022

https://www.nu.nl/binnenland/6147919/stichting-ambulance-wens-oprichter-kees-veldboer-62-overleden.html

Oprichter en directeur van Stichting Ambulance Wens Kees Veldboer is maandag op 61-jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand, meldt het bestuur van de stichting op Twitter.

"Ons medeleven gaat uit naar zijn echtgenote, zijn kinderen, kleinkinderen en verdere familieleden. De geplande wensen zullen voor zover mogelijk op de afgesproken wijze worden uitgevoerd overeenkomstig de wens van Kees", aldus de stichting. Veldboer kwam op het idee voor de Stichting Ambulance Wens toen hij als ambulancebroeder in 2006 een terminaal zieke zeeman moest vervoeren.

Die patiënt wilde graag nog één keer op een schip varen en dus regelde Veldboer een vaartocht door de Rotterdamse haven. Toen Veldboer de impact daarvan zag, veranderde zijn leven.

Meer dan zestienduizend wensen uitgevoerd In 2007 richtte hij de Stichting Ambulance Wens op, waarvan hij tot aan zijn dood directeur zou blijven. Inmiddels werken er meer dan 270 medisch geschoolde vrijwilligers en rijden jaarlijks zeven ambulances duizenden ongeneeslijk zieke mensen naar plekken in binnen- en buitenland. "We gaan overal naartoe waar we met de ambulance kunnen komen. Niet kletsen maar gewoon doen", zei Veldboer vorig jaar in een interview met NU.nl. Veldboer heeft met Stichting Ambulance Wens sinds de oprichting meer dan zestienduizend wensen uitgevoerd. Patiënten hoeven niets te betalen; alle kosten worden gedekt door giften en donaties.

Veldboer en zijn team hielpen een aantal buitenlandse vrijwilligers met een eigen wensambulance te beginnen. Inmiddels is het concept uitgebreid naar vijftien andere landen.

 

https://www.hartvannederland.nl/persoonlijke-verhalen/bekende-nederlanders-overleden-in-2021

RTL nieuws

Kees Veldboer was dan wel niet zo beroemd, toch verdient hij een plek in deze lijst. Veldboer was de oprichter en directeur van Stichting Ambulance Wens. Hij liet de laatste wensen van ruim 16.000 terminaal zieke mensen uitkomen. De BBC riep hem uit tot meest inspirerende man.

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5276426/overleden-bekende-mensen-2021-dood

RTL Nieuws sprak hem in 2019 voor het zondaginterview.

Lees ook: De wensambulance rijdt door, ook na de dood van oprichter Kees.

nu.nl

nu.nl

https://www.nu.nl/ondernemen/6164118/kees-nam-directeursrol-over-nadat-zijn-vader-plotseling-overleed-aan-hartstilstand.html

 

25 oktober 2021

Of het nu om een boerderij of een organisatie met honderden werknemers gaat, het overnemen van een bedrijf is geen sinecure. In deze reeks vragen we kersverse opvolgers hoe het hen vergaat in hun nieuwe rol. In de eerste aflevering: Kees Veldboer jr. (34) van Stichting Ambulance Wens. Zijn vader was directeur van de stichting en overleed afgelopen juli aan de gevolgen van een hartstilstand, waarna hij de leiding overnam.

Hoe gaat het nu met je?

"Het is een hele gekke periode. Mijn vader is plotseling overleden en sindsdien voelt het als een trein die alleen maar doordendert. Binnen twee uur was het in het nieuws en werden we benaderd door allerlei journalisten. Ook hebben we meer dan duizend brieven en kaarten gekregen en lag er een bloemenzee. We wisten niet dat mijn vader voor zoveel mensen zoveel heeft betekend. Dat is heel bijzonder." “De 'wensen' moesten doorgaan, zo had mijn vader dat gewild.” "Het blijft ook gek om op kantoor te zijn, hij is hier overleden. En het gaat nu nog steeds heel de dag over hem. Hij heeft de stichting natuurlijk opgericht. Daardoor heb ik nu nog niet echt het besef dat hij er niet meer is."

En dan ben je ook opeens directeur. "Ja, dat is ontzettend vreemd. Ik had tot voor kort een andere baan, die heb ik moeten opzeggen. Tot vorige week deed ik het nog naast elkaar omdat ik met een opzegtermijn zat. En ik moest natuurlijk een hoop privézaken regelen. Dat was best pittig.

Maar de 'wensen' moesten doorgaan, zo had mijn vader dat gewild.

En dat is elke dag gelukt, behalve op de dag van de uitvaart omdat we vrijwilligers de mogelijkheid wilden geven om afscheid te nemen."

Was alles nieuw voor je? "Ik heb mijn vader geholpen bij het oprichten van de stichting. We hebben het samen aan de keukentafel uitgedacht. Ook heb ik altijd bij grote evenementen geholpen. Toen de stichting uitgroeide tot een echt bedrijf, bleef ik meer op de achtergrond. Maar hij had het er thuis altijd over, dus ik kreeg alsnog heel veel mee. Ik ben dus geen vreemde hier. En iedereen op kantoor heeft er alle begrip voor dat ik nog niet alles weet." “Mijn vader schreef bijna nooit wat op. Alle informatie die hij in zijn hoofd had, zijn we nu kwijt. Ook de wachtwoorden.” "Ik merk wel dat de ideeënbus opeens snel vol zit. Mijn vader volgde meestal zijn eigen plan en stond niet altijd open voor andere ideeën. Nu proberen ze het bij mij."

Wat zijn je plannen voor de komende tijd? "Mijn vader schreef bijna nooit wat op. Alle informatie die hij in zijn hoofd had, zijn we nu kwijt. Ook de wachtwoorden. Gelukkig weet mijn stiefmoeder veel, zij werkt hier ook fulltime. Vanaf nu gaan we alles goed opschrijven en opslaan zodat iedereen erbij kan." "Ik snap wel dat mijn vader het zo deed, hij had amper ervaring in het bedrijfsleven. Hij was ambulancechauffeur en is daarna dit gaan doen. Ik heb die ervaring wel en zie dat het zoveel makkelijker kan. Al die dingen probeer ik de komende weken te regelen." nuwerk

Denk je dat je directeur was geworden als je vader niet was komen te overlijden? "We hebben het er wel over gehad. Ook omdat hij zijn pensioenleeftijd naderde, toen hij overleed was hij 61 jaar. Ik heb aangegeven dat ik graag het stokje wilde overnemen. Mijn vader had één voorwaarde: dat we het de eerste drie, vier jaar samen zouden doen. We zijn allebei veel te eigenwijs, dus dat had nooit gewerkt.Daarnaast denk ik dat mijn vader het veel te lastig had gevonden om de stichting echt uit handen te geven."

Wat voor directeur wil je zijn?"In ieder geval eentje die staat voor zijn eigen visie. Ik heb nu nog het idee dat ik mezelf moet verdedigen. Mensen denken soms dat ze bij mij hetzelfde voor elkaar krijgen als bij mijn vader. Maar ik ben mezelf en niet mijn vader. Misschien is het ook lastig voor sommigen dat ik een stuk jonger ben. Ik hoop dat meer zichtbaar zijn in het bedrijf gaat helpen. De meeste directeuren zie je bijna niet. Mijn deur staat in ieder geval altijd open, ze kunnen altijd bij mij terecht."

Bas Drenth en Linda de Jong hebben aan Stichting Ambulance Wens een cheque overhandigd van 5350 euro

 Bas Drenth en Linda de Jong hebben aan Stichting Ambulance Wens een cheque overhandigd van 5350 euro

Dinsdag hebben Bas Drenth en Linda de Jong aan Stichting Ambulance Wens een cheque overhandigd van 5350 euro.

Het duo had het geld opgehaald door de 40ste Marathon van Rotterdam van afgelopen zondag aan te grijpen als sponsorloop. Zij zamelden geld in ter nagedachtenis aan de overleden oprichter en directeur Kees Veldboer. "Zojuist hebben we de cheque overhandigd aan de Stichting Ambulance Wens. Via deze weg willen wij alle donateurs hartelijk bedanken die een donatie geleverd hebben aan onze sponsorloop. Zonder jullie steun hadden we dit mooie bedrag niet kunnen schenken," stelt het duo online. "Dank jullie wel voor de hartverwarmende en bemoedigende berichten die wij hebben ontvangen. Dank aan Renate Steenbergen en Geert van Drukkerij Pluspunt BV, die voor ons deze prachtige cheque gemaakt en geschonken hebben."

Het duo besloot met een laatste groet aan Veldboer.

"Lieve Kees, een eerbetoon aan jou. Jouw prachtige stichting mag nooit verloren gaan en jij mag nooit worden vergeten."

 

 

https://www.rijnmond.nl/nieuws/1421278/Vrienden-overleden-Kees-Veldboer-lopen-de-marathon-om-hem-te-eren

De oprichter van de stichting Ambulance Wens, Kees Veldboer, zou zondag de Rotterdam Marathon lopen. De barmhartige Rotterdammer overleed in juli op 62-jarige leeftijd plotseling aan een hartstilstand. Om Veldboer te eren én om geld op te halen voor de stichting lopen zijn goede vrienden Bas Drenth en Linda de Jong zondag in zijn plaats. "Ik loop met Kees' startnummer."

“Het wordt een heel emotionele dag”, blikt verpleegkundige Linda de Jong vooruit. “Kees was niet alleen een goede vriend, hij was ook mijn vaste hardloopmaatje. We renden vaak door het park achter de stichting. De leegte die hij heeft achtergelaten, is enorm. Om Kees een ultiem eerbetoon te geven, lopen Bas en ik zondag allebei een kwart marathon. Kees mag nooit worden vergeten. Hij is voor altijd in ons hart.”

'Ik heb hem niet kunnen redden'

Bas Drenth, die eveneens op de ambulance werkt, was erbij toen Kees Veldboer overleed. “Ik heb hem nog geprobeerd te reanimeren”, zegt hij zichtbaar ontroerd. “Ik heb er alles aan gedaan, maar ik heb hem helaas niet kunnen redden. Dat doet veel met een mens. Ik ben blij dat ik nu samen met Linda voor Kees ga lopen. Het klinkt misschien hard, maar op deze manier kan ik de verschrikkelijke gebeurtenis ook afsluiten.”

Drenth loopt met het startnummer van de overleden oprichter en directeur van stichting Ambulance Wens. “Dat voelt aan de ene kant raar, maar aan de andere kant is het ook mooi”, legt hij uit. “Linda en ik hebben ons laten sponsoren. We halen zondag zoveel mogelijk geld op voor stichting Ambulance Wens. Daarmee kunnen we doen wat Kees zo graag deed: de laatste wensen vervullen van terminaal zieke mensen.”

Sinds het overlijden van Veldboer bestiert zijn zoon, Kees Veldboer Junior, de stichting Ambulance Wens. Hij kan de marathon-actie van zijn vaders vrienden enorm waarderen. “Het is geweldig dat Linda en Bas mijn vader zo’n bijzonder eerbetoon geven. We gaan zondag met een grote groep vrijwilligers langs de kant staan om ze aan te moedigen. Het geld dat ze ophalen krijgt een geweldige bestemming.”

Terminale patiënt kan nog één keer naar wedstrijd van Ajax

Terminale patiënt kan nog één keer naar wedstrijd van Ajax

https://www.allesinkaagenbraassem.nl/nieuws/terminale-patient-kan-nog-een-keer-naar-wedstrijd-van-ajax.html

maandag 25 oktober 2021

Stichting Ambulance Wens heeft ervoor gezorgd dat de laatste wens van een terminale patiënt uit Oude Wetering in vervulling kon gaan:

een wedstrijd van Ajax bezoeken. Stichting Ambulance Wens werd in 2007 opgericht als aanvulling op de verzorging van immobiele terminale patiënten. “Er zijn nog teveel patiënten die overlijden zonder dat ze echt alles hebben kunnen afsluiten”, aldus Stichting Ambulance Wens. Onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard laten zij sindsdien wensen in vervulling gaan.

Dagelijks zorgt Stichting Ambulance Wens ervoor dat meerdere wensen van terminale patiënten in vervulling gaan. Zondag was het de beurt aan een meneer (1964) uit Oude Wetering. Zijn laatste wens was om een wedstrijd van Ajax te bezoeken. Een betere wedstrijd had bijna niet gekund, want Ajax wist PSV met 5-0 te verslaan in de Johan Cruijff ArenA. Een dag om nooit te vergeten.

AD

AD

22 september 2021

https://www.ad.nl/rotterdam/kees-veldboer-jr-34-nieuwe-directeur-stichting-ambulance-wens-ik-ga-mijn-vader-trots-maken~a87e2884/

Kees Veldboer jr. (34) nieuwe directeur Stichting Ambulance Wens: ‘Ik ga mijn vader trots maken’ Kees Veldboer jr. (34) gaat het levenswerk van zijn op 26 juli plotseling overleden vader voortzetten.

Per 14 oktober start hij als directeur van de Stichting Ambulance Wens. ,,Ik zit met een heel dubbel gevoel. We hebben het er thuis weleens over gehad dat het mooi zou zijn als een van de kinderen zijn werk zou voortzetten, maar dat moment is helaas veel vroeger gekomen dan gewenst.’’

Groot was de schok toen in de avond van 26 juli bekend werd dat Kees Veldboer op 61-jarige leeftijd was overleden aan de gevolgen van een hartstilstand. ,,Dit komt aan als een mokerslag. Een bevlogen mens is niet meer’’, liet de voorzitter van de stichting destijds in een korte reactie weten aan het AD. Stichting Ambulance Wens is een stichting met ruim 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances gratis laatste wensen vervult van terminale mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer.

Het idee om het ooit over te nemen van mijn vader was er al Kees Veldboer jr.

Wereldwijd gekopieerd Het idee kreeg Veldboer in 2007 toen hij in Rotterdam als chauffeur op een ambulance een ernstig zieke man naar het ziekenhuis moest vervoeren. De oud-zeeman vertelde hem dat hij nog zo graag de haven wilde zien. Veldboer besloot een omweg te maken en regelde later zelfs een rondvaart. De stervende man was zo gelukkig dat bij Veldboer het kwartje viel.

Zijn initiatief kreeg wereldwijd opvolging. In mei dit jaar meldde Veldboer vol trots dat ook in Australië de stap werd gezet. ,,De general manager van The Flying Doctors benaderde me een tijd geleden, nadat hij over onze stichting had gelezen’’, vertelde hij aan het AD. Hij kwam voor een stage naar Nederland.

Zijn werk leverde hem ook een prestigieuze titel op: de BBC riep Veldboer in 2015 uit tot ‘meest inspirerende mens op aarde’.

`Deel van mijn leven’ Veldboer jr. stopt met zijn werk bij VBO, de beroepsvereniging voor makelaars, om fulltime in dienst te treden van de stichting, die in de afgelopen veertien jaar al meer dan 16.500 wensen van terminale patiënten vervulde. ,,Ik heb mijn vader geholpen bij de oprichting van de stichting en altijd achter de schermen geholpen, bij onder andere het organiseren van evenementen’’, aldus Veldboer jr. ,,Het idee om het ooit over te nemen van mijn vader, was er dus al. Ik wil dit doen en ga dit doen. De Stichting Ambulance Wens hoort al veertien jaar bij ons leven.

’’ Pap nam geen genoegen met nee als hij bezig was om laatste wensen te vervullen Kees Veldboer jr. Voor zijn broertje Sjoerd en zusje Sophia was het ook geen discussie dat hij nu voor de stichting aan de slag gaat. ,,Omdat ik het meest betrokken was en ben. Met hulp van mijn stiefmoeder Ineke, die al die jaren de steun en toeverlaat was van mijn vader, en de ruim 270 vrijwilligers.’’ Doorgaan in de geest van zijn vader Junior spreekt van een ‘dubbel gevoel’. ,,Alles op kantoor ademt nog mijn vader. Natuurlijk wist ik dat hij dankbaar werk deed, maar pas na zijn overlijden, heb ik me echt gerealiseerd wat hij allemaal voor elkaar heeft gekregen. De impact en de reacties na zijn overlijden waren echt overweldigend. Vrijwilligers van de stichting, ambulancemedewerkers en politiemensen vormden tijdens zijn afscheid in de Laurenskerk een erehaag.

Veldboer wil doorgaan in de geest van zijn vader. ,,Wat dat betekent? Pap nam geen genoegen met nee als hij bezig was om laatste wensen te vervullen.’’ Zaterdag zijn de vrijwilligers geïnformeerd over zijn aanstelling. ,,De reacties zijn hartverwarmend, iedereen reageert positief en enthousiast. Met zijn allen gaan we nu hard aan het werk om mijn vader trots te maken.’’

Zoon Kees Veldboer wordt directeur van Stichting Ambulance Wens

23 september 2021

https://www.uitvaart.nl/nieuws/zoon-kees-veldboer-wordt-directeur-van-stichting-ambulance-wens/63601

Stichting Ambulance Wens directeur Kees Veldboer, die afgelopen zomer plotseling overleed, wordt opgevolgd door zijn zoon. Zijn zoon, Kees Veldboer, heeft dezelfde naam als zijn vader.

Kees Veldboer (junior) laat weten zin te hebben om het levenswerk van zijn vader voort te zetten. Op Twitter schrijft hij: ‘Samen met de ruim 270 fantastische vrijwilligers die de fundering vormen van deze stichting, zal ik het levenswerk van mijn vader een passend vervolg gaan geven. Pa, ik ga je trots maken!’

 

https://www.ed.nl/binnenland/kees-veldboer-jr-34-nieuwe-directeur-stichting-ambulance-wens-ik-ga-mijn-vader-trots-maken~a87e2884/?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_campaign=socialsharing_web&referrer=https%3A%2F%2Flm.facebook.com%2F

AD

 

22 september2021

https://www.ad.nl/rotterdam/kees-veldboer-jr-34-nieuwe-directeur-stichting-ambulance-wens-ik-ga-mijn-vader-trots-maken~a87e2884/

Kees Veldboer jr. (34) nieuwe directeur Stichting Ambulance Wens: ‘Ik ga mijn vader trots maken’

Kees Veldboer jr. (34) gaat het levenswerk van zijn op 26 juli plotseling overleden vader voortzetten. Per 14 oktober start hij als directeur van de Stichting Ambulance Wens. ,,Ik zit met een heel dubbel gevoel. We hebben het er thuis wel eens over gehad dat het mooi zou zijn als één van de kinderen zijn werk zou voortzetten, maar dat moment is helaas veel vroeger gekomen dan gewenst.’’

Groot was de schok toen in de avond van 26 juli bekend werd dat Kees Veldboer op 62-jarige leeftijd was overleden aan de gevolgen van een hartstilstand. ,,Dit komt aan als een mokerslag. Een bevlogen mens is niet meer’’, liet de voorzitter van de stichting destijds in een korte reactie weten aan het AD.

Het idee om het ooit over te nemen van mijn vader was er al

Kees Veldboer jr.

Wereldwijd gekopieerd

Het idee kreeg Veldboer in 2007 toen hij in Rotterdam als chauffeur op een ambulance een ernstig zieke man naar het ziekenhuis moest vervoeren. De oud-zeeman vertelde hem dat hij nog zo graag de haven wilde zien. Veldboer besloot een omweg te maken en regelde later zelfs een rondvaart. De stervende man was zo gelukkig dat bij Veldboer het kwartje viel.

Zijn initiatief kreeg wereldwijd opvolging. In mei dit jaar meldde Veldboer vol trots dat ook in Australië de stap werd gezet. ,,De general manager van The Flying Doctors benaderde me een tijd geleden, nadat hij over onze stichting had gelezen’’, vertelde hij aan het AD. Hij kwam voor een stage naar Nederland. Zijn werk leverde hem ook een prestigieuze titel op: de BBC riep Veldboer in 2015 uit tot ‘meest inspirerende mens op aarde’.

‘Deel van mijn leven’

Veldboer jr. stopt met zijn werk bij VBO, de beroepsvereniging voor makelaars, om fulltime in dienst te treden van de stichting, die in de afgelopen veertien jaar al meer dan 16.500 wensen van terminale patiënten vervulde.

,,Ik heb mijn vader geholpen bij de oprichting van de stichting en altijd achter de schermen geholpen, bij onder andere het organiseren van evenementen’’, aldus Veldboer jr. ,,Het idee om het ooit over te nemen van mijn vader, was er dus al. Ik wil dit doen en ga dit doen. De Stichting Ambulance Wens hoort al veertien jaar bij ons leven.’’

Pap nam geen genoegen met nee als hij bezig was om laatste wensen te vervullen
Kees Veldboer jr.

Voor zijn broertje Sjoerd en zusje Sophia was het ook geen discussie dat hij nu voor de stichting aan de slag gaat. ,,Omdat ik het meest betrokken was en ben. Met hulp van mijn stiefmoeder Ineke, die al die jaren de steun en toeverlaat was van mijn vader, en de ruim 270 vrijwilligers.’’

Doorgaan in de geest van vader

Junior spreekt van een ‘dubbel gevoel’. ,,Alles op kantoor ademt nog mijn vader. Natuurlijk wist ik dat hij dankbaar werk deed, maar pas na zijn overlijden heb ik me echt gerealiseerd wat hij allemaal voor elkaar heeft gekregen. De impact op en de reacties na zijn overlijden waren echt overweldigend. Vrijwilligers van de stichting, ambulancemedewerkers en politiemensen vormden tijdens zijn afscheid in de Laurenskerk een erehaag.

Veldboer wil doorgaan in de geest van zijn vader. ,,Wat dat betekent? Pap nam geen genoegen met nee als hij bezig was om laatste wensen te vervullen.’’

Zaterdag zijn de vrijwilligers geïnformeerd over zijn aanstelling. ,,De reacties zijn hartverwarmend, iedereen reageert positief en enthousiast. Met zijn allen gaan we nu hard aan het werk om mijn vader trots te maken.’’

TROUW

TROUW TROUW TROUW

 6 september 2021

https://www.trouw.nl/verdieping/kees-maakte-de-wensen-van-terminale-patienten-waar-zelfs-als-hij-iemand-in-spanje-een-berg-op-moest-tillen~bd8d85af/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Kees maakte de wensen van terminale patiënten waar, zelfs als hij iemand in Spanje een berg op moest tillen

‘Niet kletsen, gewoon doen’. Met dat motto liet Kees Veldboer de allerlaatste wens van tienduizenden terminale patiënten uitkomen met zijn Stichting Ambulance Wens. Door zich voor kwetsbaren in te zetten, groeide zijn eigen zelfvertrouwen. Dana Ploeger6 september 2021, 13:12 Nog één keer je vader zien die op sterven ligt, de bergen in of naar de Efteling. Nog één keer de zonsondergang op het strand meemaken. Het zijn de alledaagse wensen die Kees het liefst vervult en hem kippenvel bezorgen. Al houdt hij ook van de uitdaging van complexe wensen. Wat hem helpt, is zijn vasthoudende instelling: hij kan razendsnel beslissen en gaat door roeien en ruiten als het moet. Met zijn soms irritante koppigheid krijgt hij veel voor elkaar. Kees neemt met ‘nee’ geen genoegen en op iedere wens is zijn antwoord: “Dat gaan we regelen.” In het 14-jarig bestaan van de Stichting Ambulance Wens is het niet voorgekomen dat een wens niet vervuld werd – of het kwam doordat de vrager voor de bewuste datum kwam te overlijden. Over zijn motivatie zegt hij in het boek Laatste liefste wensen: “Ik vind het fijn om op een normale en lichte manier met mensen om te gaan die heel ziek zijn en een lach op hun gezichten te toveren. Dat geeft mij een gelukkig en voldaan gevoel. Als je kan helpen, doe het dan. Huppetee.” Voor zichzelf eist Kees weinig op. Als hij tussen de middag maar zijn boterhammen dik besmeerd met roomboter en pindakaas krijgt is hij tevreden. Zelfvoldaan is hij nooit, eerder is hij trots op zijn vrijwilligers die de stichting laten vliegen. Hoewel Kees goed weet wat hij wil en altijd recht voor zijn raap is, schort het hem aan het nodige zelfvertrouwen. Als lange slungel met ­vuurrood haar is hij vroeger veel gepest. Soms roepen de buurjongens in Schiedam waar hij opgroeit: “Dat heeft die lange rooie gedaan”, terwijl hij gewoon thuis zit. Dat voedt zijn minderwaardigheidsgevoel. Al dwingt hij met zijn voetbaltalent in de buurt ook respect af. Bij de padvinderij wordt hij gelijk als leider gekozen en als basketballer helpt hij Juventus in de eerste divisie aan het kampioens chap. Toch voelt hij zich te weinig gezien, ook door zijn ouders; hij mist complimentjes. Omdat hij op school niet uitblinkt. Iets dat zijn broer Aad en zus Jeannette wel doen, en wat vader Kees, die zelf leraar machinebankwerker is, belangrijk vindt. Kees Veldboer als jong jongetje. Beeld Kees Veldboer als jong jongetje. Maar zijn ouders proberen hem te beschermen. Zijn vader beslist dat Kees naar de mavo gaat – wat geen succes wordt – en stuurt hem daarna naar de lagere technische school, terwijl hij zelf liever sportleraar wil worden. Met twee linkerhanden worstelt hij zich door de lts en gaat daarna aan het werk als taxichauffeur. Dat valt samen met een zware periode: zijn ouders krijgen een ernstig ongeluk. Een oom overlijdt en zijn ouders komen er gehandicapt en beschadigd uit. De situatie drukt zwaar op hem als oudste zoon. Als Kees invalt op de rolstoelbus, ontdekt hij dat hij het allerliefst op de ambulance zou willen rijden. Terwijl hij druk bezig is met het vereiste groot rijbewijs en EHBO-diploma worden de eisen strenger en haakt hij af. Kees heeft dan al jaren verkering met zijn grote liefde Truus, die hij op de dansschool heeft leren kennen. Hij kan als geen ander swingen. Al bij binnenkomst van het jonge grietje roept de 16-jarige Kees: “Kijk jongens, dat wordt mijn vrouw.” Hoewel de verkering zeven keer uitgaat, trouwen ze en krijgen twee zoons: volgens familietraditie heet de oudste Kees en daarna wordt Sjoerd geboren. Schiedammer parkmoord, die zinloze dood raakt hem enorm Op zijn 26ste gaat hij werken voor transportbedrijf Van Geijl. Jarenlang verzorgt hij internationale verhuizingen en is vaste vervoerder voor het Rotterdamse RO Theater. De weken weg van huis kosten hem wel zijn huwelijk. Vlot na de scheiding krijgt hij een nieuwe relatie, maar als blijkt dat zijn ex-vrouw ernstig ziek is, gaat hij toch weer naar huis – ook voor zijn zoons. De zorg blijkt echter te veeleisend en na een jaar keert Kees terug naar zijn vriendin. Maar ook die relatie strandt. Intussen komt zijn droom om op de ­ambulance te rijden wel uit, eerst als invalskracht en later gaat hij aan de slag bij GGD Waterweg Noord. In de vijftien jaar die ­volgen, maakt hij veel mee: zelfdodingen, verkeersongevallen, huiselijk geweld. De meeste indruk maakt de dood van de 10-jarige Nienke, later bekend als de Schiedammer parkmoord. Hij is er als eerste bij en haar dramatische en zinloze dood raakt hem ­intens. Als kwestbare mensen onrecht wordt aangedaan, bedenkt Kees direct een oplossing. Zo ook op de dag dat hij patiënt Mario Stefanutto voor een pijnbehandeling naar het ziekenhuis vervoert. Wanneer onderweg blijkt dat de behandeling uren is uitgesteld, vraagt Kees of hij zin heeft in een ommetje. Mario geeft aan nog eens de haven te willen zien en als ze die dag aan het Vlaardingse Havenhoofd staan en hij Mario’s blije gezicht ziet, is het idee voor de stichting geboren. Op de dag dat ­Mario overlijdt, in maart 2007, zet Kees bij de notaris de handtekening voor de Stichting Ambulance Wens. “Uitdagingen aangaan en voor een ander bezig zijn, zit gewoon in mij”, zegt hij over het plan. Kees Veldboer met zijn twee zoons, vrouw Ineke en dochter. Beeld Kees Veldboer met zijn twee zoons, vrouw Ineke en dochter. Sinds 2003 woont hij samen met ziekenverzorgende Ineke, haar dochter Sophia en zijn twee zoons in Rhoon. Bij haar komt hij tot rust en zij wordt zijn rechterhand. “Ik ben de motor, zij de benzine”, zegt hij over hun samenwerking. De website, het logo, de donaties, alles wordt vanaf de keukentafel geregeld. Hun huis puilt uit van de ambulancespullen. In korte tijd stromen de wensen binnen. Na twee jaar in zijn vrije tijd en met een leenambulance van zijn werkgever diverse wensen te hebben vervuld, stapt hij over naar zijn eigen toko. De stichting verhuist via een anti-kraakpand naar een eigen pand in Rotterdam-Albrandswaard. Hij stuurt 270 vrijwilligers aan, die hij allemaal bij naam kent en het wagenpark is uitgebreid tot zeven ambulances. Ruim 16.000 wensen zijn inmiddels vervuld. Bijzonder genoeg verzorgen Ineke en Kees in 2013 ook de laatste wens van zijn ex-vrouw Truus. Ze regelen voor haar een weekend weg in de vakantiewoning van de stichting. Een ontroerend uitje voor het hele gezin. Zwart of wit, hij zegt waar het op staat Kees doet alles op zijn eigen manier. Hij zegt waar het op staat en bij hem is alles zwart óf wit. Niet iedereen snapt zijn soms botte manier van communiceren, maar zijn hulpvaardige hart en eindeloze geduld ­maken veel goed. Het stel werkt zich een slag in de rondte en geniet daarnaast van hun spaarzame vakanties, die veelal gekoppeld zijn aan een wens in het buitenland. Zo wil een wensvrager nog eens het uitzicht op ­Benidorm zien, maar alleen een geitenpaadje geeft toegang tot het Spaanse uitkijkpunt. Kees denkt geen seconde na, ­demonteert een stoeltje uit de ambulance en sjouwt zo de terminale patiënt naar boven. Pas als een wens echt vervuld is, kan hij die loslaten. Verder ontspant Kees tijdens het hardlopen, hij rent zeven marathons en diverse sponsorruns. Ook geeft hij les in levens­reddende handelingen aan politie en brandweer. De roodharige boom van ruim twee meter is inmiddels zelfverzekerd en weet wat hij waard is. Als hij eens op een kruising achter drie van zijn wensambulances rijdt, die ieder een eigen afslag nemen om ergens in Nederland een wens te vervullen, heeft hij wel even een brok in zijn keel. Hij is trots. Eigenlijk wil Kees het de komende tijd wat rustiger aan doen en samen met Ineke de wereld over reizen om de stichtingen, die in het buitenland zijn voorbeeld hebben gevolgd op te zoeken. Op de rol staan: Israël, Duitsland, Australië en Curaçao waar hun oudste ambulance een nieuwe bestemming zal krijgen. Maar als hij aan het einde van een werkdag nog even op de loopband de broodnodige beweging op wil doen, smoort een hartstilstand alle plannen in de kiem. Als collega’s bij de ambulance, maar ook de politie en brandweer via de mobilofoon horen dat er iets aan de hand is met Kees Veldboer, rukken ze massaal uit. Zijn zoons kunnen er amper door als ze bij het pand arriveren. Dat hij in de dagen erna zelfs op de landelijke tv wordt gememoreerd, raakt de familie diep. Die erkenning had hij vast gewaardeerd. Cornelis (Kees) Veldboer werd geboren op 28 oktober 1959 in Rotterdam en overleed op 26 juli 2021 in Rotterdam-Albrandswaard.

Jan (81) kon tóch Formule 1 kijken in Zandvoort dankzij Ambulance Wens

Jan (81) kon tóch Formule 1 kijken in Zandvoort dankzij Ambulance Wens Jan (81) kon tóch Formule 1 kijken in Zandvoort dankzij Ambulance Wens Jan (81) kon tóch Formule 1 kijken in Zandvoort dankzij Ambulance Wens

 

https://www.nhnieuws.nl/nieuws/291342/jan-81-kon-toch-formule-1-kijken-in-zandvoort-dankzij-ambulance-wens

De 81-jarige Alkmaarder Jan Oeldrich heeft Lewy-body-dementie en parkinsonisme. Hij wilde niets liever dan de race zondag in zijn caravan kijken, op de camping in Zandvoort, maar door zijn ziekteverloop ging dat niet meer zo makkelijk. Daarom schakelden zijn vrouw en dochter Stichting Ambulance Wens in, die hem een onvergetelijke dag bezorgde. "Het was fantastisch." Jan tóch bij Formule 1 dankzij Ambulance Wens Jan tóch bij Formule 1 dankzij Ambulance Wens -

Jaqcueline Jansen-Oeldrich, Jans dochter, was als klein meisje vaak in Zandvoort te vinden. "Mijn ouders hebben elkaar daar leren kennen", zegt ze tegen NH Nieuws. "Allebei mijn opa's en oma's kampeerden daar en later hadden mijn ouders er een strandhuisje." Als er dan races op het circuit waren, genoten ze daar van. "Toen konden we nog stiekem onder het hek door." Daarom wilde de familie de Formule 1-race van afgelopen weekend graag, zoals vroeger, te midden van 'de gekte' in hun caravan vlakbij de beruchte Tarzanbocht kijken. "Maar m'n vader werd slechter en slechter en de race werd door corona natuurlijk twee keer uitgesteld, dus dat ging niet meer zomaar. Op deze manier hebben we het toch allemaal mee kunnen maken." "Hij werd echt als een koning vervoerd. De boulevard, de drukte, hij heeft alles gezien" Jacqueline Oeldrich Jan werd opgehaald met een ambulance. "Hij werd echt als een koning naar Zandvoort vervoerd. De ramen van de ambulance zijn allemaal geblindeerd, waardoor hij ongestoord naar buiten kon kijken. De boulevard, de drukte, hij heeft alles gezien." Ook de koninklijke familie, die zondag op het circuit van Zandvoort aanwezig was, zagen ze voorbijlopen. "Hun auto stopte voor de camping." Jacqueline vervolgt lachend: "We hebben nog staan zwaaien naar Máxima, maar ik weet niet of ze dat heeft gezien." Lewy-body-dementie Over de ziekte die Jan heeft, Lewy-body-dementie, is nog niet heel veel bekend. "Het gaat op en af. Op het ene moment zou je hem bij wijze van spreken je bankzaken laten regelen en een dag later kan hij wel weer zo slecht zijn dat hij niet eens weet hoe hij moet eten en drinken. Het is een hele nare ziekte", zegt Jacqueline. "Daarbij heeft hij parkinsonisme [een verzamelnaam voor neurologische aandoeningen die erg kunnen lijken op de ziekte van Parkinson, red.], daardoor gaat hij nu wel heel erg achteruit." Daarom is Jan twee maanden terug naar het Heerhugowaardse verzorgingstehuis Zuyderwaart verhuisd, tegenover het huis van Jacqueline. "Daarvoor hadden we een gesprek met mijn vaders arts en die vroeg of er nog dingen waren die we graag met mijn vader wilden doen. Dat was de Formule 1, natuurlijk." Door de arts werden ze geattendeerd op de stichting Ambulance Wens. "Ik heb meteen een mail gestuurd met ons verhaal en een uur later ging de telefoon en kreeg ik te horen: ga je er maar op verheugen, dit gaan we gewoon doen." Jan zijn vrouw en een vrijwilliger van stichting Ambulance Wens kijken naar de race.

"Wat een helden waren de vrijwilligers die ons hielpen. Serieus", zegt Jacqueline dankbaar. "De mevrouw die ons hielp is verpleegster in een hospice, de man is brandweerman, en ze hebben gewoon hun hele vrije zondag opgeofferd om mijn vader deze dag te geven." Het was fantastisch, vertelt Jacqueline. "Gelukkig was mijn vader al een paar dagen 'goed'. Hij genoot er echt met volle teugen van en we hebben de winst van Max goed gevierd." "We werkten echt toe naar zondag, nu zien we wel weer verder" 

Gisterochtend ging Jacqueline weer bij haar vader langs. Als ze vrij is brengt ze hem 's morgens altijd zijn krant. "Toen ik aankwam, was hij even wakker en zag ik gelijk die grote glimlach, van: wat was het mooi." Ook in het verzorgingstehuis vertelt Jan vrolijk over zijn ervaring. "De verpleging zei al: hij is er helemaal vol van en bleef maar vertellen." Maar hij was ook heel moe van de vele indrukken. "Gisteren sliep hij al snel. Maar zo meteen ga ik weer langs en kunnen we het er echt goed over hebben." "Het is nu afwachten hoe het verder gaat. We gaan er gewoon een mooie tijd van maken", besluit Jacqueline. "Dit hebben we in ieder geval meegemaakt en dat was prachtig. We werkten echt toe naar zondag. Nu zien we wel weer verder."

WAALWIJK NIeuws

WAALWIJK NIeuws WAALWIJK NIeuws

23 juli 2021

Quinty Verhoeven (10) haalt ruim 1000 euro op voor Stichting Ambulance Wens en ontvangt jeugdlintje van burgemeester Ausems

https://waalwijk.nieuws.nl/nieuws/20210723/quinty-verhoeven-10-haalt-ruim-1000-euro-op-voor-stichting-ambulance-wens-en-ontvangt-jeugdlintje-van-burgemeester-ausems/

 https://waalwijk.nieuws.nl/nieuws/20210712/10-jarige-quinty-verhoeven-start-mooie-spaaractie-voor-stichting-ambulance-wens-nederland/

WAALWIJK – Vanmorgen kreeg de tienjarige Quinty Verhoeven uit Sprang-Capelle het Waalwijkse jeugdlintje. 

Burgemeester Sacha Ausems en wethouder Dilek Odabasi huldigden Quinty samen met haar klasgenootjes op de speelplaats van SBO het Zilverlicht.

Stichting Ambulance Wens

Quinty kocht een spaarpot en vult deze niet voor zichzelf maar voor Stichting Ambulance Wens. Quinty wil dat mensen die minder geluk hebben ook een fijne dag kunnen hebben. Hiermee stelt ze het geluk van anderen boven haar eigen geluk.

Afsluitende wandeltocht

Quinty heeft het flink aangepakt. Ze liet flyers maken voor haar actie, plaatste spaarpotten bij verschillende ondernemers in Sprang-Capelle en ze gaf een presentatie aan haar klasgenootjes van de speciaal basisonderwijsschool het Zilverlicht in Waalwijk. Als afsluiter van haar actie liep ze vrijdag 23 juli een sponsortocht van 7 km naar haar school.

Voorbeeld voor iedereen

Burgemeester Sacha Ausems kwam de actie van Quinty tegen op Facebook. Samen met wethouder Dilek Odabasi bedacht ze hoe zij dit initiatief konden steunen. Wethouder Odabasi hoefde niet lang na te denken of Quinty voor een jeugdlintje in aanmerking komt: “Iedereen kan de wereld een beetje mooier maken. Een klein initiatief kan een grote impact hebben.” Burgemeester Ausems sluit zich daar bij aan: “Ik vind de inspiratie nóg groter als je bedenkt dat Quinty met haar tien jaar het geluk van een ander belangrijker vindt dan haar eigen geluk. Quinty is met haar inzet een groot voorbeeld voor alle Waalwijkers.”

Opbrengst

De totale opbrengst van haar actie bedraagt € 1023,29. Dit mooie bedrag komt in zijn geheel ten goede van Stichting Ambulance Wens.

Ongeneeslijk zieke Esther voor de laatste keer langs de lijn bij zoon

Ongeneeslijk zieke Esther voor de laatste keer langs de lijn bij zoon Ongeneeslijk zieke Esther voor de laatste keer langs de lijn bij zoon

5 september 2021

https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/251553/ongeneeslijk-zieke-esther-voor-de-laatste-keer-langs-de-lijn-bij-zoon

https://www.dedrontenaar.nl/nieuws/sport/239475/ongeneeslijk-zieke-esther-schilder-ziet-zoon-nordin-nog-een-kee

 

De 41-jarige Esther Schilder heeft zaterdag dankzij de Stichting Ambulancewens Nederland nog één keer langs de lijn gestaan bij een wedstrijd van haar zoon Nordin bij Reaal Dronten.

"Voor Nordin, zijn moeder en familie was het echt een dag met een lach en een traan", zegt bestuurslid Linda van Altena. De club legde Esther en haar gezin flink in de watten.

"Het lijkt zo gewoon, een voetbalwedstrijdje kijken, maar het is onmogelijk zelf te organiseren als je ongeneeslijk ziek bent", aldus Van Altena. "De dag stond in het teken van dit gezin. Nordin en zijn team hebben geweldig gevoetbald. We zijn blij dat we hier als vereniging aan hebben kunnen bijdragen. Ze zeiden dat ze er intens van hebben genoten."

Het was een hele speciale dag en een herinnering voor het leven.

Het was een hele speciale dag en een herinnering voor het leven. Het was een hele speciale dag en een herinnering voor het leven.

6 september2021

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5252527/formule-1-zandvoort-stichting-ambulancewens-tinus-stap-kanker

 

'Je hebt uitgezaaide alvleesklierkanker', hoorde Tinus Stap (65) vorige week nadat hij met wat buikklachten naar de dokter was gegaan.                                                                                                                                             Het nieuws kwam totaal onverwacht, maar ook op het verkeerde moment. De Formule 1-fan moest en zou namelijk naar Zandvoort gaan.                                                                                                                                           Zelf lukte dat al niet meer, dus werd Stichting Ambulance Wens ingeschakeld. Het werd een dag met een gouden randje, na een gitzwarte week.

Al zijn hele leven is Tinus fan van de Formule 1, vertellen zijn kinderen Eva en Luuk aan RTL Nieuws. Zo was hij vroeger vaak op het circuit van Zandvoort te vinden. Luuk: "En toen Max in beeld kwam, zijn we hem gaan volgen. Zo zijn we samen naar het circuit van Spa en Oostenrijk geweest, en is mijn vader zelf nog naar Barcelona gereisd. Naar deze thuiswedstrijd moest en zou hij dus ook gaan." 'Ik moet echt naar Zandvoort' De kaartjes waren al aangeschaft, Tinus zou samen met een goede vriend Max Verstappen gaan aanmoedigen. Eva: "En toen kregen we dinsdag opeens te horen dat papa ernstig ziek was. Hij ging daarna fysiek ontzettend snel achteruit, maar bleef zeggen: 'Ik moet echt naar Zandvoort jongens.'"

Eva en Luuk probeerden eerst zelf met de organisatie van de Formule 1 te regelen dat Tinus nog naar het circuit kon komen. Luuk: "Maar dat ging niet, wat we goed begrepen. Het was natuurlijk ontzettend last minute, ze konden niet opeens onze kaarten aanpassen in mindervalide kaarten en voor ons uitzonderingen gaan maken. Daarom hebben we Stichting Ambulance Wens ingeschakeld, die echt alles heeft geregeld."

Daarnaast besloot de vriend van Tinus om zijn kaartje af te staan aan Luuk. "Ik schoot helemaal vol toen ik dat hoorde. Het is toch 500 euro wat iemand aan de kant schuift voor jou. Er zijn weinig mensen die zoiets voor een ander doen, het was een ongekend mooi gebaar en mijn vader noemde het het mooiste cadeau wat hij ooit nog had kunnen krijgen."

'Herinnering voor het leven'

Uiteindelijk werd Tinus gisteren met Ambulance Wens naar Zandvoort gereden. Omringd door vrienden die de ambulance op de motor begeleidden. "We zaten onder de hoofdtribune, tegenover Willem-Alexander en Máxima. Het was fantastisch en mijn vader heeft de hele wedstrijd gejuicht voor Max. Die zwaaide nog onze kant op, het was een hele speciale dag en een herinnering voor het leven."

Jan bezorgt ernstig zieke Joop de dag van zijn leven bij Oranje

Jan bezorgt ernstig zieke Joop de dag van zijn leven bij Oranje Jan bezorgt ernstig zieke Joop de dag van zijn leven bij Oranje Jan bezorgt ernstig zieke Joop de dag van zijn leven bij Oranje

https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/3753409/jan-bezorgt-ernstig-zieke-joop-de-dag-van-zijn-leven-bij-oranje

Zorgen en voetbal zit bij Jan van Geffen uit Eindhoven in het bloed.

Als steward bij PSV, vrijwilliger bij Stichting Ambulancewens en als verpleegkundige voert hij met liefde al zijn passies uit.

Tijdens de wedstrijd zaterdagavond van het Nederlands elftal tegen Montenegro begeleidde hij in zijn vertrouwde stadion de zieke Joop van der Laan bij zijn wens.

Jan van Geffen werkt al zo’n tien jaar bij de stichting en hij wandelt al een jaar of vier rond in het Philips Stadion als gastheer.Met daarnaast ook een gezin en een baan lijkt het een druk bestaan. Maar de Eindhovenaar ziet dat zelf anders. "Meewerken aan wensen zoals zaterdagavond zijn voor mij een hobby", vertelt hij. "Als ik amateurvoetbal zou spelen zou ik daar elke week tijd aan kwijt zijn. Ik vul die tijd in met vrijwilligerswerk."

Jan zou zaterdag oorspronkelijk een hele andere wens vervullen. Maar de mensen op het planningsbureau weten hoeveel Jan houdt van voetbal en dat hij betrokken is bij PSV. "'We hebben een wens gevonden bij je lievelingsclubje in je lievelingsstadion', zeiden ze. Dan is er wel een gunfactor onder de collega’s en dus heb ik geruild."

De wens in het stadion van PSV was voor de 66-jarige voormalig sportverslaggever Joop van der Zanden. Tijdens zijn ziekbed plaatst hij blogs waarin hij open spreekt over zijn ziekte. Die blogs werden opgepikt door de bekende PSV-supporter Willem van der Veer. Hij schakelde Stichting Ambulancewens in.

''Nog geen twee minuten na het fluitsignaal stond Memphis Depay bij ons."

Joop vertrok samen met vrouw, zoons en kleinzoon naar het Philips Stadion en had de avond van zijn leven. Als voormalig verslaggever stond hij vroeger vaker op de tribune, maar dan voor zijn werk. "Ik ben eigenlijk gewend alles te registreren in zo'n stadion, maar ik heb zaterdag alles gewoon over me heen laten komen", vertelt hij.

Na afloop van de wedstrijd kwamen veel spelers even langs Joop om een praatje te maken. "We reden vlak voor tijd de brancard richting de dug-out", vertelt Jan. "En nog geen twee minuten na het fluitsignaal stond Memphis Depay al bij ons."

"Toen we klaar waren had ik echt een kwartier nodig om bij te komen."

"Als ik zie hoe mannen als Louis van Gaal en Frenkie de Jong zo de tijd voor je nemen, is dat gewoon geweldig", zegt Joop. Ook Jan vindt het mooi om te zien hoe oprecht de spelers zijn. "Als voetbalfan heb je natuurlijk altijd een bepaalde waardering voor de spelers. Maar je zag nu echt dat zij ook een grote waardering hadden voor ons en wat wij deden. Dat was gewoon mooi."

Voor de zieke Joop was de avond prachtig, maar ook vermoeiend. "Praten kost mij al heel veel energie en ik had aan het einde gewoon geen stem meer. Toen we klaar waren had ik in de ambulance ook echt even een kwartier nodig om bij te komen. Maar daarna grapte ik al tegen de ambulancevrijwilligers of ze me niet meteen door konden rijden naar het Circuit bij Zandvoort. Ik was toch al zo lekker bezig."

Voor vrijwilliger Jan restte nog de taak Joop samen met zijn collega terug naar zijn huis in Zeeland te rijden. Daarna volgde een rit terug naar Rotterdam waar het hoofdkantoor van de stichting zit en vanuit daar weer terug naar woonplaats Eindhoven. Om half drie ’s nachts kon hij de deur achter zich dichtrekken.

En voor wie dacht dat deze dag lang was, volgende week staat Jan vanuit de stichting een vierdaagse trip naar Litouwen te wachten. Joop blikt zondagochtend met veel genoegen terug op de avond. Samen met zijn familie is hij via social media alle foto's aan het bekijken. "Het was een geweldige avond met iedereen."

 

Geschreven door : Madhavi Raaijmakers

Foto`s : Willem van der Veer



Jan (81) kon tóch Formule 1 kijken in Zandvoort dankzij Ambulance Wens

8 september 2021

https://haarlem105.nl/jan-81-kon-toch-formule-1-kijken-in-zandvoort-dankzij-ambulance-wens/

OMROEP BRABANT-Oprichter Ambulance Wens overleden: deze 6 wensen vergeten we nooit

OMROEP BRABANT-Oprichter Ambulance Wens overleden: deze 6 wensen vergeten we nooit OMROEP BRABANT-Oprichter Ambulance Wens overleden: deze 6 wensen vergeten we nooit OMROEP BRABANT-Oprichter Ambulance Wens overleden: deze 6 wensen vergeten we nooit OMROEP BRABANT-Oprichter Ambulance Wens overleden: deze 6 wensen vergeten we nooit OMROEP BRABANT-Oprichter Ambulance Wens overleden: deze 6 wensen vergeten we nooit OMROEP BRABANT-Oprichter Ambulance Wens overleden: deze 6 wensen vergeten we nooit

26 juli 2021

https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/3426699/oprichter-ambulance-wens-overleden-deze-6-wensen-vergeten-we-nooit

Kees Veldboer, oprichter en directeur van Stichting Ambulance Wens, is maandag plotseling overleden. Hij werd 62 jaar oud. Een harde klap voor de liefdadigheidsorganisatie, die ook in Brabant veel laatste wensen in vervulling liet gaan. Deze zes zullen we niet snel vergeten.

Heidi (49) ging nog één keer met haar familie op vakantie
Door een zeldzame spierziekte had Heidi uit Helmond in 2018 niet lang meer te leven. Haar grote droom: nog één keer naar Ehrwald, het Oostenrijkse bergdorpje waar ze als gezin al ruim 20 jaar vakantie vierden.

Ook dat jaar stond de reis op de planning, maar door de verslechterde toestand van Heidi leek het onmogelijk. Haar man Rudy wilde alles al annuleren, tot hij hoorde over Ambulance Wens. Heide is uiteindelijk met de ambulance naar haar geliefde bestemming gebracht, waar ze met de hele familie nog een laatste keer heeft genoten.

Meneer Peppelenbosch (90) zag nog één keer de Nachtwacht
Vroeger pakte meneer Peppelenbosch graag de trein vanuit Oss, om samen met zijn vrouw een stad te bezichtigen. Toen in 2016 zijn gezondheid snel achteruit ging en hij aan bed gekluisterd raakte, wilde hij graag nog één keer naar Amsterdam om samen met z'n vrouw een terrasje te pikken en de Nachtwacht bekijken. Dat werd geregeld. Het echtpaar kreeg zelfs een privérondleiding. 's Avonds kwam meneer Peppelenbosch met een grote grijns terug in het verpleeghuis.

Ria (76) ging met haar kleinkinderen naar de dierentuin
De familie van oma Ria uit Boekel was kapot van verdriet, toen ze net voor de feestdagen hoorden dat hun moeder en oma kanker had en niet meer beter werd. Per toeval hoorde Omroep MAX-baas Jan Slagter het verhaal en hij schakelde Stichting Ambulance Wens in.

Samen met haar kinderen en kleinkinderen is Ria een dag naar Blijdorp geweest. Ze genoot van de dieren, maar vooral van haar familie. Volgens haar dochter bracht Ria in die periode haar dagen vooral slapend door, maar leefde ze in de dierentuin even helemaal op.

Diny zag het schip dat haar leven veranderde
Op 12-jarige leeftijd voer Diny met een reusachtig stoomschip van Canada naar Nederland. Het veranderde haar leven. In 2015 - enkele weken voor haar overlijden - bezocht ze een replica van die boot. Het was haar laatste wens. Het werd een feest der herkenning. "Qua ontwerp en stijl is het precies dezelfde. Ik herken zelfs een paar kamers en ruimtes, echt geweldig", zei Diny. “Ik heb het gevoel alsof ik het nu beter kan afsluiten."

Giel (93) bezocht stiefzus (91) voor laatste keer
Nog één keer knuffelen met zijn stiefzus. Dat was de laatste wens van de ernstig zieke Giel Gouweloos (93) uit Helmond. Met de speciale ‘wensambulance’ werd Giel vervoerd naar een verzorgingstehuis in het Zeeuwse dorp Sint-Annaland.

Daar verbleef zijn stiefzus Jannetje (91), met wie het heel slecht gaat waardoor ze fysiek niet in staat is om familieleden te bezoeken. Ze hebben elkaar die dag lang vastgehouden en herinneringen opgehaald. Bij het afscheid had Giel nog een knuffelbeertje bij voor Jannetje.

Nog een laatste keer knuffelen met de pony's
Hij was misschien wel de grootste dierenvriend in de wijde omgeving. De Ossenaar, die zó graag afscheid wilde nemen van zijn geliefde pony's. Door zijn ziekte kon hij niet meer voor de dieren zorgen. Vreselijk vond hij dat. Dankzij Ambulance Wens kon hij de dieren in ieder geval nog een keer stevig vasthouden. Het werd een emotioneel weerzien. De pony's herkenden hem meteen. En de man, die vond het fantatisch.

 

Jannies laatste wens in vervulling bij familie in Oostenrijk

Jannies laatste wens in vervulling bij familie in Oostenrijk

31- mei 2021

SOEST

Het was de laatste wens van de terminaal zieke Jannie. Zij wilde graag naar Oostenrijk om daar haar zoon Bert te ontmoeten. In coronatijd een onmogelijke opgave, dachten zoon en schoondochter Piet en Yvonne Haage. Dankzij Stichting Ambulance Wens werd tot in de puntjes geregeld. "We zijn dankbaar en beduusd"

Jannie met haar zoon Bert en schoondochters. Ambulancewens maakte het mogelijk.

https://www.soestercourant.nl/premium/lokaal/mensen/686994/jannies-laatste-wens-in-vervulling-bij-familie-in-oostenrijk


Dichter Gerard Rozeboom (37) uit Sappemeer draagt het boek 'Wensen uit het hart' op aan Kees Veldboer

Dichter Gerard Rozeboom (37) uit Sappemeer draagt het boek 'Wensen uit het hart' op aan Kees Veldboer

11 augustus 2021

https://albrandswaardsdagblad.nl/Lokaal/rozeboom-draagt-boek-op-aan-kees-veldboer-ambu-wens

Dichter Gerard Rozeboom (37) uit Sappemeer draagt het boek 'Wensen uit het hart' op aan Kees Veldboer, directeur en oprichter van Stichting Ambulance Wens. Hij overleed vorig maand plotseling op 62-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartstilstand.

 

Rozeboom had in april ak contact met Veldboer: “Ik mailde hem over mijn plannen voor mijn wensbundel en hij was erg enthousiast. Hij betekende zoveel voor mensen en na zijn plotselinge overlijden dacht ik gelijk: dit boek moet zijn naam dragen."

 'Wensen uit het hart' wordt een bloemlezing met uiteenlopende wensgedichten uit heel Nederland en verschijnt dit najaar. Van elk verkocht exemplaar gaat er één euro naar Stichting Ambulance Wens, zij vervullen laatste wensen van terminale patiënten.

Soester Courant

 

8 augustus 2021

https://www.soestercourant.nl/lokaal/kunst/698117/museum-soest-schilderijen-en-glas-in-lood

OEST Vanaf 14 augustus zijn eindelijk weer nieuwe wisselexposities te zien in Museum Soest. Daar zijn ze maar wat blij met de komst van Karina Wijnen (schilderijen) en van buiten Soest Truusje Kuenen en cursisten (glas in lood). Veelzijdigheid is Karina Wijnen op het lijf geschreven. Verschillende stijlen beheerst de Soester kunstenares. Bij de expositie over 200 jaar Koninkrijk deed ze ook al mee. Bij de permanente tentoonstelling over de Oranjes hangen twee werken van haar. Dit keer komt ze met een nieuw serie portretten van onder anderen bekende mensen.

POPART-SERIE Om eens uit haar comfortzone te treden, is Karina Wijnen ruim vier jaar geleden begonnen met het maken van Pop-Art stijl portretten. Met toestemming van betrokkenen en fotografen portretteerde ze veel bekende artiesten, onder wie Herman Brood, Jochem Myer en Tom Waes, maar ook inwoners van Soest, zoals Hans Kruiswijk, Kim-Lian van der Meij en Gerard Ekdom. Ze maakt nu een portret van de familie Dulles in pastelkrijt. Dat is te volgen op haar Facebook en Instagram pagina. ,,Er komt altijd nog wel iets kijken voor dat ik kan beginnen met tekenen of schilderen. Er staan nog wat leuke mensen op haar lijstje, ik wacht geduldig op toestemming.”

COVID-SERIE Haar Covid-serie is vorig jaar april tot stand gekomen. ,,Een bevriende longarts, Edwin, werkt in het Meander. Een foto van hem in Covid-kleding raakte me meteen. Ik ben een gevoelsmens, ik moest daar iets mee. Ik mocht zijn foto gebruiken, heb een doek gepakt en is gaan tekenen. Zo is de serie van zes portretten ontstaan. Ik ben fier dat ik weer in Museum Soest mag exposeren.” Van de serie portretten heeft Karina mokken en ansichtkaarten gemaakt voor de verkoop. Een gedeelte van de opbrengst gaat naar Stichting Ambulance Wens Nederland.

"Ik begin altijd met de ogen. Als die spreken, ontstaat er communicatie en van daaruit kan ik verder"

Tekenen en schilderen zijn de passie van Karina Wijnen. Ze maakt vooral realistische portretten van mens en dier. Het is voor haar een uitdaging om het karakter van de geportretteerde te vangen. ,,Dat is een spannend proces. Ik begin altijd eerst met de ogen. Als die gaan spreken ontstaat er communicatie en van daaruit kan ik verder.”

WORKSHOPS Dat Karine Wijnen zich niet tot één discipline beperkt, blijkt ook wel uit haar andere kunstzinnige activiteiten. Ze geeft ook les in tekenen en schilderen. Bij Karina Wijnen kunnen workshops worden gevolgd én ze geeft creatieve kinderfeestjes.

RAMEN De Amersfoortse Treesje Kuenen exposeert tegelijkertijd met een aantal cursisten aan wie ze het maken van glas in lood ramen leert. Vijftien jaar geleden besloot ze een draai te geven aan haar carrière en na een opleiding in België focuste ze zich hier op deze creatieve werkzaamheden waarbij het ambachtelijke van belang is. De glazenier geeft les in Nijkerk, heeft een atelier aan huis en komt met enkele cursisten naar Museum Soest.

DEMONSTRATIES De inzenders van de glas en lood expositie zullen op 28 en 29 augustus, 25 en 26 september 30 en 31 oktober tijdens de openingsuren van het museum demonstraties verzorgen. Zo hopen zij hun passie voor glas in lood over te brengen op Soesters en andere belangstellenden. Beide exposities zijn te zien van 14 augustus tot en met 7 november. De openingstijden staan op www.museumsoest.nl.

Erehaag van ambulances bij afscheid Ambulance Wens-directeur Kees Veldboer (61)

Erehaag van ambulances bij afscheid Ambulance Wens-directeur Kees Veldboer (61)

2 augustus 2021

Erehaag van ambulances bij afscheid Ambulance Wens-directeur Kees Veldboer (61)

Het plein voor de Laurenskerk in Rotterdam zag maandagochtend geel van de ambulances. Vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens, ambulancemedewerkers en politiemensen namen afscheid van Kees Veldboer, de oprichter van Stichting Ambulance Wens. Hij overleed vorige week plotseling aan een hartstilstand.

https://www.ad.nl/rotterdam/erehaag-van-ambulances-bij-afscheid-ambulance-wens-directeur-kees-veldboer-62~a2b028215/

 

Hans kan toch nog bij huwelijk van zijn dochter aanwezig zijn

Hans kan toch nog bij huwelijk van zijn dochter aanwezig zijn Hans kan toch nog bij huwelijk van zijn dochter aanwezig zijn

https://regionieuwshoogeveen.nl/45859/hans-kan-toch-nog-bij-huwelijk-van-zijn-dochter-aanwezig-zijn-door-medewerking-stichting-ambulance-wens/

Hans kan toch nog bij huwelijk van zijn dochter aanwezig zijn door medewerking Stichting Ambulance Wens Hoogeveen – Mede door Stichting Ambulance Wens en flink meedenken van de behandelend arts van Hans Omlo, kon deze vrijdagmiddag toch nog zijn dochter en stralende bruid Gillian weggeven op het gemeentehuis in Hoogeveen aan haar (aanstaande) man Jeroen. Hans is zeer ernstig ziek, maar dat weerhield hem er niet van om zijn dochter deze middag weg te geven aan haar aanstaande man. Maar het noodlot sloeg donderdag toe en Hans moest met spoed worden opgenomen in het ziekenhuis. Hier kreeg de behandelend arts te horen van de familie dat Hans ondank alles toch graag bij de huwelijksvoltrekking van zijn dochter en aanstaande schoonzoon en natuurlijk zijn kleinkind wilde zijn. De arts heeft dan ook alles op alles gezet om Hans zo ver te helpen dat deze wel een uurtje het ziekenhuis kon verlaten om bij het huwelijk van Gillian en Jeroen te zijn. Alleen het vervoer vanuit het ziekenhuis in Emmen naar het gemeentehuis in Hoogeveen was nog een dingetje. Dit omdat dit wel moest onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard. Door snel en adequaat handelen kon er ook nog op tijd de hulp worden ingeroepen van Stichting Ambulance Wens. Gelukkig kon Hans zijn wens op het laatste moment toch nog doorgaan en Hans, bruidspaar en alle genodigden hebben genoten van deze prachtige trouwceremonie. Wat is Stichting Ambulance Wens? Stichting Ambulance Wens is opgezet(26-2-2007) als aanvulling op de verzorging van immobiele terminale patiënten. Er zijn nog teveel patiënten die overlijden zonder dat ze echt alles hebben kunnen afsluiten. Eén van die oorzaken is het onvermogen bepaalde wensen te realiseren doordat de patiënt niet langer mobiel is en andere bestaande voorzieningen hiertoe tekort schieten. De stichting is dus opgezet om mensen te helpen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer. Een gebeurtenis tijdens het werk van Kees Veldboer, ambulance chauffeur (en tevens oprichter van Stichting Ambulance Wens), werd de aanleiding voor de oprichting van Stichting Ambulance Wens. Kees Veldboer maakte in Rotterdam tijdens een ambulancerit de laatste wens mogelijk van de inmiddels overleden, voormalig zeeman, dhr. Stefanutto. Deze patiënt wilde zo graag nog één keer op een schip varen, aldus geschiedde. Andere voorbeelden van wat we voor mensen met een levensbedreigende ziekte en een korte levensverwachting zou kunnen betekenen, zijn bijvoorbeeld een bezoek aan het strand, een bezoek aan een naaste die zelf ook niet meer mobiel is, het bezoek aan een bepaalde plaats waar de patiënt bijzondere herinneringen aan heeft, etc. Eenvoudige zaken. Maar ook meer uitgebreide wensen zijn mogelijk om te realiseren. Hierbij valt te denken aan het maken van een boottocht, bezoek aan een concert, attractie etc. Vanzelfsprekend gebeurt dat alles onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard.

Linda Nieuws

3 augustus 2021

Erehaag en stoet wensambulances

Vrijwilligers, vrienden en familie hebben maandag afscheid genomen van Kees Veldboer, de oprichter van Stichting Ambulance Wens.

Hij overleed vorige week op 61-jarige leeftijd .

 

https://www.linda.nl/nieuws/binnenland/uitvaart-kees-veldboer-stichting-ambulance-wens/

https://twitter.com/i/status/1422228654252253185

AD 27 juli 2021

AD 27 juli 2021

27 juli 2021

Groot verdriet bij Stichting Ambulance Wens: oprichter
Kees Veldboer (61) plotseling overleden

Kees Veldboer, de oprichter en directeur van Stichting Ambulance Wens, is vandaag plotseling overleden aan de gevolgen van een hartstilstand. Dat maakt het bestuur van de bekende liefdadigheidsorganisatie bekend. Veldboer is 61 jaar geworden. ,,Dit komt aan als een mokerslag. Een bevlogen mens is niet meer”, laat de voorzitter in een korte reactie aan deze site weten. 

Stichting Ambulance Wens Nederland is een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van immobiele (mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer) terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances.

Daarmee gaat Stichting Ambulance Wens ook na dit persoonlijk drama door, benadrukt de voorzitter. ,,Dat was ook de uitdrukkelijke wens van Kees. Hij zal niets liever gewild hebben.”

https://www.ad.nl/binnenland/groot-verdriet-bij-stichting-ambulance-wens-oprichter-br-kees-veldboer-62-plotseling-overleden~a06c8553/

Geschiedenis Het idee voor Stichting Ambulance Wens kreeg Veldboer in 2007 toen hij in Rotterdam als chauffeur op een ambulance een ernstig zieke man naar het ziekenhuis moest vervoeren. De oud-zeeman vertelde hem dat hij nog zo graag de haven wilde zien. Kees besloot daarop een omweg te maken via het Vlaardingse havenhoofd en regelde later zelfs een rondvaart voor de man. De stervende zeeman was zo gelukkig, dat bij Veldboer het kwartje viel. Het vervullen van laatste levenswensen met de ambulance, dat zou voortaan zijn werk zijn. Inmiddels zijn al meer dan 14.000 wensen uitgekomen. Van nog een keertje naar Feyenoord tot op bezoek bij een pasgeboren kleinkind aan de andere kant van het land, alle wensen zijn gratis voor de patiënten. De stichting draait op donaties en vrijwilligers. De chauffeurs werken normaal bij een ambulancedienst, de brandweer of politie en de begeleiders zijn allemaal medisch geschoold en werken bijvoorbeeld als verzorgde, verpleegkundige of arts. De wereld over Vaak is het zo dat mensen die aangemeld worden bij Stichting Ambulance Wens zelf niet meer mobiel zijn. In een speciale ambulance, die door vrijwilligers wordt bestuurd, worden de patiënten dan naar een favoriete plek naar keuze gebracht. Omdat veel vrijwilligers, zoals verpleegkundigen, nu zelf druk zijn op de ic’s, zat directeur Veldboer zelf ook weer op de ambulance. Soms zelfs in complete bepakking voor de laatste wens van een coronapatiënt. Twee maanden geleden vertelde Veldboer nog trots dat zijn idee zelfs in Australië wordt overgenomen. ,,Echt gaaf dat iets dat veertien jaar geleden aan de keukentafel is verzonnen, de hele wereld overgaat”, zei hij toen tegen het AD.

Medeleven In een korte verklaring op Twitter betuigt Stichting Ambulance Wens haar steun aan de nabestaanden. ‘Ons medeleven gaat uit naar zijn echtgenote Ineke Veldboer, zijn kinderen, kleinkinderen en verdere familie leden. De geplande wensen zullen voor zover mogelijk op de afgesproken wijze worden uitgevoerd overeenkomstig de wens van Kees.’ Het plotselinge overlijden van directeur Kees Veldboer heeft op veel nabestaanden grote impact, blijkt uit de Facebook-pagina van Stichting Ambulance Wens. Binnen een half uur stonden daar al vele duizenden reacties. ,,Deze man heeft zoveel mensen een mooie laatste dag gegund en hun familie en vrienden een onvergetelijke herinnering”, klinkt het onder meer. Stichting gaat wereldwijd Van Israël tot Japan, van Engeland tot Ecuador: steeds meer landen kopiëren de formule van de Stichting Ambulance Wens. Zelfs in Brazilië kunnen terminaal zieken nu een laatste wens indienen. Allemaal naar Rotterdams voorbeeld. Russische en Amerikaanse tv-zenders maakten een documentaire over de stichting. De BBC riep Veldboer in 2015 uit tot een van de meest inspirerende mensen van de wereld. Die eretitel droeg hij met trots. Dat zo veel andere landen zijn werkwijze overnemen, liet hem ook niet koud. ,,Natuurlijk ben ik daar trots op, maar wees maar niet bang dat ik naast mijn schoenen ga lopen. Ik ben de oprichter, maar zonder vrijwilligers kan ik dit natuurlijk niet doen.’' De Stichting Ambulance Wens is afhankelijk van donaties. Veel mensen van wie een wens is vervuld, vragen na hun overlijden via de rouwkaart om een bijdrage voor Stichting Ambulance Wens, in plaats van bloemen.

AD -Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas

AD -Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas AD -Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas AD -Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas

Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas

Nog één keer ‘haar’ kinderen van de hoogbegaafdenklas gedag zeggen. Het is een laatste wens van juf Danielle, die dankzij de Stichting Ambulancewens uitkwam. 

,,Het waren echt jouw kinderen hè?” Met die opmerking slaat een collega de spijker op zijn kop. Voor deze groep heeft de 48-jarige Danielle Boekensteijn uit Bodegraven zich vandaag opgeladen. Als die ochtend vrijwilligers Manon en Hugo van Stichting Ambulancewens bij haar in de woonkamer staan, zegt ze gelijk dat ze liever met een rolstoel de school in wordt gebracht, dan op een brancard. ,,Op sterven rust een taboe. Maar ik wil niet dat het te zwaar wordt voor de kinderen.”

Haar eigen kinderen en jongste zusje gaan mee met het ‘uitje'. Giel (10), Teun (wordt woensdag 12) en Joep (14). De één draagt de flesjes water voor onderweg, de tweede houdt de deur open en de derde houdt een paraplu boven het hoofd van zijn moeder. Zus Heleen is verpleegkundige en op het moment 24 uur per dag in touw voor Danielle. Ze vormen een mooi team. Op naar de Egbertusschool in Vianen en basisschool Vroonestein in Nieuwegein.

Begin april blijkt dat behandeling haar niet meer kan genezen. ,,Ik ben zo plots weggerukt uit het werkende leven”, legt Danielle haar wens uit. ,,Ik wilde al eerder naar school, maar dat ging niet. Sinds de diagnose is het zo snel gegaan, elke week lever ik meer in.”

Daar laat ze, omringd door de kinderen, weinig van merken. Op de Egbertusschool vormen de leerlingen een erehaag als hun juf het schoolplein op komt. ,,Ik ben wel een beetje veranderd hè?”, zegt ze tegen de kinderen. ,,Ik ben wat magerder, maar ik ben er wel. Ik heb jullie zo gemist.” Ze is dan op en top juf, slechts de infuusdraadjes verraden dat ze óók patiënt is. 

Levensles

Ze reikt op beide scholen diploma’s uit van een wiskundewedstrijd waar de kinderen aan meededen en speelt een spelletje ‘Ho-Chin-Tjak’ met ze. Ondertussen geeft ze de leerlingen een wijze levensles mee: ,,Als je iets voor de allereerste keer doet, ben je er meestal niet gelijk goed in. Maar je wordt steeds beter, als je blijft oefenen.”

Als de kinderen en hun ouders de klas verlaten, verruilt Danielle de rolstoel voor een brancard. ,,Ik had dit werk graag nog jaren willen volhouden”, vertrouwt ze de ouders bij het vertrek nog toe. ,,Dit geeft ook energie, om die koppies te zien. Ik had nog zoveel plannen met ze.”

Kanker

Danielle gaf daar les aan hoogbegaafde kinderen, uit verschillende klassen. Door de coronamaatregelen, waarbij klassen niet mogen mengen, is het lang geleden dat ze de kinderen ‘live’ heeft gezien. In de tussentijd is er veel gebeurd. 

De pijnklachten waar ze al maanden last van heeft, blijken te worden veroorzaakt door kanker. Vermoedelijk darmkanker met uitzaaiingen in het buikvlies. Zeker weten doen artsen het niet, de primaire tumor wordt niet gevonden. 

Docenten blijven bedroefd achter en zoeken troost bij elkaar. ,,Ik kan er niet goed de woorden voor vinden”, zegt een collega. ,,Mijn man vroeg me vanochtend hoe het ging. Ja, hoe gaat het met je als je afscheid moet nemen van iemand die je heel lief vindt?” 

Eenmaal thuis op de bank blikt Danielle terug én ook vooruit. ,,Ik ben blij dat ik de kinderen heb gezien, ik kan echt nog genieten van dingen. Overmorgen is Teun jarig, hij zei dat het niet eerlijk was als ik zijn verjaardag niet zou halen, omdat ik er wel was op de verjaardag van zijn broers. Nu denk ik na over de afscheidsavond van zijn groep 8. Ik heb hulpmiddelen die me op de been houden. Het is moeilijk om ver vooruit te denken, maar ik zet toch nieuwe stipjes op de horizon.”


Stichting Ambulance Wens Nederland

Kees Veldboer, ambulancechauffeur, richtte in 2007 de Stichting Ambulance Wens op, nadat hij met een ambulancerit iemands laatste wens mogelijk maakte. Met behulp van bijna driehonderd vrijwilligers worden dagelijks diverse wensen in vervulling gebracht van mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer. ‘We hebben Stichting Ambulance Wens opgezet als aanvulling op de verzorging van immobiele terminale patiënten. Er zijn nog teveel patiënten die overlijden zonder dat ze echt alles hebben kunnen afsluiten. Eén van die oorzaken is het onvermogen bepaalde wensen te realiseren doordat de patiënt niet langer mobiel is en andere bestaande voorzieningen hiertoe tekort schieten’, staat op de website uitgelegd.

De allereerste wens was die van Mario. Sinds die tijd krijgen alle patiënten die door de stichting vervoerd worden een ambulancebeertje, genaamd Mario. De wensen zijn zeer verschillend: waar de één nog een dagje naar de Efteling wil, heeft een ander als grote droom om nog één keer naar een bepaalde voorstelling of voetbalwedstrijd te kijken. De wensen kunnen dankzij de vrijwillige inzet van chauffeurs en verpleegkundigen én dankzij donaties gratis vervuld worden.

ambulancewens.nl

https://www.ad.nl/alphen/afscheid-voor-altijd-nog-een-laatste-keer-als-juf-danielle-voor-de-klas~add100ab/?fbclid=IwAR3GbaDcuW1ovuZnmI58R_GmDNXW1riR1AOkJCJknR1v0PqrOn6wN7a9nHo

https://www.destentor.nl/home/treurig-nieuws-juf-danielle-48-die-haar-klas-nog-een-keer-gedag-kon-zeggen-overleden~a4939bff/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas

Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas Afscheid voor altijd: nog een laatste keer als juf Danielle voor de klas

23 juni 2021

https://www.bndestem.nl/binnenland/afscheid-voor-altijd-nog-een-laatste-keer-als-juf-danielle-voor-de-klas~add100ab/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Nog één keer ‘haar’ kinderen van de hoogbegaafdenklas gedag zeggen. Het is een laatste wens van juf Danielle, die dankzij de Stichting Ambulancewens uitkwam.

,,Het waren echt jouw kinderen hè?” Met die opmerking slaat een collega de spijker op zijn kop. Voor deze groep heeft de 48-jarige Danielle Boekensteijn uit Bodegraven zich vandaag opgeladen. Als die ochtend vrijwilligers Manon en Hugo van Stichting Ambulancewens bij haar in de woonkamer staan, zegt ze gelijk dat ze liever met een rolstoel de school in wordt gebracht, dan op een brancard. ,,Op sterven rust een taboe. Maar ik wil niet dat het te zwaar wordt voor de kinderen.” Haar eigen kinderen en jongste zusje gaan mee met het ‘uitje'. Giel (10), Teun (wordt woensdag 12) en Joep (14). De één draagt de flesjes water voor onderweg, de tweede houdt de deur open en de derde houdt een paraplu boven het hoofd van zijn moeder. Zus Heleen is verpleegkundige en op het moment 24 uur per dag in touw voor Danielle. Ze vormen een mooi team. Op naar de Egbertusschool in Vianen en basisschool Vroonestein in Nieuwegein.

Kanker Danielle gaf daar les aan hoogbegaafde kinderen, uit verschillende klassen. Door de coronamaatregelen, waarbij klassen niet mogen mengen, is het lang geleden dat ze de kinderen ‘live’ heeft gezien. In de tussentijd is er veel gebeurd. De pijnklachten waar ze al maanden last van heeft, blijken te worden veroorzaakt door kanker. Vermoedelijk darmkanker met uitzaaiingen in het buikvlies. Zeker weten doen artsen het niet, de primaire tumor wordt niet gevonden. Teun zorgt ervoor dat zijn moeder droog blijft als ze met de brancard naar de wensambulance wordt gebracht.

Begin april blijkt dat behandeling haar niet meer kan genezen. ,,Ik ben zo plots weggerukt uit het werkende leven”, legt Danielle haar wens uit. ,,Ik wilde al eerder naar school, maar dat ging niet. Sinds de diagnose is het zo snel gegaan, elke week lever ik meer in.” Daar laat ze, omringd door de kinderen, weinig van merken. Op de Egbertusschool vormen de leerlingen een erehaag als hun juf het schoolplein op komt. ,,Ik ben wel een beetje veranderd hè?”, zegt ze tegen de kinderen. ,,Ik ben wat magerder, maar ik ben er wel. Ik heb jullie zo gemist.” Ze is dan op en top juf, slechts de infuusdraadjes verraden dat ze óók patiënt is. Levensles Ze reikt op beide scholen diploma’s uit van een wiskundewedstrijd waar de kinderen aan meededen en speelt een spelletje ‘Ho-Chin-Tjak’ met ze. Ondertussen geeft ze de leerlingen een wijze levensles mee: ,,Als je iets voor de allereerste keer doet, ben je er meestal niet gelijk goed in. Maar je wordt steeds beter, als je blijft oefenen.” Als de kinderen en hun ouders de klas verlaten, verruilt Danielle de rolstoel voor een brancard. ,,Ik had dit werk graag nog jaren willen volhouden”, vertrouwt ze de ouders bij het vertrek nog toe. ,,Dit geeft ook energie, om die koppies te zien. Ik had nog zoveel plannen met ze.”

Docenten blijven bedroefd achter en zoeken troost bij elkaar. ,,Ik kan er niet goed de woorden voor vinden”, zegt een collega. ,,Mijn man vroeg me vanochtend hoe het ging. Ja, hoe gaat het met je als je afscheid moet nemen van iemand die je heel lief vindt?” 

Eenmaal thuis op de bank blikt Danielle terug én ook vooruit. ,,Ik ben blij dat ik de kinderen heb gezien, ik kan echt nog genieten van dingen. Overmorgen is Teun jarig, hij zei dat het niet eerlijk was als ik zijn verjaardag niet zou halen, omdat ik er wel was op de verjaardag van zijn broers. Nu denk ik na over de afscheidsavond van zijn groep 8. Ik heb hulpmiddelen die me op de been houden. Het is moeilijk om ver vooruit te denken, maar ik zet toch nieuwe stipjes op de horizon.”

Zeer bijzonder moment....

Zeer bijzonder moment....

6 juni 2021

Zeer bijzonder moment vandaag bij deze wens.

 https://fb.watch/6COm3hw-Au/

https://indebuurt.nl/rotterdam/nieuws/jan-koopmans-laatste-wens-werd-vervuld-dit-was-zo-bijzonder-we-vergeten-het-nooit-meer~182642/

Jan Koopmans laatste wens werd vervuld: ‘Dit was zo bijzonder, we vergeten het nooit meer.

Pak je tissues er maar alvast bij, want bij deze video houd je het niet droog. Afgelopen zondag zorgde Stichting Ambulance Wens ervoor dat Jan Koopmans uit Hoogvliet nog één keer naar Het Park en de Erasmusbrug kon. Dochter Anouschka: “Dit was zo bijzonder, we vergeten het nooit meer.”

De hele familie stond aan de voet van de Erasmusbrug als een kring rondom Jan en zijn vrouw. Hun bruiloftsnummer ‘You raise me up’ galmt door de speakers. “De muziek en de haag is eigenlijk in een opwelling als familie-eenheid ontstaan”, vertelt Anouschka. “Er vloog een politiehelikopter boven ons, voorbijgangers spraken gebeden uit. Het was heel mooi.”

Update: Jan Koopmans is op 15 juni 2021 overleden.

Snel schakelen

De laatste wens is in een korte tijd gerealiseerd door Stichting Ambulance Wens. “Het is allemaal heel snel gegaan. Afgelopen maandag is mijn vader het ziekenhuis in gegaan met het idee dat zijn COPD erger was, maar dat het wel weer goed kwam. Hij wilde eigenlijk niet, maar ik heb hem die kant op geduwd. Op woensdag kregen we de uitslag: de laatste fase van longkanker. Hij heeft nog enkele dagen tot een paar maanden te leven”, zegt Anouschka.

Samen met haar broer ging ze gelijk aan de slag. “We hebben de telefoon opgepakt en zijn gaan bellen met de stichting. Op zaterdagavond kwamen we nog met het idee dat we hem mee wilden nemen naar Het Park, want daar heeft hij vroeger als DJ gedraaid. Op zondagmiddag stonden we er al.”

Bekende Hoogvlietenaar

Jan Koopmans is een bekende naam in Hoogvliet. “Dat vindt hij zelf niet hoor”, lacht Anouschka. “Maar iedereen kent hem.” Zo schreef hij vroeger verhalen voor weekblad Hoogvliet met grappig en informatief nieuws uit het dorp. Ook heeft hij verschillende gebouwen geopend samen met burgemeester en was hij conciërge op een lyceum. Jan is ook ooit Hoogvlietenaar van het jaar geweest.

De echte laatste wens

Anouschka en de familie zijn heel dankbaar dat ze de laatste wens van hun vader in vervulling konden laten komen. Er is alleen nog een allerlaatste wens waarvoor ze zich nu hard willen maken. “Mijn vader wil heel graag een familiegraf voor hem en mijn moeder. Dat is alleen erg duur. Mijn broer en ik doen ons best, maar we weten niet of het gaat lukken.” Om deze wens te realiseren start de familie een doneeractie. “Ik hoop dat hij nog in levende lijve hoort dat dit is gelukt.”

De stichting

Stichting Ambulance Wens vervult gratis de laatste wensen van terminale en immobiele patiënten. Van een dag naar het strand tot nog één keer varen: bedenk het en de vrijwilligers maken het mogelijk. De stichting werkt door heel Nederland. Op sociale media delen ze iedere dag de wensen die ze gaan vervullen.

Beer van Australië - Meet Kees

Beer van Australië - Meet Kees

6 mei 2021

Ken je het vriendelijke gezicht van Ambulance Wish Queensland al?

Kees, de beer, woont elke wens bij en is altijd bij de hand om een knuffel te delen met wensontvangers, hun familie en vrienden.

Genoemd naar de oprichter van Ambulance Wish International en Stichting Ambulance Wens Nederland, Kees Veldboer, Kees (onze wensbeer) is een integraal onderdeel van het team van Ambulance Wens Queensland en elke wens.

Onze wensberen worden vriendelijk gedoneerd door Queensland Ambulancedienst

Steun Kees en ons Wish Team om meer Queenslanders te bereiken en hun laatste wensen te vervullen en voor altijd herinneringen te creëren

https://www.givenow.com.au/awqld

AD- Flying Doctors in Australie koi"eren Ambulance Wens

AD- Flying Doctors in Australie koi"eren Ambulance Wens

14 mei 2021

Vandaag leuk artikel in Algemeen Dagblad over onze stichting.

Mooie donatie opnieuw voor Ambulance Wens

Mooie donatie opnieuw voor Ambulance Wens

 

8 mei 2021

Vrijdag heeft de stichting Ambulance Wens uit Albrandswaard een mooie donatie ontvangen van de familie van wijlen mevrouw Korbmacher. "Vandaag (vrijdag red.) mochten we een mooie donatie ontvangen van 305,00 euro.

Dit bedrag was opgehaald tijdens de uitvaart van mevrouw Korbmacher voor wie wij op 27 februari een wens mochten vervullen. Iedereen bedankt voor de mooie donatie," laat de vrijwilligersorganisatie weten op social media.

Kees Veldboer heeft maandag in Spanje de officiële opening verricht van de Spaanse tegenhanger van St. Ambulance Wens Nederland

Kees Veldboer heeft maandag in Spanje de officiële opening verricht van de Spaanse tegenhanger van St. Ambulance Wens Nederland Kees Veldboer heeft maandag in Spanje de officiële opening verricht van de Spaanse tegenhanger van St. Ambulance Wens Nederland Kees Veldboer heeft maandag in Spanje de officiële opening verricht van de Spaanse tegenhanger van St. Ambulance Wens Nederland Kees Veldboer heeft maandag in Spanje de officiële opening verricht van de Spaanse tegenhanger van St. Ambulance Wens Nederland Kees Veldboer heeft maandag in Spanje de officiële opening verricht van de Spaanse tegenhanger van St. Ambulance Wens Nederland

3 mei 2021

https://albrandswaardsdagblad.nl/Lokaal/st-ambulance-wens-nu-ook-in-spanje

Kees Veldboer heeft maandag in Spanje de officiële opening verricht van de Spaanse tegenhanger van St. Ambulance Wens Nederland. "Vandaag was het een speciale dag. Ik had de eer om het Spaanse kantoor te mogen openen," laat Veldboer op social media weten. "We hebben hen ook gelijk onze oudste ambulances gedoneerd."

Omroep Flevoland

https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/233016/covid-patient-toch-aanwezig-op-uitvaart-vrouw-dankzij-stichting-ambulancewens

 

Dinsdag 4 mei 2021

Onlangs verloor de heer Smilde zijn vrouw aan corona. Omdat zij beiden patiënt waren op de COVID-afdeling in het Flevoziekenhuis in Almere leek het in eerste instantie niet mogelijk voor Smilde om de uitvaart van zijn vrouw bij te wonen. De medewerkers van de COVID-afdeling schakelden daarom de hulp van Stichting Ambulancewens in. Maandag werd Smilde met een aparte ziekenauto en twee vrijwilligers van Stichting Ambulancewens opgehaald. De vrijwilligers en de patiënt droegen daarvoor isolerende pakken en kwamen met niemand in aanraking. Tijdens de uitvaart kon Smilde in een aparte zaal afscheid nemen van zijn vrouw. Inmiddels is hij ontslagen uit het ziekenhuis. 'Diep geraakt' “Het is een heel droevig verhaal, dat ook de medewerkers van de COVID-afdeling diep heeft geraakt. Ik ben dankbaar dat we dit hebben kunnen doen voor de familie, zodat zij afscheid van elkaar hebben kunnen nemen. We wensen hen heel veel sterkte met dit grote verlies”, zegt Judith Groot, verpleegkundige op de COVID-afdeling. Het is niet de eerste keer dat dit soort aanvragen binnenkomen bij Stichting Ambulancewens. “Zojuist kreeg ik nog eenzelfde soort aanvraag van een vrouw die afscheid van haar moeder wil nemen”, vertelt Jessica Nieuwenhuizen van Stichting Ambulancewens. “We beschikken over zeven ambulances, dus zeven wensen. Ik kijk dan in de planning of er nog ambulances vrij zijn, vervolgens regel ik de vrijwilligers. Op deze manier kunnen we snel schakelen en de wensen in vervulling laten gaan.” 'Echt toppers' In de tijd van corona komt het steeds vaker voor dat familieleden niet in hetzelfde ziekenhuis liggen of op afdelingen ver uit elkaar. Daardoor kunnen dierbaren geen afscheid van elkaar nemen. Het verpleegteam van het Flevoziekenhuis is daarom extra blij met de hulp van de stichting: “De vrijwilligers van Stichting Ambulancewens zijn echt toppers, hun inzet is onbetaalbaar. Ook nu hebben zij opnieuw het onmogelijke mogelijk gemaakt” , aldus teammanager Elisa Samlal.

Elsie ligt haar hele korte leventje al in ziekenhuis tot nu mooiste dag in ons leven

Elsie ligt haar hele korte leventje al in ziekenhuis tot nu mooiste dag in ons leven

17-04-21

https://www.pzc.nl/binnenland/elsie-ligt-haar-hele-korte-leventje-al-in-ziekenhuis-tot-nu-mooiste-dag-in-ons-leven~a3efb134/

 

Elsie ligt haar hele, korte leventje al in ziekenhuis, tot nu: 'Mooiste dag in ons leven’

De vijf maanden oude Elsie ligt al haar hele, jonge leven in het Sophia Kinderziekenhuis. Dankzij Stichting Ambulancewens kon ze deze week voor het eerst met haar familie op stap. ‘De mooiste dag van ons leven.’ Een ooievaar landt precies op het nest als Marieke Grem met haar dochtertje Elsie aan komt rijden bij de Avonturenboerderij Molenwaard in Groot-Ammers. Vanaf de brancard kijken ze beiden hun ogen uit. In hun kielzog, vader Teddo, grote broer Benjamin (6) en zus Hannah (2).

Voor het eerst kunnen ze met zijn vijven een uitstapje maken en daar genieten ze met volle teugen van. Voor Elsie, die afgelopen maanden vocht voor haar jonge leven, is het de eerste keer dat ze buiten is en niet meer tussen de vier muren van haar ziekenhuiskamer. Benjamin en Hannah kunnen voor het eerst langere tijd met hun zusje optrekken. Door de strikte maatregelen rondom het coronavirus hadden zij haar nog maar één keer gezien. Baby Elsie kwam deze week voor het eerst buiten. 

Het leven van Elsie kent een moeilijk en verdrietig begin, maar gelukkig voor deze kleine meid uit Maassluis, wacht er een hoopvolle toekomst. Waar Stichting Ambulancewens vaak helpt met het realiseren van wensen van terminaal zieke patiënten, wilden vrijwilligers in dit geval het gezin een flinke opsteker geven. Het bezoek aan de Avonturenboerderij luidt een periode in, waarin Elsie met weekendverlof naar huis mag. En weer steeds vaker bij haar ouders, broer en zus kan zijn. 

,,Ik wist meteen dat er iets bijzonders met haar was’’, zegt moeder Marieke. Al bij 32 weken dient de kleine zich aan en ze voelt dat er iets niet klopt. ,,Ze haalde heel zwaar adem, werd blauw en grijs. Nog dezelfde dag werd ze aan de beademing gelegd.’’ Uit foto's blijkt dat Elsies slokdarm niet op haar maag is aangesloten en haar luchtpijp en maag juist wél zijn verbonden. De dag na haar geboorte, volgt een operatie. Twee weken lang ligt ze op de intensive care en leeft haar familie met de constante angst haar te verliezen. ,,Ze was zo jong, nog zo klein en dan zo'n flinke ingreep. Dat is heel wat voor zo'n kleine wurm’’, zegt Marieke nu. De familie Grem in het Erasmus MC in Rotterdam waar Elsie de afgelopen vijf maanden verbleef.

Er volgen tegenslagen, zo klapt haar rechter long in en moet ze na een periode van herstellen opnieuw naar de IC, maar Elsie is sterk en krabbelt weer op. Als gevolg van de eerste operatie, heeft ze een slappe luchtpijp en haalt ze daardoor lastig adem. Besloten wordt om haar niet nóg een operatie aan te doen, maar te kijken of dit herstelt als ze ouder wordt en groeit. En dat gebeurt. Niets was meer normaal - Voor Marieke, Teddo, Benjamin en Hannah staat het leven de afgelopen maanden op zijn kop. Marieke en Teddo wisselen elkaar af: is de een bij Elsie in het ziekenhuis, dan de ander thuis. ,,We wilden dat het leven voor Benjamin en Hannah zo normaal mogelijk was, maar niets was meer normaal. Het was vreselijk dat ze hun zusje niet konden zien. Vooral Benjamin heeft het daar heel moeilijk mee gehad.’’

Als mensen vragen hoe ze het volhouden, zegt ze: ‘Je doet het gewoon, wat moet je anders?’ Maar het zorgt continu voor hartenzeer. ,,Je wilt al je kinderen bij je hebben, de hele tijd, je wilt je niet op hoeven splitsen en het gevoel hebben dat je niet al je kinderen de aandacht kunt geven die ze verdienen.’’

Ook daarom was het uitstapje naar Groot-Ammers zo welkom. Om gewoon even iets normaals te doen, met het hele gezin. ,,We hebben Benjamin, die van niks wist, met een limousine opgehaald van school. Hij was helemaal in de wolken, wilde zijn zusje gelijk aan iedereen laten zien.’’ Baby Elsie houdt met haar handje een vinger van haar moeder vast. Baby Elsie houdt met haar handje een vinger van haar moeder vast.  Stichting Lach voor een dag

In het park, dat vanwege corona gesloten is, wordt het gezin compleet in de watten gelegd. ,,Hannah wilde wel op een pony, dat werd meteen geregeld. Alles haalden ze uit de kast om het ons naar ons zin te maken.’’ Elsie lag een deel van de dag tevreden te slapen, bij de zusters die mee waren gekomen zodat de rest van het gezin onbezorgd het park over kon. 

,,Het was de mooiste dag ooit’’, zegt Marieke. ,,We zijn eigenlijk nog steeds compleet overdonderd door alle liefde van iedereen. Dat heeft ons zó goed gedaan.’’ En Elsie, die is inmiddels zo ver opgeknapt dat ze dit weekend op proef mee naar huis mag. Met wat medische hulpmiddelen, maar dat maakt het gezin niet minder blij. ,,De mensen in het Sophia zijn fantastisch en na vijf maanden in het ziekenhuis, weet ik zeker dat ik ze ga missen. Maar thuis, met zijn vijven, dat is hoe het hoort te zijn en hopelijk vanaf nu heel lang is.’’ Baby Elsie in het ziekenhuis. Met wat medische hulpmiddelen mag ze nu naar huis.

Sörstromming Challence Bas Smit en John Ewbank

Sörstromming Challence Bas Smit en John Ewbank Sörstromming Challence Bas Smit en John Ewbank

30 april 2021

De opbrengst van de challenge Surströmming van Bas Smit en John Ewbank heeft 69500 euro opgebracht!

Haring happen , maar dan anders ....... Mooie actie voor ons dankzij Bas Smit en onze ambassadeur John Ewbank:

25 maart 2021

https://www.538.nl/de-coen-en-sander-show/bas-en-john-hebben-200-000-euro-opgehaald-met-de-surstromming-challenge

Eerlijk gezegd ben ik nooit zo van de challenges. Zo heb ik geen bak ijs over me heen laten gooien en ook de mannequin challenge heb ik aan me voorbij laten gaan. En deze… Ja, deze challenge laat ik ZEKER aan me voorbij gaan. Al is het wel voor een heel mooi doel: de surströmming challenge die door Bas Smit in het leven is ingeroepen. Foto van culinair journalist Wieke Veenboer door Wieke Veenboer First things first, wat is surströmming? Het is een echte Zweedse delicatesse: gefermenteerde haring uit blik. Klinkt smerig, is het volgens mij ook, en naar het schijnt is de geur ook écht niet te harden. Sterker: het is een van de meest stinkende gerechten ter wereld! Waarom zou je dit dan in godsnaam eten?! Dat vroeg ik me natuurlijk ook meteen af. Bas Smit werd uitgedaagd door John Ewbank om dit op te eten, en hij ging akkoord – mits er werd gedoneerd aan het Prinses Máxima Centrum, stichting Muziekids en Stichting Amulance Wens. De challenge kreeg de passende titel ‘Braken voor Knaken’ en deze twee mannen trapten ‘m af.

Niet normaal: dít bedrag hebben Bas Smit en andere BN'ers opgehaald met de Surströmming-challenge

Voor de lol over je nek gaan? No way. Maar het smerigste gerecht ter wereld naar binnen werken voor het goede doel, dat zagen meerdere BN'ers wel zitten. John en Bas besloten deze gegiste haring live op Instagram te eten en haalden hiermee een flink bedrag op. De twee nomineerden een nieuw stel BN'ers en al gauw begon het balletje te rollen.

Via een Tikkie konden volgers van de influencer een willekeurig bedrag overmaken. Met deze actie werd er geld opgehaald voor het Prinses Máxima Centrum, Stichting Muziekids, Mentelity foundation van Bibian Mentel en Stichting Ambulancewens. En dit bleek een bizar groot succes. Inmiddels zijn alle challenges afgerond en zijn er zo'n 39 duizend tikkies betaald. Hiermee is er in totaal 208 duizend euro opgehaald. Not bad, Bas!

19 maart 2021

https://www.linda.nl/nieuws/bekend/surstromming-challenge-bas-smit-ton-opgehaald/

AD- Opsteker voor dit gezin

AD- Opsteker voor dit gezin AD- Opsteker voor dit gezin

17 april 2021

Vandaag mooi artikel in het AD in meerdere regio`s, van een vervulde wens.

Niet alleen voor terminaal zieken, maar ook een flinke opsteker voor dit gezin.

Beyza Yilmaz en Lonneke van Ochten in actie voor Ambulance Wens

Beyza Yilmaz en Lonneke van Ochten in actie voor Ambulance Wens

dinsdag 20 april 2021

https://www.destadgorinchem.nl/deeljenieuws/nieuws/679996/stichting-ambulance-wens-is-blij-met-de-inzamelingsactie-van-beyza-en-lonneke

Stichting Ambulance Wens is blij met de inzamelingsactie van Beyza en Lonneke

Beyza Yilmaz en Lonneke van Ochten zijn studenten, werken in de ouderenzorg én zijn maatschappelijk betrokken. Via een schoolopdracht kwamen ze bij Stichting Ambulance Wens Nederland terecht. Toen ze lazen wat deze stichting voor ernstig zieke mensen kan betekenen, wisten ze het zeker: ‘Wij gaan proberen een mooi bedrag in te zamelen om een wens te kunnen vervullen van iemand die dat heel hard nodig heeft.”

Stichting Ambulance Wens

Lonneke vertelt: ‘Beyza en ik zijn tweedejaars studenten Pedagogisch werk op het Da Vinci College in Gorinchem. Voor het vak Projecten kregen wij de opdracht om iets goeds te doen voor een persoon of voor een goed doel. Dat vind ik fijne doe-opdrachten. We zijn sowieso best wel sociaal, daarom hebben we ook gekozen voor deze opleiding en werken in de ouderenzorg. Beyza vult aan: “We wilden echt iets betekenen voor mensen, dus zochten we op internet welke goede doelen er allemaal zijn. Uiteindelijk sprak Stichting Ambulance Wens ons heel erg aan, omdat we ontroerende verhalen lazen over ernstig zieke mensen die dankzij Ambulance Wens een hele mooie dag samen met hun familie konden doorbrengen.”

Zelfgemaakte kaarten en pakketjes thee

Dat de twee studenten ambitieus waren bij het inzamelen van geld heeft hun omgeving gemerkt. Op verjaardagen, in de pauzes en via de socials hebben ze een paar weken hard gewerkt aan het verkopen van zelfgemaakte kaarten en pakketjes thee. Ondanks coronatijd, waarin de contacten met anderen op een laag pitje zijn komen te staan, hielden ze op een veilige 1 ½ meter afstand hun inzamelingsacties.

Een prachtig resultaat

En het resultaat mag er zijn! Met €835,- lukt het om zelfs meerdere mensen gelukkig te maken. Frank Halter heeft de cheque namens de stichting in ontvangst genomen. Natuurlijk is hij blij met de actie van Lonneke en Beyza: “De stichting is helemaal afhankelijk van giften en dit is echt een mooi bedrag. Zoveel mensen, zoveel wensen, dus ik kan niet precies zeggen hoeveel wensen we kunnen realiseren. Wel kan ik zeggen dat ik blij en trots ben dat jongeren van de leeftijd van Lonneke en Beyza zich kunnen en willen verplaatsten in mensen in hun laatste levensfase en dat ze deze actie hebben bedacht. Echt fantastisch.” En Beyza en Lonneke zijn juist onder de indruk van de 270 vrijwilligers die de stichting telt: “Zoveel mensen doen veel goeds voor anderen. Dat mag ook weleens vermeld worden”, vinden ze allebei.

Radio 5 Sander de Kramer in gesprek met Kees Veldboer

20 maart 2021

Vanavond tussen 19 en 20 uur op radio 5, Zin in het weekend,Sander de Kramer live in gesprek met Kees Veldboer over Stichting Ambulance Wens. https://www.nporadio5.nl/programmas/zininweekend

Duitse documentaire over Ambulancewens

8 maart 2021

https://www.ndr.de/fernsehen/Weltreisen,sendung1128020.html

Thomas Aders verteld over ambulancewens

19 december 2020

Na 13de minuut verhaal van Thomas

De regiseur(Thomas Aders) van de Duitse filmploeg, die ons een week heeft gevolgd en een docu heeft gemaakt, verteld in een Podcast aan een collega journalist hoe bijzonder hij onze stichting vind.

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Favdlswr-a.akamaihd.net%2Fswr%2Fweltspiegel-thema%2F1370550.m.mp3%3Ffbclid%3DIwAR1IaaZc8A1Q-TcBzWSAXQs_JP9_vaaiyXNc5Ho3am01h_8VAdhTQIjB3iA&h=AT3GFTthsjqDfr5k804v-vJZvIat4jKFhnSJZHf5g7ZhIRT3ysRarcy0U9m47MOSXo5sW_Ca6hCUotUMufxUAX8uoybD_zYOJfL2QQFbRiSt1mrMRvA1iHvV8paoOru-BNnW&__tn__=H-R&c[0]=AT3XcHf2LHD-KZ5SK6qw-pS3_HNBHBF_BXJjcx6H3bId88bQFCxEm4mFszCMgzNEKN46_auAejD6CpBYf9GS4KoInKrHsJMSdWDVVcuI6G_rULvCGnqbvCSQzrUamIoxnvqlEUrIoNfnabsujguydl-huD5bQ9iUoPBcOq67TF6kivw

 

https://arte.app.link/RE    korte samenvatting van de documentaire     https://business.facebook.com/watch/?v=349041269520417

Op zaterdag 27 februari 2021 is een uitzending van hele uitzending om 12.45 op de Duitse TV zender NDR

Veiling van het eerste vaatje op 15 juni 2021voor Ambulance Wens

Veiling van het eerste vaatje op 15 juni 2021voor Ambulance Wens

Het eerste vaatje Hollandse Nieuwe zal op dinsdag 15 juni aanstaande weer onder de hamer gaan. De traditionele veiling van het eerste vaatje haring zal op deze datum worden georganiseerd, waarvan de opbrengst aan de Stichting Ambulance Wens wordt geschonken. Vanaf woensdag 16 juni zal de Hollandse Nieuwe weer overal te koop zijn. Een ding lijkt zeker: de haring zal zich weer volvet aandienen voor de vangst en verwerking. De traditionele veiling van het eerste vaatje haring, waarmee het seizoen van de ‘Hollandse Nieuwe’ traditioneel wordt ingeluid, is afgelopen jaar onverhoopt vervallen vanwege de coronamaatregelen. Als gebaar voor alle inzet is de eerste Hollandse Nieuwe aangeboden aan vele helden van de IC-zorg, namens wie Ernst Kuipers en Diederik Gommers het eerste vaatje symbolisch in ontvangst namen in het Erasmus MC.

https://www.de-scheveninger.nl/2021/02/01/veiling-van-het-eerste-vaatje-op-15-juni-2021/

https://www.omroepwest.nl/nieuws/4357531/Veiling-Hollandse-Nieuwe-dit-jaar-op-15-juni

https://m.ijmuidercourant.nl/cnt/DMF20210129_89006746?utm_source=google&utm_medium=organic

St. Ambulance Wens krijgt veel wensvragen binnen voor terminale patiënten, maar hoe gaat verloopt zo'n aanvraag nu eigenlijk?

St. Ambulance Wens krijgt veel wensvragen binnen voor terminale patiënten, maar hoe gaat verloopt zo'n aanvraag nu eigenlijk?

26 januari 2021

Mensen vragen wel eens kun je eens vertellen van A tot Z hoe een wens verloopt?

De telefoon gaat; Goedendag met Stichting Ambulance Wens u spreekt met Kees Veldboer. Meneer aan de telefoon “ dag meneer Veldboer op internet zag ik uw website en zie dat u terminale patiënten helpt?” Dat klopt we zijn pas(het was 2007) begonnen met deze stichting en willen graag immobiele terminale patiënten helpen met hun laatste wens. Meneer aan de telefoon “maar mijn vrouw is terminaal en ligt hier midden in de woonkamer met diverse pompen, kunt u haar dan ook helpen?” Ja meneer dat kunnen we, wij beschikken over een ambulance en zouden u vrouw kunnen helpen, kunt u vertellen wat haar wens is? Meneer aan de telefoon “ mijn vrouw zou heel graag nog een keer naar de Keukenhof willen samen met onze twee vrienden, is dat mogelijk? En wat kost dat dan?“. Natuurlijk is dat mogelijk geeft u maar aan wanneer u dat zou willen realiseren, we helpen u gratis het kost u dus niets. Het blijft stil aan de andere kant van de lijn…………..Hallo meneer bent u er nog? Meneer aan de telefoon “dat kan toch nooit gratis zijn? En kan ik gewoon een dag opgeven die we willen?” Ja meneer zegt u maar wanneer we u vrouw mogen ophalen met de ambulance samen met uw vrienden dan gaan wij regelen met de Keukenhof dat u vrouw hier naar toe kan. Meneer aan de telefoon “zou dit overmorgen mogelijk zijn? “ Geen probleem meneer zullen we om 10 uur uw vrouw komen ophalen? Meneer aan de telefoon “graag …..maar is dit alles meer heeft u niet nodig en gaat het dan echt gebeuren?” Ja meneer we zijn er overmorgen om 10 uur. Op dag zelf komen mijn collega en ik mevrouw ophalen met onze ambulance, we komen binnen en zien een vrolijke zeer jonge vrouw(ze was net dertig) midden in de woonkamer liggen in een hoog/laag bed. Naast haar bed staan diverse pompen en mevrouw is helemaal opgezet van de medicatie die ze krijgt maar ze straalt omdat haar wens vervult gaat worden. We maken kennis drinken eerst nog koffie en gaan dan met zijn allen op pad richting Keukenhof. Omdat we te horen hadden gekregen dat mevrouw veel pijn heeft hebben we voor de extra comfort een vacuüm matras op de brancard gelegd want ze moet er zolang mogelijk op blijven liggen en echt kunnen genieten zonder al teveel pijn. Mevrouw vraagt “ gaan we dus echt met de ambulance naar de Keukenhof en ga ik dan op de brancard door de Keukenhof?” Ja hoor geen probleem we gaan u echt laten genieten en u kunt zo lang er van genieten als u zelf wil. Aangekomen in de Keukenhof blijkt het aardig druk maar we kunnen vrij makkelijk naar binnen. We trekken veel bekijks maar mevrouw merkt dat niet want ze ligt gewoon te genieten op de brancard. Ze wil alles zien en ook zou ze graag de souvenirshop in willen maar geeft aan dat gaat natuurlijk niet met de brancard. Wij geven aan alles gaat dus dat ook, een paar tellen later staat ze op de brancard midden in een lege souvenirshop. Wij hadden de winkelende mensen netjes gevraagd even ruimte te maken, mensen zagen de brancard en verlieten direct de winkel. Mevrouw lag heerlijk te genieten op de brancard, het was prachtig zonnig weer, en ik vroeg aan haar “ is het nog een beetje uit te houden op de brancard?” Haar antwoord het is heerlijk dit had ik voor geen goud willen missen, ik heb een beetje meer pijn maar wat extra shotjes morfine doet wonderen. Een speciaal moment was bij de kinderboerderij in de Keukenhof daar liepen diverse pas geboren geitjes en een van de medewerksters had een goed idee. Het kleinste geitje werd bij mevrouw op de brancard gezet waarop de groep om mevrouw heen compleet stil viel van dit prachtige maar zeer dubbele moment. Een pasgeboren geitje bij een zeer vrolijke jonge vrouw die veel te jong gaat overlijden. Moe maar voldaan brachten we mevrouw terug naar haar huis waar we haar weer in het hoog/laag bed hebben gelegd midden in de woonkamer. Ze lag nog steeds te glunderen in haar bed en gaf aan dit was zo’n mooie dag enorm bedankt hiervoor. Mijn collega en ik reden in eerste instantie in stilte terug naar huis beide waren wij ook moe van zo’n intense dag. Maar even later zaten we samen toch in de ambulance de zeer bijzondere dag door te nemen en ook wij waren aan het nagenieten dat we dit mochten doen. Ik was blij dat ik weer thuis bij mijn gezonde gezinnetje was en dankbaar dat ik dit mocht doen. Twee weken na deze wens is mevrouw veel te jong met een lag op haar gezicht overleden, ze lag nog steeds na te genieten vertelde haar echtgenoot me later.

Laatste wens gaat in vervulling voor Wilma

20 december 2020 -Hoogeveen

https://hoogeveenschecourant.nl/artikel/1143814/laatste-wens-gaat-in-vervulling-voor-wilma.html?harvest_referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2

Wilma uit het hospice in Hoogeveen beleefde vrijdag samen met haar man Jan van Dalen een bijzondere dag. Haar laatste wens, een vaartocht, ging in vervulling dankzij de Stichting Vaarwens en Stichting Ambulancewens. De sluipmoordenaar heeft Wilma ruim voor haar 55ste levensjaar al gevonden en woekert door haar lichaam als onkruid. Ondanks alle inzet van de medici is de ongecontroleerde celdeling niet te beteugelen en Wilma is opgegeven. Nu wacht ze op wat gaat komen, maar ze wilde dolgraag nog een keertje varen.

Grote glimlach

Ondanks de lockdown kon de wens toch in vervulling gaan. In Amsterdam bereidden dagschipper Frouk en gastdame Marjon de vaarwens voor. De wensambulance kwam na de rit vanuit Hoogeveen aan in Amsterdam en Wilma kwam met een glimlach naar buiten, waarna ze aan boord werd gereden. De trossen werden los gegooid, waarna het grote genieten kon beginnen. Wilma wilde dolgraag de Voorzaan op en dat behoorde - nu de renovatie van de sluis klaar is – tot de mogelijkheden. De tocht ging tot Krommenie. Ook haar man Jan was in z’n nopjes. Hij stond niet alleen aan het roer, maar zette zich ook in als matroos met de mijnen en stootwillen. Het werd een onvergetelijke dag voor alle betrokkenen.

Jaarproject H.Maria Parochie afgesloten

Jaarproject H.Maria Parochie afgesloten

17 november 2020

https://www.internetbode.nl/regio/etten-leur/sport-en-vereniging/326011/jaarproject-h-maria-parochie-afgesloten

ETTEN-LEUR - In het afgelopen kerkjaar heeft de H. Maria Parochie een project gekozen om de Caritas collectes van beide kerken (Lambertus- en Petruskerk) op een goede manier te doneren. Het ene jaar wordt gekozen voor een project ‘dichtbij’ en het andere jaar voor een project ‘ veraf’. Dit om zowel in Nederland als wereldwijd te kijken waar we goede hulp geboden kan worden. Via vertrouwde mensen wordt er een project gekozen waar we kunnen meedenken en ervaren dat het geld echt op de plaats van bestemming komt en hoe het geld besteed gaat worden. Afgelopen zondag mocht Caritas van de Maria parochie € 7000 overhandigen aan Stichting Ambulancewens. In de dienst van 11.00 uur kon de oprichter Dhr. Kees Veldboer zelf aanwezig zijn om de cheque in ontvangst te nemen. In zijn dankwoordje richtte hij zich tot alle parochianen om zijn dank uit te spreken voor dit mooie, grote bedrag. Hiermee kunnen zij weer enkele laatste levenswensen gratis in vervulling laten gaan. Ook enkele van onze parochianen konden zo’n laatste wens in vervulling zien gaan. www.ambulancewens.nl

https://www.rijnmond.nl/nieuws

https://www.rijnmond.nl/nieuws

17 november 2020

https://www.rijnmond.nl/nieuws/201210/Stichting-Ambulancewens-door-corona-van-zeven-tot-acht-wensen-per-dag-naar-vrijwel-geen

De coronacrisis heeft soms gevolgen die je niet vooraf ziet aankomen. Zo heeft de Stichting Ambulancewens, die wensen vervult voor terminale patiënten, plots weinig te doen. "Normaal vervullen we tot zeven of acht wensen per dag. Nu hebben zijn dat er stukken minder", zegt oprichter Kees Veldboer. Soms zijn er dagen dat de speciale ambulances zelfs helemaal niet gebruikt worden.

Stichting Ambulancewens vervult 'de laatste wens' voor mensen die niet lang meer te leven hebben. Dan kan je denken aan een laatste bezoek aan zee, je pasgeboren kleinkind of een voetbalstadion. "We hebben zelfs een keer gehad dat iemand de Paus nog een hand wilde geven. Dat hebben we gewoon voor elkaar gekregen", legt Veldboer uit. 

Veel van die wensen zijn niet meer mogelijk. Naar het buitenland gaan is bijvoorbeeld uit den boze en nog een laatste wedstrijd van Feyenoord bezoeken is lastig door de coronacrisis. Veldboer: "Maar veel kleinere praktische wensen kunnen wél nog gewoon. Maar die komen niet meer binnen."

"Veel van die kleine wensen zijn juist de mooiste", gaat Veldboer verder. "Iemand die al maanden in een hospice ligt en nog een keer naar huis wil. Om afscheid te nemen. Dat moet toch kunnen, maar die wensen komen niet meer binnen."

Dat verzorgingshuizen en hospices heel erg terughoudend zijn om bepaalde wensen mogelijk te maken, dat snapt Veldboer wel. "Maar bij dit soort kleine wensen zou het mogelijk moeten zijn. Als iemand naar zee gaat, dan sta je buiten. De medewerkers zijn volledig beschermd en houden afstand. En de ambulance wordt na elke wens volledig schoongemaakt. Dit heeft weinig risico."

Mensen kunnen wensen indienen via de website van Stichting Ambulancewens.



Linda.nl

Linda.nl Linda.nl

4 december 2020

Mooi artikel in de Linda: https://www.linda.nl/.../kees-ineke-stichting-ambulance.../

https://www.linda.nl/nieuws/kees-ineke-stichting-ambulance-wens-wijzen-niemand-af/?fbclid=IwAR0I6yayOLctAzCQqM027kwZes4ILuSSf4mkcayE1nxt8IJbUGYB1tGNSOA

Kees (60) en Ineke (61) van Stichting Ambulance Wens: 'We wijzen niemand af' Aan de frontlinie 04.12.2020 Kees en Ineke Veldboer zetten dertien jaar geleden Stichting Ambulance Wens op vanuit hun woonkamer. Ondanks de crisis brengen zij nog dagelijks, samen met 270 vrijwilligers, wensen in vervulling. En dat zijn er flink wat: deze week brachten ze de vijftienduizendste wens in vervulling.

Stichting Ambulance Wens Vanuit hun kantoor in Rotterdam regelt het echtpaar samen de uitvoering van alle wensen. Dat werk gaat gewoon door, pandemie of niet. “Iedere dag gaan er een verpleegkundige en een ambulancechauffeur met een patiënt mee om zijn of haar laatste wens in vervulling te brengen. Zelf hebben we – net als alle andere vrijwilligers – een medische achtergrond, dus gaan we samen ook vaak op pad.” Alle vrijwilligers staan, ondanks de huidige omstandigheden, nog steeds klaar voor de stichting. “Natuurlijk zijn veel van onze vrijwilligers opgeroepen om meer in het ziekenhuis te werken. Dat zijn er in totaal ongeveer vijfenveertig. Maar gelukkig is een tekort aan personeel bij ons nooit een probleem.” Bang voor een besmetting zijn ze niet.

“Wij houden natuurlijk afstand, maar iemand moet toch op de brancard getild worden. Als ze hier eenmaal op liggen, is het gemakkelijk afstand te bewaren. We dragen daarnaast altijd beschermende pakken bij coronapatiënten.” Aanmeldingen De stichting helpt ook coronapatiënten. “We brachten bijvoorbeeld een terminale vrouw met corona naar de begrafenis van haar man, die ook aan corona is overleden. Wij wijzen niemand af. Deze mensen moeten gewoon geholpen worden zoals iedereen dat zou willen.” Een afname in het aantal aanmeldingen merkt het stel wel. Waar ze normaal gemiddeld zes wensen per dag vervullen, zijn dit er nu zo’n twee à drie. “Ik denk dat dat komt doordat familieleden bang zijn om besmet te raken en omdat wij niet meer met grote groepen op pad kunnen gaan.” Ook mag de stichting niet meer langskomen in verpleeghuizen, waar normaal gesproken veel patiënten werden opgehaald. Naast de aanmeldingen neemt ook het aantal donaties af, onder andere door georganiseerde evenementen die niet door kunnen gaan. “Gelukkig hebben we een buffer opgebouwd en hoeven we dus niks af te wijzen, behalve als mensen iets vragen wat simpelweg niet kan. Een uitje naar Soldaat van Oranje bijvoorbeeld. De meesten begrijpen dat het niet kan, maar ze zijn anderzijds nog wel teleurgesteld.” Desondanks heeft de stichting nog geen aanvragen hoeven afwijzen vanwege het coronavirus. Helpen buiten werktijd “Veel parken of andere locaties werken graag (gratis) met ons samen.

Zo hebben we bijvoorbeeld een vrouw met haar zoon naar de Euromast kunnen vervoeren, die toen eigenlijk dicht was.” De vrouw, wier man is overleden, wilde graag terug naar de plek waar zij graag met z’n drietjes kwamen. “We vallen juist nu ook niemand lastig, aangezien dit soort plekken toch al helemaal leeg is.” Dat het tweetal nu veel samen op kantoor zit en op pad gaat, zijn ze wel gewend. Samen richtten ze dertien jaar geleden de stichting op, omdat Kees Veldboer bij zijn werk als ambulancechauffeur graag patiënten buiten werktijd hielp een laatste wens te vervullen. Na drie maanden had hij genoeg geld verzameld voor een eigen ambulance, en na twee jaar kon hij stoppen met zijn baan. Hij ging als enige in loondienst bij de stichting, zijn vrouw Ineke werkt er als vrijwilliger. Geen vakantie De eerste acht jaar na de oprichting heeft het stel hard aan de weg getimmerd en hebben zij niet één dag vakantie opgenomen. “Zelfs met kerst en oud en nieuw werkten we, totdat het op was.” Nu neemt het stel twee weekenden per maand vrij. Hun twaalfjarig huwelijk kan dus wel tegen een stootje. “Wij werken dag in, dag uit met elkaar. Maar het is onze passie; ondanks dat je vaak moe bent, voelt het niet als werk. We weten nooit wanneer onze werkdag erop zit, voor elke patiënt nemen we namelijk alle tijd van de wereld. De stichting is ons kindje.” Naast hun drie kinderen, dat wel.

https://www.rijnmond.nl/nieuws

https://www.rijnmond.nl/nieuws

2 december 2020

https://www.rijnmond.nl/nieuws/201732/Ambulance-Wens-rijdt-15-duizendste-rit-Marijke-heeft-genoten-in-het-Dolfinarium?fbclid=IwAR0God1KWiEnCkllLPLY0uzG7qRPodiNrYcX9W79vt4RlcqF10R8Kz6PN5g

Ambulance Wens rijdt 15-duizendste rit: 'Marijke heeft genoten in het Dolfinarium'

Stichting Ambulance Wens heeft woensdag de vijftienduizendste wens in vervulling doen gaan. Een terminaal zieke vrouw mocht backstage in het Dolfinarium in Harderwijk.

Ambulancewens is een groep van zo'n 270 medisch geschoolde vrijwilligers. Met speciale ambulances zorgt de Rotterdamse stichting er sinds 2007 voor dat de laatste wensen van terminale patiënten werkelijkheid worden.  

Kees Veldboer is de oprichter van Stichting Ambulancewens. Hij is trots op de mijlpaal. "We zijn blij dat we met een grote groep enthousiaste vrijwilligers zoveel mensen hebben kunnen helpen. Een krappe drie jaar geleden deden we de tienduizendste wens en vandaag alweer de vijftienduizendste. Je kunt wel zien dat we aardig wat wensen vervullen."

Tijd om uitgebreid bij de vijftienduizendste rit stil te staan was er woensdag overigens niet. "Ik heb de patiënt net thuis gebracht", zegt Veldboer iets na 16:30 uur vanuit zijn ambulance. "Dus ik ben nu onderweg naar huis."

Als vorsten ontvangen

De 60-jarige Marijke uit Dinxperloo gaat de boeken in als de persoon om wie het bij de mijlpaal allemaal draaide. "Ze heeft niet lang meer te leven en wilde heel graag nog een keer naar het Dolfinarium. Dat was lastig, vanwege de coronamaatregelen", vertelt Veldboer.

"Gelukkig hebben we goede banden met Harderwijk. Dus we hebben gebeld en zijn daar vandaag als vorsten ontvangen. Marijke heeft een privérondleiding gekregen en is heel dicht bij de dolfijnen en walrussen geweest. De dolfijnen hebben een soort showtje gegeven en kwamen heel dicht bij haar. En later werden, buiten, de walrussen gevoerd. Marijke heeft er heerlijk van kunnen genieten."

In deze coronatijd hoeft de stichting niet vaker 'nee' te verkopen, zegt Veldboer. "Maar wat we wel merken, is dat we minder aanvragen binnenkrijgen. Mensen zijn toch bang om met hun hele familie op pad te gaan, denk ik. Er zijn ook instellingen voor terminale mensen, die zeggen: 'je kunt niet weg, want wie weet wat je weer mee naar binnen brengt als je terugkomt'. Daarnaast kun je gewoon niet meer naar voetbalwedstrijden, musicals, en zo. Dus het is allemaal wel wat lastiger om te doen."

Zelf is Ambulance Wens goed uitgerust om veilig te werken, stelt Veldboer. "We werken veel samen met de ambulancedienst van Zuid-Holland-Zuid. Daar krijgen we beschermende pakken van. We volgen echt het protocol dat bij de ambulancedienst ook gebruikt wordt. De vrijwilligers mogen ook zelf bepalen of ze wel of niet met een Covid-patiënt gaan rijden. En over zo'n Covid-afdeling zeggen wij: je kunt beter daar lopen dan in de supermarkt tegenwoordig."

Een handje van de paus

"Iedere wens is bijzonder", zegt de oprichter van de stichting. Toch zijn er een paar die hem speciaal zijn bijgebleven. "De zeeman die nog een keer ging varen met de Spido. En de mevrouw die graag de paus wilde zien. Toen zijn we naar Rome gereden en heeft ze de paus een handje kunnen geven."

Vlissingse Bode

2 November 2020

http://www.nicollepoort.nl/

https://www.internetbode.nl/regio/vlissingen/324793/bundel-over-balanceren-op-de-grens-van-leven-en-dood-verschenen

Bundel verschenen over ‘balanceren op de grens van leven en dood’

MIDDELBURG/WEMELDINGE - De bundel ‘Balanceren, 13 x op de grens van leven en dood’ is verschenen. De bundel bestaat uit dertien gedichten en beelden over leven, nabijheid en loslaten. Nicolle Poort uit Wemeldinge schreef de gedichten en Iris Vinke uit Middelburg schilderde de beelden daarbij. Het boek legt in dertien gedichten en beelden de emoties vast die de laatste levensfase kan oproepen. De gedichten zijn geïnspireerd door Poorts observaties tijdens haar werk als zorgvrijwilliger in een hospice. Vinke, ook vrijwilliger in een hospice, heeft de bundel geïllustreerd met uitsneden van voor dit doel gemaakte schilderijen. “Tijdens mijn observaties van bewoners in het hospice word ik geraakt door de openheid, de kwetsbaarheid en het kunnen genieten van de meest kleine dingen”, vertelt Poort. “Deze herinneringen zijn een kostbaar bezit voor allen die afscheid hebben moeten nemen van hun geliefde.”

Ambulance Wens Er zijn allerlei mensen betrokken bij de laatste fase van een stervende: naaste familie, vrienden, mantelzorgers, vrijwilligers en/of professionals. “Het is vaak een periode die veel gevoelens losmaakt en bergen energie kost. De bundel geeft meer inzicht in - en begrip voor - de emoties en gedachtewereld van de betrokkene.” Kijk voor meer informatie over de bundel op www.nicollepoort.nl. Van het aankoopbedrag gaat 1,50 euro naar Stichting Ambulance Wens. Dit is een vrijwilligersorganisatie die dagelijks gratis laatste wensen vervult van immobiele terminale patiënten.

Albrandswaards Dagblad

26 oktober 2020

https://albrandswaardsdagblad.nl/lokaal/vito-wordt-omgebouwd-tot-ambulance-voor-st-ambulance-wens

Voor St. Ambulance Wens is zondag een langgekoesterde wens in vervulling gegaan. Een gekochte Mercedes Vito is afgereisd naar Polen, waarbij wordt omgebouwd tot mooie bruikbare ambulance voor deze stichting zelf. ,,Vanmorgen (zondag red.) vertrokken met de nieuwste ambulance naar Polen, waar de Vito omgebouwd wordt tot onze mooie ambulance. Dit is de ambulance die bij elkaar is gespaard door de Facebook actie, echt geweldig dat we zoveel steun kregen," stelt de organisatie.

https://112groningen.nl/Groningen

https://112groningen.nl/Groningen

24-10-2020

https://112groningen.nl/Groningen/nieuws/40817/doneer-aan-stichting-ambulance-wens-nederland.html

22-12-2020

https://112groningen.nl/Groningen/nieuws/41595/doneer-aan-stichting-ambulance-wens-nederland.html

Doneer aan Stichting Ambulance Wens Nederland Landelijk - Stichting Ambulance Wens Nederlandis een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van immobiele (mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer) De terminale patiënten worden met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances vervoerd. De naam ” Stichting Ambulance Wens Nederland” komt voort uit het idee om de laatste wens van terminale patiënten te vervullen met behulp van vrijwilligers en een wensambulance. De stichting is opgericht op 5 maart 2007. De stichting beschikt over vijf eigen wensambulance en een vakantiehuis in de bossen van Beekbergen. Zo kunnen ze- onder begeleiding van professioneel ambulance personeel- patiënten met een levensbedreigende ziekte en een korte levensverwachting bijstaan in het vervullen van mogelijk één laatste wens. Dit alles zonder dat de patiënt of diens naasten financieel iets hoeven bij te dragen.

Re: Der letzte WunschGlücksmomente für Sterbenskranke

23 oktober 2020

Vanavond om 19.40 uur op ARTE TV(Duitsland en Frankrijk) een half uur durende docu over onze stichting. Hier een voorproefje:

https://www.arte.tv/.../093707-004-A/re-der-letzte-wunsch/

https://www.arte.tv/de/videos/093707-004-A/re-der-letzte-wunsch/?fbclid=IwAR26C0p6vS06MmgPM5Cce4t7H_cjgaw_MUuAISKrI60FojdZvi1dbXF821U

Eine Film von/Reportage :Thomas Aders

                  Montage   : Ulli Walter

                  Kamera     : Tim Hägele

                  Music       : Andreas Wetter

                  Redaktion : Richard Klug, Esther Saoub

Onze collega's in Australië Queensland

Onze collega's in Australië Queensland

22 oktober 2020

Onze collega's in Australië gaan gelukkig ook gewoon door met het vervullen van laatste wensen. Mooi om te zien dat een Nederlands idee zelfs aan de andere kant van de wereld uitgevoerd kan worden.

A passion for fast cars, riffing on a guitar and morning teas that involve ‘anything bad for you’ are not the first things you may associate with a long time member of the Catholic Clergy, but for Father Ron Mollison his love of life is matched by his devotion to his calling. Today, Ambulance Wish Queensland were delighted to be able to create forever memories for Fr Ron, his niece Louise, and a cohort of friends who gathered at Ron’s home in Holland Park for a celebratory morning tea in a place that created so much joy for so many years. Read more: https://palliativecareqld.org.au/ambulance-wish.../ With Queensland Ambulance Service (QAS) and Queensland Health

BBC news Turkce

BBC news Turkce

 8 oktober 2020 

  • Swaminathan Natarajan
  • BBC Dünya Servisi

https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-54458767?fbclid=IwAR0JFsINbF7LV-9svK2Dmap46CWGH9wB33xOVfGQLv5Pqzd7NeOefHtY0Sc

Ölüm döşeğindeki hastaların son dileğini yerine getiren ambulans şoförü

Kees Veldboer çalıştığı günlerde deniz kenarına gidiyor, müze, hayvanat bahçesi, akvaryum, spor tesisi, kilise ve çiçek bahçesi gibi yerleri ziyaret ediyor. Ancak 60 yaşındaki Hollandalı adam bir turist rehberi değil. 10 yıldan uzun bir süredir binlerce ölüm döşeğindeki hastaya yardım etti ki bu hastalar ölmeden önce fiziksel olarak en sevdikleri kişi ve yerleri görme kabiliyetine sahip değildi. Kees Veldboer, BBC ile son ziyaretlerinden bazılarını paylaştı.

Vatikan'a son sürat yolculuk

Veldboer son sürat gittikleri Roma'nın en unutulmaz yolculuğu olduğunu söylüyor. Veldboer'in ölmekte olan hastaları sevdikleri yer ve kişilerle buluşturan bir vakfı var Kaynak, Kees Veldboer Fotoğraf altı yazısı,

2013 yılında 60'larındaki yatalak bir kadın Veldboer'e, Papa ile görüşmek istediğini söyledi.

Vatikan'ın internet sitesinden Papa'nın genellikle ne zaman halkı selamladığını öğrendi. Bunun mümkün olduğuna inandı ve onu Vatikan'a götürdü - yaşadığı Rotterdam'dan 1600 kilometre uzağa. "Onu (Aziz Petrus Bazilikası'nın) en önündeki sıraya sedyede yerleştirdim." Tekerlekli sandalyede bekleyenler de vardı ama sedyede yatan tek kişi oydu. Veldboer'in tahmin ettiği gibi, bu Papa'nın dikkatini çekti. Aşağı geldi ve onunla konuştu, hatta ona dokundu ve elini tuttu. "Papa onu kutsadı ve ona güç diledi. Hatta ölümden sonraki hayatı için şans diledi."

Bu, kadına ihtiyacı olan sükuneti sağladı ve sonra dönüş yoluna geçtiler. Kadın, Papa ile buluşmasından birkaç gün sonra hayatını kaybetti.

Denize özlem

Veldboer pek çok garip isteği de yerine getirdi. Bir hastayı ahıra götürerek en sevdiği ata veda etmesine yardım etti. Hayvanlarına veda etmek isteyen başka pek çok hasta da oldu. Kendi evlerini ve mahallelerini gidip görmek de en çok gelen talepler arasında. Ölmek üzere olan hastalar sıklıkla spor müsabakası izlemeyi ya da müze, hayvanat bahçesi veya akvaryum ziyaretinde bulunmayı isteyebiliyorlar.

Bir keresinde bir hastanın sedyesinde balık tutuşunu izledi. Ancak pek çok kişinin isteği deniz kenarına gitmek oluyordu. Kendisini "daha çok havuz insanı" olarak tanımlayan Veldboer için bu şaşırtıcı bir istek. Veldboer, hareket kabiliyetleri daha az kısıtlı hastaların kısa da olsa denize açılmalarına bile olanak sağladı.

Veldboer paramedik ve ambulans şoförüydü ve yıllarca ölüme yakın mesafeden tanıklık etti. Genellikle bundan etkilemediğini söylüyor.

Yardım ettiği insanların çoğunun 70'lerinde, 80'lerinde ya da 90'larında olduğunu söylüyor ama bazen daha genç hastalar için de çağrılabiliyor ki onun için bunu kaldırmak daha zor.

Kalp kırıcı

"Yaşlı insanların ölmesini anlayabiliyorsunuz. Ancak bazen genç insanların öldüğünü görmek kalbinizi kırıyor." Bazı kişiler son istekleri olarak sanat eseri görmeyi isteyebiliyor Kaynak, Kees Veldboer Fotoğraf altı yazısı, Bazı kişiler son istekleri olarak sanat eseri görmeyi isteyebiliyor 2009 yılında çaresiz genç bir adam kız arkadaşını eve getirmesini talep etmiş. "Kanserdi ve ölüyordu. Erkek arkadaşı hastaneden çıkarıp ona hiç görmediği yeni dairesini göstermek istedi." Doktorlardan izin aldıktan sonra, Veldboer kadını yeni eve götürdü. "Birkaç saat onları yalnız bıraktım. Hastaneye geri döndükten sonra bir saat içerisinde hayatını kaybetti."

Ölümle uğraşmak

Veldboer'in önceki işi ölümle pek çok kez burun buruna geldiği ve bununla başa çıkmak için yeni yollar keşfettiği anlamına geliyor. Kaçınılmaz olanı değiştiremeyeceğini ama daha iyi bir hale getirebileceğini erken fark etmiş. "Bunu kabul ettiğinizde, işleri daha farklı görmeye başlıyorsunuz" diyor. "Ölümü engelleyemeyiz ya da durduramayız. Bazen bırakmak gerekiyor." Covid-19 kısıtlamaları sırasında bile hastalara son yolculuklarını yapmaları için yardım ediyor.

Orijinal bir fikir

Hayatının bu şekilde olmasını planlamamış. 2006 Kasım ayında işte yaşadığı bir olay sonrası hayatını değiştirmiş. Liman yetkililerinin yardımıyla, Veldboer hastasını bu römorköre bindirebilmiş Kaynak, Kees Veldboer Fotoğraf altı yazısı, Liman yetkililerinin yardımıyla, Veldboer hastasını bu römorköre bindirebilmiş "O zaman bir hastanede çalışıyordum ve ölümcül hastalığı olan bir hastayı bir hastaneden diğerine taşıyordum. Sedyedeydi. En iyi ihtimalle 3 aylık ömrü kalmıştı." Yolculuk sırasında hastaya en çok özlediği yerleri sormuş. Hasta, gemileri ve denizi görmek istiyormuş. Veldboer Rotterdam limanını aramış ve hastayı getirebileceğini söylemişler. "İki meslektaşımdan yardım istedim ve izinli günümde, onu limana götürdüm ve dalgaların yakınında olmasını sağladım." Ölmekte olan hastanın moralinin yerine geldiğini görmüş. "Hemen ışıldamaya ve gülümsemeye başladı. Enerjiyle doluydu." Veldboer (sağda) her yolculukta hastayla ve ailesiyle vakit geçiriyor Kaynak, Kees Veldboer Fotoğraf altı yazısı, Veldboer (sağda) her yolculukta hastayla ve ailesiyle vakit geçiriyor Veldboer bunu görünce, limana giren ve limandan çıkan gemileri görebilmesi için sedyeyi römorköre yerleştirmiş. "Hasta çok mutluydu ve duygusallaşmıştı. 'Sen, bir yabancı olsan da bunu benim için yaptın!' dedi." Ölümcül kanser hastalığına yakalanmıştı. Hastalık nedeniyle yürüyemiyordu. "Hayatını seviyordu" diyor Veldboer. Hastaneye döndükten sonra hasta çok daha mutluydu. 2007 Nisan'ında hayatını kaybetti. Bu, doktorların tahmininden 3 ay daha uzundu. "Bu tecrübe beni düşünmeye sevk etti ve 2007 Nisan'ında eşimle birlikte onun gibi hastalara yardım etmek için bir vakıf kurdum." Stichting Ambulance Wens (Ambulans Dilek Vakfı) kurulmuştu.

Ücretsiz hizmet

İlk iki yıl, paramedik olarak çalışmayı sürdürürken, o ve eşi isteklere cevap verebilmiş. Artan talebi karşılayabilmek için işinden ayrılmış ve tam zamanlı çalışan olarak vakfında görev almış. "Vakfımız yaklaşık 15.000 kişinin sevdikleri yerlere gidebilmesine yardımcı oldu. Sadece ben binlerce kişiyi götürdüm." "Çoğu zaman yüzlerinde mutluluğu gördüm. Bu, bunu tekrar tekrar yapmamı sağlıyor." Şimdi 7 ambulansı var ve 14 ülkede benzer vakıflar kurmuş. Bu bir iş değil ve hastalardan para alınmıyor. Veldboer, "Hükümetten para almıyoruz, bağışlarda bulunuluyor" diyor.

Zor konuşmalar

Hastaya ek olarak, ambulansta iki kişi daha seyahat edebiliyor. Ancak genellikle sohbet olmuyor. Veldboer, sevilen bir yere veda etmenin sevilen bir kişiye veda etmekten daha kolay olduğunu söylüyor Kaynak, Kees Veldboer Fotoğraf altı yazısı, Veldboer, sevilen bir yere veda etmenin sevilen bir kişiye veda etmekten daha kolay olduğunu söylüyor "Pek çok kişi ölüm hakkında konuşmak istemiyor. Kadınlar eşleriyle bununla ilgili konuşuyorlar ama erkekler genel olarak eşleriyle bununla ilgili konuşmaya çekiniyorlar." Bazen bu konuşmaları teşvik ettiğini söylüyor. "Bazen onlarla oturuyorum ve bu konuşmayı başlattıktan sonra oradan bir süreliğine ayrılıyorum. Döndüğümde genellikle onları ağlar vaziyette buluyorum." "Hayat arkadaşınızı rahatlatmak kolay değil ama bunu yapmak çok önemli." İnsanların kaçınılmaz olana farklı tepkiler verdiklerini söylüyor. Veldboer tanımadıkları insanların ölümcül hastalığı olanlara nazik olmalarının onlara çok iyi geldiğini söylüyor Kaynak, Kees Veldboer Fotoğraf altı yazısı, Veldboer tanımadıkları insanların ölümcül hastalığı olanlara nazik olmalarının onlara çok iyi geldiğini söylüyor "Bazı kişiler ölümü kabulleniyor. Bazı kişiler vazgeçmek istemiyor. Son evrede bile bununla savaşabileceklerini düşünüyorlar." Sadece çok az sayıda insanın hayatlarının sonunda pişmanlıklarından bahsettiğini, genellikle insanların mutlu anılarını hatırladıklarını anlatıyor. Veldboer'e genellikle onun vakti dolduğunda ne yapacağı soruluyor, ancak nereyi görmek isteyeceğinden emin değil. "Bunu şimdiden bilmek zor. Bu tür şeylere ancak son anlarda karar verilebilir" diyor. "Belki çocuklarım yanımdayken ölmek isterim."

La Ambulancia del Deseo llega a Asturias

8 oktober 2020

Tweede dependance voor onze Spaanse collega's in regio Asturië.

https://www.rtpa.es/noticias-asturias:-La-Ambulancia-del-Deseo-llega-a-Asturias_111602159361.html?fbclid=IwAR2gs4p9Nj515M-JjelyLyosQLg4VdV3wQvYqQJmW3tQ5w69OqbnWKrcb-o

Een sterk staaltje van niet kletsen maar doen van onze Noorse collega's van Ambulance Wens Noorwegen.

Een sterk staaltje van niet kletsen maar doen van onze Noorse collega's van Ambulance Wens Noorwegen.

19 oktober 2020

Een sterk staaltje van niet kletsen maar doen van onze Noorse collega's van Ambulance Wens Noorwegen.

https://www.tv2.no/spesialer/nyheter/den-sterke-turen

https://onsketransporten.no/

https://www.tv2.no/a/11704367/

BBC UK - Last Drive

BBC UK - Last Drive BBC UK - Last Drive

Last drive: The man who helps the terminally ill to say goodbye to people and places they loved

By Swaminathan Natarajan BBC World Service  28 September 2020

Kees Veldboer's day job involves trips to the seaside, museums, zoos, aquariums, sporting venues, churches, and blossoming fields, but the 60-year- old Dutchman is no tourist guide.      For more than a decade, he has helped thousands of terminally ill people - patients who could not walk or move out of their room unassisted - to go and see their favourite places before they die.

He told the BBC about some of his compassionate 'last drives'. 

Rushing to the Vatican

Veldboer says his most memorable trip was racing against time to get to Rome. Veldboer says many patients get an energy boost after visiting places they love In 2013, a bedridden woman in her sixties told Veldboer she wanted to meet the Pope. From the Vatican website he figured out when the Pope usually came out to greet people. He saw a reasonable chance of success and drove her to the Vatican, some 1600km from his base in Rotterdam."I placed her on a stretcher right in the front row (in front of St Peter's Basilica)." There were a few people waiting in wheelchairs, but she was the only one lying down on a stretcher. As Veldboer had predicted, this caught the attention of the pontiff. He came down and spoke to her, and even touched her and held her hand. "The Pope gave her a blessing and wished her strength... Veldboer says

He also wished her luck in the afterlife," Veldboer says.spends time with the patient and their families during each last trip He remembers that she was happy with the experience and felt at ease. The moment provided much-needed comfort to that woman and immediately afterwards, they started their return journey. The woman died just a few days after meeting the Pope.

Longing for the sea

Veldboer has fulfilled many strange requests. He took a patient to some horse stables and helped him to say good bye to his favourite animal. Many others have also wanted to say goodbye to their pets. On one occasion he patiently watched a man strapped into a stretcher trying to catch a fish. But it is the sea which seems to hold a particular fascination for many, which comes as a mystery for Veldboer. He describes himself as more of a swimming pool kind of guy. His service has even enabled comparatively fitter patients to go on short sailing trips out to sea.Going and seeing their own home and neighbourhood is also a common desire, and there is frequently a strong craving among the dying to watch sports or visit museums, zoos and aquariums. He used to be a paramedic and ambulance driver, and saw death close-up for many years. He says it doesn't normally affect him. He says the vast majority of the people he helps are in their seventies, eighties and nineties, but occasionally he is called out with younger patients, which is more difficult to handle.

Heart-breaking

"One can understand old people dying. But sometimes it breaks your heart to see young people dying."In 2009 he got a call from a desperate young man who sought his help to bring home his girlfriend. "She was dying of cancer. Her boyfriend wanted to take her from the hospital and show her his new flat, which she had never seen." After getting permission from the doctors, Veldboer took the woman to the new home. "I left her with him for a few hours. After she was brought back to the hospital, she died within an hour," he says.

Dealing with death

Veldboer's previous career meant that he had a lot of experience of death, and had found new ways of dealing with it. He realised early on that he can't help to change the inevitable but can make things better. "Once you get that clarity, it helps you to see things differently," he says. "We can't prevent or stop death - sometimes, we must let it go." Even during the Covid restrictions, he is busy helping many to make that last trip.

Original idea He didn't plan his life this way. An incident at work in November 2006 changed his path.

"At that time I was working in a hospital and was taking a terminally ill patient from one hospital to another. He was on a stretcher. That man was expected to live for three months at best," Veldboer remembers. During the journey, he asked the patient about the places he missed the most. The patient wanted to see ships and the sea. Veldboer called Rotterdam harbour and they said he could bring in the patient. "I asked for the help of two of my colleagues and on my day off, I took him to the harbour and placed him close to the waves." Veldboer saw a massive transformation in the mood of the dying person. "He was suddenly glowing and smiling. He was full of energy."

Encouraged by the response Veldboer moved the stretcher to the tug boat so that he could watch many ships sailing in and out of the harbour.

"The patient was thrilled and emotional. He said, 'You, a stranger, did this for me!'" He was a terminally ill cancer patient. He had reached a state where he couldn't even walk. "He loved his life," Veldboer recalls. Aer he was taken back to the hospital, the patient was much happier. He died in April 2007, living three months more than the doctors had predicted. "This experience made me think and in April 2007 I started a foundation with my wife to help people like him." Stichting Ambulance Wens - the Ambulance Wish Foundation - was born.

Free service

Some couples speed up their wedding plans before time runs out For the first two years, he and his wife were able to attend to the requests while he was doing his job as a paramedic. To cater for increasing demand, he quit his job and joined his foundation as a full-time worker. "Our foundation would have helped close to 15,000 people to go to the place which they loved. I have personally driven a couple of thousand people," he says.

"Many times I have seen so much happiness on their faces. That makes me do this again and again." He now has seven ambulances and has helped to set up similar foundations in 14 countries. It is not a business and patients are never charged. "We get no money from the government, but we get donations," Veldboer says.

Difficult conversation

In addition to the patients, two others can travel in the ambulance. But often there is hardly any conversation. Saying goodbye to a place is much easier than to a loved one, Veldboer says "Lots of people don't want to talk about death. Women do talk to their husbands about it, but men are mostly reluctant to talk about death to their wife." He says he has occasionally encouraged end-of-life heart-to-hearts between couples. "Sometimes I sit with them and start the conversation and leave aer a while. When I return, I usually find them crying," he says. "It is not easy to reassure your life partner - but that is very important." He sees contrasting attitudes among people who are facing up to the
inevitable.

"Some people accept death. Some don't want to give up. Even in the late stage they believe they can fight it." He says only a very few talk about regrets at the end of their lives and mostly people are happy to recall the best parts. Veldboer is often asked what he will do when his time is up, but he says he isn't sure exactly what he would like to see. "It is difficult to say now. One can decide these things only during the last moments," he says. "Perhaps I may want to die surrounded by my children."                     

Just a few days after she fulfilled her final wish of meeting Pope Francis,this patient died

 

https://www.bbc.com/afaanoromoo/oduu-54471151

https://www.bbc.com/arabic/world-54463060

https://g1.globo.com/mundo/noticia/2020/10/12/o-motorista-de-ambulancia-que-ajuda-pacientes-terminais-a-realizar-ultimos-desejos.ghtml

Kelly Weekers

Kelly Weekers

15 oktober 2020

 Bedankt Kelly voor je steun aan onze stichting.

Gisteren ben ik een middag met Kees @ambulancewens op pad geweest om de laatste wens van een terminaal ziek echtpaar in vervulling te laten gaan. Ik kan jullie niet uitleggen hoeveel indruk het maakt om tijdens zo’n speciaal moment te mogen helpen! Heb nog zo veel meer respect gekregen voor alle vrijwilligers die zich dag in dag uit inzetten waardoor duizenden wensen per jaar in vervulling gaan. En zij niet alleen! Van het geweldig behulpzame team in de zorginstelling tot de medewerkers van @rijksmuseum die ons zo hartelijk ontvangen en de moeite nemen om buiten werktijd een privé rondleiding te verzorgen. Het liet maar weer eens zien dat, ondanks dat het op het moment zo makkelijk is om te focussen op negativiteit, er elke dag zó veel meer mooie dingen gebeuren en er zó veel mensen het juiste proberen te doen, wat het ook is. Zou jullie allemaal zo’n dag gunnen, want wat maakt dat dankbaar en het zet juist in deze gekke tijd zo veel in perspectief 🙏🏼 En vergeet niet: @ambulancewens wordt blij van donaties (dankzij jullie haalden we onlangs binnen 5 dagen meer dan €110.000 op voor een nieuwe ambulance!!!) maar nog blijer van WENSEN! Meld ze aan ♥️ #ambassadeur #ambulancewens

 

https://www.instagram.com/p/CGVSEgYniye/?igshid=drqhlfl9whpl&fbclid=IwAR3stRQq2a3ToN56tvrfS-VFlkv9MecPnVTDXdHv7AUKURvvRMJBiovrPFo

Ambulance Wish Singapore

Ambulance Wish Singapore Ambulance Wish Singapore

10 oktober 2020

En ook onze collega's in Singapore konden een mooie wens vervullen.

Mooi om te zien dat een Nederlands idee steeds meer tot uitvoering komt in de meerdere landen over de hele wereld.

Hart Angela Groothuizen gebroken: ’Oom en tante met corona weer even bij elkaar’

Hart Angela Groothuizen gebroken: ’Oom en tante met corona weer even bij elkaar’ Hart Angela Groothuizen gebroken: ’Oom en tante met corona weer even bij elkaar’

4 oktober 2020

Angela Groothuizen heeft een ontroerend bericht op Instagram geplaatst, waarbij ze laat zien dat haar oom en tante, die beiden corona hebben, even bij elkaar zijn.

https://www.telegraaf.nl/entertainment/38417316/hart-angela-groothuizen-gebroken-oom-en-tante-met-corona-weer-even-bij-elkaar

Normaalgesproken liggen ’mijn oude tantetje Jo en oom Riekus’ in twee verschillende ziekenhuizen, laat Angela weten. Maar dankzij stichting Ambulance Wens, een groep van een paar honderd medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks laatste wensen vervuld van terminale patiënten die niet meer vervoerd kunnen worden, konden de twee toch even bij elkaar zijn. „Een lieve foto, maar je hart breekt toch?”.

https://www.ditjesendatjes.nl/angela-groothuizen-geeft-update-na-hartverscheurend-verhaal/

Angela brak de harten van vele volgers toen zij een verdrietige foto deelde op haar Instagram. Te zien was hoe Angela’s tante en oom herenigd waren in het ziekenhuis, na gescheiden te zijn door corona. Angela laat nu weten hoe het met Tante Jo en Oom Riekus gaat…

Hartverscheurend Angela plaatste een hartverscheurende foto van haar tante en oom op Instagram. Het stel werd door het coronavirus op brute wijze gescheiden en belandde in verschillende ziekenhuizen. Stichting Ambulance Wens vervulde de laatste wens van het stel. Ze brachten het echtpaar weer bij elkaar voor een dag. ,,Mijn oude tantetje Jo en oom Riekus zijn dankzij @ambulancewens even bij elkaar”, begint Angela haar verhaal op Instagram. Zij vervolgt: ,,Onlangs waren ze 65 jaar getrouwd en nu liggen ze met Covid in twee verschillende ziekenhuizen (Hoorn en Alkmaar). Een lieve foto maar je hart breekt toch?”

Update De emotionele foto maakte een hoop los van fans en vrienden van Angela. In Privé laat Angela weten hoe het nu met haar oom en tante gaat. Zij vertelt dat de besmetting plaatsvond bij een viering van het 65-jarige jubileum van haar oom en tante. ,,Tante Jo, een jongere zus van mijn moeder, en oom Riekus waren onlangs 65 jaar getrouwd. Dat jubileum hebben ze in familiekring gevierd, maar iedereen is ziek geworden. Jo en Riekus moesten opgenomen worden, de één in Hoorn, de ander in Alkmaar. “ Angela vertelt dat kinderen niet langs mochten komen bij hun ouders, omdat ze allen besmet waren met het virus. Dit resulteert erin dat zowel oom Riekus als tante Jo eenzaam in het ziekenhuis liggen. ,,Ze is nog steeds alleen, zonder haar kinderen en kleinkinderen zolang zij in quarantaine zitten,” vertelt Angela. Gelukkig heeft Angela ondanks de schrijnende situatie goed nieuws te melden. ,,Het goede nieuws is dat tante Jo nu naar een verzorgingshuis gaat. Ome Riekus is ook aan het opknappen. Een paar dagen geleden dachten we dat het afgelopen zou zijn met Riekus, maar gisteren stuurde mijn neef me toch weer een fantastische foto toe van ome Riekus met een nul-punt-nul biertje in zijn hand. Daar moest ik verschrikkelijk hard om lachen. Angela vertelt opgelucht te zijn, maar dat de zorgen niet volledig verdwenen zijn. ,,Gelukkig gaat het op dit moment redelijk met mijn oom en tante, maar het zijn natuurlijk mensen van de dag.”

Met de ambulance nog één keer paling eten in Volendam

30-september 2020

https://schiedam24.nl/nl/nieuws/gezond/met-de-ambulance-nog-eacuteeacuten-keer-paling-eten-in-volendam/15310

SCHIEDAM - Op heel veel dagen in het jaar maakt stichting Ambulancewens twee of drie mensen in het land, en hun geliefden en ieder die met hen meeleeft, blij met de vervulling van een laatste reis, een laatste wens om nog ergens naartoe te gaan of mensen te treffen. Vandaag was het een Schiedammer die in de ambulance een tripje kon ondernemen. Meneer Poldervaart, uit 1936, ging met familie naar Volendam. De reis verliep goed, vertelt een 'aangetrouwde kleindochter'. "Hij heeft lekker genoten van een biertje in cafe 't Centrum en is daarna op de foto gegaan. Daarna liepen we ook een stukje over de Dijk." De dag werd afgesloten met een lekkere paling. "Daarna was hij erg moe", en werd de terugreis aanvaart. "De vrijwilligers van Ambulancewens waren echt super lief!" De stichting Ambulancewens maakt sinds 2007 laatste wensen van terminale patiënten mogelijk, met inzet van een grote groep vrijwilligers en een eigen ambulances.

idsme.nl

idsme.nl idsme.nl

28 augustus 2020

https://albrandswaardsdagblad.nl/Algemeen/weer-nieuwe-actie-voor-ambulance-wens

Een SOS-bandje van Id’s me is een waardevol bezit. Op het plaatje kun je persoonlijke en medische gegevens laten graveren. In geval van nood beschikken hulpverleners direct over essentiële informatie als je naam, bloedgroep, medicijngebruik en contactgegevens van je partner of familie. Op onze website vind je tips en voorbeelden voor passende inscripties. Als dank voor het bestellen krijg je een korting van 10% op de aanschaf van het mini-ID plaatje. Gebruik hiervoor kortingscode SAW2020 in het afrekenscherm. Deze kortingscode is alleen geldig voor een Mini-Id plaatje en eventueel een extra set bijbehorende set Mini Id siliconenbandjes. De speciale Stichting Ambulance Wens Id’s me armbandjes zijn leverbaar in twee maten: 180mm/M en 210mm/XL. De prijs voor zo’n bandje is € 5,95, exclusief verzendkosten. Ze worden geleverd in de huisstijlkleuren van Stichting Ambulance Wens. Kijk voor meer informatie op:www.idsme.nl

Mevrouw Aarts doneert aan Stichting Ambulance Wens

Mevrouw Aarts doneert aan Stichting Ambulance Wens

25 september 2020

https://albrandswaardsdagblad.nl/Lokaal/mevrouw-aarts-doneert-aan-st-ambulance-wens

Woensdag heeft St. Ambulance Wens, gezeteld in Rhoon, een schitterende donatie gehad van mevrouw Beppie Aarts.

De dame in kwestie heeft ter gelegenheid van haar 50-jarig werkjubileum bij Grass Valey van vrienden, familie en collega's gulle donaties ontvangen voor deze stichting. De donatie van Beppie Aarts bedraagt 1010,- euro. Oprichter Kees Veldboer was op de socials verguld met deze nieuwe donatie. ,,Beppie, enorm bedankt hiervoor," maakte hij kort maar krachtig duidelijk.

Stephan Savic heeft 3000 euro opgehaald voor Stichting Ambulance Wens

Stephan Savic heeft 3000 euro opgehaald voor Stichting Ambulance Wens

22 augustus 2020

Ride for Ambulance Wish - solo 585 km in 24 hours

https://albrandswaardsdagblad.nl/algemeen/mooie-donatie-weer-voor-st-ambulance-wens

https://www.gofundme.com/f/rideforambulancewish-2020?fbclid=IwAR385rFToSEnaatehhjt2O_LiZIBbyleEyMXl427HQwWGIsdQaHJhMrR72Y

Stichting Ambulance Wens, met de oorsprong in Albrandswaard dankzij initiatiefnemer Kees Veldvoer, is donderdag weer enorm verrast met een mooie donatie voor de organisatie. 'Wielrenner' Stephan Savic verreed een fietstocht van ruim 500 kilometer en dus 20 uur fietsen. De fietser startte woensdag op de Pietersberg in Limburg en finishte donderdag in Pieterburen. Met zijn fietstocht heeft Savic 3000 euro opgehaald voor St. Ambulance Wens. De reactie van het bestuur van de instelling was helder op social media. ,,In zijn eentje heeft hij deze prestatie geleverd en een fantastisch bedrag opgehaald. Echt een geweldige prestatie en enorm bedankt voor deze steun aan de stichting," staat in het statement.

Sander de Hosson

Sander de Hosson Sander de Hosson

12 augustus 2020 AMBULANCEWENS

Mooie collumn van onze ambassadeur Sander de Hosson;

https://www.meerovermedisch.nl/column/de-wensambulance/?fbclid=IwAR2j70z10n7QQXZRpKiqWTNhkZkkH0pY9qkgZBIulX7Yznkd5j-JVSq7yoA

Even voorstellen: Sander de Hosson (Utrecht, 1977) is longarts en specialist palliatieve zorg in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen (WZA). Enkele jaren geleden ontdekte hij ook zorg te kunnen verlenen via zijn pen en troost en begrip te kunnen bieden met het geschreven woord. Naast leerboeken over zijn vak en wetenschappelijke publicaties, schrijft Sander de Hosson columns over de zorg waarin hij de menselijke maat hanteert.

Kan ik nog even naar het bos?  Wat is dat eigenlijk een prachtige vraag…

‘Kan ik nog even naar het bos?’ had hij gevraagd. Ik zag direct beren op de weg, want de man had beslist verpleegkundige ondersteuning en ambulancevervoer nodig. Dat is bijna onbetaalbaar en valt niet onder verzekerde zorg. De palliatief verpleegkundige had mijn tegenwerpingen echter weggewuifd: ‘Ik weet nog wel wat.’

De man lijdt aan longkanker en heeft uitzaaiingen in verschillende organen. Na de recente behandeling met immunotherapie bleek de kanker toch weer te groeien. In goed overleg is besloten de behandeling te staken. Vanwege zijn benauwdheid is hij nu opgenomen en heeft hij een morfinepompje, zuurstof en dexamethason gekregen.

Hospice

Het zijn beslist zijn laatste weken en hij heeft er vrede mee. Deze week gaat hij naar een nabijgelegen hospice. Ik heb het palliatief team in consult gevraagd om dat goed te regelen. Een van de belangrijkste vragen die zij zullen stellen is of patiënt en zijn partner nog behoeften of wensen hadden in de tijd die hun nog samen restte.

Kan ik nog even naar het bos? Wat is dat eigenlijk een prachtige vraag. Ik moest direct denken aan wat een patiënte met een ongeneeslijke ziekte mij eens vertelde, toen ik nog maar kort longarts was. Omdat ze nog in redelijk goede conditie was, had ik haar geadviseerd een mooie reis te maken. Het was goed bedoeld, maar zij reageerde geprikkeld: ‘Ik heb daar helemaal geen zin in. Ik wil thuis zijn en gewoon de dingen doen die ik altijd deed.’

Verlangen

Het was een les, want haar verlangen stond haaks op het populaire idee dat mensen die nog kort te leven hebben een bucketlist opstellen. Mensen die doodgaan, willen vaak genieten van de dingen die ze normaal ook deden. Niet parachutespringen, niet reizen, maar terug naar waar het echt fijn was: de zee, het strand of de achtertuin. Het valt me vaak op dat het plaatsen zijn waar de liefde voor de partner of kinderen gevierd werd.

De landelijk opererende Stichting Ambulance Wens bestaat al ruim 13 jaar en heeft in die tijd meer dan 14-duizend wensen vervuld.

De ingeving van de verpleegkundige blijkt een schot in de roos . Binnen een dag is er een wensambulance geregeld, en wat een indrukwekkende verademing is dat. Twee kranige vrijwilligers (een blijkt ambulanceverpleegkundige) tillen de man op een brancard. Met een soepele beweging wordt zijn zuurstof die hij uit de installatie vanuit de muur krijgt overgezet op een mobiel tankje, en ook de morfinepomp wordt op het brancard gezet. Dan groeten ze ons glimlachend: ‘We gaan naar het bos en brengen hem aan het einde van de middag terug.’

Grootsheid

Voor mij is de wensambulance een relatief nieuw begrip; de landelijk opererende Stichting Ambulance Wens bestaat al meer dan tien jaar en heeft in die tijd met 270 medisch geschoolde vrijwilligers meer dan 14.600 wensen vervuld. Daarnaast zijn er lokale initiatieven zoals de samenwerkende wensambulances, die prachtig werk doen. Vele geschoolde vrijwilligers zetten zich in om de laatste wensen van terminale patiënten gratis of tegen een klein bedrag te vervullen, en op die manier kunnen ook patiënten die niet meer mobiel zijn toch de gelegenheid krijgen belangrijke zaken af te sluiten. Vaak gaat het om op het oog kleine verzoeken, maar juist daarin ligt de grootsheid.

Als ze terug zijn, loop ik nog even langs. De man heeft zijn ogen gesloten en is erg vermoeid. Als ik aan zijn echtgenote vraag hoe het vandaag geweest is, kijkt ze voor zich uit en mompelt: ‘Zo fijn.’

Heldendom

Ze vertelt over het vertrouwde rondje dat ze gemaakt hebben door het bos. Daar liepen ze vroeger bijna dagelijks samen met de hond, totdat lopen niet meer ging. Nu reden ze over de takken en de bladeren, en ook de hond was mee. ‘Magisch,’ zegt ze. Dan kijkt ze naar haar man, die op zijn zij naar haar toe gedraaid ligt. ‘Hij wil steeds mijn hand vasthouden, dat heeft hij in jaren niet gedaan. Althans niet zo, niet zo stevig.’ Er staan tranen in haar ogen. ‘Wilt u ze nog een keer bedanken?’ Ze glimlacht en kijkt naar zijn hand, die haar niet meer loslaat. Ik zie aan zijn knokkels dat hij druk blijft geven en zij knijpt hem terug. Ik laat ze alleen.

Het is voor mij volstrekt duidelijk en ik maak geen enkel voorbehoud: dit is het hart van de zorg. Wat mij betreft is de wensambulance heldendom en mag hij direct worden toegevoegd aan ons Nationaal Erfgoed.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Mensen die doodgaan, willen vaak genieten van de dingen die ze normaal ook deden. Niet parachutespringen, niet reizen, maar terug naar waar het echt fijn was: de zee, het strand of de achtertuin.

                                                                                                                                                                                                                                                         Stichting Ambulance Wens, telefoon: 085-4444288. Zie ook de website: www.ambulancewens.nl                                                                                                                                                                                                                                                                   Voor donaties: NL61 RABO 0112 9246 11


MAIL Online News

MAIL Online News MAIL Online News MAIL Online News MAIL Online News MAIL Online News MAIL Online News MAIL Online News MAIL Online News

27 april 2020  By Harry Howard For Mailonline Published

https://www.dailymail.co.uk/news/article-8260487/While-Covid-19-victims-die-one-Dutch-paramedic-granting-terminally-ill-dying-wishes.html

A dignified death: While thousands of Covid-19 victims are forced to die alone, one Dutch paramedic is granting the terminally-ill their dying wishes during the coronavirus era

  • Kees Veldboer, 60, has helped more than 14,000 terminally ill people see out their final wishes
  • He runs the Ambulance Wish Foundation and drives patients to places they would like to say goodbye to
  • Since a lockdown was imposed in the Netherlands in mid March, Mr Veldboer has helped hundreds of others
  • Lockdown measures less stringent than in other European countries and so Mr Velboer has continued work
  • He has taken patients to see fields of tulips, one man to say goodbye to his horse and another to see his boat                                                                                                                                                                                                                                                                        As the coronavirus crisis has spread across the world, thousands of people have been forced to die alone, forcibly separated from their heartbroken families. But Dutch ambulance driver Kees Veldboer, 60, who has helped to fulfil the dying wishes of more than 14,000 terminally ill patients, has been able to continue his work despite his country imposing a lockdown. The retired paramedic, has been able to take hundreds of dying people on one final journey since the Netherlands imposed less stringent coronavirus measures than other European countries in March. Mr Veldboer, the founder of Stichting Ambulance Wens - the Ambulance Wish Foundation in English - drives patients to places they would like to say goodbye to.                                                                                                                                                                                                                                                                Among those he has recently helped is one man who was able to say goodbye to his horse, another who saw his beloved boat one last time, and several patients he took to see fields of tulips in bloom. The Dutch government, led by Prime Minister Mark Rutte, imposed what they called an 'intelligent lockdown'. Only businesses which involve touching, such as hairdressers and beauticians, have been forced to stop trading in the country. And while people have been advised to stay at home, going out is allowed as long as people stay at least 1.5metres from each other. It means Mr Veldboer can still take people to open spaces to fulfil their dying wishes. Mr Veldboer said: 'We fulfil wishes even now with the Coronavirus. We are not in a complete lockdown so we are able to make those wishes come true. 'We can go to open spaces, to flower gardens, to an empty zoo, a park, a lot of people want to see the sea, it's not forbidden. 'As long as we go to open places and there are not many people around, just one or two with the patient, we are fine. Mr Veldboer added that later this week he is heading to the south of Spain to pick up a terminally ill Dutchman who was hospitalised in the country. 'He wanted to come back home to Netherlands to his family but he is stuck in Spain and his family is worried he will die there alone so we are going to help,' he said.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

AD- Ambulance Wens haalt in recordtijd 40.000 euro op voor nieuwe ambulance (maar dat is nog niet genoeg)

AD- Ambulance Wens haalt in recordtijd 40.000 euro op voor nieuwe ambulance (maar dat is nog niet genoeg)

https://www.ad.nl/rotterdam/ambulance-wens-haalt-in-recordtijd-40-000-euro-op-voor-nieuwe-ambulance-maar-dat-is-nog-niet-genoeg~a938d9ed/?referrer=http://m.facebook.com/

Ambulance Wens haalt in recordtijd 40.000 euro op voor nieuwe ambulance (maar dat is nog niet genoeg) Normaal gesproken zijn ze bij de stichting Ambulance Wens alleen maar bezig met het vervullen van wensen. Nu hebben ze echter zelf een wens: geld voor een nieuwe ambulance.

Een oproepje op sociale media leverde in een paar dagen tijd 40.000 euro op, maar dat is niet genoeg voor de aanschaf van een nieuwe dieselbus.

Dik 600.000 kilometer heeft-ie gereden, de oudste ambulance in het zeven voertuigen tellende wagenpark van Stichting Ambulance Wens. En ook al is-ie van Duitse makelij, de Mercedes-Benz Vito is hoognodig aan vervanging toe. ‘Op die manier kunnen we de mensen blijven helpen met goed materiaal’, schrijft de stichting op Instagram. De stichting ziet het liefst dat alle 90.000 volgers op Facebook 1 euro doneren. En het moet gezegd: met bijna de helft van dat bedrag in twee dagen gaat het de goede kant op. ‘Maar we kunnen nog wel wat hulp gebruiken’, klinkt het. De Stichting Ambulance Wens werd opgericht in 2007 door ambulancechauffeur Kees Veldboer uit Rhoon. Het werk van de vrijwilligersorganisatie, die wensen vervult van niet-mobiele terminale patiënten, bleef niet onopgemerkt. Russische en Amerikaanse tv-zenders maakten een documentaire over de stichting en in binnen- en buitenland kreeg de stichting evenknieën.

Het is echt niet normaal hoe jullie ons een warm hart toedragen en met zovele donaties overmaken voor onze nieuwe ambulance!!! Echt ongelofelijk dat iedereen zo spontaan heeft gereageerd op onze vraag om te helpen mee te sparen voor een nieuwe ambulance zodat we de oudste, die meer dan 600.000km heeft gereden kunnen vervangen. De vraag was of al onze volgers(93.000) €1 wilde doneren zodat wij de oudste ambulance kunnen vervangen. Sinds de actie is gestart afgelopen vrijdag hebben we maar liefst €40.000 gedoneerd gekregen. Iedereen enorm bedankt we zijn op de goede weg maar kunnen nog wel wat hulp gebruiken.

Ons doel is €90.000 op te halen hopelijk zijn er nog volgers die ons hiermee kunnen helpen.

U kunt ons helpen door te doneren op: NL61RABO0112924611 t.n.v. Stichting Ambulance Wens o.v.v. ambulance

Of via: https://supportanddonate.com/…/kom-in-actie-voor-stichting-…

Of via: https://www.ambulancewens.nl/doneren/doneernu

Alvast bedankt!

ARTE TV Documentaire in oktober 2020

ARTE TV Documentaire in oktober 2020 ARTE TV Documentaire in oktober 2020 ARTE TV Documentaire in oktober 2020 ARTE TV Documentaire in oktober 2020

Van 23 juli tot en met 30 juli 2020

Is er een Duitse TV ploeg ARTE mee geweest bij de wensen.

ARTE is een Franco-Duits cultuurtelevisiezender die uitzendt in het Duits en het Frans.

Uitzending is 23 oktober 2020 ; ARTE TV (Duitse zender) om 19:40 -20:10

Met Stichting Ambulance Wens naar het Sauerland

Met Stichting Ambulance Wens naar het Sauerland

30 juli 2020

https://www.de-band.nl/nieuws/algemeen/321098/met-stichting-ambulancewens-naar-het-sauerland-?fbclid=IwAR2uZWu_IjZTLuQ4VhtYmABHmAlcaO70x5DpHIdVd2fBctaaHTW1DlcJYe0

DINXPERLO - Henk en Joke Doornink hadden niet gedacht dat ze nog eens naar hun geliefde Sauerland zouden gaan. Stichting Ambulancewens maakt het echter mogelijk en zo gaan Joke en Henk vergezeld van hun twee volwassen kinderen naar Sauerland om nog eens fijn te genieten. Door Waltraud Wensink Henk en Joke Doornink zijn al 58 jaar getrouwd en wonen sinds een aantal jaren in een aanleunwoning omdat de gezondheidstoestand van Henk meer en meer achteruitging. Hij heeft te kampen met aandoeningen die niet beter zullen worden en in de toekomst zelf zullen verergeren. Daar zijn zowel Henk als zijn vrouw zich terdege van bewust. Voordat Henk met gezondheidsproblemen te maken kreeg waren het actieve vakantiegangers. Ze hebben al heel wat reisjes samen gemaakt. Ze kwamen op de mooiste plekken maar niks kon tippen aan hun geliefde Sauerland. Henk: "We zijn bijna 35 jaar achtereen naar het Sauerland geweest, telkens naar dezelfde plek en bij dezelfde familie in Bödefeld. Als we eens een keer ergens anders naar toe waren geweest, wilden we het jaar daarop wel dubbel naar Sauerland, zo goed beviel ons dat. Het voelde een beetje als ons tweede thuis.” Het echtpaar was er echt 'kind aan huis' en staat zelfs afgebeeld in de folder van de vakantiewoning. Wens was al snel duidelijk In het ziekenhuis waar Henk onder controle is werd de familie Doornink geattendeerd op Stichting Ambulancewens. Joke: ”Ze wilden ons niet bang maken, maar gaven wel aan dat - als we nog iets te wensen hadden - we dat nu zouden moeten doen, want nu kan het nog. We vroegen Henk wat hij graag nog eens zou willen. Onze kinderen Diana en Henry waren er ook bij en alle drie wisten we eigenlijk al wat hij zou antwoorden. Dat was: ”Ik zou graag nog eens naar het vakantiehuis in het Sauerland willen.” Op eigen kracht konden we die reis niet meer maken. Henk rijdt geen auto meer, is snel vermoeid. Hij kan dat lichamelijk niet aan. Ook de kinderen durfden de reis met pa niet echt aan uit angst dat er onderweg iets mis zou gaan.” Er werd overlegd en er werden gesprekken gevoerd met de mensen van de Stichting en binnen afzienbare tijd was de wens al geregeld. Henk en Joke gaan met een speciale ambulance naar het Sauerland en er gaan gespecialiseerde hulpverleners mee om ze tijdens de reis en het verblijf te ondersteunen waar nodig is. Op die manier kunnen ze op vakantie en hoeven ze zich geen zorgen te maken over de medische aspecten en de zorg die Henk nodig heeft. Alles wordt geregeld door Stichting Ambulancewens en het enige wat Henk en Joke hoeven te doen is hun tas inpakken en genieten. De kinderen gaan op eigen gelegenheid ook naar dezelfde plek om deze bijzondere gebeurtenis te delen met hun ouders. 'In mijn hoofd mankeert me niks, maar lichamelijk wordt het steeds lastiger' Henk verheugt zich enorm op het reisje naar het Sauerland maar vraagt zich wel een beetje af wat anderen er van denken. Henk: ”Ik weet dat ik me daar niks van aan moet trekken maar aan de buitenkant zie je aan mij niks als ik zoals nu op de bank zit, in mijn hoofd is het allemaal nog in orde maar lichamelijk wordt het steeds moeilijker en kan ik het allemaal niet meer goed volhouden. We weten dat ik achteruit ga. maar ik heb soms het gevoel dat ik me moet verantwoorden. Gelukkig kan ik nog wel met de rollator op mijn goede dagen tot aan de Duitse bakker komen, dat vind ik erg gezellig. Ik speelde altijd trekzak maar dat kan ik nu niet meer en ook de auto hebben we al een tijd geleden ingeruild voor een scootmobiel.” "Ik ga een paar dagen naar het Sauerland en ik mag dan zelf zeggen wat ik daar graag wil doen. Hier thuis heb ik niks te vertellen maar daar heb ik het voor het zeggen”, lacht hij met een knipoog naar Joke. Joke lacht met hem mee en weet hoe hij het bedoelt. Ook voor Joke is deze korte vakantie welkom en kijkt ze er net als haar man naar uit om te gaan. Joke: ”We hoeven geen duur hotel, of naar een ver en luxe oord, je doet ons het grootste plezier met onze eigen ‘Ferienwohnung’ in Sauerland waar we al jaren naar toe gingen. De reis zal best vermoeiend worden voor Henk, maar hij kan rusten wanneer hij wil rusten, en als hij onderweg even wil stoppen voor een bakje koffie met een stukje taart dan kan dat allemaal.” Henk vult aan: ”In mijn hoofd heb ik al een hele planning klaar voor de komende dagen, maar als we alles doen wat ik wil, komen we tijd tekort en dan is het nog de vraag of het allemaal niet te vermoeiend is.” De familie Doornink heeft al veel mooie herinneringen aan het Sauerland en zijn ze vast van plan er nog een paar bij te maken. “Ik hoop wel dat het een beetje mooi weer wordt”, geeft Henk aan. ”Ik zei al Petrus, denk dr an, we willen wel mooi weer...” Maar zelfs als de weergoden hen niet goed gezind zijn zullen ze genieten van deze reis., mogelijk gemaakt door stichting Ambulancewens. De stichting kan deze en andere wensen vervullen dankzij donaties en schenkingen. Meer informatie is te vinden op de website.

Laatste uitje naar Schoorlse duinen voor 91-jarige Susan Ammeraal-Neuteboom

Laatste uitje naar Schoorlse duinen voor 91-jarige Susan Ammeraal-Neuteboom Laatste uitje naar Schoorlse duinen voor 91-jarige Susan Ammeraal-Neuteboom

12 juli 2020

https://www.castricummer.nl/laatste-uitje-naar-schoorlse-duinen-voor-91-jarige-susan-ammeraal/?fbclid=IwAR1cn6Kx35KQzXLTKx-KLtGtfO6Th0ib6p7H0jCmPV4gIrpFVX6WGSZw_z4

\ Castricum – Mevrouw Susan Ammeraal-Neuteboom (91) verhuisde in december 2019 van haar aanleunwoning naar woonzorgcentrum De Santmark. Ze verkeert in de laatste fase van haar leven. Ze wilde altijd graag nog een keer naar de Schoorlse duinen. Het woonzorgcentrum nam contact op met Stichting Ambulance Wens, die dit soort wensen in vervulling laat gaan. Afgelopen woensdag werd zij opgehaald voor een laatste uitje. Media-aandacht In haar appartement bereiden schoondochter Sandra en haar kinderen Ilma en Rob hun (schoon)moeder voor op het uitje. Als Sandra zegt dat de verslaggever even een foto komt maken is de eerste reactie ,,Moet dat nou allemaal”? Ze is duidelijk overrompeld. Van het reisje naar Schoorl was ze vooraf op de hoogte gebracht, maar niet van de media-aandacht. Als Rob er een schepje bovenop doet en gekscherend zegt dat de SBS-filmploeg straks opnamen komt maken, verschijnt er al gauw een lach op haar gezicht. Schoorlse duinen Mevrouw Ammeraal geeft aan er zin in te hebben. Toen de ambulance was geregeld en zij alleen nog maar de bestemming hoefde aan te geven, was ze er snel uit. Het werden de Schoorlse duinen. ,,Ik heb er in het verleden regelmatig gefietst en gewandeld en vind het gebied heel mooi.” Ze vertelt dat ze er twee jaar terug nog met haar zoon en schoondochter is geweest. ,,We zijn toen met het zonnetreintje van Staatsbosbeheer door het duingebied gereden. Ik heb er erg van genoten. Wat gezondheid betreft was ik toen een stuk beter dan nu.” Corona Zoon Rob zegt dat z’n vader op 2 april jl. aan corona is overleden. ,,Een dag voor de crematie kreeg m’n moeder te horen dat ze ook corona had. Op de dag van de crematie vormden we een erehaag. Toen de lijkwagen voorbij kwam rijden werd m’n moeder in beschermende kleding en met een mondmasker op door twee verpleegsters in haar rolstoel naar de lijkwagen gereden. De kist werd een stukje naar buiten geschoven en dit was voor haar het moment van afscheid nemen. Dit uitje zal m’n moeder goed doen, want ze heeft na het overlijden van m’n vader ook nog eens een paar maanden tussen vier muren opgesloten gezeten. Wij mochten haar niet bezoeken. Ze heeft er vrede mee als ze er morgen niet meer is, maar tot dat moment plukt zij de dag. Ze houdt nog al het nieuws bij en leest dagelijks de krant.” Stichting Ambulance Wens Sandra Veenman, verzorgende in De Santmark, blijkt het brein achter het verrassingscomplot te zijn. ,,Fantastisch wat Stichting Ambulance Wens allemaal doet. Ik mailde de stichting om 15.00 uur over het idee en tien minuten later kwam het antwoord al. De vrijwilligers van de stichting zijn allemaal professionals en staan altijd klaar om een bijdrage te leveren aan de uitvoering van iemands laatste wens. Zij doen dit met passie en verdienen veel respect,” aldus Sandra. Inmiddels komen Hans en Annemiek, twee verplegers van de stichting, met een ambulancebed aanlopen. Ze moeten nog even wachten omdat mevrouw Ammeraal nog een andere verslaggever te woord staat. Hans vertelt intussen dat hij tot zijn pensioen ambulancechauffeur is geweest. Voor hem is het een voortzetting van zijn vroegere werk. Hij is er helemaal voor overgekomen uit zijn woonplaats Vlissingen. Hans: ,,Het is altijd dankbaar werk om iemand bij een laatste wens te mogen begeleiden. Daarvoor stel ik graag mijn vrije tijd beschikbaar.” Zijn collega Annemieke beaamt dit. Zij werkt nog in de verpleging en dit is eigenlijk haar vrije dag. Vanuit haar rolstoel wordt mevrouw Ammeraal voorzichtig op het ambulancebed gelegd en naar buiten gereden. Alsof ze op schoolreisje gaat steekt ze haar hand naar iedereen op en wordt ze uitgezwaaid. Dan gaat het richting Schoorl. De eerste pitstop vindt plaats in Groet, waar ze zich de koffie met gebak goed laat smaken. Hierna gaat de reis, via Hargen aan Zee, naar het gemeentehuis van Graft-De Rijp. Deze bestemming stond ook nog op haar bucketlist. Kleindochter Nadine vertelt dat haar oma zeker naar Graft was gefietst als ze dit nog gekund had. Later in de middag arriveert mevrouw Ammeraal weer in haar appartement. Ze is erg enthousiast, maar tegelijk vermoeid na zo’n lange dag. Nadine wil de reactie wel namens haar oma verwoorden. ,,Deze verwendag met de ambulance was zeer overweldigend voor oma. Het ambulancepersoneel was heel lief voor haar en niets was hen teveel. Het was de eerste keer dat het zorgcentrum zoiets voor iemand organiseerde. Oma voelt zich echt uitverkoren en gaat nog even nagenieten van haar ‘laatste uitje’.” (Tekst: Henk de Reus)

Stichting Ambulance Wens toe aan vervanging ambulance

5 juli 2020

https://regionieuwshoogeveen.nl/34641/stichting-ambulance-wens-toe-aan-vervanging-ambulance/

Stichting Ambulance Wens toe aan vervanging ambulance

Ongelofelijk dat iedereen zo spontaan heeft gereageerd op onze vraag om te helpen mee te sparen voor een nieuwe ambulance zodat de oudste, die meer dan 600.000km heeft gereden te kunnen vervangen. Dat zijn de blije woorden van de vrijwilligers. De vraag was of al de volgers op de facebookpagina van Stichting Ambulance Wens (93.000) €1 willen doneren zodat de oudste ambulance kan worden vervangen. Sinds de actie is gestart afgelopen vrijdag heeft de stichting maar liefst €40.000 gedoneerd gekregen. Iedereen wordt enorm bedankt en de donatieactie is op de goede weg maar ze kunnen nog wel wat hulp gebruiken.Het doel is €90.000 op te halen. U kunt ons helpen door een bijdrage te doen op de actiepagina van Stichting Ambulance Wens De missie van Stichting Ambulance Wens is om iedere terminale bedlegerige patiënt die aandacht te geven die hij/zij verdient, zodat de patiënt niet hoeft te overlijden zonder dat één laatste wens is gerealiseerd. Door het meemaken van deze gebeurtenis kan er wellicht voor de patiënt zelf en diens omgeving weer een beetje licht komen in die laatste dagen. Echter omdat er maar één wens de laatste kan zijn en we die graag aan iedere patiënt gunnen helpen we iedere patiënt maar één keer! Dat is wat wij willen bereiken. Levenskwaliteit toevoegen aan die laatste periode, zodat een klein deel van de ellende even opzij gezet kan worden. Ook in de de gemeente Hoogeveen zijn al tal van wensen gerealiseerd. Meer informatie is te vinden op www.ambulancewens.nl

Leiden zwaait nog een keer naar Marjo

Leiden zwaait nog een keer naar Marjo Leiden zwaait nog een keer naar Marjo

 

https://sleutelstad.nl/2020/07/05/leiden-zwaait-nog-een-keer-naar-marjo/

Voormalig nachtburgemeester van Leiden Marjo Heemskerk is ernstig ziek. Zaterdagochtend liet de Stichting Ambulance Wens haar laatste wens uitkomen: nog een keer met haar kleinkinderen naar het strand van Katwijk. Ondanks het regenachtige weer genoten Heemskerk en de kinderen volop. Op de terugweg naar het hospice was er nog een verrassing voor Leidens bekendste barvrouw. Enkele honderden vrienden en bekenden hadden zich in een lange rij langs de Leidse singels verzameld. Toen de speciale ambulance stapvoets voorbij reed zwaaide iedereen nog eens naar hun ‘Mar’. Vanuit de open achterkant van de auto zwaaide Heemskerk, bijgestaan door haar dochter, geëmotioneerd terug.

Na afloop verklaarde Heemskerk dankbaar te zijn voor de actie die vrienden in het geheim hadden voorbereid. “Nu weet ik ook eens hoe het is om met de optocht mee te rijden”, verklaarde ze na afloop. Doelend op de Grote Optocht tijdens Leidens ontzet, waar Heemskerk nooit aan mee kon doen omdat ze altijd wel ergens achter de bar stond…

AmbulanceWens maakt bezoek Aad van Teijlingen mogelijk

AmbulanceWens maakt bezoek Aad van Teijlingen mogelijk

5 juli 2020

https://www.rotterdamsesporticonen.nl/ambulancewens-maakt-bezoek-aad-van-teijlingen-mogelijk/

Het leven geeft dagen met een lach en soms met een traan. Rotterdamse Sporticonen kreeg deze week het verlies te incasseren van Sonja Lagendijk. Het lid van het Expert-panel overleed afgelopen woensdag na een kort ziekbed.

Maar de stichting met ANBI-status maakt gelukkig ook mooie dingen mee. Zo mochten Aad Veerman en Aad van Teylingen, beiden lid van het Comité van Helden van Rotterdamse Sporticonen, na de weken zonder bezoek het verzorgingstehuis van Aafje in Kralingen en Crooswijk voor bezoek even verlaten. Veerman bezocht deze week samen met dochter Louise Lenten in de rolstoel café de Klapdeur op de Vlietlaan. Voor oprichter van de Bep van Klaveren Memorial heeft deze locatie historische zakelijke waarde en kwam hij er altijd met zijn grote idool, de Olympisch kampioen van Amsterdam 1928. Veerman vierde zijn tachtigste verjaardag nog in het etablissement. Voor Aad van Teijlingen kwam voor een bezoek aan zijn dochter Joan en haar (voormalig dressuur) paard Shogun zelfs de stichting Ambulance Wens in actie. Zij vervoerden de oud-voorzitter en 30-jarige hoofdsponsor van tafeltennisvereniging Feyenoord/Van Teijlingen per ambulance naar zijn dochter en de manege. Naast tafeltennis was paarden de tweede grote liefde van de voormalige aannemer. Van Teylingen lijdt aan een vorm van Alzheimer, maar de dag die mogelijk werd gemaakt door het fantastische werk van de stichting AmbulanceWens haalde volgens dochter Joan van Teijlingen weer het beste hem boven. Zo hadden beide mannen, die veel hebben betekend voor de Rotterdamse Sportwereld, en hun familie een bijzondere week.

Terminale patiënt krijgt laatste groet van een giraffe

 Terminale patiënt krijgt laatste groet van een giraffe

26 juni 2020

https://www.linda.nl/nieuws/binnenland/terminale-patient-giraffe-ontmoeting/

Bijzonder moment: terminale patiënt krijgt laatste groet van een giraffe Moet je even zien 26.06.2020 | 15:50 UUR | Tessa Ponjee De laatste wens van een 26-jarige vrouw uit Alkmaar was duidelijk: nog één bezoek brengen aan Diergaarde Blijdorp. De terminale patiënt werd in het park op een wel héél bijzondere manier gegroet, en de foto van dat moment roept veel emoties op.

Hart van Nederland-Giraffe in Diergaarde Blijdorp vervult laatste wens van terminale patiënte

Hart van Nederland-Giraffe in Diergaarde Blijdorp vervult laatste wens van terminale patiënte

26 juni 2020

https://www.hartvannederland.nl/nieuws/2020/terminale-patient-giraffe-laatste-groet/

Giraffe in Diergaarde Blijdorp vervult laatste wens van terminale patiënte

Stichting Ambulance Wens liet donderdag een wel heel bijzondere en ontroerende wens uitkomen voor een terminale patiënte uit Alkmaar. De 26-jarige vrouw wilde graag nog een laatste keer naar Diergaarde Blijdorp. De foto van haar bezoek ontroert velen op sociale media. Op de foto is te zien dat de Alkmaarse door een van de giraffen wordt gegroet. De vrouw uit Alkmaar en haar familie zijn erg dankbaar dat de wens in vervulling is gegaan. Zo blij “Ondanks dat ze aan een beademingsapparaat lag, konden we haar toch meenemen naar Blijdorp. We zijn zo blij dat we iemand blij kunnen maken. Door de stichting kunnen we voor mensen van alle doelgroepen dit soort dingen mogelijk maken”, vertelt oprichter van de stichting Kees Veldboer. Lees ook: Truckers brengen bijzonder eerbetoon aan terminaal zieke Robert (50) Stichting Ambulance Wens vervult al sinds 2007 de laatste wensen van terminaal zieken, mogelijk gemaakt door 270 vrijwilligers.

HNL-Giraffe brengt terminale patiënte (26) ontroerende laatste groet

HNL-Giraffe brengt terminale patiënte (26) ontroerende laatste groet

26 juni 2020

https://www.hln.be/nieuws/buitenland/giraffe-brengt-terminale-patiente-26-ontroerende-laatste-groet~a4865298/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2Furl%3Frct%3Dj%26sa%3Dt%26url%3Dhttps%3A%2F%2Fwww.hln.be%2Fnieuws%2Fbuitenland%2Fgiraffe-brengt-terminale-patiente-26-ontroerende-laatste-groet%7Ea4865298%2F%26ct%3Dga%26cd%3DCAEYACoUMTczMDk1OTYwODk5MDE2MDQ3NjMyGTkyZGZkNzFjYjAzOTE2Njk6bmw6bmw6Tkw%26usg%3DAFQjCNELqjeUi9ui-SmZovTAmOGOyKwlTQ

Nog één keer naar Blijdorp, de dierentuin in Rotterdam. Dat was de wens van een Nederlandse terminale patiënte (26) waar Stichting Ambulance Wens donderdag aan kon bijdragen. Het leverde een bijzondere foto op. De groet van een giraffe aan de patiënte zorgt voor ontroering op sociale media. “Dit is waar we het voor doen.” De familie van de jonge vrouw uit Alkmaar (Noord-Holland) stuurde de foto naar Stichting Ambulance Wens. “We konden deze vrouw, hoewel ze aan een beademingsapparaat lag, toch meenemen naar Blijdorp”, vertelt oprichter van de stichting Kees Veldboer. “Dit is waar we het voor doen. De laatste wens van deze mevrouw is vervuld.” Op sociale media reageren veel mensen op de foto. “Bijzonder hoe het lijkt alsof de giraffe de situatie aanvoelt. Wat de foto een bepaalde serene zachtheid geeft. Je voelt de connectie, en dat is zo mooi”, schrijft iemand. Mario De foto doet denken aan een wens die de stichting eerder vervulde. In 2014 nam de 54-jarige Mario ook afscheid van de giraffen in Diergaarde Blijdorp. Hij maakte voor zijn ziekte, ondanks zijn verstandelijke beperking, de verblijven van de dieren jarenlang schoon. “Een heel speciaal moment. Je zag hem glunderen en stralen”, vertelde Veldboer toen. Stichting Ambulance Wens vervult al sinds 2007 de laatste wensen van terminaal zieken.

AD-doodzieke-man-vandaag-toch-naar-uitvaart-van-kleindochter-11

24 juni 2020

https://www.ad.nl/den-haag/doodzieke-man-vandaag-toch-naar-uitvaart-van-kleindochter-11-dankzij-stichting-ambulance-wens~a9cd5df4/

Doodzieke man vandaag tóch naar uitvaart van kleindochter (11) dankzij Stichting Ambulance Wens Een man uit Leidschendam kan vandaag toch naar de uitvaart van zijn 11-jarige kleinkind dankzij Stichting Ambulance Wens.

De organisatie laat die wens van de terminale man vandaag in vervulling gaan, melden ze op Twitter. De tweet zorgt voor veel ontroering op het sociale medium. ‘Wat een verdriet.’

De stichting vervult de laatste wensen van terminale patiënten met hulp van vrijwilligers en een eigen ambulance. Elke dag wordt op Twitter vermeld welke wensen die dag vervuld gaan worden. Vandaag verscheen het volgende bericht op het sociale medium: ‘Wens 5 is voor een meneer (1958) uit Leidschendam. Hij gaat toch naar de uitvaart van zijn kleindochter (11) in Enschede.’

Tubantia - doodzieke-man-vandaag-toch-naar-uitvaart-van-kleindochter

Tubantia - doodzieke-man-vandaag-toch-naar-uitvaart-van-kleindochter

24 juni 2020

https://www.tubantia.nl/enschede/doodzieke-man-vandaag-toch-naar-uitvaart-van-kleindochter-11-in-enschede-dankzij-stichting-ambulance-wens~a9cd5df4/?referrer=https://www.google.com/

Een man uit Leidschendam kan vandaag toch naar de uitvaart van zijn 11-jarige kleinkind dankzij Stichting Ambulance Wens. De organisatie laat die wens van de terminale man vandaag in vervulling gaan, melden ze op Twitter. De tweet zorgt voor veel ontroering op het sociale medium. ‘Wat een verdriet.’

AD-Hanneke vierde alvast haar 65ste verjaardag: ‘Onzeker of ik zondag haal’

AD-Hanneke vierde alvast haar 65ste verjaardag: ‘Onzeker of ik zondag haal’ AD-Hanneke vierde alvast haar 65ste verjaardag: ‘Onzeker of ik zondag haal’

5 juni 2020

https://www.ad.nl/rivierenland/hanneke-vierde-alvast-haar-65ste-verjaardag-onzeker-of-ik-zondag-haal~a49a2a50/?fbclid=IwAR3yet75tw23IYZFZGrKGOwnSSrjhPM09_XfnyRWO1RBf7nEY41-da0Xyts&referrer=https://www.facebook.com/

Hanneke vierde alvast haar 65ste verjaardag:

‘Onzeker of ik zondag haal’

Het was haar laatste wens om 65 kaarsjes uit te mogen blazen, maar het is onzeker of Hanneke Harrewijn haar echte verjaardag op zondag haalt. Daarom bouwde zij donderdag in het bijzijn van haar geliefden alvast een feestje. ,,Het is misschien de laatste keer dat we elkaar hebben gezien.’’

Met haar man Leen had ze graag nog talloze tripjes met de caravan gemaakt naar Zuid-Europa. Ze had dolgraag nog lange tijd de moeder van haar twee kinderen en de oma van haar vier kleinkinderen geweest. Maar de realiteit is anders: Hanneke Harrewijn (64) uit Gorinchem heeft haar eigen uitvaart al tot in de puntjes geregeld. Zo weet ze al zeker dat het liedje Roller Coaster van Danny Vera tijdens de afscheidsdienst zal worden afgespeeld, omdat haar leven de afgelopen periode als een achtbaan was. Drie jaar geleden werd bij Hanneke een longtumor geconstateerd. Nadat deze succesvol was verwijderd, kreeg ze te horen dat er geen uitzaaiingen zichtbaar waren. Een week of zes geleden was ze terug in het ziekenhuis, nadat ze tijdens een wandeling flinke problemen had met haar evenwicht. In eerste instantie werd aan een TIA of een beroerte gedacht, maar een MRI-scan maakte aan die gedachte een einde: in Hannekes hersenen zaten acht tumoren. Haar gezondheid ging de laatste weken snel achteruit. Hoelang ze nog heeft, durven artsen niet te zeggen.

,,Dat was een vette streep door de rekening. We hebben samen zitten janken. Het is zo oneerlijk. We waren net aan ons pensioen begonnen’’, vertelt haar man Leen Harrewijn (67) vanuit het hospice in Gorinchem. Hanneke is daar opgenomen omdat Leen de zorg voor zijn vrouw niet langer alleen aankon. Elkaar nog even vasthouden Ondanks het verdriet is het stel ook dankbaar. ,,We hebben zeker momenten van verdriet. Maar er zijn ook mensen die uit elkaar worden gerukt, zonder afscheid. Wij kunnen elkaar nog een poosje vasthouden’’, relativeert Leen. Hanneke zelf staat er naar eigen zeggen nuchter in: ,,Het is een kwestie van accepteren.’’ Maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Zo is Hanneke tijdens het interview af en toe halverwege een zin haar verhaal kwijt. Het is het gevolg van de tumoren in haar hersenen. ,,Nou, weet ik het even niet meer’’, klinkt het aan de andere kant van de lijn. ,,Neem de tijd maar’’, stelt Leen haar gerust. Wanneer zij echt niet op haar woorden kan komen, geeft hij antwoord.

Bij de mensen in het hospice straalt de liefde uit hun ogen Leen Harrewijn Het stel vult elkaar feilloos aan. Niet gek, wanneer je weet dat Hanneke en Leen elkaar in 1969 leerden kennen. ,,Het was liefde op het eerste gezicht’’, vertelt hij lachend. ,,We delen de lakens inmiddels al meer dan een halve eeuw. Mensen hebben bewondering voor de liefde die wij voor elkaar hebben. Zelfs onze kinderen. Ik heb haar ook met alle liefde verzorgd, maar de laatste weken thuis was het zo zwaar. Nu de zorg voor Hanneke door de mensen in het hospice uit handen wordt genomen, kunnen we het samen op een mooie manier afsluiten.’’ Hanneke en Leen zijn vol lof over het hospice in Gorinchem. ,,Het is als een warme deken. De vrijwilligers hier zijn echt top. Ik ben gewend om te eten wat de pot schaft, maar hier word je op je wenken bediend. De liefde straalt uit de ogen van de mensen. Ze hebben zorgen in hun vezels zitten’’, aldus Leen, die dankzij de zorg in het hospice weer vooral de man van Hanneke kan zijn.

Door de coronacrisis is in het hospice alleen eerstelijnsfamilie welkom. Dat houdt in dat bijvoorbeeld de kleinkinderen niet bij haar op bezoek mogen komen. ,,Met hen hebben we afgesproken dat ze ons moeten bellen als ze ons willen zien, dan spreken we ergens op een terrasje af’’, zegt Leen. Nog één keer naar de camping Omdat het einde dichterbij komt, ging donderdagochtend de laatste wens van Hanneke in vervulling: haar 65ste verjaardag vieren. Door de stichting Ambulance Wens Nederland werd ze naar restaurant Oud Vuren in Vuren gebracht, waar ze met haar geliefden genoot van een lunch. ,,De kinderen, kleinkinderen, mijn broer en mijn zus waren er en nog wat aanhang. In totaal waren er zo’n 17 mensen. Het was reuze gezellig’’, vertelt zij. ,,Of het gek was om mijn laatste verjaardag te vieren? Ik heb gezegd: ‘jongens, ik kom jullie strakjes weer tegen.’ Dat geloof ik. Ik haal veel kracht uit spiritualiteit. Dus ik heb zonder tranen afscheid kunnen nemen.’’

Hoewel haar laatste wens in vervulling is gegaan, zouden Hanneke en Leen het liefst nog één keer samen naar een camping gaan. ,,Wat misschien nog wel leuk is om te vertellen: we gaan graag naar naturistencampings. Die vrijheid vinden we heerlijk. We gaan niet graag naar klerencampings. Voor alle duidelijkheid: nudisme heeft niks met seks te maken.’’ En dan lachend: ,,Maar we hebben er zeker geen hekel aan.’’

Het stel was graag nog één keer naar Zuid-Europa gegaan, maar door de coronacrisis en Hannekes gezondheid is dat niet meer mogelijk. ,,Maar’’, zegt Leen. ,,Ik heb wel een camping in Nederland geboekt en dat plekje heb ik nog niet geannuleerd. Misschien leeft Hanneke nog even op. Al kunnen we maar één dagje in de zon zitten. Het is een stiekeme hoop, maar om eerlijk te zijn geloof ik niet meer dat het nog gaat gebeuren.’’

De podcast (Tommie in de zorg)

5 Geluk zit vaak in de kleine dingen, Kees Veldboer (Stichting Ambulance Wens)
[Inleidende tekst van Tommie]


Kees:

Zorg is klaar staan voor een ander en al het mogelijke doen om, in ons geval, zeer zieke patiënten een onvergetelijk moment te bezorgen in de laatste fase van hun leven. Mensen beter maken kunnen wij helaas niet, maar we kunnen ze wel echt in de watten leggen. Dat is wat zorg voor mij betekent.

Even terug in de tijd. Hoe is het allemaal begonnen?.

Ik was ambulancechauffeur in Rotterdam-Rijnmond. In november 2006 haalde ik een terminale patiënt op die 3 maanden in het ziekenhuis had gelegen. Ik had wat tijd over en heb hem aan de waterkant gezet. Hij vertelde dat hij een oude zeeman was die veel gevaren had, en dat zo graag nog een keer zou willen doen, maar dat dat onmogelijk was omdat hij in een bed niet aan boord van een schip kon komen. Ik zei dat ik ging kijken wat ik kon doen. Thuis zocht ik het een en ander uit. Ik benaderde rederij Spido, mocht van mijn werkgever een ambulance en collega meenemen en zo zorgde ik dat, ondanks dat de man op een brancard lag, hij toch door de Rotterdamse haven kon varen, vijf kwartier lang gratis. Toen ik naast die man op de brancard stond, en zag wat dit met hem deed, dat hij helemaal opleefde, dacht ik dit is zo simpel: een paar telefoontjes, een ambulance en je kan mensen gelukkig maken. Ik besloot een stichting op te zetten.

Door dat ene moment met die patiënt. Heel eenvoudig.

Eerlijk gezegd moest ik goed uitzoeken hoe ik alles moest regelen, maar ik heb mijn hart gevolgd, met veel mensen gesproken en veel van hen geleerd, mijn eigen draai eraan gegeven en zo de stichting opgezet. Op 1 april 2007 werd de allereerste wens vervuld en drie maanden later had ik al voldoende geld bij elkaar om een eigen ambulance aan te schaffen.  
Die oude zeeman vond het zo bijzonder dat een wildvreemde dit voor hem had gedaan. Voor zijn uitvaart had hij zijn eigen speech geschreven. Dat ging maar over 1 ding. Een lieverdje was hij niet geweest, volgens zijn eigen woorden, en toch had hij zoiets moois gekregen in de laatste fase van zijn leven. Die tekst gaf mij de bevestiging dat ik op de goede weg was. Ook de patiënten die wij daarna hielpen waren net als hun familieleden en kennissen zo enthousiast. Ik zag dat het enorm belangrijk was en dat gaf me de energie en de kracht om door te gaan.

Hoeveel mensen helpen jullie?

Het afgelopen jaar hebben we 2.135 mensen geholpen. Per dag zijn dat gemiddeld 6 wensen. Sommige wensen beslaan meerdere dagen. We zijn bijvoorbeeld naar Rome gereden omdat iemand de paus een handje wilde geven. Via de website van het Vaticaan wisten we wanneer de paus audiëntie hield op het plein. Er waren daar veel mensen in een rolstoel, maar wij waren de enige met een brancard en de paus kwam naar ons toe. Met die wens zijn we 6 dagen bezig geweest.
In het begin was het vechten om ergens binnen te komen. Sowieso bij organisaties als de Efteling en het Dolfinarium. Nu kennen ze ons en gaan de deuren open. Ook artsen waren in de beginperiode sceptisch, maar weten nu op welke manier wij werken en met welke professionals. Ik ben heel blij met het vertrouwen dat we van hen krijgen. Zo kun je nog meer mensen helpen. Sinds de oprichting hebben we 14.000 wensen kunnen realiseren.

Al die 14.000 mensen zijn er niet meer. Is dat ook niet heel moeilijk?

Nee, dat is niet moeilijk. Onze 270 vrijwilligers zijn professionals. De chauffeurs zijn van de politie, brandweer en ambulance, die zijn wel wat gewend. De begeleiders zijn verpleegkundigen en verzorgenden, zitten al jaren in de zorg en weten hoe ze met zieke mensen om moeten gaan. Zij beseffen heel goed dat ze iemand niet beter kunnen maken, maar wel zorg kunnen bieden door een wens te realiseren.
In Nederland wordt er in vergelijking met andere landen vrij gemakkelijk over de dood gesproken. De aandacht voor terminale zorg en palliatieve zorg groeit. Er komen meer hospices, er wordt gesproken over euthanasie, de richtlijnen worden steeds makkelijker. Dat maakt het voor ons ook makkelijker.
De mensen liggen te wachten op de dood, en als wij dan binnen komen en geintjes maken doet na 5 minuten de hele familie mee - even een lekkere dag genieten. Dat geeft zo veel vreugde, zo veel plezier maar ook zo veel rust.

Het zijn vast vaak oudere mensen die gaan. Hoe zit het met jonge mensen?

De jongste was acht maanden. Hij lag in een kinderhospice en was nog nooit thuis geweest. Zijn ouders wilden graag dat hij even thuis kwam. Ik heb een jongetje van negen geholpen met zijn schoolreisje. Met onze hulp kon hij op een brancard mee naar de Efteling. Dat zijn mooie dingen. Er was ook een jonge vrouw die haar kinderen niet zou zien opgroeien. We konden haar nog een keer laten genieten van haar kinderen. Het is natuurlijk verschrikkelijk, maar daar moet je niet te lang bij stil staan, want dan hou je het niet vol.
Soms is een casus moeilijk en dan moet je daar naar handelen. Een mevrouw was bij een auto-ongeluk betrokken en lag op de IC. Bij dat ongeluk had ze haar zoon, man en zwager verloren. Ze wou naar de uitvaart. Ik heb van tevoren de vrijwilligers toegesproken omdat dit heel zwaar zou worden. Dat werd het ook. Toen ze terugkwamen heb ik ze opgevangen en met ze nagepraat. Laatst hadden we een vrouw die in het ziekenhuis lag en bij een auto-ongeluk haar twee kindjes had verloren, die wilde bij de uitvaart en bij de condoleance zijn. Die wens heb ik samen met mijn vrouw gedaan, ter bescherming van de vrijwilligers. Ik kan er ondertussen mee omgaan. Dat moet je leren.

Stel je voor: ik ben heel ziek, ik heb niet lang meer te leven, en ik heb een wens. Hoe gaat dat dan?  

Vaak meldt de thuiszorg, een familielid, vriend en soms ook een arts iemand aan via het intakeformulier op onze website. Diezelfde dag nog bellen we het contactpersoon om de wens te bespreken. We proberen zo snel mogelijk wensen te realiseren omdat de patiënten niet lang kunnen wachten. Soms moet een wens die binnenkomt, diezelfde dag nog gedaan worden. Per dag zijn er 15 à 20 vrijwilligers beschikbaar zodat we snel kunnen handelen. We doen alles gratis. Geen wens is te gek.

Welke wens zal jou altijd bijblijven?

In het hospice was een mevrouw die al heel lang niet meer thuis was geweest en ze wou graag afscheid van haar huis nemen. We hebben haar opgehaald en met brancard en al in de woonkamer gezet, ze zei ‘laat me zo maar staan’. Een uur lang heeft ze rond zitten kijken en ik zag haar denken. Er gebeurde van alles in dat hoofdje. Toen zei ze: ‘het is goed zo, breng me maar terug’. Twee dagen later is ze overleden. Wat je doet stelt geen moer voor, maar voor haar is het zo enorm belangrijk. Het gaat vaak om kleine dingen. Er zijn veel mensen die in de laatste fase nog een keer naar de zee toe willen. Dat geeft hen rust. De kleinste wensen zijn de mooiste wensen.
Natuurlijk krijgen we ook verzoeken van mensen die met hele gezinnen gratis naar Disneyland willen, maar zo werkt het niet. Wij betalen voor de patiënt. Bij een wens in Nederland mogen er naast de patiënt twee familieleden meerijden in de ambulance. Als we naar iets als het Dolfinarium gaan, dan kunnen de mensen in de ambulance gratis met ons naar binnen. Familieleden die er achteraan rijden moeten voor zichzelf zorgen. Op die manier proberen we met zo weinig geld zo veel mogelijk mensen te helpen. Zo werken we.

Ik vind het heel mooi wat jij doet, maar het lijkt me niet makkelijk. Je werkt zeven dagen per week.

De eerste twee jaar deed ik de stichting naast mijn gewone werk op de ambulance. Op een gegeven moment werd het zo gigantisch druk: we hadden 3 ambulances tegelijkertijd rijden en deden 2 à 3 wensen per dag, dat ik het niet meer kon combineren. Ik heb mijn baan opgezegd en ben in loondienst gegaan bij de stichting. De eerste 8 jaar zat ik in mijn eentje op kantoor. Ik werkte 7 dagen per week en ging niet op vakantie. Mijn vrouw stopte met haar werk en kwam er als vrijwilliger bij. De stichting werd groter en groter, maar na 8 jaar zat ons emmertje een beetje vol. We hebben een betaalde kracht als wensplanner aangenomen, zodat we een weekend per maand vrij waren. Dat bleek een beetje weinig. Ik wilde ook wel eens op vakantie. Toen hebben we er oproepkrachten bijgehaald zodat we twee weekenden per maand vrij zijn en afgelopen jaar ben ik voor het eerst in mijn leven drie weken op vakantie geweest.

Je kunt niet zomaar pauze nemen en drie weken dicht zijn.

Nee dat gaat niet. Ik kan niet tegen een patiënt zeggen wacht even met doodgaan want vanwege onze vakantie kunnen we je laatste wens niet vervullen. Tot nu toe hebben we altijd iedereen kunnen helpen. We moeten wel eens nee zeggen tegen wensen die niet kunnen. De vreemdste wens kwam van iemand die aangaf zelf niet meer vervoerd te kunnen worden. Ze was gek van apen en wilde dat wij met de Apenheul regelden dat er een chimpansee bij haar thuiskwam. Dat soort dingen worden dus ook gevraagd, maar dat heeft niks met ambulancevervoer te maken en zulke wensen worden geweigerd.

Je hebt Stichting Ambulance Wens succesvol opgericht. Hoge bomen vangen veel wind. Je krijgt ook wel eens negatieve reacties.

Dat heb je altijd. Er is een richtlijn voor directeuren van goede doelen. Doordat er in het verleden verkeerde jongens op een directeursplaats zaten die een greep in de kas deden, zijn alle directeuren nu aangeschoten wild. Al onze financiële jaarcijfers staan op de website, we vermelden welke wensen we doen en zijn zo transparant mogelijk, maar toch worden we aangevallen. Mensen vinden dat ik mijn zakken zit te vullen. Er zijn weinig mensen in Nederland die zoveel uren draaien voor mijn salaris, en eigenlijk moet je dat bedrag ook nog in tweeën hakken want mijn vrouw werkt hier zeven dagen in de week vrijwillig. Ik mag volgens de richtlijnen veel meer verdienen, maar dat doe ik bewust niet om dit soort redenen. Ik wil maar een ding en dat is mensen helpen. Geld interesseert me niets, maar ik moet ook leven, klaar.

En er is concurrentie.
 
Journalisten hadden me in het begin gewaarschuwd dat er anderen zou komen. Ik verklaarde ze voor gek, maar het is inderdaad gebeurd. Een jaar na onze oprichting heeft iemand anders ook een ambulancewensstichting opgezet. Concurrentie in de goede doelenwereld is echt belachelijk. Als je het Rode Kruis geweldig vindt, dan sluit je je daarbij aan zodat het nog beter kan functioneren maar ga je niet een nieuw Rode Kruis opzetten. Toen ik begon heb ik alle relevante goede doelen in Nederland benaderd en gezegd dat als ze een verpleegkundige of een ambulance nodig hadden, wij konden helpen. Met gesloten beurzen mensen samen helpen vanuit ieders specialiteit. Zo moet het gebeuren en niet een tweede Rode Kruis of een tweede ambulancewens. Ik vind het jammer en het is voor patiënten ook niet duidelijk.

Gelukkig zijn er ook veel positieve dingen. Je bent internationaal bezig. Je bent zelfs uitgeroepen tot meest inspirerende persoon ter wereld.

Klopt. We werden door de BBC geïnterviewd en dat leverde veel reacties en een nominatie [voor de Outlook Inspirations Award] op. Die belangstelling was bijzonder. Ik moest naar Londen voor de uitreiking en leek wel een celebrity met allemaal bodyguards, te gek voor woorden. Het leuke was dat de stichting er baat bij had. We werden uit allerlei landen benaderd om te helpen met het opzetten van een stichting. Inmiddels zijn er ambulancewens-organisaties in 15 landen en komen er steeds meer bij. We helpen met opzetten binnen hun cultuur, maar volgens dezelfde richtlijn: mensen gratis helpen met een ambulance en geschoold personeel. We werken ook samen. Wij kregen bijvoorbeeld een verzoek van een Nederlandse dame die in Zuid-Spanje woonde en heel graag in Haarlem naar haar zus wilde. De Spanjaarden hebben die mevrouw van Spanje naar Zuid-Frankrijk gereden en wij hebben haar daar overgenomen en naar haar zus gebracht. Normaal zouden we daar vier dagen over gedaan hebben, nu kan het in twee. Dat scheelt geld en tijd.

Is het niet bijzonder dat ze in bijvoorbeeld Ecuador nu hetzelfde aan het doen zijn?

Ja. Ik ben natuurlijk trots. De directeur van de Flying Doctors in Australië, een grote organisatie met 300 ambulances, vroeg aan mij advies. Dat is heel apart. Ik heb hem uitgenodigd en gezorgd dat drie afzonderlijke organisaties uit Australië met elkaar kennis maakten. Zij gaan nu samen een ambulancewish-foundation opzetten met Hollandse nuchtere adviezen als ‘niet de regels volgen, gewoon doen, het hele land gaat over je heen en dan komt het goed, zo ben ik ook begonnen’. Niet denken maar doen, dat dus.

Heb je nog grootse plannen?

Er zijn veel mensen die als laatste wens de zee nog een keer willen zien. Maar als we er een halfuur zijn, zijn ze vaak zo moe van de reis dat je alweer terug moet, terwijl ze eigenlijk langer willen genieten. Daarom willen we een huis aan zee hebben waar mensen maximaal twee dagen kunnen verblijven en genieten van de zee. De verpleegkundige en de chauffeur blijven en zorgen voor de mensen. Een familielid kan er ook bij blijven. Een patiënt wordt dan twee dagen helemaal in de watten gelegd. Zo doen we dat ook in een huis dat we in Beekbergen hebben. Dat huis werd vaak gebruikt, maar de laatste tijd niet meer. We willen het verkopen en met de opbrengst en wat spaargeld moet het lukken om een huis aan zee te kopen. Het zou geweldig zijn als we dat kunnen realiseren. Dat is een grote droom.

Nieuwsbrief april 2020

Ambulance Wens rijdt door

https://stichting-ambulance-wens-nederland.email-provider.nl/web/ux5ggril3w/e0z8fcxu4e/l0pffu2akg/hll0vz6chu

'Over mogelijk maken gesproken....'

Beste mensen,

We leven in bijzondere tijden. Het coronavirus treft de samenleving in ons land hard. We hopen dat jij, voor zover dit mogelijk is, gezond bent en dit ook mag blijven.

Ondanks de beperkingen in onze vrijheid gaan we vanuit onze stichting door! Onze ambulances staan gelukkig niet stil. Dat we doorgaan met het inwilligen van wensen, dat heb je misschien al gezien op onze social media. Het geeft ons enorm veel voldoening om, zeker in deze tijd, vanuit mogelijkheden te denken voor de mensen met wie we op pad gaan. Elke dag weer merken we dat het uitstapje een lichtpuntje voor iemand is en niet alleen perspectief biedt voor de patiënt zelf maar ook voor hun naasten.

Momenteel zijn heel wat toegangspoorten van parken, tuinen en rondvaartboten gesloten. En wat nu zo mooi is; doordat steeds meer mensen Stichting Ambulance Wens kennen zien we deuren wél open gaan om juist die ene wens in vervuling te laten gaan.Hier zijn we zo ongelooflijk trots op!

Zolang jullie wensen aan ons blijven sturen, gaan wij door met het aanbieden van onvergetelijke belevenissen aan mensen in hun laatste levensfase. Die 7 ambulances willen we nu eenmaal elke dag op de weg hebben om lichtpuntjes te bieden.

Dus, ken je mensen die gebruik willen maken van ons aanbod?

Kijk dan even op https://www.ambulancewens.nl/wensenformulier of neem contact met ons op via 085-4444288

Snel geregeld

Met het snel in vervulling laten gaan van wensen verrassen we mensen maar al te vaak. Dit vinden we ook zo mooi aan ons werk. Zo gebeurde het eind maart dat er op zaterdagochtend een wens bij ons binnen kwam en we op zondagmiddag al klaar waren om hem te vervullen. Het regelen van een ambulancewens naar het buitenland hoeft doorgaans ook niet langer te duren dan twee dagen. Juist omdat we weten dat de mensen niet veel tijd meer gegeven is, zijn we in de weekenden bereikbaar en denken graag mee vanuit mogelijkheden. Ken je iemand met een wens? Laat het ons weten via het wensenformulier.

Ruim 14.000 wensen

Op 19 maart mochten we wens nummer 14.000 in vervulling laten gaan. Hoe mooi was het dat dit gelijk viel met de dag waarop het programma Goed voor elkaar van Frans Bauer op tv te zien was. Frans droeg een steentje bij in het vervullen van een Ambulancewens. Al deze wensen vervullen én het feit dat wij dit mooie werk mogen doen, is mogelijk door enerzijds de wensen die mensen aan ons toevertrouwen, anderzijds door giften die wij mogen ontvangen. Wil je meer weten over de manier waarop je Stichting Ambulance Wens kunt ondersteunen? Kijk dan even op https://www.ambulancewens.nl/doneren om te meer te weten te komen.

Ook wij hebben wensen... 

Jullie kennen ons als een organisatie die alles probeert mogelijk te maken. Hierdoor staan we elke dag klaar om mensen in onze ambulances mee te nemen naar een plaats waar hun wens in vervulling gaat. Dikwijls horen we wensen over nog één keertje naar de zee.                                                                                          

We merken dan maar al te vaak dat een half uur of langer in de auto rijden zwaar en vermoeiend is.Dat het uitstapje aan zee daardoor vermoeiender is dan vooraf werd verwacht.

Hoe mooi zou het dan toch zijn om een huis aan zee te hebben. Pas dan genieten mensen langer van 'nog één keer naar de zee'.Na de reis kunnen ze uitrusten op een eigen kamer, zich op ons terras laten verwennen met een hapje en een drankje en dan ook nog eens met uitzicht over de zee de zonsondergang beleven. En dat in nabijheid van een familielid dat vanzelfsprekend welkom is.

Wij zijn ervan overtuigd dat we hiermee nóg meer van betekenis kunnen zijn voor de mensen waarvoor we ons inzetten. 
Heb jij ideeën, ken jij iemand of zie je kansen om een Ambulancewens huis aan zee samen met ons mogelijk te maken? Laat het ons weten via een emailbericht.

Zichtbaar in Nederland

Verhalen vertellen over dat wat we doen en waarom we zo graag het verschil maken voor mensen die geen lang perspectief hebben in het leven, dat doen we maar al te graag.

Wanneer we anderen kunnen inspireren met een enthousiast verhaal en hiermee helpen de naam van Stichting Ambulance Wens steviger op de kaart te zetten, dan maken we voor nóg meer mensen het verschil.

Dat we op dit moment niet met grote groepen bij elkaar mogen komen, dat is duidelijk. Bedrijfsfeestjes en zomerborrels vallen weg en krijgen een andere invulling. Toch zijn we op zoek naar plaatsen waar we ons verhaal mogen komen vertellen waardoor nóg meer wensen bij ons binnen komen.

Mogen we je vragen hierin met ons mee te denken?                                                                                                                                                         

Je helpt ons al door mee te denken over de manier waarop we in een professionele omgeving ons verhaal mogen komen vertellen. Of misschien is het wel mogelijk in jouw werkomgeving?

We komen graag bij je langs met een verhaal dat mensen in het hart raakt, live of via een online-verbinding. Via een druk op onderstaande knop deel jij eenvoudig je idee met ons en komen wij in actie. Uiteraard passen we alle maatregelen die het RIVM stelt toe.

https://www.ambulancewens.nl/contactinfo

Niet verwarren

Onze stichting heeft de naam Ambulance Wens.

Let erop dat je onze naam niet verwart met een ander initiatief dat nagenoeg dezelfde naam heeft.

Bij ons is het in vervulling gaan van wensen geheel gratis.

Bij twijfel even bellen met ons via 085-4444 288

RTL Nieuws besteed aandacht aan Stichting Ambulance Wens

 RTL Nieuws besteed aandacht aan Stichting Ambulance Wens  RTL Nieuws besteed aandacht aan Stichting Ambulance Wens

8 mei 2020

Laatste wens van coronapatiënten vervuld: 'Waarom zou ik niet helpen?'

Stichting Ambulance Wens brengt dagelijks wensen in vervulling van mensen in hun laatste levensfase. De laatste tijd zitten daar ook coronapatiënten bij, wat de vrijwilligers voor een uitdaging stelt. "Het is jammer dat je dan een masker voor hebt, maar mooi dat je kan blijven helpen", zegt Kees Veldboer.

Veldboer is oprichter van Stichting Ambulance Wens en heeft de afgelopen periode verschillende coronapatiënten geholpen. "We brachten bijvoorbeeld een coronapatiënt naar de begrafenis van haar man, die aan het virus is overleden. En een meneer naar zijn pasgeboren kleinkind."

Laatste wens

Samen met een paar honderd vrijwilligers helpen ze terminale patiënten met het vervullen van hun laatste wens. Onder de huidige omstandigheden gaat dat soms anders dan normaal. 

"Ik wil niemands laatste wens ontnemen, maar ik moet wel goed nadenken over waar ik en de vrijwilligers mee bezig zijn. Wie ben ik dan om te zeggen dat ze niet naar de zee mogen of niet naar de uitvaart van een geliefde?"

"We houden daarbij wel rekening met de veiligheid. We gaan dan niet met twintig mensen om patiënten heen staan. Bijvoorbeeld aan zee ben je niemand tot last, want er is niemand in de buurt, maar je helpt de patiënt wel enorm. Daar doe ik het voor, voor die patiënt." 

Alle vrijwilligers van de stichting hebben een medische achtergrond. Onder hen zijn ambulancechauffeurs en artsen. Zij zijn hard nodig in het ziekenhuis, maar in hun vrije tijd zetten zij zich volop in voor de stichting.

Minder persoonlijk

Veldboer en de vrijwilligers zijn zich bewust van bewust van de risico's van het coronavirus. Daarom nemen ze maatregelen als ze een coronapatiënt helpen. Van mondkapjes en handschoenen tot brillen en beschermende pakken: ze zijn dan helemaal ingepakt.

"Het contact is dan minder persoonlijk, je hebt in zo'n situatie letterlijk een masker op."

Maar dat weegt voor Veldboer niet op tegen het helpen. "Ik ben gezond, waarom zou ik niet blijven helpen? Juist nu moeten patiënten geholpen worden zoals we dat normaal ook doen."

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5116296/stichting-ambulance-wens-kees-veldboer-coronavirus-helpen-wensen?fbclid=IwAR0DhT1CEP_81dx5TMp0kb-S5Sy7i59YM0AtBNYwFgjbxaqVT3P0Uc1kCAQ

Linda Nieuws

Linda Nieuws Linda Nieuws

7 mei 2020 - Sophie Jansen

https://www.linda.nl/nieuws/kees-ineke-stichting-ambulance-wens-wijzen-niemand-af/

Kees (60) en Ineke (61) van Stichting Ambulance Wens: 'We wijzen niemand af'

Aan de frontlinie

Kees en Ineke Veldboer zetten dertien jaar geleden Stichting Ambulance Wens op vanuit hun woonkamer. Ondanks de crisis brengen zij nog dagelijks, samen met 270 vrijwilligers, wensen in vervulling.

Zo ook vandaag. “Vandaag brengen we een coronapatiënt naar de begrafenis van haar man, die ook aan het virus is overleden.”

Stichting Ambulance Wens

Vanuit hun kantoor in Rotterdam regelt het echtpaar nu samen alle wensen die vervuld moeten worden. “Iedere dag gaan er een verpleegkundige en een ambulancechauffeur met een patiënt mee om zijn of haar laatste wens in vervulling te brengen. Zelf hebben we – net als alle andere vrijwilligers – een medische achtergrond, dus gaan we samen ook vaak op pad.”

Alle vrijwilligers staan, ondanks de huidige omstandigheden, nog steeds klaar voor de stichting. “Natuurlijk zijn veel van onze vrijwilligers opgeroepen om meer in het ziekenhuis te werken. Dat zijn er in totaal ongeveer vijfenveertig. Maar gelukkig is een tekort aan personeel bij ons nooit een probleem.”

Bang voor een besmetting zijn ze allemaal niet. “Wij houden natuurlijk afstand, maar iemand moet toch op de brancard getild worden. Als ze hier eenmaal op liggen, is het makkelijk afstand te bewaren. We dragen daarnaast altijd beschermende pakken bij coronapatiënten.”

Aanmeldingen

Tot nu toe heeft de stichting zes coronapatiënten geholpen. “Vandaag brengen we een terminale vrouw met corona naar de begrafenis van haar man, die ook aan corona is overleden. Wij wijzen niemand af, deze mensen moeten gewoon geholpen worden zoals iedereen dat zou willen.”

Een afname in het aantal aanmeldingen merkt het stel wel. Waar ze normaal gemiddeld zes wensen per dag vervullen, zijn dit er nu zo’n twee à drie. “Ik denk dat dat komt doordat familieleden bang zijn om besmet te raken en omdat wij niet meer met grote groepen op pad kunnen gaan.” Ook mag de stichting niet meer langskomen in verpleeghuizen, waar normaal veel patiënten werden opgehaald.

Naast de aanmeldingen neemt ook het aantal donaties af, onder andere door georganiseerde evenementen die niet door kunnen gaan. “Gelukkig hebben we een buffer opgebouwd en hoeven we dus niks af te wijzen, behalve als mensen iets vragen wat simpelweg niet kan. Een uitje naar Soldaat van Oranje bijvoorbeeld. De meesten begrijpen dat het niet kan, maar ze zijn anderzijds nog wel teleurgesteld.” Desondanks heeft de stichting nog geen aanvragen hoeven afwijzen vanwege het coronavirus.

Helpen buiten werktijd

“Veel parken of andere locaties werken graag (gratis) met ons samen. Zo hebben we de afgelopen week bijvoorbeeld een vrouw met haar zoon naar de Euromast kunnen vervoeren, die nu eigenlijk dicht is.” De vrouw, van wie haar man is overleden, wilde graag terug naar de plek waar zij graag met z’n drietjes kwamen. “We vallen juist nu ook niemand lastig, aangezien dit soort plekken toch al helemaal leeg is.”

Dat het tweetal nu veel samen op kantoor zit en op pad gaat, zijn ze wel gewend. Samen richtten ze dertien jaar geleden de stichting op, omdat Kees Veldboer bij zijn werk als ambulancechauffeur graag patiënten buiten werktijd hielp een laatste wens te vervullen. Na drie maanden had hij genoeg geld verzameld voor een eigen ambulance, en na twee jaar kon hij stoppen met zijn baan. Hij ging als enige in loondienst bij de stichting, zijn vrouw Ineke werkt er als vrijwilliger.

Geen vakantie

De eerste acht jaar na de oprichting heeft het stel hard aan de weg getimmerd en hebben zij niet één dag vakantie opgenomen. “Zelfs met kerst en oud en nieuw werkten we, totdat het op was.” Nu neemt het stel twee weekenden per maand vrij.

Hun twaalfjarig huwelijk kan dus wel tegen een stootje. “Wij werken dag in, dag uit met elkaar. Maar het is onze passie; ondanks dat je vaak moe bent, voelt het niet als werk. We weten nooit wanneer onze werkdag erop zit, voor elke patiënt nemen we namelijk alle tijd van de wereld. De stichting is ons kindje.” Naast hun drie kinderen, dat wel.

De Limburger-

6 mei 2020

https://www.limburger.nl/cnt/dmf20200506_00159144/doodzieke-tom-maakte-onmogelijke-reis-uit-spanje-in-coronatijd-terug-naar-nederland

Doodzieke Tom maakte onmogelijke reis uit Spanje in coronatijd terug naar Nederland 6 mei 2020 Doodzieke Tom maakte onmogelijke reis uit Spanje in coronatijd terug naar Nederland Groninger Tom Schoonhoven heeft terminale kanker en verbleef voor een ultieme behandeling in Marbella. Tot de artsen hem zeiden dat het beter was terug te keren naar huis, naar zijn vrouw en kinderen. Maar hoe doe je dat, doodziek in tijden van corona, zonder vluchten en met gesloten grenzen?

AD Doodzieke Tom maakte onmogelijke reis uit Spanje in coronatijd terug naar gezin

AD Doodzieke Tom maakte onmogelijke reis uit Spanje in coronatijd terug naar gezin AD Doodzieke Tom maakte onmogelijke reis uit Spanje in coronatijd terug naar gezin

3 mei 2020

https://www.ad.nl/dossier-coronavirus/opgegeven-tom-maakte-onmogelijke-reis-uit-spanje-in-coronatijd-terug-naar-gezin~a80a5060/?utm_source=browser_push&utm_medium=push&utm_campaign=stdc_ad&fbclid=IwAR3cfYKLkfg0jIf1Pq4dfAOLG2CpdxonH8pwqOQ07hzUYDZCWb1XuiKkfsE&referrer=https://www.facebook.com/

Doodzieke Tom maakte onmogelijke reis uit Spanje in coronatijd terug naar gezin

Groninger Tom Schoonhoven heeft terminale kanker en verbleef voor een ultieme behandeling in Marbella. Tot de artsen hem zeiden dat het beter was terug te keren naar huis, naar zijn vrouw en kinderen. Maar hoe doe je dat, doodziek in tijden van corona, zonder vluchten en met gesloten grenzen?

Tom Schoonhoven (45) wil niet dood. Hij wil er zijn, voor zijn vrouw, Marije, en zijn kinderen, Jesse (14) en Feline (12). En voor zijn eigen ouders, die al anderhalf jaar niet van zijn zijde zijn geweken. Voor zichzelf, hoe beroerd zijn kwaliteit van leven nu ook is. Voor zijn wandelingen op het strand van Schiermonnikoog. Tom is een meter negentig lang en weegt nog maar vijftig kilo. Hij heeft geen blaas meer, geen prostaat en geen endeldarm.

En toen zeiden de artsen ineens, enkele weken geleden: misschien haalt u het einde van de maand niet. Het ging slecht. Een infectie, en andere complicaties. Te veel voor een patiënt met een agressieve kanker. Als hij zijn vrouw en kinderen nog wilde zien, dan moest hij naar huis. Zo snel mogelijk.

Maar het gezin was ver weg. Thuis is Eelderwolde, aan de rand van Groningen. En Tom verbleef in Marbella, 2500 kilometer zuidelijker, in zijn queeste naar de laatste strohalm van het leven. In een Spanje dat meer dan andere landen op slot zat. Zonder vluchten naar Nederland. Bovendien kan Tom niet meer lopen, en ook niet twee of drie dagen zitten in een auto, of drie uur in een vliegtuigstoel. Tom heeft twee stoma’s en een katheter en heeft voortdurende zorg nodig.

Uitbehandeld

Na gecompliceerde operaties en behandelingen zonder het gewenste resultaat zei de oncoloog in februari dat ze niets meer voor hem konden doen. Maar Tom, geestelijk een stuk sterker dan fysiek, gaf zich niet over. En vond de privékliniek aan de Costa del Sol, met een revolutionaire behandeling voor patiënten als hij.

Een behandeling van drie weken. De benodigde 50.000 euro kwamen snel binnen via een doneeractie. Op 14 maart kwam hij met zijn ouders aan in Marbella. Enkele uren na aankomst ging Spanje in de lockdown.

En toen die mededeling van de artsen, of hij zijn vrouw en kinderen nog wilde zien?

Tijdens de behandeling verbleef Tom in het appartement dat ze in Marbella hadden gehuurd. Vader Gerrie reed hem af en toe in zijn rolstoel naar het nabijgelegen strand. Stiekem, want je zomaar op straat begeven is verboden door de Spaanse coronawet. Tom houdt van de zeelucht.

Maar intussen speelde zijn geplaagde lichaam hem weer parten. Een urineweg-infectie, een slechtwerkende nier, een bloedtransfusie. Ziekenhuis in en uit. En toen die mededeling van de artsen, of hij zijn vrouw en kinderen nog wilde zien. Ja, natuurlijk. Bij zijn gezin zijn, nu, voor hoe lang dan ook, voor altijd.

‘Onmogelijk’

Marije probeerde naar Spanje te komen, met Jesse en Feline. Maar bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken zeiden ze haar dat dat onmogelijk was. Spanje liet geen buitenlanders toe. Als er al een vlucht was, dan mochten daar alleen Spanjaarden op, of mensen die in Spanje wonen.

De verzekering kon ook niet voor een ambulancevlucht in de omgekeerde richting zorgen. En de dagen gingen voorbij, het einde van de maand april naderde. Tom werd zieker. Toen kwam Gerrie Schoonhoven, de vader van Tom, op het spoor van Ambulance Wens, de Rotterdamse stichting die ‘gratis wensen vervult voor immobiele, terminale patiënten’. Voor mensen die nog één keer een concert willen bezoeken, een voetbalwedstrijd, een ver familielid. Een dagje naar het strand. Gerrie belde directeur en oprichter Kees Veldboer, zelf ambulancechauffeur.

Hoe krijg je in hemelsnaam nu iemand vanuit Spanje naar Nederland, vroeg Veldboer zich af. De stichting heeft daar ook een zusterorganisatie opgezet, net als in 14 andere landen. Hij belde Manuel Pardo, de baas van Ambulancia del Deseo. Die zei hem dat alle activiteiten waren gestaakt. Het coronavirus heeft heel Spanje verlamd.

Grenscontroles

Tot Manuel het verhaal over Tom Schoonhoven hoorde. En Javier en Miguel Ángel, twee ambulancebroeders, bereid vond de tocht te ondernemen. Eerst 460 kilometer vanuit Murcia, hun basis, naar Marbella. Daar haalden ze woensdagochtend Tom op. ’s Avonds arriveerden ze in de Baskische grensplaats Irún, na een rit van 1050 kilometer dwars door Spanje. Het hotel Eth was geopend, alleen voor speciale gevallen. Ze konden er zelfs te eten krijgen.

Uit omgekeerde richting was Kees Veldboer gearriveerd, samen met collega's Ronald Otten en Peter Scholten. Aan de Belgisch-Franse grens waren ze staande gehouden, hadden ze het doel van hun reis uitgelegd en mochten ze door. Het was een snelle rit. Op de péripherique van Parijs reed bijna geen auto. Aan de Frans-Spaanse grens mochten ze zo doorrijden, in hun ambulance met Nederlands kenteken.

Minder pijn

Donderdagochtend reden Javier en Miguel Ángel terug naar Murcia, 800 kilometer. En vertrok de Nederlandse wens-ambulance voor een rit van 1450 kilometer naar Groningen. Tom hield het wel vol. Hij voelde zelfs iets minder pijn in de heupen. ’s Avonds nog een stop en overnachting in Breda, om vrijdagochtend eindelijk weer te zijn waar hij zo graag wilde zijn. Bij Marije, Jesse en Feline.

Vanwege het coronarisico – de kinderen zijn vaker buitenhuis – zal hij voorlopig in het huis verblijven van zijn ouders, die zaterdagavond met een repatriëringsvlucht terugkeren. Het is nog maanden wachten of de behandeling in Marbella heeft aangeslagen. Tom Schoonhoven heeft hoop, ondanks alles. De kinderen denken net als hun vader. Hij gaat helemaal niet dood.

Tubantia - Doodzieke Tom maakte onmogelijke reis uit Spanje in coronatijd terug naar gezin

3 mei 2020

https://www.tubantia.nl/dossier-coronavirus/doodzieke-tom-maakte-onmogelijke-reis-uit-spanje-in-coronatijd-terug-naar-gezin~a80a5060/

Poolse internet site - menway.interia

Poolse internet site - menway.interia Poolse internet site - menway.interia Poolse internet site - menway.interia

29 april 2020

https://menway.interia.pl/styl-zycia/po-godzinach/news-ratownik-spelnia-ostatnie-marzenia-nieuleczalnie-chorych,nId,4467526#utm_medium=frame&utm_campaign=wyrzucenie_z_ramki&utm_source=undefined

29 kwietnia 2020

Jednym z wielu problemów, które przyniosła pandemia koronawirusa jest fakt, że wiele nieuleczalnie chorych osób spędza ostatnie dni swojego życia w samotności. Bliscy nie mogą im towarzyszyć w tym czasie ze względu na reżim epidemiologiczny. Pomysł, na który wpadł były ratownik medyczny z Holandii, Kees Veldboer, zwłaszcza teraz ma dla pacjentów i ich rodzin olbrzymie znaczenie.

Veldboer założył fundację Stichting Ambulance Wens, która spełnia ostatnie życzenia umierających i wozi ich odpowiednio wyposażonymi karetkami w miejsca, które chcieliby zobaczyć przed śmiercią. Fundacja powstała w 2007 roku i ma swoje oddziały w Holandii i Wielkiej Brytanii.

Do tej pory Keesowi i pracującym dla niego wykwalifikowanym wolontariuszom udało się spełnić ostatnie życzenie ponad 14 tys. osób. Pandemia nie przerwała ich pracy. W Holandii, gdzie do 28 kwietnia zakażonych koronawirusem zostało prawie 40 tys. osób, spośród których ponad 4,5 tys. zmarło, wprowadzono tzw. "inteligentny lockdown". Według obowiązujących tam zasad ludzie mogą się swobodnie poruszać na terenie całego kraju, o ile zachowają odstęp półtora metra.

"Działamy pomimo koronawirusa. Nie mamy całkowitego lockdownu, więc możemy nadal spełniać życzenia naszych podopiecznych" - mówi Veldboer w rozmowie z "Daily Mail". Dzięki temu jego fundacja zabiera pacjentów w takie miejsca, jak ogrody botaniczne i zoologiczne, galerie, muzea czy parki.

"Działamy pomimo koronawirusa. Nie mamy całkowitego lockdownu, więc możemy nadal spełniać życzenia naszych podopiecznych" - mówi Veldboer w rozmowie z "Daily Mail". Dzięki temu jego fundacja zabiera pacjentów w takie miejsca, jak ogrody botaniczne i zoologiczne, galerie, muzea czy parki.

Jednak najpopularniejszym kierunkiem jest morze. Wiele osób, które od lat są przykute do łóżek w szpitalach i hospicjach, chce zobaczyć bowiem zobaczyć plaże i popatrzeć na fale. "I spełniamy to życzenie, jedziemy wszędzie, gdziekolwiek nie ma dużo ludzi" - mówi założyciel Stichting Ambulance Wens. W tym tygodniu jedna z karetek jego fundacji wyruszyła nawet w podróż do szpitala w Hiszpanii, w którym utknął z powodu pandemii obywatel Holandii. "Bardzo chciał wrócić do kraju i pożegnać swoją rodzinę" - tłumaczy Veldboer. Udało mu się także spełnić w ostatnim czasie ostatnie życzenia pacjentów, którzy chcieli zobaczyć pole tulipanów, odwiedzić stadninę koni czy odbyć ostatni rejs łodzią.

Corona of niet, Ambulance Wens blijft rijden voor terminale patiënten

Corona of niet, Ambulance Wens blijft rijden voor terminale patiënten Corona of niet, Ambulance Wens blijft rijden voor terminale patiënten Corona of niet, Ambulance Wens blijft rijden voor terminale patiënten

16 april 2020

https://www.ad.nl/rotterdam/corona-of-niet-ambulance-wens-blijft-rijden-voor-terminale-patienten~a7bc75c7/

https://www.nu.nl/weekend/6045223/verhalen-vanaf-de-wensambulance-nog-een-keer-genieten-in-leeg-madurodam.html

Coronacrisis of niet, Stichting Ambulance Wens uit Rotterdam, rijdt door om de laatste wensen te vervullen van terminale, niet-mobiele patiënten. Omdat veel vrijwilligers, zoals verpleegkundigen, nu zelf druk zijn op de ic’s, zit directeur Kees Veldboer zelf ook weer op de ambulance. Soms zelfs in complete bepakking voor de laatste wens van een coronapatiënt.

,,Ook kunnen er minder wensen worden vervuld, omdat we lang niet meer overal naartoe kunnen. Een voetbalwedstrijd, het Dolfinarium, de Keukenhof, alles ligt stil of is dicht. Al lukt het soms nog. Pas kon een man met zijn zoontje naar Madurodam. We mochten toch het gesloten attractiepark in.’’ ,,Ook kunnen er minder wensen worden vervuld, omdat we lang niet meer overal naartoe kunnen. Een voetbalwedstrijd, het Dolfinarium, de Keukenhof, alles ligt stil of is dicht. Al lukt het soms nog. Pas kon een man met zijn zoontje naar Madurodam. We mochten toch het gesloten attractiepark in.’’

Angst

Deze weken kan er ook niet altijd een begeleider van de patiënt mee en dat is wel een voorwaarde. ,,Familie zit in quarantaine of durft niet mee uit angst voor besmetting.’’ Zelf nemen de medewerkers de nodige voorzorgsmaatregelen. Er wordt zoveel mogelijk afstand gehouden en indien nodig wordt beschermende kleding gedragen. Ze vervoeren namelijk soms ook patiënten die besmet zijn met corona.

Heftig

,,Vorige week hebben we een mevrouw met corona afscheid kunnen laten nemen van haar man die al was overleden aan corona. We zijn met haar naar zijn uitvaart geweest. Dan hebben we beschermende pakken aan. Heftig ja, maar zo kunnen we toch zo veilig mogelijk voor onszelf een laatste wens vervullen. Het zijn gekke tijden, voor iedereen. Mensen die alleen moeten sterven, van wie je geen afscheid kunt nemen. We proberen iedereen te helpen, maar je moet wel aan jezelf denken. Als het met voorzorgsmaatregelen kan, doen we het.’’

Er zijn nog net voldoende vrijwilligers voor die paar wensen per dag. En als het even krap is, springt de directeur bij. Samen met zijn vrouw Ineke, die ook vrijwilliger bij de stichting is. ,,Om de vrijwilligers nu niet te veel te belasten. Ik ben twintig jaar ambulancechauffeur geweest en mijn vrouw is verpleegkundige, dus dat zit wel goed. Of we nu samen thuis zitten of op de ambulance, zoals vandaag. Zo zijn we begonnen.’’

Huilen

En dat bevalt eigenlijk best goed, vertelt hij telefonisch vanuit Egmond aan Zee waar hij zijn gasten van vandaag, een moeder met haar zoontje, ziet genieten van het uitzicht op het strand. Net waren ze nog bij de bollenvelden. ,,Deze mevrouw ligt in een hospice in Beverwijk en wilde graag afscheid nemen van haar ouders in Alkmaar. Alleen zitten die in een verzorgingshuis en daar mogen ze geen bezoek ontvangen. Ze heeft alleen buiten naar ze kunnen zwaaien. Iedereen huilen natuurlijk, maar ze was zo blij dat ze haar ouders nog heeft kunnen zien.’’

Haven

Het idee voor zijn Stichting Ambulance Wens kreeg Veldboer in 2007 toen hij in Rotterdam als chauffeur op een ambulance een ernstig zieke man naar het ziekenhuis moest vervoeren. De oud-zeeman vertelde hem dat hij nog zo graag de haven wilde zien. Kees besloot daarop een omweg te maken via het Vlaardingse havenhoofd en regelde later zelfs een rondvaart voor de man. De stervende zeeman was zo gelukkig, dat bij Veldboer het kwartje viel. Het vervullen van laatste levenswensen met de ambulance, dat zou voortaan zijn werk zijn. Inmiddels zijn al meer dan 14.000 wensen uitgekomen. Van nog een keertje naar Feyenoord tot op bezoek bij een pasgeboren kleinkind aan de andere kant van het land, alle wensen zijn gratis voor de patiënten. De stichting draait op donaties en vrijwilligers. De chauffeurs werken normaal bij een ambulancedienst, de brandweer of politie en de begeleiders zijn allemaal medisch geschoold en werken bijvoorbeeld als verzorgde, verpleegkundige of arts.

Knuffel op afstand voor terminaal zieke Robert

Knuffel op afstand voor terminaal zieke Robert Knuffel op afstand voor terminaal zieke Robert

14 april 2020

https://www.alphens.nl/nieuws/knuffel-op-afstand-voor-terminaal-zieke-robert.html

Op zaterdagochtend 11 april werd de 50-jarige Robert uit Alphen opgehaald door Stichting Ambulancewens. Vanaf een brancard keek hij uit over de N11. Even later verschenen zijn collega’s al toeterend in hun vrachtwagens. De 50-jarige Robert uit Alphen werkte als loodsmedewerker bij een logistiek bedrijf. Hij wordt door zijn collega-chauffeurs op handen gedragen. Maar Robert heeft kanker en is terminaal, waardoor hij niet lang meer te leven heeft. Daarom werden zijn collega’s opgetrommeld om op een gepaste wijze afscheid van hem te nemen. Stichting Noah4All, die deze bijzondere dag organiseerde, laat weten: “Stichting Ambulancewens hielp ons met deze wens en bracht Robert op de plek waar zijn collega’s een bijzonder groet wilde brengen, namelijk op een viaduct boven de N11.” Robert keek vanaf zijn brancard uit over de snelweg en zag zijn collega’s al toeterend zijn kant op rijden over de N11. Aan Hart van Nederland laat Robert weten: “Echt schitterend. Ik heb er geen woorden meer voor.” “De stoet vrachtwagens was indrukwekkend maar wel snel voorbij. Robert dacht dat dat het was, maar de reis ging verder naar het stadion van ADO Den Haag, waar een prachtige erehaag van bekende trucks Robert het verdiende respect brachten en zo afscheid konden nemen van een collega met een groot hart”, aldus Stichting Noah4All.

https://truckstar.nl/chauffeurs-brengen-eerbetoon-aan-zieke-robert-salemink-50/

https://www.omroepwest.nl/nieuws/4031645/Terminaal-zieke-Robert-50-overlijdt-binnen-een-week-na-indrukwekkend-eerbetoon

https://www.facebook.com/watch/?v=150636403036818&external_log_id=973a876c42cf38f3692d37761421b4d6&q=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fhartvannederland%2Fvideos%2F150636403036818%2F

Laatste wens van vrouw (61) in vervulling in Luttelgeest: nog één keer genieten van de orchideeën

Laatste wens van vrouw (61) in vervulling in Luttelgeest: nog één keer genieten van de orchideeën

4 april 2020

Coronacrisis of niet. Stichting Ambulance Wens en de Orchideeënhoeve in Luttelgeest hebben alles op alles gezet om zondag de wens van een mevrouw uit Wolvega, die in haar laatste levensfase zit, uit te laten komen: een laatste bezoekje aan de orchideeën, waar ze zo dol op is. ,,Mevrouw heeft intens genoten.”

,,Het was eigenlijk een kwestie van een mailtje sturen, het verhaal uitleggen en het was geregeld. We kregen echt een prachtig antwoord terug dat de hoeve alle medewerking wilden verlenen aan deze wens. Dat is natuurlijk hartstikke mooi,” vertelt Kees Veldboer van Stichting Ambulance Wens Nederland.

Orchideeën

Mevrouw (61) uit Wolvega zit in de laatste fase van haar leven. Ze is dol op orchideeën en had dan ook een jaarabonnement op de Orchideeënhoeve in Luttelgeest. Nog een keertje kijken. Dat was haar wens. Stichting Ambulace Wens laat dit soort wensen in vervulling gaan. ,,Het gaat natuurlijk wel iets anders dan normaal, de groep is een stuk kleiner door de coronacrisis. Je kunt niet meer met een hele familie langskomen. Maar mevrouw heeft samen met haar kinderen en een kleinkind kunnen genieten.”

https://www.destentor.nl/noordoostpolder/laatste-wens-van-vrouw-61-in-vervulling-in-luttelgeest-nog-een-keer-genieten-van-de-orchideeen~a1c62a65/?referrer=https://www.google.com/

Openbare leven ligt stil, toch ging de laatste wens van Martijn in vervulling

Openbare leven ligt stil, toch ging de laatste wens van Martijn in vervulling

2 april 2020

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5077711/stichting-ambulancewens-laatste-wens-coronavirus-maatregelen

https://www.telegraaf.nl/nieuws/437341061/madurodam-opent-deuren-tijdens-coronacrisis-voor-ongeneeslijk-zieke-martin

Martijn uit Waddinxveen heeft uitgezaaide kanker en hoorde vorige week dat hij niet meer te genezen is. Naar verwachting heeft hij nog enkele weken tot enkele maanden te leven. Omdat hij en zijn zoontje gek zijn op modelbouwen, wilden ze nog een keer naar Madurodam. Geen gemakkelijke wens, het park is gesloten sinds de coronamaatregelen zijn ingegaan.

Draaiende molens

Maar Stichting Ambulancewens regelde binnen een paar dagen dat het park speciaal voor hen de deuren opende. Alles werd in werking gezet: de treinen gingen rijden, de molens draaiden, de bruggen konden worden opgehaald. "Heel mooi", zegt zijn vrouw Jolanda. "Het was bijzonder, zo'n leeg park helemaal voor ons."

Het geeft maar aan: bij Stichting Ambulancewens staan vrijwilligers nog steeds klaar om laatste wensen in vervulling te laten komen. Maar door de corona-uitbraak zijn nieuwe aanvragen vrijwel stil komen te liggen. Angst, denkt directeur Kees Veldboer. "Maar we kunnen nog steeds helpen zodat iemand nog één keer iets heel leuks kan doen met zijn dierbaren."

Vrijwilligers in de zorg

Wel zijn er wat zaken veranderd. Normaal gesproken laat de stichting dagelijks zes of zeven wensen in vervulling komen. Maar omdat veel vrijwilligers van de stichting in de zorg werken en nu vol aan de bak moeten, is de mankracht minder. "Toch kunnen we nog dagelijks aan twee à drie wensen voldoen."

Voor Martijn en zijn familie ging het pretpark open. Voor Martijn en zijn familie ging het pretpark open.

Soms is het wat improviseren, maar dat doen ze graag. Naar een pretpark gaan zoals Madurodam, kan lang niet in alle gevallen meer. Een musical bezoeken, een concert, een dierentuin: dat soort dingen zijn nu wat lastiger. Maar een dag naar de zee, een dag naar plekken uit de jeugd, dat gaat allemaal nog, zegt Veldboer. 

Oude kazerne

"We kregen onlangs nog een wens van iemand die bij de marechaussee heeft gewerkt en nog een keer naar zijn oude kazerne wil gaan. We gaan dan onderzoeken of dat kan en op welke manier." Na een wens wordt de ambulance extra grondig schoongemaakt. Alles gaat de was in. En ook tijdens de wens raken de vrijwilligers niemand aan. 

Epoch Times - US

Epoch Times - US Epoch Times - US Epoch Times - US Epoch Times - US

2 april 2020

Volunteer Ambulance Drivers Fulfill Over 14,000 Terminal Patients’ Last Wishes for Free (By Robert Jay Watson)

The Ambulance Wish Foundation in the Netherlands has a unique mission: taking terminal, immobile patients out from the hospital to fulfill their last wish before dying.

Retired paramedic Kees Veldboer, 60, and his wife, Ineke, a 61-year-old nurse, have made it their job to buy and outfit a fleet of ambulances and recruit over 270 medically trained volunteers to give people one last chance to see the world before they pass on to the next.

From trips to art museums, soccer matches, mountains, and beaches to giving patients a chance to see beloved pets and other things, the non-profit foundation has helped more than 14,000 patients tick something special off their bucket list.

“It’s not only about helping the patient, we also help their families and friends create beautiful memories,”

Veldboer said, as per Metro. “We know we cannot make them better but we give them so much joy in their last days and it’s special.” Veldboer and his team have found that they get just as much out of it as the patients do. “[F]or us it’s something easy to do but for them it’s something so special,” he said. “We have driven people for miles, even to other countries, and taken them to some really amazing places.”

The project got its start when Veldboer was still working as a paramedic, driving in an ambulance in Rotterdam. His patient was being transferred from one hospital to another, but there was an unexpected delay. This led to Veldboer asking the patient, who had been a sailor, where he would like to go. “This patient very much wanted to sail on a ship one last time, and so they did,” the organization explains on its website.

Seeing how happy the mariner was to be back on a sailboat in the Rotterdam Harbor, Veldboer realized how much this kind of small gesture could mean to someone who had been sick for a long time and was facing certain death. Their policy is simple, as they explain on their Facebook page: “[W]e are reachable 7 days a week; Also on sun and holidays; The wishes are free; The locations of wishes vary; all over the Netherlands, but also abroad. We like to see what is possible.”

Though he and his team have helped tens of thousands of people, on average more than six per day, there are some stories that stand out. Veldboer says that “the most beautiful thing I think we have done for a woman who was in a hospital for months and after being given a terminal diagnosis, she was taken into a hospice.”

Rather than go anywhere spectacular in the city or out in the countryside, “all she wanted was to see her home for one last time,” Veldboer said, adding, “we took her there and she was just standing there for an hour, looking around. Two days later, she died—it was such a beautiful wish, so simple yet so meaningful for her.”

While the current CCP (Chinese Communist Party) virus has affected healthcare facilities, Veldboer and his team are continuing to offer the chance of a lifetime for the terminally ill. The organization wrote on Facebook that it was still very much in the business of making people’s dreams become reality.

“We can still fulfill very beautiful wishes like one more time to the sea see your children or grandchildren play in the sand, one more time to the forest, say goodbye to your home or one more time to that special spot of yours,” they wrote.

There are, of course, some provisos for the pandemic. “Unfortunately no wishes to amusement parks, football or musicals, sorry,” they added, “know that our volunteers are available to fulfill the last wish.”

https://www.theepochtimes.com/volunteer-ambulance-drivers-fulfill-over-14000-terminal-patients-last-wishes-for-free_3229682.html?fbclid=IwAR2UIc3mim95te0A-Zju8kniWyhrvc5yc3U0-B9uhA8xVbw-AlqgZ0_0AnM

Ambulance Wens: 'Laatste wens Jos ondanks corona"

22 maart 2020

https://albrandswaardsdagblad.nl/Algemeen/ambulance-wens-laatste-wens-jos-ondanks-corona

Terminale-Jos-kon-ondanks-coronacrisis-mooie-laatste-reis-maken-met-Stichting-Ambulance-Wens

Terminale-Jos-kon-ondanks-coronacrisis-mooie-laatste-reis-maken-met-Stichting-Ambulance-Wens

Zondag 22 maart 2020

https://www.rijnmond.nl/nieuws/193454/Terminale-Jos-kon-ondanks-coronacrisis-mooie-laatste-reis-maken-met-Stichting-Ambulance-Wens

Extra voorzichtig en als het moet met de nodige bescherming, blijven de vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens zich inzetten om de laatste wens van terminaal zieken uit te voeren. Dat gaat door het coronavirus wel wat anders dan normaal.

"Afstand bewaren is een probleem", vertelt vrijwilliger Maria Karidas. "Op anderhalve meter afstand kun je iemand niet echt verzorgen, dus we moeten even kijken hoe we dat oplossen."

Eigen huisje

De vrijwilligers beschermen zichzelf en anderen door handschoenen te dragen en mocht het nodig zijn een mondkapje op te zetten. "Je moet heel goed nadenken over je handelingen, maar dan is het goed te doen", zegt Maria.

Normaal zijn er veel mogelijkheden, maar nu zijn bepaalde wensen als een voetbalwedstrijd of concert bezoeken uitgesloten. Toch zijn er nog opties genoeg, vertelt Maria. "De zee is altijd een geliefde plek om te bezoeken, of mensen die graag nog naar kinderen willen, dat soort wensen kunnen ook." De stichting heeft een eigen huisje in het bos in Beekse Bergen. "Daar kunnen we heel fijn wel heen."

Helden

Zo ook zaterdag, met de terminale Jos uit Papendrecht en zijn familie. Voor de deur staat een klein groepje intimi te wachten. Jos gaat met ze naar dat huisje in Beekse Bergen.

"We hadden niet echt verwacht dat het überhaupt nog zou kunnen", zegt dochter Carlijn. "Het is heel mooi dat mensen zich toch zo blijven inzetten om de laatste wens van hun medemens in vervulling te laten gaan."

Ook schoonzoon Rick is onder de indruk. "Ik gebruik niet vaak het woord helden, maar dit valt wel in die categorie. Het zijn mensen die dat vrijwillig doen, om andere hun laatste afscheid te kunnen geven. Dat je dat voor iemand die je eigenlijk helemaal niet kent overhebt, dat vind ik mooi."

Daniels letzte Reise

Daniels letzte Reise Daniels letzte Reise Daniels letzte Reise

7 April 2020

Reportage in Magazine in Oostenrijk (Michael Marchetti)

https://www.derstandard.at/story/2000116188450/in-corona-zeiten-sterben-daniels-letzte-reise

Daniel hat den Kampf gegen seine Krebserkrankung verloren. Bevor das Coronavirus die Welt lahmlegte, war er noch einmal am Meer. Es war sein letzter Wunsch

Daniel hat kein langes Leben mehr vor sich. Seine Sehnsucht war: "Einmal noch das Meer sehen." Aleida hat es möglich gemacht.

Security-Mitarbeiter bewachen die Eingangstüren und kontrollieren das Personal. Das "Haus Döbling", ein Pflegeheim im 19. Wiener Gemeindebezirk, ist abgeriegelt, seitdem auch hier Corona-Fälle aufgetreten sind. Verwandte und Besucher können Päckchen für ihre Liebsten abgeben – das wäre dann alles. Berührungen, tröstende Worte – leider nein. Die Emotionen gehen hoch. "Frechheit!", zischt eine ältere Dame von der nahen Bank, als sich die Türen für Daniels Eltern öffnen. Sie fallen unter die Ausnahmeregelung, weil ihr Sohn auf der Palliativstation des Hauses liegt. Dort gilt wie in den Hospizen: Verabschieden darf man sich, aber nur bekleidet mit Latexhandschuhen, Gesichtsmaske und Schürze. Und einem Meter Mindestabstand. Außer man legt den kompletten Schutzanzug an, mit dem man aussieht wie in Science-Fiction-Filmen. Erforderlich wird das, wenn es bereits Corona-Fälle auf der Station gibt.

So oder so – Zärtlichkeiten sind praktisch unmöglich. "Er kann nicht mehr zwischen Tag und Nacht unterscheiden", erzählt Daniels Mutter, "und er spricht mit Leuten, die gar nicht da sind". Dabei wären gerade Berührungen in dieser letzten Phase so wohltuend. Das weiß auch Aleida Bos, eine gebürtige Holländerin, die sich gerade zur ehrenamtlichen Hospizmitarbeiterin ausbilden lässt. Sie hat alles darangesetzt, Daniels letzten Wunsch zu erfüllen, nachdem sie vor einem Jahr im Gesundheitsmagazin CURE des STANDARD zufällig von seinem Schicksal gelesen hatte. So wurde die selbstständige Controllerin, Mutter zweier Kinder, zu Daniels Vertrauensperson. Klemmte sich ans Telefon, organisierte die Reise und fuhr gleich selbst mit.

Was davor geschah

Szenenwechsel: Amsterdam vor fünf Wochen. Die Welt ist eine andere. Tausende Schneeglöckchen und Krokusse blühen in den Parks entlang der Grachten. Der Wind bläst Schäfchenwolken tief über die Stadt, das braune Wasser kräuselt sich, Enten paddeln über die kleinen Wellen. Touristen auf Bänken halten Händchen und blinzeln in die Sonne. Perfektes Wetter für einen schnellen Städtetrip.

Die Hecktür des Ambulanzwagens geht auf, dahinter eine Trage auf Rollen. Zwei, drei Handgriffe, dann ist sie aufgeklappt. Darauf liegt Daniel, atmet die frische Luft und saugt alles ein. Das Zwitschern der Vögel, die Farbe des Himmels, die Wärme des Frühlings.

Schnell geht bei ihm schon lange nichts mehr. Daniel ist "terminal", so heißt das in der Fachsprache. Er könnte in der kommenden Nacht sterben oder in ein paar Tagen, vielleicht Wochen, so genau weiß das niemand.

33 Operationen und sieben Chemotherapien hat er hinter sich, eine Karriere des Leidens. Die Diagnose: Nierenkrebs im Endstadium. Daniel liegt auf der Trage, die Beine festgeschnallt, umklammert seinen Rucksack mit der Tafel Milchschokolade drin, dem CD-Player mit Mozarts Jupiter-Symphonie, den Schmerztabletten.

Großes Aufsehen

Als hätte er Sorge, er könnte verlorengehen, während man ihn auf das Boot lädt. Es ist leer, nur Kapitän und Steuermann sind an Bord. Neugierig beobachten Touristen vom Ufer aus den ungewöhnlichen Anblick, einige machen Fotos. Rätselraten. Ob das ein Prominenter ist? Ein medizinischer Notfall?

Nichts von alldem: Daniel lebte lange ein normales Leben. Er war ein gutaussehender, kräftiger junger Mann mit strahlend blauen Augen, der Elektrotechnik gelernt hatte, Didgeridoo spielte und gern feierte, bis er vor zehn Jahren bei einem Unfall aus einem Fenster im dritten Stock auf den Asphalt stürzte. Damals war er Mitte 20.

Seither ist er querschnittgelähmt, seine Wirbelsäule ist mit Titanstücken gestützt, im Kopf hat er eine Metallplatte. Er verlor seine Arbeit, dann die Kollegen und die Freundin. Dafür entdeckte er Mozart, Aristoteles und Stephen Hawking. Vor zwei Jahren der beginnende Krebs. Diese Reise wird seine letzte sein.

Daniels letzter Wunsch

Jetzt hält Aleida Bos Daniels Hand, während das Boot langsam durch die Prinsengracht schippert. Eine Frauenstimme kommentiert auf Deutsch aus dem Lautsprecher das Geschehen, Radfahrer klingeln, das Anne-Frank-Haus zieht vorbei, eine Schülergruppe mit bunten Rucksäcken lachend und schnatternd vor dem Eingang.

 

In Holland hat die Erfüllung letzter Wünsche eine fast 15-jährige Geschichte, die Ursprünge klingen wie ein Weihnachtsmärchen: Der mehr als zwei Meter große Rettungsfahrer Kees Veldboer sollte in Rotterdam einen sterbenskranken Patienten verlegen, der zuvor Wochen im Spitalsbett verbracht hatte.

Weil es ein schöner Novembertag war, machten die beiden unterwegs spontan eine Pause am Hafen. Der Patient war Seemann gewesen, redete davon, wie schön es wäre, einmal noch ein Schiff zu besteigen. Veldboer organisierte für ihn heimlich ein paar Tage später eine Hafenrundfahrt.

Ambulance Wens, zu deutsch Wunschrettung, war geboren. Kees Veldboer sagt, das Schönste, was man tun könne, sei, Wünsche zu erfüllen. Man glaubt es ihm, er macht das mittlerweile hauptberuflich. Die Idee hat nicht nur sein eigenes Leben verändert: Tausende letzte Wünsche hat er schon erfüllt, die Spenden dafür trommelt er auch selbst zusammen. "You just have to do it!", sagt er und grinst.

Jeden Moment genießen

Daniel will die Menschen ermutigen, jeden Moment zu genießen. Er sagt, er konzentriere sich auf das Jetzt. "Die Frage war: Lasse ich mich therapieren bis zum letzten Atemzug, oder mache ich noch einmal eine Reise?" Natürlich strengt ihn das an. Allein die Fahrt nach Amsterdam hat 15 Stunden gedauert, auch der Bootsausflug geht nicht ohne Schmerztabletten zwischendurch. Er nimmt einen Schluck aus seiner Wasserflasche und stöhnt vor Erleichterung, als er sich umlegt.

Und trotzdem: "Jeder Tag, an dem ich aufwache und atme, ist wie Weihnachten", sagt er. Spricht langsam und leise. Manchmal, wenn das Boot reversiert, hört man seine Stimme kaum. Welche Frage ihn beschäftigt? "Ob ich mir selbst genüge." Was wichtig ist im Leben? "Zufriedenheit."

Im Museum

Next Stop: Van-Gogh-Museum. Kees Veldboer hat Daniel eine Führung organisiert. Die Zeit drängt. Der Lift auf "Priorität", die Türen gehen auf, Ordner rufen "Careful please!", die anderen Besucher weichen überrascht zur Seite. Daniel wird auf seiner Trage vor die weltberühmten Bilder geschoben. Hunderte Augenpaare folgen ihm. Flüstern, Tuscheln.

Der Schädel mit brennender Zigarette, das Selbstbildnis mit Strohhut und Pfeife, Van Goghs Schlafzimmer in Arles und dann – die Sonnenblumen! Da strahlen sie, in der Mitte des verdunkelten Raumes, kunstvoll beleuchtet.

Mit einem Mal scheint die Hektik vergessen, die Zeit aufgehoben. Still liegt Daniel da und umarmt Aleida. Die anderen Besucher beobachten sie gerührt. Allein für diesen Moment hat sich die Reise gelohnt.

Ohne Bürokratie

Ambulance Wens erfüllt jeden Tag solche Wünsche, noch keinen einzigen hat man abgelehnt: Man bringt Reiter noch einmal zu ihrem Lieblingspferd in den Stall, Ehepartner ans Meer, wo sie einander kennenlernten, einen Teenager zum Matterhorn oder eine Frau auch einfach nur noch einmal aus dem Spital nach Hause. Schiebt sie vorsichtig in ihr Wohnzimmer und lässt sie dort in Ruhe Abschied nehmen von dem Ort, an dem sie Jahrzehnte verbracht hat.

Manchmal so spontan, dass nicht mehr als drei Stunden vergehen zwischen dem Anruf im Büro der Stiftung und dem Losfahren der ehrenamtlichen Helfer in einem der sieben gelben Rettungswagen.

 

In Österreich versucht der Samariterbund Ähnliches, manches gelingt, vieles scheitert bei uns aber an der Bürokratie. Hier fehlt eine Genehmigung durch den Chefarzt, dort eine Unterschrift – man will sich absichern und verpasst dadurch das Wesentliche. Allerdings fehlt vielen Patienten auch schlicht das Wissen, dass solche Wunschfahrten überhaupt möglich sind.

"Schaut her, so einfach geht das!", scheinen die Holländer zu sagen, als sie mit dem Rettungswagen rückwärts in den Sand Richtung Wellen fahren. Wir sind am Strand von Zandvoort, 30 Kilometer westlich von Amsterdam. Man riecht das Meer, spürt das Salz, die Luft ist feucht und klebrig, die Sonne steht bereits tief am Horizont.

Am Strand

Spaziergänger mit Hunden, Kinder toben auf einem Sandhügel, der Wind bläst, Fahnen wehen, Wellen rollen ans Land. Es ist jetzt deutlich kühler. Daniel setzt sich die Mütze auf, seine Nase rinnt, er lächelt. Minutenlang blickt er aufs Meer und schweigt. Immer wieder schließt er die Augen, man weiß nicht genau, ob aus Hingabe oder Müdigkeit. So viele Eindrücke, die er verarbeiten muss.

"Am liebsten würde ich mich von den Wellen forttragen lassen", murmelt er. Auch er ist nicht immer stark, auch er hat diese Momente, in denen er keine Antwort mehr auf das Warum findet. Er hat eine offizielle Erklärung ausgefüllt, dass er nicht wiederbelebt werden möchte, falls er auf der Reise das Bewusstsein verliert.

Welle für Welle bricht vor seinen Augen, und langsam legt sich die Abenddämmerung über die niederländische Küste. Zeit zu gehen. Oberhalb an der Straße ist eine hellerleuchtete Fischbude. Aleida schlägt spontan einen Stopp vor, die zwei holländischen Fahrer machen gerne mit.

Im Meeresrauschen

Noch einmal öffnen sie die Tür des gelben Rettungswagens, die Rolltrage wird vor die Budel geschoben. Die beiden Verkäufer sind kurz perplex, dann nehmen sie freundlich die Bestellung entgegen. Es gibt hier dutzende Fischsorten, ganz frisch: gebacken, gegrillt, mit verschiedenen Saucen, Kartoffeln, Fritten oder Zwiebelringen. Daniel probiert "Kibbeling", so nennen die Holländer den gebackenen Kabeljau. Und so stehen wir, ein kleines Grüppchen mit einem Mann auf einer Trage, vor der Vitrine und lassen es uns schmecken.

Plaudern über den Tag, gute Laune, Lachen, Entspannung. Ein deutsches Pärchen stellt sich dazu, ganz selbstverständlich, niemand stellt Fragen. Und Daniel? Mittendrin im Leben, die Sauce in den Mundwinkeln, bevor er vor Müdigkeit einschläft, das Meeresrauschen und den Wind in den Ohren.

Nachsatz: Daniel ist knapp vor Ausbruch der Corona-Epidemie nach Wien zurückgekehrt und in der Nacht von Montag auf Dienstag gestorben. Aleida war bis zuletzt bei ihm. Sie hat ihm den Artikel in der Zeitschrift "Cure" vorgelesen, dem er aufmerksam zugehört hat. Bei der Stelle, an der es um die Zufriedenheit geht, hat er zustimmend genickt, und die Beschreibung vom Strand wollte er zweimal hören. Kurz nach Mitternacht hat er zu atmen aufgehört. (Michael Marchetti, CURE, 3.4.2020)

Wissen: Stiftung Wunschrettung

Gegründet Ende 2006 von dem Rettungsfahrer Kees Veldboer in Rotterdam, erfüllte die Stiftung Wunschrettung mit 270 ehrenamtlichen Mitarbeitern bisher 14.000 letzte Wünsche, vom Besuch des Eiffelturms über ein Bad im Meer bis zum Handshake mit dem Papst. In neun Fällen verstarben die Patienten während dieser Fahrten. Getragen von privaten Spenden, ist Ambulance Wens sogar im niederländischen Gesetz verankert. Mittlerweile gibt es Ableger in 15 Staaten. 2016 wurde Veldboer von der BBC als weltweit inspirierendste Persönlichkeit ausgezeichnet.

Jan van Geffen interview over Ambulance Wens Nederland

Zaterdag 14 maart 2020

 Interview over Stichting Ambulance Wens Nederland  bij locale omroep In Heusden

Jan van Geffen aan het woord....

https://www.htrmedia.nl/televisie/programma-s/stichting-ambulance-wens

Goed voor elkaar

Goed voor elkaar

12 maart 2020

Goed voor Elkaar DORDRECHT - Op de dinsdagavonden kijkt Frans Bauer in een reportageserie van zeven tv-afleveringen mee in het leven van helden. Op 03 maart was de eerste uitzending van ‘Goed voor elkaar’. In de derde uitzending van dinsdag 17 maart, RTL 4 - 20:30 uur, komen naast een bezoek aan het Gezinshuis Zwaagdijk ook de vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens in beeld. De kijker ziet hoe de stichting een mooie dag verzorgde voor wijlen Jan Westerhout uit Middenhoeve op het Dordtse Dubbeldam. De reportage laat het bezoek zien aan Amsterdam op 21 september 2019. Een dag met een rondvaart door de historische grachten en de feestelijke bijeenkomst in Het Scheepvaartmuseum.

https://www.gids.tv/tv-gids/uitzending/frans-bauer-goed-voor-elkaar/2618065

Terminale-Jos-kon-ondanks-coronacrisis-mooie-laatste-reis-maken-met-Stichting-Ambulance-Wens

 Zondag 22 maart 2020

https://www.rijnmond.nl/nieuws/193454/Terminale-Jos-kon-ondanks-coronacrisis-mooie-laatste-reis-maken-met-Stichting-Ambulance-Wens

NOORWEGEN-ONSKETRANPORTEN

NOORWEGEN-ONSKETRANPORTEN

28 februari 2020

Afgelopen twee dagen kregen we bezoek vanuit Noorwegen. Onze collega's, ze zijn twee jaar geleden gestart, kwamen kijken hoe wij werkte. We hebben een radio interview, een bezoek aan een hospice in Voorburg en twee wensen gedaan. Men was onder de indruk van de manier waarop wij hier werken en we gaan in de toekomst heel veel samen mensen helpen.

https://www.facebook.com/onsketransporten/

https://onsketransporten.no/

Razo zorgradio Delft

Voor allen die geinteresseerd zijn ; de link naar interview welke ook als podcast bestaat 

https://www.razo.nl/podcast/de-laatste-wens-is/

Frankrijk "CREAPILLS"

26 februari 2020

https://creapills.com/stiching-ambulance-wens-malades-voeux-reves-20200221?fbclid=IwAR2aCA2xi2Z2I9HfGYQ64_TAlnrpLQ-cPftT7UDB642pNxXKqCve2qNgC6E

 

Cette “ambulance du bonheur” parcourt l’Europe pour réaliser les rêves des malades en fin de vie

Voici une ambulance qui casse les codes du métier ! Et oui, à l’inverse de sa fonction première, ce véhicule d’urgence très spécial sert à déplacer les malades… afin de les amener partout où ils le souhaitent. Une belle initiative émouvante et créative, qui mérite largement d’être mise en lumière.

Réutiliser une ambulance comme outil du bonheur, voilà l’idée de Kees Velboer. Cet ambulancier néerlandais retraité consacre sa vie à réaliser les rêves des patients en phase terminale. C’est avec Ineke, sa femme, qu’ils ont lancé leur fondation en 2007, intitulée Stichting Ambulance Wens. Cette association altruiste consiste à exaucer les derniers vœux des malades incurables et jusqu’ici (et surtout depuis 13 ans déjà), c’est un succès puisque ce sont plus de 14 000 personnes qui ont bénéficié de ce service !

Aujourd’hui, l’association compte plus de 270 médecins, ambulanciers et infirmiers volontaires : des bénévoles qui font tout leur possible pour redonner le sourire aux patients. Le plus souvent, la durée des sorties varie de quelques heures à un jour entier, selon les besoins de la personne et du lieu où elle souhaite se rendre. Grâce aux équipes médicales et aux 6 ambulances aménagées, les patients peuvent ainsi revoir la mer ou la montagne, se rendre à un mariage, un match de football, au zoo et certains décident même de visiter des musées.

Des souhaits exaucés par ces ambulanciers bons samaritains et ce, peu importe les frontières. En effet, l’idée de Kees a inspiré d’autres professionnels du médical, qui ont lancé à leur tour leur propre association : résultat, plus de 14 pays dans le monde ont rejoint le mouvement. Pourtant, la France ne possède pas encore de branche de l’association néerlandaise ; mais peut-être que cela inspirera des bonnes âmes à se lancer dans l’aventure ?

Pour plus de renseignements, rendez-vous sur le site officiel de Stichting Ambulance Wens ou sur la page Facebook de l’association. D’ailleurs, en parlant de respect pour les professions médicales, on vous parle aussi de ce street artiste, qui rend hommage aux médecins de Wuhan avec une fresque impressionnante.

Dave von Raven was blij dat zijn zieke vader bij het concert van The Kik in Ahoy kon zijn

Dave von Raven was blij dat zijn zieke vader bij het concert van The Kik in Ahoy kon zijn

15 februari 2020

https://www.nu.nl/achterklap/6031062/the-kik-zanger-dave-von-raven-blij-dat-zieke-vader-bij-ahoy-show-kon-zijn.html

Bij JINEK

Dave von Raven was blij dat zijn zieke vader bij het concert van The Kik in Ahoy kon zijn. De man werd op een brancard naar het podium gereden, vertelt de zanger van de band in Jinek. De 38-jarige Nederlandse artiest vertelde in de talkshow dat hij dankbaar was dat zijn vader hem als jong kind al continu aanspoorde om aan zijn muziekcarrière te werken. "Ik heb hem in die tijd ook vaak veracht hoor. Dat ik dacht: teringlijder, houd nou eens je kop. Maar ik heb dat later heel erg in hem gewaardeerd, dat hij me heeft gebracht waar ik nu ben." De vader van de zanger onderging vorig jaar een operatie aan zijn aorta. Tijdens de ingreep werd geconstateerd dat hij aan longkanker lijdt. "We zouden twee maanden later voor het eerst in Ahoy staan. Daar waren we supertrots op. Ik zei tegen hem: 'Pa, je bent er godverdomme wel bij hè?' Ineens gingen die grote bruine ogen van hem open en zei hij: 'Als jij het gelooft, geloof ik het ook.'" Met hulp van stichting Ambulance Wens kon de vader eind november bij het optreden van zijn zoon aanwezig zijn. "Die hebben hem daarheen gebracht op een brancard en toen stond hij aan de zijkant naar ons te kijken. Dat was heel bijzonder, daar ben ik heel erg blij mee."

KONBINI NEWS FRANCE

KONBINI NEWS FRANCE

Februari 2020

https://youtu.be/cYu3lRaAAa4

Ambulance Wish Singapore

14 februari 2020

The documentary of Ambulance Wish Foundation

Angels who grant peace at death beds might sound fantastical; but in the Netherlands, there is a group of people who does exactly that. Every day, they travel all over the country in a special ambulance to the terminally ill, not to treat them, but to help complete their one final wish. 在面临死亡的时候,我们都希望能够了无牵挂,无怨无悔地离开。在尼德兰,有一组人一年365天开着一辆特殊救护车,到各地的医院接送临终病人。他们不是为了抢救病人,而是要帮助他们完成人生中的最后一个心愿。

https://www.mewatch.sg/en/series/the-joymakers/ep5/916928

https://www.youtube.com/watch?v=OYhwysENIvo

Benefietvoorstelling t.b.v Stichting Ambulancewens

Benefietvoorstelling t.b.v Stichting Ambulancewens

9 februari 2020

Met gepaste trots presenteert TALENTLOOS de lustrum benefiet

Zaterdag 6 juni 2020 een benefiet optreden voor onze Stichting Ambulance Wens Nederland

https://www.denieuweregentes.nl/agenda/2020/06/de-vermoorde-onschuld-talentloos/?fbclid=IwAR2wUvOeg12EhRb3IfmuT9nzgTxqOeER2S1MWEPVQts1s8qDeu_vVu-k04g

RODI- Bergen in het Nieuws

RODI- Bergen in het Nieuws

7 februari 2020

Het Klimduin zamelt geld in voor Stichting Ambulancewens

Donderdag 6 februari was de ambulance van Stichting Ambulancewens te gast op basisschool het Klimduin in Groet.

 

Ze kwamen helemaal uit Rotterdam rijden om geld op te halen. De kinderen van het Klimduin hebben € 425, - ingezameld door allerlei klusjes te doen, zoals lege flessen wegbrengen, vaatwasser inruimen, bladeren vegen, kamer opruimen, enzovoorts.

 

Het geld werd aangeboden door Joep en Marniq uit groep 5/6, de groep die dit goede doel bedacht had. De ambulancemedewerkers waren erg blij met de bijdrage.

Stichting Ambulancewens vervult met zeven ambulances de laatste wens van zieke mensen in heel Nederland.

https://www.rodi.nl/regio/bergen/170783/het-klimduin-zamelt-geld-in-voor-stichting-ambulancewens?fbclid=IwAR3v30_68Hbk8sUgJw_SU8H3xBzNSberYh_PzuitaTXslNg-Qekirb16J5g

Fundación Ambulancia del Deseo

Fundación Ambulancia del Deseo
Fundación Ambulancia del Deseo

7 februari 2020

Trots op onze collega's in Spanje, ze gaan steeds meer wensen vervullen.

Esta semana nuestro equipo de la Fundación Ambulancia del Deseo España integrado por Josefa, Andrés y Miguel Ángel, partió a Madrid para cumplir un deseo muy especial que nos pidió Bocar, reencontrarse con su familia. Agradecemos al equipo de cuidados paliativos del Hospital Santa Lucía de Cartagena por el apoyo. Seguimos cumpliendo deseos por toda España.

Deze week vertrok ons team van de Stichting Ambulancewens Spanje begeleidt  door Josefa, Andres en Miguel Angel, vertrokken naar Madrid om een heel speciale wens te vervullen die ons vroeg om patiënt naar zijn familie te brengen.
Wij danken het palliatieve zorg team van Santa Lucia ziekenhuis in Cartagena voor de steun.
We blijven wensen vervullen in heel Spanje.

La Opinion de Murcia

La Opinion de Murcia

2 februari 2020

https://www.laopiniondemurcia.es/comunidad/2020/02/02/importante-enero-ambulancia-deseo-imposible/1087726.html?fbclid=IwAR3CP-4ptk5iqHoT2TkkNxzwlUWt4a1-QWrGNH6lQylDY3Gb5hRWRoQmi6Q

Importante de enero: Ambulancia del Deseo, donde lo imposible se hace realidad "No cobramos nada a nadie, y todos los profesionales que estamos dentro del proyecto lo hacemos en nuestro tiempo libre" adrián gonzález 02.02.2020 | 04:00 Los fundadores murcianos del 'Proyecto Hurge', Manuel Pardo, José Manuel Salas, Carolina Cánovas y Laura Juguera, acordaron con Kees Veldboer, presidente, de la Ambulancia del Deseo, traer a España la fundación. Este hecho se anunció en primicia el 20 de abril de 2018 durante el I Congreso Internacional de Humanización de Urgencias, Emergencias y Catástrofes celebrado en Murcia. Los fundadores murcianos del 'Proyecto Hurge', Manuel Pardo, José Manuel Salas, Carolina Cánovas y Laura Juguera, acordaron con Kees Veldboer, presidente, de la Ambulancia del Deseo, traer a España la fundación. Este hecho se anunció en primicia el 20 de abril de 2018 durante el I Congreso Internacional de Humanización de Urgencias, Emergencias y Catástrofes celebrado en Murcia. Son unas cincuenta las personas a las que han ayudado a cumplir su última voluntad en la Región desde su creación en abril de 2018. De hecho, ya cuentan en Murcia con dos ambulancias preparadas para trasladar a los pacientes hasta los sitios a los que ellos mismos han decidido ir, «todo un logro». Además, todo de forma altruista, garantizando la calidad, la continuidad asistencial, así como la parte más emocional: «Somos personas ayudando a personas y esa es la parte más bonita». Volver al lugar donde uno fue feliz, ver el mar, bañarse en él, reencontrarse con esas personas de nuevo, escuchar por última en directo esa canción en un concierto en directo... La Fundación Ambulancia del Deseo lleva poco más de año y medio en la Región y a nivel nacional cumpliendo los anhelos de personas enfermas, hospitalizadas, con alguna enfermedad crónica, al final de la vida o en cuidados paliativos, que quieren cumplir un deseo y su enfermedad no se lo permite. Se trata de un 'objetivo cumplido' que permite que haya un poco más de luz, esperanza y alegría tanto para el paciente como para su familia. El presidente de la fundación, Manuel Pardo, señala que desde que comenzó su andadura ya han ayudado a unas cincuenta personas a hacer realidad su última voluntad: «Antes entraba un deseo al mes y ahora hemos llegado a tener dos el mismo día». Por suerte, ahora mismo cuentan en la Región con dos ambulancias, «todo un logro». Pardo, junto a José Manuel Salas, Carolina Cánovas y Laura Juguera, son los cuatro murcianos fundadores de un equipo compuesto ya por más de 150 voluntarios. La filosofía del proyecto, 'Donde lo imposible se hace realidad', pretende que las personas que solicitan su asistencia tengan pleno derecho a gestionar su despedida, lo que supone poder encontrarse con espacios de la infancia, madurez, territorios, personas, olores, sensaciones, paisajes, familia... Juntos han logrado, por ejemplo, que un niño enfermo terminal pudiese volver desde España a su país natal, Ecuador, para pasar sus últimos días de vida rodeado de sus seres queridos. El mes pasado también lograron traer desde Róterdam a Murcia a Nico van den Heavel, un ciudadano holandés en fase terminal cuya última voluntad era visitar la Catedral de Murcia. Todo fue posible gracias a que la fundación está ya presente en más de 15 países: «Tener esta red internacional nos ayuda a cruzar fronteras y nos da una dimensión mucho mayor. Es muy importante unir un proyecto tan bonito a nivel mundial», apunta Pardo. Especialmente emotivo es cuando tienen que trabajar con niños pequeños, ya que «son los casos más sensibles», como el de Hugo, un bebé de once meses que estaba en la Unidad de Cuidados Paliativos Pediátricos de La Arrixaca y cuyos padres tenían la ilusión de bañarse con él en La Azohía. En esta ocasión, la Ambulancia del Deseo tuvo que trasladar al menor el pasado verano hasta la playa con bombas de perfusión y oxígeno. La familia se quedó hasta el atardecer en la playa. «Intentamos tener esa conciencia de que no hay que tratar solo al paciente, el entorno es igual de importante», aseveran desde la fundación. Tanto es así que incluso prepararon en Cartagena una boda que se celebró en la propia ambulancia. La fundación cumplió el último anhelo de Rafael, un paciente del hospital Rosell que falleció poco tiempo después de conseguir ver a su hijo casarse y ser el padrino en la boda. También ayudaron a una octogenaria murciana a ver y bañarse en la playa por primera vez en su vida, concretamente en el Mar Menor. Asimismo el pasado mes de octubre tuvieron la oportunidad de acompañar a Severo, un murciano con parálisis cerebral, al concierto que David Bisbal ofreció en la Plaza de Toros de la capital murciana, teniendo la oportunidad de que el cantante saludase a este paciente. ¿La recompensa de estos voluntarios? «La emoción presente y el agradecimiento de los familiares, ya que es algo que te hace crecer y que te recarga el alma. No cobramos nada a nadie, y todos los profesionales que estamos dentro del proyecto lo hacemos en nuestro tiempo libre, de manera totalmente altruista. Somos personas ayudando a personas y esa es la parte más bonita, no hay una contraprestación económica», según el presidente. ¿Y cómo organizan estos 'eventos'? «Todas las personas que solicitan nuestra ayuda acceden a nuestra página web y nos escriben sobre el 'deseo' que quieren que cumplamos. A los pacientes y familiares les tenemos que garantizar la calidad, la continuidad asistencial y también la parte más emocional. Una vez recibida la solicitud hay una comisión que valora si esta corresponde con nuestra fundación. Si es así, asignamos un responsable para cada caso al que le llamamos 'arquitecto', ya que diseña con las familias y con el paciente cómo se va a hacer realidad el deseo». Objetivo 2020: Conseguir una sede regional Casi dos años después de haberse puesto en marcha todavía no tienen una sede física que permita organizar la fundación, así como el volumen de trabajo que hay diariamente. Es uno de los principales objetivos que desde la Ambulancia del Deseo se han marcado para este 2020, poder conseguirlo. Por ahora los espacios de los que disponen son los propios domicilios de las personas que forman parte de la fundación, como las habitaciones de sus casas que ceden de manera altruista para los pacientes y sus familiares. También a nivel nacional están ya trabajando para abrir nuevas sedes en más comunidades autónomas: «No queremos que el proyecto tenga fronteras, tampoco nos gustaría decirle a cualquier persona que viene pidiendo nuestra ayuda que no podemos hacerlo porque nos pilla muy lejos», asegura Manuel Pardo, presidente de la fundación.

METRO BE

4 februari 2020

En 13 ans, cet ancien ambulancier a réalisé le dernier vœu de 14.000 patients en phase terminale

https://fr.metrotime.be/2020/02/04/actualite/en-13-ans-cet-ambulancier-a-realise-le-dernier-voeu-de-14-000-patients-en-phase-terminale/

Kees Veldboer est un ancien ambulancier de 60 ans. Depuis quelques années, il s’est cependant lancé avec sa femme dans une aventure légèrement différente: réaliser les derniers souhaits de patients en fin de vie.

Les vœux sont très variés et peuvent aller d’une visite d’un musée ou d’un zoo à un voyage à la mer, tout en passant par la présence à un mariage. « Tous les jours nous aidons six personnes », explique M. Veldboer au Stichting Ambulance Wens. Pour assurer le service, ce sont 270 bénévoles, formés pour fournir une aide médicale 24 heures sur 24, qui travaillent aujourd’hui pour Stichting Ambulancewens. Le succès est tel que le service s’est exporté depuis peu en Australie!

« Ce n’est pas juste pour aider le patient. Nous aidons également leurs familles et leurs amis en créant de beaux souvenirs. Nous ne pouvons pas les guérir, mais nous pouvons leur donner tellement de joie durant leurs derniers jours, c’est vraiment spécial », détaille-t-il.

Il ajoute également que ce ne sont pas les voyages les plus extravagants qui sont les plus touchants. Son plus beau souvenir concerne en effet une dame qui voulait simplement revoir une dernière fois sa maison. « Elle était à l’hôpital depuis des mois et, après reçu son diagnostic final, elle a été transférée dans un hospice. Elle voulait simplement revoir sa maison une dernière fois. Nous l’y avons amenée et elle est restée là pendant une heure, à regarder autour d’elle. Deux jours après, elle est décédée. C’était tellement beau comme dernier vœu, tellement simple mais tellement significatif pour elle », conclut-il.

Start seizoen Hollandse Nieuwe 11 juni 2020

Start seizoen Hollandse Nieuwe 11 juni 2020

3 februari 2020

https://www.entreemagazine.nl/nieuws/branchenieuws/start-seizoen-hollandse-nieuwe-11-juni-202032948

Start seizoen Hollandse Nieuwe

Op donderdag 11 juni 2020 organiseert het Nederlands Visbureau de traditionele veiling van het eerste vaatje haring, waarmee het seizoen van de ‘Hollandse Nieuwe’ officieel wordt ingeluid. De opbrengst van de veiling van het eerste vaatje Hollandse Nieuwe gaat dit keer naar Stichting Ambulance Wens. Vanaf vrijdag 12 juni - zal de Hollandse Nieuwe, vangst 2020, weer overal verkrijgbaar zijn. Vorig jaar werd het eerste vaatje Hollandse Nieuwe geveild voor 95.500 euro. De opbrengst van het eerste haringvaatje, bij elkaar gebracht door tientallen bieders, werd geschonken aan Stichting Mag Ik Dan Bij Jou. Stichting Ambulance Wens Ieder jaar organiseert het Nederlands Visbureau in Scheveningen de veiling van het eerste vaatje en gaat de opbrengst naar een goed doel. Dit jaar gaat de opbrengst naar Stichting Ambulance Wens. Agnes Leewis, directeur van het Nederlands Visbureau: “Wij verheugen ons op een mooie opbrengst van de jaarlijkse veiling voor deze goede doelenorganisatie. Stichting Ambulance Wens vervult een enorm waardevolle rol in de laatste periode van een mensenleven. Iedereen kent in zijn of haar omgeving wel iemand die geconfronteerd wordt met een situatie, waar deze stichting een welkome bijdrage kan leveren.” Meer weten? volume is gedempt Kees Veldboer van Stichting Ambulance Wens: "Met onze stichting is een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers dagelijks bezig om gratis laatste wensen te vervullen van immobiele (mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer) terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances. Jaarlijks mogen we meer dan 2.000 wensen, afgelopen jaar gemiddeld zes per dag, gratis vervullen dankzij de diverse acties en losse donaties. Daarom zijn we enorm blij dat wij dit jaar het goede doel mogen zijn van het Nederlands Visbureau want met deze steun zijn wij in staat weer vele terminaal zieke mensen te kunnen helpen."

METRO UK

METRO UK METRO UK METRO UK

4 februari 2020  by Richard Hartley Parkinson

https://metro.co.uk/2020/02/04/paramedic-took-dying-couple-see-snow-one-last-time-12177806/?fbclid=IwAR3fVHq4O41BtAjP9md-BHs8rHZP_mLJsCuhwj9WIwYc6B1toTyvex6EJKY

A former paramedic has revealed how he has fulfilled the dying wishes of more than 14,000 terminally ill patients, including taking a couple to see snow for one last time. Kees Veldboer, 60, bought a fleet of ambulances and uses them to take people to complete their final wishes. He came up with the idea when transferring a patient between hospitals and there was a delay, so Kees asked him where he wanted to go. The man said Rotterdam Harbour. Not only did Kees take him there, he arranged for him to go sailing – on his stretcher – one more time. A year later he started Sticthing Ambulance Wens – Ambulance Wish Foundation – with wife Ineke, 61. He has visited art exhibitions, football matches and the Swiss mountains to fulfill people’s last requests. He said: ‘It’s so nice to see them happy- for us it’s something easy to do but for them it’s something so special. We have driven people for miles, even to other countries, and taken them to some really amazing places.

‘But for me, the most beautiful thing I think we have done for a woman who was in a hospital for months and after being given a terminal diagnosis, she was taken into a hospice. ‘All she wanted was to see her home for one last time- we took her there and she was just standing there for an hour, looking around. Two days later, she died- it was such a beautiful wish, so simple yet so meaningful for her.’ Stichting Ambulance Wens try to fulfil any last wishes they can- no matter how quirky they might be. Another popular wish is to see favourite pieces of art for one last time and after-hours trips to museums. The most recent one was at the Rijksmuseum in Amsterdam, where people were able to see Rembrandt’s exhibition.

Kees also arranged for two football fans to watch a game of their beloved Ajax one more time. A terminally-ill grandmother was able to meet her newborn grandchild while another grandmother attended her grandson’s wedding. In another case the Stichting Ambulance Wens took a man, to his last car show in Rosmalen, while two immobile ladies visited the Sand Stories in Elburg for the last time. Stichting Ambulance Wens offers something that the patient’s relatives cannot do themselves- in most cases patients are immobile and bound to a stretcher so they wouldn’t be able to move in a car or another vehicle.

In addition, terminally-ill patients are in need of 24 hour medical care and that’s why the organisation consists of 270 volunteers who are all medically trained, in case of an emergency. Kees added: ‘It’s not only about helping the patient, we also help their families and friends create beautiful memories. ‘We know we cannot make them better but we give them so much joy in their last days and it’s special.

MAIL ONLINE UK

MAIL ONLINE   UK MAIL ONLINE   UK MAIL ONLINE   UK MAIL ONLINE   UK

4 februari 2020  By Ross Ibbetson

Retired Dutch paramedic helps 14,000 terminally-ill patients fulfil their dying wishes including taking an elderly couple to see snow one last time

  • Kees Veldboer, 60, runs his Ambulance Wish Foundation with wife Ineke, 61
  • Former paramedic has has brought terminally ill people to weddings, museums, galleries, car shows, football matches, beaches and snowy glades
  • Mr Veldboer said: 'We can't make them better but we give them so much joy' 

A Dutch ambulance driver has helped fulfil the dying wishes of more than 14,000 people including an elderly couple who wanted to see snow for the last time.  

Retired paramedic Kees Veldboer, 60, came up with the idea when transferring a terminally-ill patient to another hospital, and when there was a delay asking the patient where he would like to go.

The patient wanted to see the Rotterdam Harbour a final time and Mr Veldboer even arranged for the stretcher-bound man to go sailing.

A year later Mr Veldboer founded the Stichting Ambulance Wens (Ambulance Wish Foundation) and has brought terminally ill people to weddings, museums, galleries, car shows, football matches and stables.

https://www.dailymail.co.uk/news/article-7962053/Retired-Dutch-paramedic-helps-14-000-terminally-ill-patients-fulfil-dying-wishes.html?fbclid=IwAR0Rj8uCPLOl7b9IVRAKkcfczr0Xy_kfpm0BdZ0yGU_j_uRpn6LA8Xw0lRs

THE SUN UK

THE SUN   UK THE SUN   UK THE SUN   UK THE SUN   UK

3 februari 2020  by

DYING WISH Terminally ill couple taken to see snow one last time by ex-medic who’s helped 14,000 patients fulfil bucket lists

A TERMINALLY ill couple had their dying wish granted by a former paramedic who took them out to see the snow one last time.

Kees Veldboer, 60, from the Netherlands, set up a charity that gives dying patients an opportunity to have one final trip out of the hospital.

The elderly couple were granted their final wish by the charity Kees had set up

Kees Veldboer and his wife Ineke have helped thousands of people fulfil their final wish

Kees worked as an ambulance driver for over 20 years 

A patient visits his favourite art gallery with Kees' help

So far Kees has granted the wishes of more than 14,000 terminally ill patients. The idea came to Kees when he was working as a paramedic and had to transfer a terminally-ill patient to another hospital in 2006. When there was a delay, Kees asked patient Mario Stefanutto where he would like to go. Retired seaman Mario wanted to see Rotterdam Harbour for one last time. Kees took him and he even arranged for Mario to go sailing one more time, even though he was on a stretcher. A year later Kees founded the "Stichting Ambulance Wens" or "Ambulance Wish Foundation" and with the help of his wife Ineke, 61, a nurse, has turned it into his full-time job. Kees, who worked as an ambulance driver for more than 20 years, initially used the hospital’s ambulances to help people around the country and later was able to buy his own. Since buying his own fleet of ambulances, Kees has taken patients everywhere from art exhibitions to watching their favourite football team one last time.One terminally ill teen was taken from his home in the Netherlands to Switzerland to see mountains as he had never seen before.

Kees has helped more than 14,000 people have their final wishes granted

He said: “Every day we help six terminally ill people. It’s so nice to see them happy- for us it’s something easy to do but for them, it’s something so special. "We have driven people for miles, even to other countries, and taken them to some really amazing places. "But for me, the most beautiful thing I think we have done for a woman who was in a hospital for months and after being given a terminal diagnosis, she was taken into a hospice. “All she wanted was to see her home for one last time- we took her there and she was just standing there for an hour, looking around. “Two days later, she died- it was such a beautiful wish, so simple yet so meaningful for her." Stichting Ambulance Wens try to fulfil any last wishes they can- no matter how quirky they might be. Another quite popular wish is for patients to see their favourite piece of art for one last time and Kees delivered- he arranged many trips to the museum, after the opening hours so people could admire the art. The most recent one was at the Rijksmuseum in Amsterdam, where people were able to see Rembrandt's exhibition. Kees also arranged for two football fans to watch a game of their beloved Ajax one more time.

A terminally-ill grandmother was able to meet her newborn grandchild while another grandmother attended her grandson's wedding. In another case, the Stichting Ambulance Wens took a man to his last car show in Rosmalen, while two immobile ladies visited the Sand Stories in Elburg for the last time. Stichting Ambulance Wens offers something that the patient's relatives cannot do themselves- in most cases patients are immobile and bound to a stretcher so they wouldn't be able to move in a car or another vehicle. In addition, terminally-ill patients are in need of 24-hour medical care and that's why the organisation consists of 270 volunteers who are all medically trained, in case of an emergency. Kees added: “It’s not only about helping the patient, we also help their families and friends create beautiful memories. “We know we cannot make them better but we give them so much joy in their last days and it’s special.

Ambulance Wish Singapore

Ambulance Wish Singapore

28 januari 2020

Sinds kort weer een land wat ons idee heeft overgenomen volg Singapore vanaf nu:

https://www.facebook.com/Ambulance-Wish-Singapore-114783613401327/

Geslaagde Kuiertocht in Giethoorn

Geslaagde Kuiertocht in Giethoorn

14 januari 2020

Geslaagde Kuiertocht in Giethoorn voor het goede doel Stichting Ambulance Wens Nederland.

https://steenwijkercourant.nl/artikel/1075784/geslaagde-kuiertocht-in-giethoorn-voor-het-goede-doel.html?harvest_referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

De tweede Nieuwjaars Kuiertocht op 12 januari bij Arendshorst Buitenactiviteiten in Giethoorn heeft een mooi bedrag opgeleverd voor de Stichting Ambulance Wens Nederland.

De honderd deelnemers trotseerden wind en regen en genoten van de fraaie routes van 6, 10 en 15 kilometer, die de wandelaars richting de Beulaker, Dwarsgracht en Jonen (15 km) voerden. Bij de 6 en 10 kilometer was - tot groot genoegen van de lopers - een boottochtje in de route opgenomen.

Stichting Ambulance Wens Nederland Met de organisatie van de Nieuwjaars Kuiertocht wil Arendshorst Buitenactiviteiten zich inzetten voor een goed doel, dit jaar Stichting Ambulance Wens Nederland.

De keuze voor deze stichting was snel gemaakt nadat Harry Arendshorst in familiekring kennismaakte met het werk van deze organisatie. Stichting Ambulance Wens Nederland is een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers, die met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances gratis laatste wensen vervullen van immobiele, terminale patiënten.

The Ambulance Wish Foundation - York

The Ambulance Wish Foundation - York

20 januari 2020

Gisterenavond mocht ik een presentatie verzorgen voor aankomende vrijwilligers van de Ambulance Foundation Engeland in Londen.

A huge thank you to the United Synagogue for hosting last nights talk, with guest speaker Kees Veldboer Saw from Stichting Ambulance Wens Nederland. We got to meet some of the volunteers and Kees shared the story of how the AWFoundation started and the amazing work they are doing.

Ambulance Wish Queensland

Ambulance Wish Queensland Ambulance Wish Queensland Ambulance Wish Queensland

Onze collega's in Australië Ambulance Wish Queensland hebben inmiddels hun derde wens mogen vervullen. Mooi om te zien hoe men het daar ook gaat oppakken.

Último deseo, ver la Catedral de Murcia -SPANJE

Último deseo, ver la Catedral de Murcia -SPANJE Último deseo, ver la Catedral de Murcia -SPANJE Último deseo, ver la Catedral de Murcia -SPANJE

13 januari 2020

https://www.laopiniondemurcia.es/murcia/2020/01/13/ultimo-deseo-ver-catedral-murcia/1082449.html?fbclid=IwAR1knuaHVs0ys07kPW1wb4kZmBNSZ0zz16sopPZ-rXdCLG4V9T9VKjvVU-A

Último deseo, ver la Catedral de Murcia

Un paciente de Róterdam viaja hasta Murcia gracias a la Ambulancia del Deseo para ver cumplida su última voluntad

La Ambulancia del Deseo trae a un paciente a ver la Catedral Colomo

Toda la maquinaria que implica poder ver cumplido el último deseo de una persona con una enfermedad terminal se ha vuelto a poner en marcha una vez más gracias al trabajo y los voluntarios de la Ambulancia del Deseo. En esta ocasión, la persona atendida ha sido Nico van den Heuvel, un paciente de Róterdam que se encuentra en fase terminal y que hoy ha llegado a Murcia para cumplir uno de sus últimos deseos, conocer la Catedral.

El presidente de la Fundación Ambulancia del Deseo, el holandés Kees Veldboer, ha emprendido este nuevo deseo junto a su mujer Ineke, enfermera que se ha encargado de la atención al paciente durante el desplazamiento. Desde Holanda también han venido con Nico su esposa Ivana y su hija Ramona, quienes han recorrido los más de 2.000 kilómetros que los separaban de Murcia para que su familiar pudiera ver Murcia antes de fallecer.

Nico van den Heuvel llegó el domingo a España y pasó el día visitando Benidorm, ya que ha estado los últimos 40 años de vacaciones en esta zona del Levante español y tiene familia viviendo aquí, tanto su hermana como su hija y nietos.

Hoy lunes ha llegado a Murcia gracias a la colaboración de Manuel Pardo y Miguel Ángel Garrido, de la Ambulancia del Deseo de la Región de Murcia, quienes han apoyado a Kees e Ineke en el traslado inicial. Tras tomar un café con churros en la Chocolatería Valor de la plaza Belluga de Murcia ha entrado en camilla a la Catedral y ha mostrado su sorpresa por la majestuosidad de este monumento.

Nico van den Heuvel es una persona muy religiosa y quería conocer la Catedral, por lo que durante su recorrido los responsables de la Ambulancia del Deseo le han ido explicando las distintas zonas del templo, le han enseñado el órgano y el altar mayor, a la vez que le han indicado que la Virgen de la Fuensanta es la patrona de Murcia y es trasladada en una romería multitudinaria.

La hija del paciente ha explicado a La Opinión que es la primera vez que vienen a Murcia y que en las ocasiones que han viajado a España siempre han estado en Alicante y Benidorm, donde vive su tía. Ramona afirma que "esto es muy emocionante" y asegura que al ver la Catedral a su padre se le han escapado unas lágrimas, ya que hace cuatro años que no puede venir a España por su enfermedad.

Manuel Pardo, de la Ambulancia del Deseo, señala que el objetivo es pasar el día por Murcia, pasear por Alfonso X, ir a la plaza de las Flores, a la zona Del Río y si es posible, por la tarde, al Santuario de la Fuensanta.

En la Catedral Nico ha sido atendido por el canónigo José Antonio Ibáñez, quien ha acudido a saludarlo y dado mucho ánimo al Equipo de la Ambulancia del Deseo "por la labor estupenda que estáis haciendo".

SUBLIME join the groove

SUBLIME join the groove

9 januari 2020

https://sublime.nl/nvdv-kees-veldboer-bewijst-voor-een-laatste-wens-is-het-nooit-te-laat/

 

Tijdens zijn werk als ambulancebroeder deed Kees Veldboer iets uitzonderlijks. Toen hij een terminale patiënt van het ene naar het andere ziekenhuis bracht, was er wat tijd over. Kees besloot de man even aan de waterkant te zetten zodat hij kon genieten van het uitzicht.

Het is ruim veertien jaar geleden, maar de zestigjarige Kees herinnert het zich als de dag van vandaag. “Die man lag al drie maanden in een eenpersoonskamer in een ziekenhuis en was drie maanden niet buiten geweest. De tranen rolden over zijn wangen. Het was zo mooi om te doen, alleen dat momentje al.”

Diezelfde dag ontdekte Kees dat de man altijd veel had gevaren. Zou hij dat niet nog eens willen doen? Onmogelijk, dacht de patiënt zelf; hij lag immers niet voor niets al drie maanden op bed. Maar Kees liet het er niet bij zitten. Hij verdiepte zich in de medische situatie van de man, leende een ambulance van zijn werkgever en organiseerde in zijn vrije tijd een gratis boottocht door de Rotterdamse haven. Het resultaat maakte grote indruk. “Ik zag die man helemaal opleven. En ik weet nog steeds niet waar het ineens vandaan kwam, maar op een gegeven moment riep ik: ‘dit is zo eenvoudig. Ik ga er een stichting van maken!’”.

De Rotterdammer voegde de daad bij het woord en inmiddels is Stichting Ambulance Wens dertien jaar in bedrijf, met zeven eigen ambulances en 270 medisch geschoolde vrijwilligers door het hele land. Het doel: laatste wensen vervullen van immobiele, terminale patiënten. Mensen die zonder ambulance nergens meer naartoe kunnen. Inmiddels zijn er dankzij de stichting al meer dan 13 duizend wensen in vervulling gegaan, waarvan meer dan 2130 in het afgelopen jaar. Nog één keer naar zee.

Die wensen zijn vaak bescheiden. Veel mensen willen bijvoorbeeld een laatste keer thuis zijn, of nog één keer naar zee. Langere trips naar het buitenland zijn er ook, bijvoorbeeld om een familielid in Spanje op te zoeken. Vorig jaar was er een jongen van 19 die niet lang meer te leven had en nog één keer de Zwitserse bergen wilde zien. Talloze mensen konden aanwezig zijn bij belangrijke familiegebeurtenissen zoals verjaardagen, bruiloften, of een afscheid op Schiphol.

En dan zijn er nog de wensen waarvan je zou willen dat ze niet nodig waren. Denk aan het bijwonen van de uitvaart van een dierbare, soms zelfs een echtgenoot. “Het zal je verbazen hoe vaak dat voorkomt”, vertelt Kees. “Het zou nooit een laatste wens mogen zijn. Maar toch zijn dat hulpwensen die wij doen, omdat dat soort dingen niet wordt vergoed door de zorgverzekeraar.”

Kelly Weekers & John Ewbank

Kelly Weekers & John Ewbank

20 december 2019

Groot nieuws Kelly Weekers en John Ewbank hebben vandaag laten weten dat ze ons willen gaan helpen bekender te worden zodat we nog meer mensen kunnen helpen.

Twee nieuwe ambassadeurs!!

Jongens enorm bedankt dit betekent heel veel voor ons.

Help Make a Wish Come True

Help Make a Wish Come True

23 december 2019

Help Make a Wish Come True

Samenwerking Engeland - Nederland

Samenwerking Engeland - Nederland

27 december 2019

Today we will be working in collaboration with Stichting Ambulance Wens Nederland to fulfil an extra special wish. Our amazing volunteers are taking a gentleman & his wife, from Manchester to Spain.To spend his lasts weeks of his life, in his home town,surrounded by his family. All wishes are free of charge, without your donations, they wouldn’t happen. #makingmemories #wish #palliative #AWFoundation #workingtogether

Machester UK ---> Calais France--->Benidorm Spanje---> Nederland

AD

AD

19 december 2019

Mooi artikel in het AD vandaag over gisteren vervulde wens.

Mike (18) viert toch kerst op school via Ambulancewens Mike Borggreve (18) uit Abcoude kan na een operatie aan zijn billen niet zitten en ligt al sinds september thuis in bed. Dat betekent ook: geen school. Vrijwilligers van Ambulancewens haalden hem op om kerstfeest te kunnen vieren met zijn schoolgenoten.

Het is erg fijn om iedereen weer te zien'', zegt Mike met een glunderend gezicht in de aula van zijn Amsterdamse school Orion. ,,Haar heb ik het meeste gemist'', zegt hij wijzend op een meisje van zijn leeftijd aan de andere kant van de tafel. Het is een gezellige boel op de school van Mike: een speciale school voor kinderen en jongeren met een meervoudige handicap. Er klinken kerstliedjes, gezongen door leraren en leerlingen; er hangen kerstlichtjes en op het menu staan poffertjes en sandwiches.

Mike krijgt de poffertjes per stuk op een vork gepresenteerd door vrijwilligers Vincent de Bruin en Pieter Dekker. Beiden werken in de zorg, als ambulancemedewerker, in hun vrije tijd reizen ze letterlijk en figuurlijk stad en land af om wensen in vervulling te laten gaan. Vaak zijn dit laatste wensen van terminale patiënten. Dat is bij de vrolijke Mike allerminst het geval. En dat vinden Vincent en Pieter fijn, een beetje lucht tussen de zwaardere ritten door. ,,Het is mooi om te doen. Vaak rijden we met een terminale patiënt naar het strand of zorgen we ervoor dat ze met z'n allen nog een keer naar een pretpark kunnen."

Glundert

Mike is in z'n nopjes en ligt als een paus te wachten op de mensen die hem even komen begroeten. ,,Ha Mike, fijn je te zien!'' roept verpleegkundige Lindy van Dijk, als ze haar leerling ziet liggen. Ze geeft hem een dikke knuffel en belooft later deze middag nog even langs te komen. Mike glundert weer van oor tot oor. ,,Het is best eenzaam, maandenlang binnen in een bed'', vertelt hij later. Hij woont in de Merenhof in Abcoude, zijn ouders in Aalsmeer. ,,Ze komen langs en ik krijg wel visite hoor'', legt hij uit. ,,Maar ik heb ook m'n familie hier op school gemist.''

Liggen

Het is niet voor het eerst dat Mike met Ambulancewens op stap is. Verpleegkundige Lindy: ,,Hij komt ook niet buiten want ook dat kan alleen maar in een bed.'' Hoe lang Mike nog plat moet liggen na de operatie aan zijn billen weet hij nog niet. ,,Ergens in 2020 is het voorbij. En tot die tijd moet ik liggen. Dat is best wel jammer want ik mis mijn klasgenoten erg.''

"𝗩𝗼𝗹𝘂𝗻𝘁𝗲𝗲𝗿𝘀 𝗠𝗮𝗸𝗲 𝗗𝗿𝗲𝗮𝗺𝘀 𝗖𝗼𝗺𝗲 𝗧𝗿𝘂𝗲”

"𝗩𝗼𝗹𝘂𝗻𝘁𝗲𝗲𝗿𝘀 𝗠𝗮𝗸𝗲 𝗗𝗿𝗲𝗮𝗺𝘀 𝗖𝗼𝗺𝗲 𝗧𝗿𝘂𝗲”

4 december 2019

Zo mooi dat de vele internationale vrijwilligers hier in Rusland ons verhaal het meest inspirerend vonden van de bijeenkomst hier in Rusland.

 

We are quite sure that the absolute majority of International Volunteer Forum participants would agree that yesterday's «𝗩𝗼𝗹𝘂𝗻𝘁𝗲𝗲𝗿𝘀 𝗠𝗮𝗸𝗲 𝗗𝗿𝗲𝗮𝗺𝘀 𝗖𝗼𝗺𝗲 𝗧𝗿𝘂𝗲” was the most touching session.

It gathered together different speakers from different countries and backgrounds but all united with a common idea of making some magic for terminally and severely ill children and elderly.

Inspiring stories of the fulfilled last wishes, pictures of the sincerest happiness of desperately ill people who forget for a moment about their diseases and realize they are alive again received a very emotional response from the audience who was standing and applauding, trying to hide its tears.

This session made us believe volunteers have indeed the unique power of casting the light of hope for those who have already lost it.

NH Nieuws

NH Nieuws NH Nieuws

https://www.nhnieuws.nl/nieuws/257802/laatste-wens-huizer-nog-een-keer-naar-zwolle-om-boek-voor-kleindochter-te-kopen

Laatste wens.....Door Noes van den Heuvel

Huizer nog één keer naar Zwolle om boek voor kleindochter te kopen HUIZEN - Nog een keer een boek kopen voor zijn kleindochter. Dat was de laatste wens van de terminaal zieke Huizer Hans Laurentius (76). Zichtbaar geëmotioneerd zag hij die wens vandaag in vervulling gaan, met dank aan de Stichting Ambulancewens. Met een ambulance werd hij op zijn ziekbed naar zijn kleindochter in Zwolle gebracht om naar de boekhandel te gaan.

Dat Hans' laatste wens vandaag in vervulling ging werd razendsnel geregeld door dochter Nicola. Ze belde gisteren op naar de Stichting Ambulancewens om te kijken of het nog mogelijk was de laatste wens van haar vader uit te laten komen. Veel tijd was er niet.

Nicola woont met haar man en dochter sinds 2004 in Zwolle. Ze is de liefde achterna gegaan. Vader en opa Hans kwam vaak op bezoek en bij elk bezoek aan Zwolle werd ook een bezoek gebracht aan boekhandel Waanders. De kleindochter van Hans kreeg met elke gelegenheid een boek.

"Altijd als we in de stad waren, dan maakte hij zo'n route dat wij langs de boekhandel kwamen en hij toch even naar binnen kon", vertelt dochter Nicola. "Altijd als we in de stad waren, dan maakte hij zo'n route dat wij langs de boekhandel kwamen en hij toch even naar binnen kon"

Dat is ook de reden dat Hans dit zag als zijn laatste wens voordat hij komt te overlijden: nog een keer met zijn kleindochter naar de boekhandel om een boek te kopen.

Maar van Huizen even naar Zwolle gaan is niet makkelijk als je ernstig ziek bent. Dochter Nicola probeerde haar vader nog over te halen om een boekhandel iets dichterbij te kiezen, maar hij stond er op naar Zwolle te gaan.

De wens Vanmorgen werd Hans opgehaald in zijn huis in Huizen en werd hij met de ambulance naar Zwolle gebracht. In de boekwinkel is hij samen met zijn dochter en kleindochter richting de kinderafdeling gegaan. Zijn kleindochter heeft van zes verschillende boeken de achterflap opgelezen om te kijken welk boek opa het mooist vond. "Maar hij wist toch al welke hij ging kiezen. Hij heeft deel een en twee van deze serie gegeven en nu dus ook deel drie", aldus Nicola.

Nadat het boek was uitgekozen, ging hij met de ambulance weer richting huis.

https://rtd.rt.com/films/last-wishes/

https://rtd.rt.com/films/last-wishes/

20-minuten Schweiz- https://www.20min.ch

20-minuten Schweiz- https://www.20min.ch

Donderdag 28 november2019

https://www.pressreader.com/switzerland/20-minuten-zurich/20191128/281655371929002

20 Minuten Schweiz- Region Bern

20 Minuten Schweiz- Region Bern

Donnerstag 28 November 2019 Beatenberg Zwitserland

De Telegraaf-Laatste wens terminaal zieke jongen (19) gaat in vervulling

De Telegraaf-Laatste wens terminaal zieke jongen (19) gaat in vervulling

Zaterdag 23 november 2019

’Indrukwekkend’ en ’mooi’. Zo noemen sociale mediagebruikers de foto waarop een terminaal zieke 19-jarige jongen uitkijkt over de Zwitserse Alpen.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1820127649/laatste-wens-terminaal-zieke-jongen-19-gaat-in-vervulling

Dankzij stichting Ambulance Wens kon de jongen uit Assen nog één keer Zwitserland bezoeken. „Hij kwam er vaak en was gek op de bergen. Het was z’n lust en z’n leven”, vertelt ex-ambulancemedewerker Kees Veldboer, aan het Dagblad van het Noorden.

Per ambulance zijn twee vrijwilligers samen met de tiener naar Zwitserland gereden. In totaal zijn ze vier dagen weggeweest. Op de foto is te zien dat de jongen, al zittend op een brancard in de sneeuw, uitkijkt over de prachtige witte bergtoppen. „Wat een verdriet en schoonheid in één beeld”, schrijft iemand onder het beeld.

Linda Nieuws - Twitter even stil door een foto terminale jongen (19) in Zwitserse bergen

Linda Nieuws - Twitter even stil door een foto terminale jongen (19) in Zwitserse bergen

Zaterdag 23 november 2019

https://www.linda.nl/nieuws/binnenland/terminale-jongen-zwitserland-bergen-foto/

Een terminaal zieke jongen (19) uit Assen wilde nog één keer naar de Zwitserse bergen. Stichting Ambulance Wens maakte die droom werkelijkheid en plaatste deze prachtige maar verdrietige foto op Twitter.

Op de foto zien we de jongen vanaf zijn brancard uitkijken over de bergen. Terminaal ‘Prachtige maar ook intens verdrietige foto’, schrijft een twitteraar.

‘Wat een verdriet en schoonheid in één beeld’, vindt een ander. Volgens Het Dagblad van het Noorden heeft de jongen kanker en uitzaaiingen in zijn lichaam. De stichting Ambulance Wens vervult de laatste wensen van niet-mobiele terminale patiënten. De jongen reisde met twee begeleiders voor vier dagen naar Zwitserland en maakte ook nog een helikoptervlucht over de bergen.

Een vrijwilliger van de stichting, die in het UCM Groningen werkte, vertelde aan oprichter Kees Veldboer dat deze jongen graag nog een keer naar Zwitserland wilde. “Hij kwam er vaak en was gek op de bergen. Het was z’n lust en z’n leven.” Veldboers stichting bestaat inmiddels twaalf jaar en vervult met zeven ambulances en tweehonderd vrijwilligers laatste wensen door het hele land.

DVHN - Terminaal zieke jongen uit Assen bezoekt dankzij goed doel nog één keer Zwitserse bergen

DVHN - Terminaal zieke jongen uit Assen bezoekt dankzij goed doel nog één keer Zwitserse bergen

Zaterdag 23 november 2019 Dagblad van het Noorden

https://www.dvhn.nl/drenthe/Terminaal-zieke-jongen-uit-Assen-bezoekt-dankzij-goed-doel-nog-%C3%A9%C3%A9n-keer-Zwitserse-bergen-25062142.html

De foto van een terminaal zieke jongen uit Assen maakt grote impact op social media en ontvangt tientallen reacties.

Op de foto zien we de jongen zittend op een brancard uitkijken over de Zwitserse bergen. Achter hem de ambulance waarmee hij naar de plek is gebracht. Een twitteraar reageert treffend met „Wat een verdriet en schoonheid in één beeld”. Dankzij stichting Ambulance Wens kon de 19-jarige jongen uit Assen nog één keer Zwitserland bezoeken. De stichting zet zich in om de laatste wens van niet mobiele terminale patiënten in vervulling te laten gaan. De jongen in kwestie lijdt aan kanker en heeft uitzaaiingen in zijn lichaam. „Een vrijwilliger van ons werkt in het UMCG en behandelt de jongen meerdere keren per week,” vertelt Kees Veldboer, oprichter van de stichting. „Via haar hoorde we dat de jongen graag nog een keer naar Zwitserland zou gaan. Hij kwam er vaak en was gek op de bergen. Het was z’n lust en z’n leven”. Na een gesprek met de jongen reisden twee begeleiders samen met hem per ambulance naar Zwitserland waar de jongen nog één keer zijn geliefde bergen kon bezoeken. In totaal zijn ze vier dagen weggeweest. In Zwitserland maakte de jongen een helikoptervlucht over de bergen heen. Stichting Veldboer kwam twaalf jaar geleden op het idee om de stichting te beginnen. „Destijds werkte ik als ambulancechauffeur in Rotterdam. Ik sprak daar met een man die terminaal ziek was en die vertelde dat hij veel had gevaren. Ik regelde een ambulance van werk en we organiseerden een rondvaart door de Rotterdamse haven. Het was zo mooi om hem zo te zien opleven’’. De stichting van Veldboer groeide vervolgens snel. Momenteel zijn er meer dan 200 vrijwilligers actief en rijden er 7 ambulances door heel Nederland.

Fun X nieuws - De foto van een terminaal zieke jongen (19) uit Assen

Fun X nieuws - De foto van een terminaal zieke jongen (19) uit Assen

Maandag 25 november 2019 Fun X nieuws

https://www.funx.nl/news/omg/44346-indrukwekkende-foto-van-terminaal-zieke-jongen-weet-veel-mensen-te-raken

De foto van een terminaal zieke jongen (19) uit Assen heeft op social media veel indruk gemaakt. Op de foto zie je de jongen zitten op een brancard in de sneeuw terwijl hij uitkijkt over de Zwitserse bergen. Achter hem staat de ambulance die hem daar naartoe heeft gebracht. Onder de foto zijn al meer dan 250 reacties verschenen van mensen die laten weten geraakt te zijn het plaatje en hun steun betuigen aan de jongen. "Wat een verdriet en schoonheid in één beeld."

Laatste wens In de reacties wordt ook veel respect getoond naar stichting Ambulance Wens, die de foto geplaatst heeft. Deze stichting doet er alles aan om de laatste wens van terminaal zieke patiënten in vervulling te laten gaan. Met eigen ambulances en een team van vrijwilligers zorgen ze ervoor dat niet-mobiele patiënten toch nog een bepaalde plek kunnen bezoeken, zoals de dierentuin, een natuurgebied, het buitenland of een familielid aan de andere kant van het land. Deze 19-jarige kankerpatiënt wilde nog één keer naar Zwitserland. Samen met twee begeleiders is hij vier dagen in de bergen geweest. Ook maakte hij daar een helikoptervlucht.

HNL België - Laatste Nieuws

HNL België - Laatste Nieuws

maandag 25 november 2019

https://www.hln.be/wetenschap-planeet/medisch/ontroerend-beeld-toont-terminaal-zieke-jongen-die-nog-een-keer-zwitserse-bergen-bezoekt~a65567c0/

Ontroerend beeld toont terminaal zieke jongen die nog één keer Zwitserse bergen bezoekt

Op de foto zien we de jongen zittend op een brancard uitkijken over de Zwitserse bergen. Achter hem de ambulance waarmee hij naar de plek is gebracht. Uit de reacties op sociale media blijkt dat veel mensen het een ontroerend beeld vinden. Lees ook “Járen geleden dat Sigrid zo straalde” Dankzij stichting ‘Ambulance Wens’ uit Nederland kon de 19-jarige uit Assen nog één keer Zwitserland bezoeken. De stichting zet zich in om de laatste wens van niet mobiele terminale patiënten in vervulling te laten gaan. De jongen in kwestie lijdt aan kanker en heeft uitzaaiingen in zijn lichaam. “Een vrijwilliger van ons behandelt de jongen meerdere keren per week”, vertelt Kees Veldboer, oprichter van de stichting. “Via haar hoorde we dat de jongen graag nog een keer naar Zwitserland zou gaan. Hij kwam er vaak en was gek op de bergen. Het was z’n lust en z’n leven”. Helikoptervlucht Na een gesprek met de jongen reisden twee begeleiders samen met hem per ambulance naar Zwitserland waar de jongen nog één keer zijn geliefde bergen kon bezoeken. In totaal zijn ze vier dagen weggeweest. In Zwitserland maakte de jongen een helikoptervlucht over de bergen heen. Veldboer kwam twaalf jaar geleden op het idee om de stichting te beginnen. “Destijds werkte ik als ambulancechauffeur in Rotterdam. Ik sprak daar met een man die terminaal ziek was en die vertelde dat hij veel had gevaren. Ik regelde een ambulance van werk en we organiseerden een rondvaart door de Rotterdamse haven. Het was zo mooi om hem zo te zien opleven.” De stichting van Veldboer groeide vervolgens snel. Momenteel zijn er meer dan 200 vrijwilligers actief en rijden er 7 ambulances door heel Nederland

http://ongelooflijk.co/terminale-jongen-uit-assen-ziet-laatste-wens-in-vervulling-gaan-en-bezoekt-nog-een-keer-zwitserse-alpen

https://www.ad.nl/drenthe/terminaal-zieke-jongen-uit-assen-bezoekt-dankzij-goed-doel-nog-een-keer-zwitserse-bergen~a65567c0/

https://www.libelle.nl/mensen/foto-terminaal-zieke-jongen-bergen/

https://nl.newsner.com/nieuws/terminaal-zieke-jongen/

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20191125_04737087

https://www.bezigheid.nu/terminaal-zieke-jongen-19-ziet-laatste-wens-in-vervulling-gaan/

https://drimble.nl/entertainment/muziek/hiphop/64479290/indrukwekkende-foto-van-terminaal-zieke-jongen-weet-veel-mensen-te-raken.html

http://nederlandsemedia.trendolizer.com/2019/11/laatste-wens-terminaal-zieke-jongen-19-gaat-in-vervulling.html

https://headtopics.com/nl/laatste-wens-terminaal-zieke-jongen-19-gaat-in-vervulling-9750477

Galadiner Horizon College brengt 10.876,- euroop voor Stichting Ambulancewens

Galadiner Horizon College brengt 10.876,- euroop voor Stichting Ambulancewens Galadiner Horizon College brengt 10.876,- euroop voor Stichting Ambulancewens Galadiner Horizon College brengt 10.876,- euroop voor Stichting Ambulancewens

Maandag 25 november 2019

https://www.heerhugowaardsdagblad.nl/regio/galadiner-horizon-college-brengt-10876-euro-op-voor-stichting-ambulancewens?fbclid=IwAR2zGuOOJJfLrbbzukrpA5y4FkSv-LIM7wiL1nqdXYTVI_pze7HpD7dCRcY

HEERHUGOWAARD - Studenten van het Horizon College organiseerden zaterdag 23 november een galadiner in Heerhugowaard. Dit diner werd georganiseerd door studenten Horeca en Facilitaire Dienstverlening. Met dit galadiner werd een bedrag van maar liefst 10.876,- euro ingezameld voor het goede doel, Stichting Ambulancewens.


Afstudeerproject
Om 170 gasten te kunnen ontvangen, werkten maar liefst 120 studenten mee aan dit grote evenement. Voor het galadiner werken studenten Horeca en studenten Facilitaire Dienstverlening nauw samen. De studenten Facilitaire Dienstverlening zijn onder andere verantwoordelijk voor de aankleding van de ruimte, het parkeerbeheer en de logistieke planning. Studenten van de mbo-opleiding Manager/Ondernemer Horeca zijn verantwoordelijk voor de bediening en de keuken. Voor al deze studenten is het galadiner een afstudeerproject. Zij bereiden zich dan ook al vanaf het begin van dit schooljaar voor op dit prachtige evenement.

Veiling en loterij voor het goede doel
De gasten konden tijdens het diner genieten van het optreden van big band Start spreading the news. Tijdens het hoofdgerecht bracht ‘Het Groot Niet te Vermijden’ een combinatie van cabaret en muziek. Oprichter van Stichting Ambulancewens, Kees Veldboer, vertelde over de aanleiding om deze stichting te beginnen en hoe zij nu, twaalf jaar later, met 200 vrijwilligers maar liefst zes wensen van terminale patiënten per dag vervullen. Tijdens het diner werden diverse interessante arrangementen geveild en er was een loterij waarmee de gasten leuke prijzen konden winnen. De opbrengst hiervan gaat uiteraard ook naar het goede doel. De arrangementen en de prijzen zijn beschikbaar gesteld door diverse bedrijven uit de regio. Grote sponsors van het galadiner zijn onder meer Hanos, Stammis Horecaverhuur en Hilton Double Tree Amsterdam.

Stichting Ambulancewens

Stichting Ambulancewens zet zich in om iedere terminale bedlegerige patiënt de aandacht te geven die hij of zij verdient, zodat de patiënt niet hoeft te overlijden zonder dat één laatste wens is gerealiseerd. Zo willen zij levenskwaliteit toevoegen aan de laatste periode, zodat een klein deel van de ellende even opzij gezet kan worden. Dit kan bijvoorbeeld zijn een bezoek aan een plaats waar de patiënt bijzondere herinneringen aan heeft of aan een naaste die zelf ook niet meer mobiel is. Maar ook meer uitgebreide wensen zijn mogelijk om te realiseren. Dit alles gebeurt onder begeleiding van professioneel ambulancepersoneel en een ambulance met comfortabele brancard.

Onze collega's in Spanje hebben een prijs gewonnen voor hun werk

Onze collega's in Spanje hebben een prijs gewonnen voor hun werk

16 november 2019

Trots op onze collega's.

Anoche Manuel, Laura, José Manuel y Carolina, cofundadores de la Ambulancia del Deseo España, recogieron en nombre de la Fundación el reconocimiento de la Aecc Murcia como Miembro Honorífico de la Asociación Española de la lucha Contra el Cáncer. Todo un honor para nuestra fundación, no solo por el reconocimiento sino por la institución que lo concede. Seguimos cumpliendo sueños, seguimos llenando el panorama nacional de auténtica #EnergíaSolidaria. En el siguiente enlace, noticia del evento.

https://www.laverdad.es/murcia/ciudad-murcia/aecc-comparte-mesa-20191115233902-nt.html

https://www.laverdad.es/…/aecc-comparte-mesa-20191115233902…

 

LA VERDAD Viernes, 15 noviembre 2019
 
La delegación en la Región de Murcia de la Asociación Española Contra el Cáncer (AECC) celebró este vienes por la noche su cena benéfica, en la que hizo entrega de sus premios. El acto tuvo lugar en las instalaciones del Hotel Santos Nelva y contó con la presencia del presidente de la AECC, Manuel Molina Boix, así como del consejero de Salud, Manuel Villegas. Aun así, todos los focos fueron para los galardonados. Los seleccionados este 2019 fueron cuatro. Uno de los reconocimientos recayó sobre la Policía Nacional. Su Jefe Superior, Alfonso Navarro, recogió la distinción.

Otro galardón fue a parar a los bomberos de Murcia. Subió al escenario su Jefe de Servicio, Pedro Guirao. La Fundación Ambulancia del Deseo también recibió un premio. Fueron sus fundadores, Laura Juguera, Carolina Cánovas, José Manuel Salas y Manuel Pardo, quienes recogieron la gratitud de los asistentes. De igual manera, el Grupo Scout de El Carmen fue otro de los galardonados. Uno de los miembros del equipo es Antonio Imbernón. Él recogió la distinción. La velada transcurrió en un ambiente distendido y de gratitud a los participantes por su implicación y solidaridad.

Ongeneeslijk zieke schaker Dennis ziet laatste wens vervuld: ‘Ik ben dankbaar dat ik zo afscheid kan nemen’

Ongeneeslijk zieke schaker Dennis ziet laatste wens vervuld: ‘Ik ben dankbaar dat ik zo afscheid kan nemen’

12 november 2019

https://www.gelderlander.nl/nijmegen/ongeneeslijk-zieke-schaker-dennis-ziet-laatste-wens-vervuld-ik-ben-dankbaar-dat-ik-zo-afscheid-kan-nemen~a241e1ef/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F&fbclid=IwAR1XsvE_to9sJ2hYY0JgPq8lw4d9bkObuJYaPE7gGmkUk_bi_4eZ2-L7zFA&referrer=https://www.facebook.com/

NIJMEGEN - Het Kolpinghuis in Nijmegen loopt maandagavond iets voor achten vol met leden van schaakvereniging UVS. Vanavond zijn zij bijeengekomen om afscheid te nemen van hun terminale clubgenoot. Grootmeester Ruud Janssen, tevens een goede vriend, speelt een prijswinnende wedstrijd van Dennis Arts uit Giesbeek na. Zelf is hij daar niet meer toe in staat.

RTLnieuws-Editie nl

RTLnieuws-Editie nl

11 november 2019

https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artikel/4917136/terminaal-zieke-vrouw-oliebollenkraam-rotterdam-mevrouw-visser-richard?fbclid=IwAR2-56idtA-AAyIRWkQ24PQsUIQ1WAiCtBC1oq9JQS91iilW23hjcyq_EuI

Zieke vrouw (88) bezoekt voor het laatst de oliebollenkraam van haar zoon

De terminaal zieke mevrouw Visser (88) had nog één grote wens: een bezoekje brengen aan de oliebollenkraam van haar zoon in Rotterdam, waar ze zelf vijfenzestig jaar lang heeft gewerkt. Stichting Ambulancewens maakte de droom werkelijkheid.

 

In 1952 richtte mevrouw Visser samen met haar man een oliebollenkraam op in Rotterdam. Het werd een echt familiebedrijf, waar de 88-jarige vrouw tot twee jaar geleden nog elke winter meehielp. "Die kraam is haar leven", vertelt haar zoon Richard Visser, die nu de kraam runt, aan Editie NL.

Nu ze ongeneeslijk ziek is, zit zelfs een bezoekje er niet meer in. "Ze is incontinent en moet veel overgeven, waardoor ze haast niet meer de deur uit kan", vertelt Richard.

Oliebollen verkocht

Stichting Ambulancewens hielp haar laatste droom te verwezenlijken: ze haalden de vrouw thuis in Oosterhout op en brachten haar naar de kraam waar ze zolang heeft gewerkt. "Eerst stond ze ervóór, maar toen bedachten we om haar erin te tillen. Dat lukte nog ook. Ze heeft zelfs nog een paar oliebollen aan een klant verkocht", lacht haar zoon.

Voor Richard was het een mooie, maar ook emotionele dag. "Ik probeerde mijn verdriet te onderdrukken, want ik wilde niet jankend in die oliebollenkraam staan. Maar ik kon het niet laten om toch een traantje te laten. Daar hadden mensen gelukkig ook begrip voor."

'Geweldig maar emotioneel'

Ook Ineke, een medewerker van Stichting Ambulancewens, vond het een bijzondere dag. "Het was geweldig, maar ook heel emotioneel. Veel mensen die haar kenden van vroeger kwamen ernaartoe om gedag te zeggen én afscheid te nemen."

Hoewel mevrouw Visser erg ziek is, leefde ze die dag helemaal op. "Haar ogen gingen helemaal open. Ze straalde. Er kwam echt energie vrij", vertelt Ineke.

Vermoeiende dag

Richard beaamt dat. "Ze heeft echt genoten. Maar het was ook wel een aanslag op haar lichaam: de dagen erna was ze erg vermoeid. We zijn de stichting erg dankbaar dat ze dit voor ons hebben geregeld, want het was ons nooit gelukt."

Stien keurt voor het laatst de oliebollen van Rotterdamse oliebollenkoning

Stien keurt voor het laatst de oliebollen van Rotterdamse oliebollenkoning

 5 november 2019

Op het eerste gezicht leek het een dag als alle anderen voor de oliebollenkoning van Nederland. Maar schijn bedriegt: dinsdag bezocht Richard Vissers moeder Stien voor de allerlaatste keer de oliebollenkraam. Zij is de drijvende kracht achter de man die negen keer de AD oliebollentest won.

Stien keurde jarenlang de oliebollen van haar zoon. Is Stien tevreden, dan kan Richard rekenen op een hoge positie in de AD oliebollentest. Toen Stien eens twijfelde aan de oliebollen van haar zoon, belandde Richard op plaats negenentwintig in de test. "Mijn moeder heeft altijd gelijk", zegt Richard.

Einde

In augustus kreeg Stien te horen dat ze niet lang meer te leven heeft. Al snel zal Richard het dus zonder de smaakpapillen van zijn moeder moeten doen. "Een paar maanden geleden hebben we te horen gekregen dat ze nog drie maanden heeft. We zitten nu op het einde."

Stien wilde heel graag nog een keertje naar de oliebollenkraam. Stichting AmbulanceWens maakte dit dinsdag voor haar mogelijk. "De oliebollenkraam betekent alles voor ons", vertelt Stien die zelf ook jarenlang in de kraam werkte. 

Positief oordeel

Natuurlijk werden de oliebollen van Richard ook tijdens dit emotionele laatste bezoek aan de kraam gekeurd. Haar zoon Richard mocht rekenen op een positief oordeel van zijn moeder. "Hij smaakt prima. Als de hap goed is, dan is hij zo", zegt ze terwijl ze haar duim opsteekt. 

Gelukkig staat Richard er niet helemaal alleen voor wanneer Stien overlijdt, want Stien heeft haar kleinzoon alles geleerd. Volgens zijn vader is hij net zo goed in proeven als oma Stien.

https://www.rijnmond.nl/nieuws/188161/Stien-keurt-voor-het-laatst-de-oliebollen-van-Rotterdamse-oliebollenkoning?fbclid=IwAR1d_W_HXiVNbL5VHlRDvKUuS7xFSVpIjiRDW2oUOXDCKF9RIgFxKOrat0U

 

AD Rotterdam Stien Visser

AD Rotterdam Stien Visser AD Rotterdam Stien Visser

5 november 2019

De ongeneeslijk zieke moeder van oliebollenbakker Richard Visser omhelst haar zoon als ze voor de laatste keer in hun kraam is.

https://www.ad.nl/rotterdam/stervende-stien-visser-nog-een-keer-in-de-oliebollenkraam-van-haar-zoon~acfbb867/?fbclid=IwAR3UWkBgFrfHbo0Cv-gOK818jqtWvK4PVzGq9OCIuIqq0L4bHMVdm_PmBe0

Stervende Stien Visser nog één keer in de oliebollenkraam van haar zoon De ongeneeslijk zieke Stien Visser (88), moeder van meesterbanketbakker Richard, was vandaag voor het laatst in de oliebollenkraam van haar zoon.

,,Mocht ik voor de feestdagen doodgaan, stop me dan maar even in de vriezer.”

Voor zijn oliebollenkraam op de hoek Heemraadssingel/Vierambachtsstraat in Rotterdam pinkt banketbakker Richard Visser een traantje weg. Voor de laatste keer is zijn terminaal zieke moeder op de plek waar ze in 1955, samen met haar man, de oliebollenkraam begon.

Nadat de zieke vrouw de stoep voor de kraam wordt opgereden door twee vrijwilligers van Stichting Ambulancewens, volgt een innige, minutenlange omhelzing tussen moeder en zoon, waarbij maar weinig omstanders het droog houden.

Toch is de familie Visser niet zo van de dramatiek. Snel wordt mevrouw Visser de kraam binnengereden en deelt ze ogenschijnlijk in haar element de ene na de andere oliebol uit aan mensen uit de buurt, die afscheid komen nemen van de voormalige oliebollenbakster en -verkoopster.

 

https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artikel/4917136/terminaal-zieke-vrouw-oliebollenkraam-rotterdam-mevrouw-visser-richard

 

Final Wishes Before Dying: Kees Veldboer / The Founder of the Ambulance Wish Foundation, the Netherlands Direct Talk

Final Wishes Before Dying: Kees Veldboer / The Founder of the Ambulance Wish Foundation, the Netherlands Direct Talk

1 november 2019

Final Wishes Before Dying: Kees Veldboer / The Founder of the Ambulance Wish Foundation, the Netherlands
Direct Talk
Kees Veldboer, the Ambulance Wish Foundation founder, has fulfilled over 13,000 final wishes of terminally ill patients. He reveals his thoughts about his contacts with dying people.
 
15m 00s

Broadcast on October 31, 2019 Available until October 31, 2020

https://www3.nhk.or.jp/nhkworld/en/ondemand/video/2058560/?fbclid=IwAR0schQJEVPrl4Hjbg0Qkv5DprtmJ_JsxRXZ9WP4qhvnyQhGMOE-fjJQlj0

https://www.youtube.com/watch?v=09-lAylmk_I&t=33s

Feest na wereldrecordpoging darten: 'We gaan nog lang niet naar huis'

 Feest na wereldrecordpoging darten: 'We gaan nog lang niet naar huis'

Ook burgemeester Out kwam een kijkje nemen naar de wereldrecordpoging.

20 oktober 2019

https://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/153239/Feest-na-wereldrecordpoging-darten-We-gaan-nog-lang-niet-naar-huis?fbclid=IwAR3lsz-2t-tgzJV4Z84cNvPihNdhJ8X6FupwEp3iP_eFieHsl1hJM6uFlLU

Ze hebben pijn in hun schouders en last van hun voeten, maar het is gelukt! Frank Posthumus en Wyan Alders uit Assen kunnen na 53 uur darten eindelijk hun bed in duiken. Maar eerst feest!

Vrijdagochtend om 8.00 uur begonnen de mannen in Ons Café aan de uitdaging om in het Guinness Book of World Records te komen. Tot 11.00 uur vandaag moesten ze bijna non-stop darten. Eens per uur mochten ze vijf minuutjes pauze houden. Maar rond half elf kregen de mannen een fikse tegenvaller te horen.


Te veel pauze
Waarschijnlijk was er een fout gemaakt waardoor ze tien minuten te veel pauze hadden gehad. Om dan toch nog het wereldrecord te verbreken, moesten ze twee uur langer door darten. "Dat was heel erg afzien", vertelt Frank Posthumus. "Er was onduidelijkheid in de registratie, dus daarom hebben we het zekere voor het onzekere genomen."

De mannen wilden tijdens de wereldrecordpoging ook geld inzamelen voor een goed doel, Stichting Ambulancewens. Inmiddels staat de teller op de site op bijna zeshonderd euro. Na afloop van de recordpoging kan nog twee dagen worden gedoneerd. In Ons Café stond ook een donatiepot, waar minimaal vijfhonderd euro in zit. In totaal hopen de mannen op zo'n 1500 tot 2000 euro.


Om 13.00 uur was het dan écht klaar. Tijd om naar bed te gaan, zou je zeggen. Maar Posthumus gaat nog niet naar huis "Het is hier feest!", lacht hij. "We zijn nog lang niet klaar. Ik blijf hier nog een paar uurtjes!"

Wereldrecord
Nu is het een kwestie van alle materialen opsturen naar het Guinnes Book of World Records. De registratie wordt geordend en opgestuurd en ook het beeldmateriaal van de livestream van RTV Drenthe gaat mee. "Het gaat dan minimaal twaalf weken duren, voordat we weer wat horen. Maar het zou mooi zijn als het vorige record door twee Nederlanders wordt verbroken!"

Eerste internationale ontmoeting voor al de Ambulance Wens Foundations

Eerste internationale ontmoeting voor al de Ambulance Wens Foundations

10 oktober 2019

Stichting Ambulance Wens Nederland begon in 2007 als eerste ter wereld met het vervullen van laatste wensen voor immobiele terminale patiënten. Dit met speciaal ontwikkelde ambulances en medische vrijwilligers. Nu ruim 12 jaar verder heeft de stichting geholpen het idee in 14 andere landen, verspreid over de hele wereld, ook te realiseren. Op 26 oktober 2019 organiseren we de eerste internationale ontmoeting voor al de Ambulance Wens Foundations. Er komen mensen uit Australië, Brazilië, Duitsland, Engeland,Ecuador, Italië, Israël, Japan, Oostenrijk en Spanje naar Rotterdam om de samenwerking verder uit te gaan bereiden.

Vakblad fondsenwerving

Vakblad fondsenwerving Vakblad fondsenwerving

2019 Vakblad fondsenwerving

Jaargang 21

No 6

https://www.fondsenwerving.nl/verdieping/artikel/2019/10/09/Stichting-Ambulance-Wens-en-Stichting-Vaarwens-laatste-wensen-komen-uit

Stichting Ambulance Wens en Stichting Vaarwens: laatste wensen komen uit Impact 9 oktober 2019 Wanneer artsen hun patiënten vertellen dat er geen kans meer is op genezing, moet er invulling worden gegeven aan de kostbare tijd die nog rest. Doelen dienen te worden bijgesteld. Wat is nog mogelijk, welke wensen kunnen in vervulling gaan? Stichting Ambulance Wens en Stichting Vaarwens zijn ooit begonnen om vervolgens het roer totaal om te gooien en laten inmiddels duizenden dromen uitkomen.

Leiden Ontzet

Leiden Ontzet

 9 oktober 2019

https://eenvandaag.avrotros.nl/item/vrijwilligers-voor-mensen-in-hun-laatste-levensfase-vinden-hun-werk-zo-mooi-dat-het-minder-zwaar-wo/

 

Ambulance Wens De vrijwilligers van stichting Ambulance Wens leveren andere palliatieve zorg dan de mensen van het hospice. Deze speciale ambulancebroeders laten laatste wensen van terminale patiënten in vervulling gaan, of dat nou een laatste keer koffie drinken bij je stamcafé of naar de Tjechische bergen gaan is. Leidenaar Piet Slingeland (89) wil nog één keer naar het Leidense Ontzet. Daarbij wordt hij begeleid door vrijwilliger Hein Pannekoek (58), die sinds vier jaar voor Ambulance Wens werkt.

Internationale ontmoeting Ambulance Wens Foundations

 Internationale ontmoeting Ambulance Wens Foundations

10-10-2019

Stichting Ambulance Wens Nederland begon in 2007 als eerste ter wereld met het vervullen van laatste wensen voor immobiele terminale patiënten. Dit met speciaal ontwikkelde ambulances en medische vrijwilligers.

Nu ruim 12 jaar verder heeft de stichting geholpen het idee in 14 andere landen, verspreid over de hele wereld, ook te realiseren.

Op 26 oktober 2019 organiseren we de eerste internationale ontmoeting voor al de Ambulance Wens Foundations. Er komen mensen uit Australië, Brazilië, Duitsland, Engeland, Italië, Israël, Japan, Oostenrijk en Spanje naar Rotterdam om de samenwerking verder uit te gaan bereiden.

De beren voor de wensen staan klaar

De beren voor de wensen staan klaar

 

De beren voor de wensen staan klaar.... Iemand aanmelden voor een wens kunt U via onderstaand wensformulier :

https://www.ambulancewens.nl/wensenformulier

Planetlifestyle Telegraaf

Planetlifestyle Telegraaf

5 oktober 2019

https://www.planetlifestyle.nl/samen-oud/laatste-wens-in-vervulling/

Laatste wens gaat in vervulling door Stichting Ambulance Wens Nederland

Kees Veldboer: "Het is dankbaar werk, we zien de mensen genieten, blij zijn. Voor ons is het een ‘kleine’ moeite en voor hen betekent het enorm veel.”

De wensen van terminale patiënten vervullen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer, dát is het doel van Stichting Ambulance Wens Nederland. Oprichter en directeur Kees Veldboer vertelt wat hem en de 270 medisch geschoolde vrijwilligers drijft om dit werk te doen.

Veldboer werkte al twintig jaar als ambulancechauffeur toen hij in 2006 een patiënt van en naar het ziekenhuis vervoerde. “Er was wat vertraging, dus we belandden aan de waterkant. We raakten aan de praat en de patiënt vertelde dat hij vroeger zeeman was geweest en zo graag nog eens wilde varen. Ik zag die man daar aan de waterkant helemaal opleven en wilde zijn wens graag vervullen.

Ik merkte hoe simpel het eigenlijk was om iemand blij te make.

Dus ik pleegde wat telefoontjes en binnen anderhalf uur was het rond. Korte tijd later voer de patiënt op zijn brancard in een rondvaartboot rond door de Rotterdamse havens. Toen merkte ik hoe simpel het eigenlijk was om iemand blij te maken en die ervaring was feitelijk het begin van wat we nu doen. Ik stapte naar mijn werkgever en vroeg of ik een oude ambulance kon kopen. Nou, dat kon niet. Maar ik mocht er wel één lenen en gebruiken wanneer het maar nodig was.”

Afscheid nemen van je huis

Op 1 april 2007 was de Stichting Ambulance Wens Nederland een feit. Veldboer en de vrijwilligers vervullen dagelijks laatste wensen van terminale patiënten. “Daar zijn voor de patiënt nooit kosten aan verbonden, hoe groot of klein de wens ook is”, benadrukt hij. De ambulances waarin de patiënten vervoerd worden, zijn daar speciaal voor aangepast. Veldboer herinnert zich de eerste wens nog die binnenkwam; “Een 37-jarige mevrouw die heel graag nog een keer naar de Keukenhof wilde.”

Ook veel mensen willen graag nog een keer naar zee. En ja, er zijn veelvoorkomende wensen. “Heel veel wensen gaan over afscheid nemen van hun huis.

Denk je in dat terminale patiënten vaak in een ziekenhuis of hospice verblijven en vaak onverwacht daar terecht zijn gekomen. Dan willen ze nog één keer hun huis, hun spullen zien.” Ook veel mensen willen graag nog een keer naar zee. En verder komt er echt van alles langs; bij een bruiloft zijn, hun kleinkind zien. De meest bizarre wens was van een mevrouw die de avond niet zou halen. Ze verbleef in een hospice en wilde naar de bank om geld op te nemen. Dat gaf ze ter plekke in grote tassen aan haar twee broers die we daarna niet meer terug hebben gezien.”

Geschoolde vrijwilligers De Stichting vervult gemiddeld 2000 wensen per jaar en gebrek aan vrijwilligers heeft de Stichting niet. “De chauffeurs zijn vrijwilligers vanuit de brandweer, politie en ambulance. De verpleegkundigen komen allemaal uit de zorg en zijn geschoold voor dit werk. Het is dankbaar werk, we zien de mensen genieten, blij zijn. Voor ons is het een ‘kleine’ moeite en voor hen betekent het enorm veel.”

Er zijn nooit kosten aan verbonden, hoe groot de wens ook is Veldboer krijgt regelmatig de vraag of hun werk niet ‘zwaar’ is, dagelijks in de weer met terminale patiënten. “Nee, het is niet zwaar, we zijn het allemaal gewend. We weten dat we de mensen niet beter kunnen maken, maar dat we wel hun wens kunnen uitvoeren.”

Praten over de dood Veldboer zegt dat ze weinig merken van angst voor de dood bij hun patiënten. “Soms is er angst in hun ogen, maar veel vaker een soort berusting. Veel mensen zijn ook gewoon blij dat er een einde aan hun lijden komt.” Praten over de dood is geen taboe meer volgens hem. “Er wordt steeds meer en gemakkelijker over gesproken. We merken dat mensen het waarderen als we erover praten.”

Veldboer werd in 2016 door de BBC uitgeroepen tot de ‘meest inspirerende mens op aarde’. “Ik werd gekozen uit drie genomineerden en het was overweldigend. Een interview met mij ging de hele wereld over en ik kreeg enorm veel reacties.” Stichting Ambulance Wens Nederland vervult wensen gratis in héél Nederland en inmiddels is het initiatief ook uitgerold in veel verschillende landen.

Meer weten?

Kijk op www.ambulancewens.nl om meer te weten overStichting Ambulance Wens Nederland.

Frans Bauer en Ambulance Wens

Frans Bauer en Ambulance Wens Frans Bauer en Ambulance Wens

23 september 2019

https://www.ed.nl/brabant/frans-bauer-emotioneel-steffi-en-roel-zijn-op-roadtrip~a04857f1/?referrer=https://www.google.com/

Frans Bauer had een geweldige, maar ook emotionele dag. Hij ging een dag als vrijwilliger met Stichting Ambulance Wens op pad. Hierdoor kon een meneer nog één keer een rondvaart door de grachten van Amsterdam maken. Het was gisteren een geweldige maar emotionele dag!!

Iemand zijn laatste wens in vervulling zien gaan is echt heel erg mooi. Heb enorm veel respect en bewondering voor de vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens.

Asser darters zijn klaar voor aanvallen officieel dartrecord

https://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/152594/Asser-darters-zijn-klaar-voor-aanvallen-officieel-dartrecord?fbclid=IwAR3715R0K8RsLEzNwWFutJJKRm_RxNSpoTC6jiAv4vmFGHpoT90t2GAYIqA

Hij gaat het nog een keer proberen.

Frank Posthumus uit Assen. Samen met zijn vriend, Wyan Alders, wil hij zich in het Guinness Book of World Records darten. Binnenkort spelen ze een wedstrijd tegen elkaar die minstens 51 uur moet duren. Vorig jaar dartte Posthumus 65 uur non-stop om geld op te halen voor de Stichting Ambulance Wens. De recordpoging was alleen niet aangemeld bij het Guinness Book of World Records en dus is het record niet officieel. "Dat realiseerde ik me pas na het einde van de actie en dat was wel een beetje een teleurstelling. Die teleurstelling wil ik niet nog een keer. We hebben het daarom nu officieel aangevraagd en we hebben toestemming gekregen. Ja, we mogen er voor gaan", aldus Posthumus. 50 uur, 50 minuten, 50 seconden Het huidige record staat op naam van twee Britten. Vijf jaar geleden speelden ze een wedstrijd van 50 uur, 50 minuten en 50 seconden tegen elkaar. Elk uur mochten ze vijf minuten pauzeren. De twee Assenaren denken dat ze het record kunnen breken. "Tijdens de wedstrijd mogen we geen toilet bezoeken. Geen slaap. Geen eten. Dat moet allemaal in die pauzes gebeuren. Ja, daar zal ook heel veel moeite in zitten", aldus Alders. Strengere regels De regels zijn deze keer een stuk strenger. Zo leunde Posthumus bij de vorige recordpoging op het eind half slapend tegen een barkruk aan, maar dat is nu uit den boze. De poging wordt ook gefilmd en er zijn continu twee mensen aanwezig die de recordpoging in de gaten houden. "Als er nou een pijl uit het bord komt, dan mag de scheidsrechter zich nergens mee bemoeien, en moeten we hem zelf van de grond pakken. Aan het begin lukt dat wel, maar op het einde gaat je rug echt een grote rol spelen. Dus ja, dat gaat wel pittig worden", aldus Posthumus. Live te volgen De recordpoging begint vrijdag 18 oktober om 08.00 uur in Ons Café in Assen. De darters halen met de actie wederom geld op voor de Stichting Ambulance Wens. De dartmarathon is live te volgen via de website van RTV Drenthe.

The Best Social Media

The Best Social Media The Best Social Media

17 September 2019

Deze berichten van Stichting Ambulance Wens zijn bijzonder ontroerend

 

https://www.thebestsocial.media/nl/10-berichten-stichting-ambulance-wens/?fbclid=IwAR0agoEL4_kn_H9txuhEVzZ1FSkUBpV7cM858zheAi5tSh0rlheS9177cG0#

Wist U dat Stichting Ambulance Wens.....

Wist U dat Stichting Ambulance Wens..... Wist U dat Stichting Ambulance Wens.....

7 september 2019

Wist U dat wij 7 ambulances hebben......die door heel Nederland en zelfs ook door Europa rijden kosteloos.

Wist U dat wij met 270 medisch geschoolde vrijwilligers werken.

Wist U dat wij gemiddeld 6 wensen per dag vervullen en dat de teller nu op 13.100 staat.

Wist U dat Stichting Ambulance Wens Nederland 1 oktober 2019 , 12 ½ jaar bestaat.

Wist U ook, dat U ook het wensenformulier kunt invullen , mocht u iemand weten die een "laatste" wens heeft.

https://www.ambulancewens.nl/wensenformulier

Koreaanse TV

16 september 2019

Heel bijzonder vandaag een bericht ontvangen dat onze stichting is gebruikt als voorbeeld in een Koreaanse serie:
Mijn dochter is groot fan van Koreaanse tv series en kwam in een aflevering van een erg populaire serie een gesprek tegen over Stichting Ambulancewens.

Ook werden enkele beelden getoond.

Misschien is dit bekend bij jullie, maar wij vonden het fantastisch! Hierbij een link naar deze aflevering.

Het bewuste fragment is op tijdstip 16:40-17:25 en 29:28-30:00

https://www.viki.com/videos/1153072v-doctor-john-episode-19?fbclid=IwAR25jNXL9L057R90mNofcGAPbNuq8-w9rY3-n5hRCqtFIcve2Z-Vttk7dyQ

RTLnieuws wens Auschwitz

RTLnieuws wens Auschwitz

September 2019

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/4847491/ongeneeslijke-zieke-kees-53-had-nog-een-wens-auschwitz-bezoeken?fbclid=IwAR0WTQYZnn2oBTyVKNFMnWltiB_EP7m1dhTjWmfiyI-dVOv-eQ0BRY3xbqQ

Een laatste keer naar het strand. Het Rijksmuseum. Of nog één keer naar huis, de hond knuffelen.

Dat soort wensen laat Stichting Ambulance Wens het meest in vervulling gaan.

De wens van Kees Middendorp daarentegen was een andere dan normaal. Kees Middendorp (53) uit Pijnacker weet het zelf ook wel, dat het een beetje een vreemde wens is. Hij lacht. "Auschwitz is nou niet bepaald een leuke, vrolijke plek. Sterker nog: het is de meest vreselijke plek waar ik ooit ben geweest." Toch wilde hij er graag naartoe. Die wens is een langgekoesterde. "Als kind kreeg ik al heel veel verhalen te horen over de Tweede Wereldoorlog", vertelt Kees. Geschiedenis "Mijn opa heb ik nooit gekend, die kwam om in de hongerwinter. Mijn moeder heeft de hongerwinter heel bewust meegemaakt, ze was zestien, en mijn vader heeft in een werkkamp moeten werken. Hij had het relatief goed, maar het waren zware tijden." Tijden die we, zo vindt Kees, nooit mogen vergeten. "Dit is geschiedenis. Historisch besef. Daarom wilde ik zo graag naar Auschwitz. Mijn vrouw en ik hebben het er al jaren over." Elf jaar ziek Maar ja, het kwam er niet van.

Zoals dat gaat: andere plannen, druk, werk, en bovenal ziekte. Kees was 42 toen voor het eerst de ziekte van Hodgkin bij hem werd ontdekt, en die ziekte is daarna tot twee keer toe teruggekomen. "Ik ben eigenlijk al elf jaar ziek", zegt hij. Toen het twee maanden geleden weer foute boel was, schrok hij dan ook niet heel erg. De alvleesklierkanker zou te opereren zijn, zeiden de artsen. "Ik ging vol goede moed de operatie in. Ze konden 98 procent wegsnijden, de rest zou worden bestreden met chemokuren.

" Wat wil ik nog? Maar toen kreeg Kees te horen wat hij niet wilde horen: de chemokuur die hij onderging (de zwaarste die er was) sloeg niet aan. "Toen ik dat hoorde, wist ik dat het afgelopen was. Om heel eerlijk te zijn: ik was er ook klaar mee. Ik ben zo ziek geweest, en zo lang ook, ik wil dat niet meer." Met zijn vrouw en zoon heeft hij besloten dat hij kwalitatief nog een goed leven wil hebben, voor zolang het duurt. "Ik blijf het liefst nog heel lang, tot mijn tachtigste, ik heb het nog goed naar mijn zin hier. Maar het is wat het is." Maar ja. Dan kom je thuis te liggen – er staat nu een bed in de woonkamer – en dan ga je nadenken.

Wat zou je nog willen, als alles mogelijk was? Auschwitz schoot door Kees' hoofd. "Ik ging googelen en las al snel dat het een intensief bezoek is waarvoor je goed en veel en ver moet kunnen lopen. Dus toen dacht ik: dit wordt hem niet." Huilen Kees' zijn vrouw kreeg er lucht van en besprak de wens met haar schoonzusje. Zij heeft de wens ingediend bij Stichting Ambulance Wens, die ongeneeslijke zieke mensen helpt om hun laatste wens in vervulling te laten gaan.

"Mijn vrouw belde de volgende ochtend al op: 'Je gaat naar Auschwitz, het is geregeld, met de stichting'. Ik kon alleen maar huilen." Hij lacht. En zegt nog een keer: "Ja! Huilen, echt!" Een uurtje later belde hij terug naar zijn vrouw. Hij vroeg, of nee, riep: 'Hóé dan?!' Twee dagen onderweg Daar kreeg hij snel antwoord op.

Afgelopen maandag werd hij door een ambulance met 'een ontzettend goede, zachte brancard' thuis opgehaald. "De ambulancemedewerkers waren zo aardig, alles stond in dienst van mij. Wilde ik eten dan gingen we eten, wilde ik onderweg naar de wc dan werd dat meteen geregeld." Zijn vrouw en zoon gingen ook mee. In twee dagen reden ze naar Polen, naar Auschwitz. In totaal werden er 1,3 miljoen mensen naar die concentratie- en vernietigingskampen gedeporteerd. Ongeveer 1,1 miljoen mensen stierven er. Gestoord "Als je dat kamp binnenstapt", zegt Kees, "dan voel je meteen bij de eerste stap al dat een heel gestoord iemand dit heeft bedacht. Vreselijk. Echt niet te bevatten." Je kunt niet zeggen dat Kees heeft genoten van zijn laatste wens die in vervulling kwam, maar het was wel 'heel bijzonder'. "Een paar kleine stukjes heb ik moeten lopen, omdat ik de barakken graag wilde zien. Voor de rest ging het prima vanaf die brancard. Alles maakte diepe, diepe indruk op me.

" Geen flauw idee Aan het eind van het bezoek kwam Kees een Joodse man tegen bij het kamp. "Ik legde uit waarom ik er was, en waarom ik op een brancard lag. Hij zei: 'Ik vind het ongelooflijk dat dit jouw wens is'. Maar hij zei ook dat hij het mooi vond." Of Kees nu rustig 'kan gaan' nu hij in Auschwitz is geweest? Dat kan hij niet zeggen. "Ik heb geen flauw idee. Ik weet ook niet wat ik kan verwachten, hoelang het gaat duren. Misschien twee weken? Drie? Ik ben in elk geval heel dankbaar dat de stichting mij deze mogelijkheid heeft gegeven. Zelf had ik het echt niet meer gekund. Ik ben nu een mens van de dag."

In de buurt Rotterdam

In de buurt Rotterdam

13 augustus 2019 Door Britte Kramer

https://indebuurt.nl/rotterdam/rotterdammers/rotterdammer-van-de-week/volgens-bbc-is-kees-stichting-ambulance-wens-een-van-de-meest-inspirerende-personen~97815/?utm_source=facebook&utm_medium=facebooktijdlijnpost&fbclid=IwAR1X9_OWJVHoql6h7u3PLk4qIF_xSN4Al_r8ZvyF9GMsmnsXl2PHTfwGXKw

Met Stichting Ambulance Wens vervult onze Rotterdammer van de Week, Kees Veldboer, laatste wensen van terminaal zieke mensen. Deze zomer was hij te zien bij Zomer Met Art, eerder won hij al een belangrijke prijs van de BBC en noemde de burgemeester hem tijdens een nieuwjaarstoespraak. Kees was twintig jaar lang ambulancechauffeur in Rotterdam. In november 2006 regelde hij dat een terminale patiënt nog één keer door de Rotterdamse havens kon varen. Die dag sprak hij de bijna legendarische woorden ‘Ik ga een stichting starten!’ Hij vroeg aan zijn werkgever of hij een oude ambulance kon kopen. Die zei: ‘Je kan voorlopig de normale gebruiken, zodat je zelf kan sparen voor een nieuwe ambulance.’ Binnen drie maanden had hij, dankzij donaties, het geld bij elkaar. Hoe Rotterdams ben je? “Ik ben geboren in het oude Franciscus, in 1959. Op de Schiekade, bij de nonnetjes. Ik ben altijd in de buurt gebleven: in Schiedam en Spijkenisse, en nu in Rhoon. En ik heb natuurlijk twintig jaar in Rotterdam op de ambulance gezeten. Wat ik heel bijzonder vind: je loopt heel veel door Rotterdam, maar beseft eigenlijk niet hoeveel je van de stad weet. Totdat er een terminaal patiënt van buiten Rotterdam komt en je een soort gids gaat spelen. Dan sta je op de Euromast en zeggen ze: ‘Jij weet echt veel van Rotterdam’.” Wat is je favoriete plek? “Bij het nhow Hotel heb je een bar. Als je daar zit, dat vind ik zalig. Dan kijk je over de brug heen, en het water… Daar ga ik vaak met m’n vrouw heen. Dat vind ik het mooiste plekkie van Rotterdam.” Bijzondere herinnering aan Rotterdam? “Ik werd een keer uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Rotterdam, op het stadhuis. Sta ik daar met mijn vrouw, zegt Aboutaleb tijdens de toespraak dat hij trots is dat ik een Rotterdammer ben. Toen kreeg ik echt een brok in m’n keel. Dat mijn naam ineens genoemd werd in een zaal vol hoogwaardigheidsbekleders… Aboutaleb heeft de zaak hier trouwens ook geopend. Hij zou een kwartier blijven, maar is anderhalf uur blijven hangen, zo bijzonder vond hij het.” Welke Rotterdamse wensen komen jullie tegen? “Er zijn regelmatig mensen van buiten Rotterdam die binding met deze stad hebben, en nog één keer Rotterdam willen zien. Negen van de tien keer weten mensen zelf wat ze willen, maar soms moet je een beetje rondvragen. Wat wil je allemaal? Door de havens? Waarom ga je dan niet een rondvaart doen? Spido helpt ons al belangeloos sinds 2007 en met de Euromast werken we ook regelmatig samen. Ik vind het geweldig dat we vanuit de Rotterdamse ondernemers zoveel hulp en medewerking krijgen. Bij Diergaarde Blijdorp mogen we vaak achter de schermen en bij de Markthal kennen ze ons inmiddels ook. Daar lopen we dan dwars doorheen. Veel winkeliers weten inmiddels wie we zijn en waar we mee bezig zijn. Die geven de patiënt dan allemaal gratis dingetjes, zoals ijsjes of bonbons.” Welke wens is je bijgebleven? “Een mevrouw wilde nog één keer op zaterdag met haar gezin pootjebaden in Hoek van Holland, op het tijdstip dat de Stena Line wegvoer richting Engeland. Toen ik de pier over reed stonden haar kinderen allemaal al te wachten. Haar zoon had gevraagd of ze de hoorn wilden laten afgaan. Dus wij staan daar, die boot gaat weg, gaat ineens die hoorn en staan er twee witte overhemden te zwaaien op het dek. Daarna zijn we naar een strandtentje gegaan. De eigenaar hoorde het verhaal en zei: ‘Jullie bestellen nog wat extra’s, en dat krijgen jullie allemaal van mij.’ Zulke dingen zie je gebeuren. Maar ook de kleine dingen zijn heel mooi. Zo hebben we een keer iemand opgehaald uit een hospice die afscheid wilde nemen van haar huis. Ze heeft een uur lang op de brancard in de rondte gekeken. Je zag gewoon dat dat heel veel betekende voor haar.” En hoe zat het nou met die prijs van BBC? “In 2016 heb ik een prijs van de BBC mogen ontvangen. Begin dat jaar werd ik door een Nederlandse BBC-verslaggeefster geïnterviewd. Daar hebben ze toen een groot item van gemaakt op de website van het programma Outlook. Toen ze vijftig jaar bestonden hadden ze het idee om aan al hun luisteraars en kijkers te vragen wie ze de meest inspirerende persoon vonden. Uiteindelijk werd ik gebeld: ‘Vind je het goed dat je op de lijst staat? Meerdere mensen hebben jou aangedragen. Stel dat je bij de laatste drie zit, dan moet je wel naar Londen komen.’ Dat gebeurde, dus ik daar naartoe. Een privéchauffeur stond al klaar op het vliegveld, het hotel was geregeld en de volgende ochtend was de feestelijke uitzending daar bij BBC. Daarna werd ik als een soort ster overal heengevoerd. Mensen wilden met me praten, maar nee: bodyguards om me heen. Ik heb op het dak daar nog een interview gegeven, dat live te zien was op Facebook. Zag je al die reacties binnenstromen uit de hele wereld. Hartstikke mooi om dat te mogen ontvangen natuurlijk. Toen ik weer landde op Rotterdam Airport stonden daar alle vrijwilligers. Dat was een grote verrassing.”

Stichting Ambulance Wens vervult zo’n zeven wensen per dag, met behulp van 270 vrijwilligers, zeven ambulances en vele donaties.                                                                    

https://www.ambulancewens.nl/doneren

Het idee is inmiddels internationaal overgenomen, onder meer in Australië en Japan.

 

1000 kilometer te paard dwars door Mongolië voor stichting ambulance wens

1000 kilometer te paard dwars door Mongolië voor stichting ambulance wens

14 juli 2019  blog van Esther Leenen  https://mongolderby2019.com/category/blog/

https://www.geef.nl/nl/actie/1000-km-te-paard-mongol-derby-voor-stichting-ambulancewens/donateurs

Een avontuur voor het leven: 1000 kilometer te paard dwars door Mongolië voor het goede doel Stichting Ambulance Wens

https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/3037468/Een-avontuur-voor-het-leven-1000-kilometer-te-paard-dwars-door-Mongolie-voor-het-goede-doel?fbclid=IwAR1oY1NiylMce8Jxj_wFPQ3pmHo5hlDc_725JVZd1TH3cYnMnhQ7VcIdnyg

LIEROP - Duizend kilometer dwars door Mongolië rijden is al een avontuur op zich, maar Anne Binnendijk en Esther Leenen gaan dat te paard doen. Op 7 augustus staat het tweetal aan de start van The Mongol Derby. De paardenrace is een avontuur voor het leven volgens beiden, waarmee ze ook geld voor een goed doel ophalen.

https://www.hetcontact.nl/nieuws/20190725/esther-leenen-staat-voor-grootste-avontuur-haar-leven

Dying wishes to be granted by Queensland ambos in Australia first

Dying wishes to be granted by Queensland ambos in Australia first Dying wishes to be granted by Queensland ambos in Australia first Dying wishes to be granted by Queensland ambos in Australia first

24 juli 2019

Health Minister Steven Miles eating passionfruit gelato with Betty.   

The photo of Hervey Bay paramedic Graeme Cooper, taken by colleague Danielle Kellam, touched hearts around the world.

https://www.brisbanetimes.com.au/national/queensland/dying-wishes-to-be-granted-by-queensland-ambos-in-australia-first-20190725-p52akh.html?fbclid=IwAR1T28LvWScSPk-0Rlo3x6D6H8ocO1fPk3S0rE-OTK9a5egFB2H0eyZUyss

https://www.facebook.com/pg/PalliativeCareQueensland/photos/?tab=album&album_id=2589198804438115

The first ambulance in the country dedicated to granting dying patients their final wishes has been unveiled in Queensland.

In November 2017, paramedics took a dying Hervey Bay woman to see the ocean, taste the salt and feel the water one last time on her way home from hospital, as per her request.

Queensland Ambulance Service And in September 2018, paramedics gave a Gold Coast man his beloved McDonald's caramel sundae as the final food he could eat by himself, before taking him to hospital where he died that weekend.

Queensland Health Minister Steven Miles said the government gave a decommissioned ambulance and initial funding of $50,000 to get the program started.

"Many people remember that very touching photograph of QAS staff in Hervey Bay with a terminally ill patient that they’d taken to look at the ocean while transporting her," he said.

"Pretty much every ambo I’ve met can tell a story like that, but too often though, they’ve had to sneak around doing it and if they’re too busy, they haven’t been able to.

"Palliative Care Queensland’s Ambulance Wish Queensland program is essentially trying to create a sustainable program for these acts of kindness. "With the Ambulance Wish Queensland program, medically trained volunteers, adapted ambulances and necessary equipment will transport people to fulfil their wish successfully and safely." Final wish requests will officially open on December 1 at the Palliative Care in Queensland annual awards dinner in Brisbane. However, for Thursday's launch, 92-year-old palliative care patient Betty, a keen gardener who had loved pottering about in her yard, was taken to see Brisbane's City Botanic Gardens and eat her favourite passionfruit ice-cream. Betty has eight children, 19 grandchildren and 29 great-grandchildren. Initially, the palliative care ambulance will service south-east Queensland, within a 100-kilometre radius of Brisbane. Palliative Care Queensland chief executive Shyla Mills said the program was modelled on one that started in the Netherlands, and which has been adopted in other countries including the US and Britain. "We are the first to bring it to Australia after a member of the community on the Gold Coast was inspired and approached us about the idea," she said. "Excellent palliative care includes working with clients to help them identify realistic goals or wishes and then supporting them to fulfil these. "This program is not only beneficial to the wish recipient and their families, it is a wonderful opportunity for health professionals to volunteer and be a part of the last wish experience." Palliative Care Queensland is searching for partners to help fund the program once the state government funds run out.

CMjornal Portugal

CMjornal Portugal

27 juli 2019

https://www.cmjornal.pt/portugal/detalhe/video--holandes-com-cancro-no-figado-cumpre-ultimo-desejo-de-vida-ao-fazer-viagem-a-portugal-veja-as-imagens?fbclid=IwAR3NRjUOlAkyTtgRA88sLhKsRGGkcgw60pn866mjXbtneAO9rtFoN_fipu0

Jan Westerhout foi cozinheiro e teve colegas portugueses que o levaram a descobrir o País. Fez férias com a família na região das Caldas da Rainha.

Um homem holandês, de 78 anos, conseguiu ver cumprido o seu último desejo de vida, que era vir a Portugal, após lhe ter sido diagnosticado um cancro de fígado que, segundo os médicos, levará em breve à sua morte.

Uma instituição que realiza os últimos desejos das pessoas doentes terminais deu-lhe a oportunidade de passar alguns dias na casa da sua filha mais velha, nas Caldas da Rainha.

Jan Westerhout foi cozinheiro em barcos e teve colegas portugueses, que o levaram a descobrir Portugal. Passou a fazer férias com a família na região das Caldas da Rainha, onde a filha mais velha acabou por se fixar.

As viagens anuais ao País foram interrompidas em 2017 quando o holandês começou a ter problemas de saúde e em junho deste ano recebeu a pior notícia.

Tinha cancro de fígado e o hospital mandou-o para casa esperar o dia final.

Uma enfermeira soube da vontade de visitar a região das Caldas da Rainha pela última vez e contatou a Ambulance Wens Nederland, que proporcionou a vinda a Portugal.

Uma ambulância especial com o holandês e a sua mulher, uma enfermeira especializada e um motorista chegaram às Caldas da Rainha após 2200 quilómetros de viagem.

O holandês veio para se despedir da região e dos amigos que fez em Portugal. Foi uma viagem com um sorriso e uma lágrima, devido ao fim anunciado.

Um momento bonito e ao mesmo tempo triste. Contudo, uma deslocação pela última vez a Portugal que valeu a pena.


Donatie De Wegwijzer Spijkenisse

Donatie De Wegwijzer Spijkenisse

9 juli 2019

Vandaag mochten we op een school in Spijkenisse, De Wegwijzer, een mooie cheque in ontvangst nemen van €750. Iedereen enorm bedankt voor deze zeer mooie donatie.

Noord Hollands Dagblad

Noord Hollands Dagblad

22/07/2019  Noord Hollands Dagblad

https://m.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20190722_52078517/over-de-doden-michiel-bloemendaal-uit-santpoort-noord-de-opa-die-met-blote-handen-krokodillen-ving?utm_source=google&utm_medium=organic

Over de Doden: Michiel Bloemendaal uit Santpoort-Noord, de opa die met blote handen krokodillen ving

Santpoort-Noord De lange periode waarin hij al ernstig ziek was, weerhield Michiel Bloemendaal er niet van om de danseinduitvoering van zijn driejarige kleindochter Amélie te bezoeken. Drie maanden lag hij al in bed toen vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens naar Santpoort-Noord kwamen om het schijnbaar onmogelijke toch mogelijk te maken.

Toch naar diplomauitreiking zoon

Toch naar diplomauitreiking zoon

Zoon Kevin was heel blij dat zijn moeder erbij was

16 juli 2019

https://www.delftsepost.nl/nieuws/algemeen/768449/toch-naar-diplomauitreiking-zoon-?fbclid=IwAR1u7HXVPUP6MrGgCB1-pH9xdc5vDo5JVFO-bHZVXeU3_Tb0RPfD6o93-cw

 

Met Stichting Ambulance Wens

Het gebeurt wel eens dat twee kinderen uit één gezin tegelijk hun diploma krijgen. Meestal zitten ze dan bij elkaar in de klas. Kevin en Michael van den Berg zaten op twee verschillende opleidingen, maar toch was het de scholen gelukt om die uitreiking op hetzelfde moment te prikken. Vader Robert zou daarom met Michael meegaan en moeder Deborah met Kevin, tot een vervelende bacterie roet in het eten gooide. Delft - Al vier weken ligt Deborah in het Reinier de Graaf ziekenhuis. "Ik kon opeens helemaal niks meer", vertelt ze: "verschrikkelijke pijn had ik, vooral in mijn rug. Door zes brandweermannen ben ik uit huis gehaald". Aanvankelijk werd gedacht aan een hernia, maar het bleek een geniepige bacterie die zich in haar bloed genesteld had. "Ik kon alleen maar liggen en hopen dat de pijnstilling en antibiotica hun werk deden. Opeens moest ik alles afzeggen, een bruiloft, een feestje voor een vijftigste verjaardag, maar het ergste was de diploma-uitreiking. Ik vond het al erg dat ik niet naar beiden kon. Maar nu kon ik helemaal niet meer." Michael (22) kreeg zijn diploma voor de opleiding werktuigbouw aan de Haagse Hogeschool en Kevin (20) voor de opleiding mechatronica aan het Mondriaan college. Toen het verdriet over de gemiste diploma-uitreiking pijnconsulenten Coleta van de Graaf en Natascha van Schie ter ore kwam vonden ze dat zo ontzettend sneu voor zowel moeder als zoon, dat ze contact opnamen met de Stichting Ambulance Wens. Deborah, die zelf werkzaam is bij het Langeland Ziekenhuis in Zoetermeer (ook onderdeel Reinier Haga Groep): "Ik zie ze nog binnen komen met een ballon, helemaal opgetogen. 'Het is gelukt, je kunt naar de uitreiking' vertelden ze. Ik was zo blij. Wat een lieve collega's heb ik toch." Ook voor de vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens heeft ze niets dan lovende woorden: "Wat een geweldige organisatie is dat zeg. Ze waren er echt helemaal voor mij, niet was ze teveel. Dat iemand dat voor een ander over heeft dat is eigenlijk niet te geloven. Als ik me wat beter voel ga ik gelijk een mooie donatie regelen."

Maarten Angenent

Maarten Angenent

YouTube video-inhoud is niet beschikbaar vanwege uw privacy-instellingen.

15 juli 2019   REFORMATORISCH DAGBLAD

Hij is verknocht aan zijn oude boerderij in de polder van Woubrugge. Zou graag nog een keer het land ruiken. Maar hoe doe je dat als je het bed in je appartement nauwelijks meer uitkomt? Op pad met vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens.

Een jaar, misschien nog maar een maand. Maarten Angenent (84) uit Woubrugge heeft niet lang meer te leven. Een jaar of acht tobt hij inmiddels met zijn gezondheid. Hij heeft COPD, een longziekte. Zijn hart pompt niet meer als vroeger. Een pacemaker geeft het orgaan zo nu en dan een opdoffer.

https://www.rd.nl/meer-rd/samenleving/terminale-pati%C3%ABnt-bezoekt-nog-%C3%A9%C3%A9n-keer-zijn-boerderij-1.1580653?fbclid=IwAR3lAVMPEtAoklryVwT7ARzMib8zgmUBfLCAKiS30Feq94cs4PfOmm-QeBU

Kwakkelen deed zijn gezondheid al lang. Dit jaar kreeg hij een longontsteking. Gevolgd door een blaasontsteking. Eerste Paasdag viel hij op de grond. Twee weken ziekenhuis volgden. Daarna een maand revalidatie. Maar het vocht in zijn benen wil niet weg. De opgezwollen benen dragen zijn gewicht niet meer.

Vijfenzestig jaar was de agrariër te vinden op zijn boerderij. Nu woont zijn zoon daar. En ligt hij één hoog in een bed.

„Wat zou u graag nog doen?”, vroeg kleinzoon Mike aan zijn opa. „Een rondje door de polder”, antwoordde de zieke man. „En naar de boerderij.” De familie pleegt een belletje naar Stichting Ambulance Wens. Die laat de laatste wens van terminale en bedlegerige patiënten in vervulling gaan. Binnen een week is de wens van Angenent geregeld.

Brancard

Voor chauffeur Leo Nootenboom is het de 127e laatste wens die hij in vervulling laat gaan. Zijn medevrijwilliger en verpleger Peter Scholten heeft zo’n veertig ambulancewensen op zijn naam staan. De mannen manoeuvreren een brancard door de hal van het appartement van echtpaar Angenent. Ik trek behulpzaam een kastje opzij. Ondanks de beperkte ruimte raken we niets. Het kaartje ”Je kunt Jezus niet volgen als je stilstaat”, blijft ongeschonden hangen aan een klembord.

De patiënt moet van zijn bed op de brancard. Nootenboom steekt zijn handen uit om hem op zijn zij te draaien. „Pak hem niet bij zijn arm”, roept een familielid verschrikt. „Dan trek je zo de huid eraf.” „Goed dat u het zegt”, vindt Nootenboom. Hij pakt Angenent bij zijn schouder en heup. Scholten schuift een glijzeil onder het lichaam van de patiënt. Ik help door me afzijdig te houden. Zo belandt Angenent op de brancard.

Spruiten

Vanuit de ambulance beziet de oud-agrariër het land. Het ziekenvervoer rijdt bijna stapvoets langs de percelen. Stopt dan. Nootenboom rijdt achteruit het land op. De brancard wordt uit de auto geschoven. Angenent snuift de geur op. De spruiten doen het goed, ziet hij. De uien hebben last van de droogte. De wind speelt met een dunne haarlok.

Scholten houdt met een schuin oog in de gaten hoe het met meneer gaat. De orthopedisch chirurg nam na een sabbatical twee jaar geleden gas terug van zijn werk. Hij zette zich in zijn vrije jaar in voor de ambulancestichting en besloot daarna nog slechts drie dagen „productiewerk” als arts te doen. „Met het ambulancewerk heb ik meer contact van mens tot mens. Dat geeft me veel voldoening.” Even later. „Meneer glimlacht, gewoon omdat hij de uien nog eens ziet. Geweldig toch?”

Verder gaat de rit, naar de boerderij waar Angenent zo lang heeft gewoond. Zijn zoon fokt er nu paarden. Behoedzaam duwen we de brancard over het hobbelige boerenerf. „Ik loop hier voor het laatst met hem. Dit is zijn laatste rit,” realiseert zijn vrouw zich. „Tot onze grote verwondering kan dit.”

De vrijwilligers parkeren het bed voor een stal. Een merrie steekt nieuwsgierig haar hoofd naar buiten. Likt aan de hand van de patiënt. Dan aan zijn oor. „Ik ben bang dat ze mijn gehoorapparaat pakt.” De familie lacht. Wij ook. Dan verschijnt in de mondhoeken van de patiënt ook een glimlach. Hij tilt zijn hand op en kriebelt het hoofd van de merrie.

Eenvoudig

Angenent is een van de zes terminale patiënten die vandaag op pad is met Stichting Ambulance Wens. Eén ambulance rijdt meerdere dagen rond in Hongarije. De andere voertuigen vertrokken vandaag uit Rotterdam naar plaatsen door heel Nederland om laatste wensen te vervullen.

„Van een eenvoudige wens als deze geniet ik het meest,” zegt Nootenboom. „Van mensen die gewoon nog een keer een plek willen bezoeken die speciaal is voor hen. En daar willen zijn met de mensen die om hen geven.”

Waarom dat nodig is? „Het geeft de mensen de gelegenheid hun leven af te sluiten, nadat ze soms van het ene op het andere moment uit hun thuisomgeving zijn weggerukt vanwege medische problemen. Het zal niet voor het eerst zijn dat een patiënt overlijdt in de nacht nadat zijn of haar wens in vervulling is gegaan.”

 

De directe familie heeft maandagmiddag laten weten dat de heer Angenent is overleden.

Patiënte gaat naar diploma-uitreiking zoon met Stichting Ambulance Wens

Patiënte gaat naar diploma-uitreiking zoon met Stichting Ambulance Wens

Onder begeleiding van pijnconsulenten Coleta en Natascha, twee vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens en haar schoondochter wordt Deborah naar de diploma-uitreiking gebracht.

11 juli 2019

https://reinierdegraaf.nl/algemeen/nieuws/patiente-gaat-naar-diploma-uitreiking-zoon-met-stichting-ambulance-wens/?fbclid=IwAR0YCN4xmmkqPYtmHriXfzivaLB4OKjLgtC6eethx_LXrWOi6NHSDexyuxk

Patiënte gaat naar diploma-uitreiking zoon met Stichting Ambulance Wens Voor Deborah van den Berg, patiënt op de afdeling Interne Geneeskunde (3A) en haar jongste zoon Kevin is het vandaag een hele bijzondere dag. Vanmiddag krijgt hij zijn mbo-diploma Megatronica bij het Mondriaan College in Delft. Omdat zijn moeder Deborah al drie weken is opgenomen en niet zelf uit bed kan, leek het erop dat zij niet naar de uitreiking kon. “Voordat ik ziek werd hadden we al afgesproken dat mijn man en schoonvader naar de diploma-uitreiking van mijn oudste zoon zouden gaan, die vanmiddag zijn hbo-diploma ontvangt. Ik zou met beide oma’s en mijn schoondochter naar Kevin gaan.” Toen Deborah aan pijnconsulenten Coleta van de Graaf en Natascha van Schie vertelde hoe vreselijk ze het vond om de uitreiking te moeten missen, schakelden zij Stichting Ambulance Wens Nederland in. Deborah was in tranen toen Coleta en Natascha haar kwamen vertellen dat hun verzoek was ingewilligd. “Geweldig vind ik het. Zo’n belangrijke mijlpaal wil je als moeder niet missen. Ik kijk er enorm naar uit en ben de pijnverpleegkundigen en het ziekenhuis zo dankbaar.”

Spoedbruiloft voor ongeneeslijke zieke moeder

4 juli 2019

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1547041909/spoedbruiloft-voor-ongeneeslijke-zieke-moeder

Omdat het niet goed gaat met de gezondheid van de moeder uit Den Haag wordt er voor haar een spoedbruiloft geregeld, die vrijdag gaat plaatsvinden, schreef Mandy Groenewegen gisteravond op het platform.

„Op zoek naar een kapper/visagiste in omgeving Den Haag die deze bruid wil laten stralen. Twitter, work your magic! „Op zoek naar een kapper/visagiste in omgeving Den Haag die deze bruid wil laten stralen. Twitter, work your magic!” En dat gebeurde, want binnen een uur regende het al tientallen reacties. „Visagiste uit Voorburg (vriendin van mij) staat stand-by. Ze zegt: ’ik wil met alle liefde helpen’”, schrijft Roos bijvoorbeeld. Donderdagochtend was het bericht al 730 keer geretweet en 340 keer geliket. Daardoor en dankzij de familie is bijna alles nu geregeld voor de bruid, die door stichting Ambulancewens van het ziekenhuis naar de trouwlocatie wordt gebracht. Tot grote dankbaarheid van Groenewegen. „Twitter, je bent geweldig; dankzij vele retweets iemand gevonden die wil helpen.” Ze bedankt verslaggever Robbert de Rijk, die een lijntje uitgegooid had bij de vaste visagiste van de NOS. „Inmiddels zelfs aanbod voor een taart, ballonnen en een paar opties voor bakfiets ontvangen. Ik ga nu slapen met een megaglimlach, morgen verder! Dank allemaal!”

Zomer met Art

Zomer met Art

26 juni 2019

Het was mooi dat we gisteren aan tafel mochten zitten bij Art(RTL4), zie hier het fragment:

https://www.rtl.nl/vi…/68bd28fc-f61b-ae90-2a60-59988cf0cd5c/

Stichting Ambulance Wens vanavond te zien op TV;
Programma: Zomer Met Art
Datum: Di 25 juni 2019
Tijd: 22:30 tot 23:35
Zender: RTL 4

Bas Smit laat laatste wens van ernstig zieke tweeling uitkomen

Bas Smit laat laatste wens van ernstig zieke tweeling uitkomen

25 juni 2019

Bas Smit laat laatste wens van ernstig zieke tweeling uitkomen: ‘Heb de hele weg naar huis zitten huilen’

Hij moest na afloop vechten tegen de tranen. Bas Smit, de echtgenoot van presentatrice Nicolette van Dam (34), heeft vandaag een laatste wens van twee ernstig zieke meisjes in vervulling laten gaan. In een emotioneel bericht op Instagram blikt Smit terug op ‘een hele mooie emotionele dag’.

Bas Smit en zijn echtgenote Nicolette van Dam zetten zich al jaren in voor kinderen die met een ernstige ziekte door het leven moeten. Dat doen ze op tal van manieren, zoals het organiseren van spelletjesmiddagen en het doneren van speelgoed en kleren aan kinderziekenhuizen.  In één van die ziekenhuizen, het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam, leerde Bas de 19-jarige Britt en haar moeder Diana kennen. Britt en haar tweelingzusje Thessa zijn allebei ernstig ziek en komen daardoor weinig buiten. ,,Deze lieve tweeling heeft ongeveer alle pech die je je kan bedenken’’, schrijft Bas. ,,Het was zo’n ontroerend verhaal dat we allemaal even braken.’’ Vastberaden Na de ontmoeting is Bas vastberaden: hij moet en zal iets voor de meisjes betekenen. Hij wil ze een onvergetelijke dag bezorgen waarop de meiden voor even kunnen vergeten dat ze ziek zijn. Moeder Diana brengt Bas al snel op een idee, want haar meiden hebben eigenlijk maar één wens: een dagje naar Dolfinarium. ,,Omdat de meiden ouder dan achttien jaar zijn komen ze voor veel dingen niet in aanmerking’’, aldus Bas. Hij komt om die reden al snel uit bij Stichting Ambulance Wens, een stichting bestaande uit een groep van 270 geschoolde vrijwilligers die de allerlaatste wensen van terminale en ernstig zieke patiënten uit laat komen. Ze vervoeren patiënten in hun gele ‘wensambulance’ en verzorgen een complete dag op eigen kosten. Bas dient een verzoek in en krijgt binnen een half uur al een reactie van vrijwilliger Kees. ,,Hij regelde gewoon direct dat we terecht konden bij het Dolfinarium, met twee ambulances!” Dag van hun leven Volgens Bas hebben de twee meiden de dag van hun leven gehad. ,,En dit werd allemaal betaald door de stichting, met dank aan de donaties. Ze doen er gemiddeld vijf per dag. Toch niet normaal? Ze rijden de hele wereld over.’’ Op de terugweg naar huis wordt Bas overmand door emoties. ,,Heb werkelijk de hele weg naar huis zitten huilen. Niet alleen door de trieste situatie, maar ik ben vooral ontroerd door hoeveel mensen zich iedere dag belangeloos inzetten voor die mensen die het allemaal even niet meer zelf kunnen.’’ Bij thuiskomst is Bas direct donateur van de stichting geworden. Hij roept zijn volgers op hetzelfde te doen. ,,Vind 't fantastisch om m’n steentje bij te kunnen dragen met dank aan dat hele social media-gedoe. Hoop echt dat meer mensen dat doen! Zo’n kleine moeite, maar zo’n groot geluk.’’

https://www.ad.nl/show/bas-smit-laat-laatste-wens-van-ernstig-zieke-tweeling-uitkomen-heb-de-hele-weg-naar-huis-zitten-huilen~a0dedaa5/

https://www.rtlboulevard.nl/entertainment/showbizz/artikel/4757886/bas-smit-bezorgt-ernstig-zieke-tweeling-dag-van-hun-leven

https://www.facebook.com/kanjerwens/posts/2280400475568384

https://www.instagram.com/bassmit/p/BzF7AYYIO2z/

https://www.100pmagazine.nl/nieuws/bas-smit-laat-wens-in-vervulling-komen/

https://www.facebook.com/Dolfinarium/

https://www.instagram.com/p/BzF7AYYIO2z/?utm_source=ig_web_options_share_sheet&fbclid=IwAR3oLKAAq9jnNQIZ68bPPIce2jFAF1fa_5LXu5cS5MimyF99zPiV37OTKyg

29 mei 2019 AD Chauffeur Ambulance Wens vervult laatste wens van zijn vader

29 mei 2019 AD Chauffeur Ambulance Wens vervult laatste wens van zijn vader 29 mei 2019 AD Chauffeur Ambulance Wens vervult laatste wens van zijn vader 29 mei 2019 AD Chauffeur Ambulance Wens vervult laatste wens van zijn vader 29 mei 2019 AD Chauffeur Ambulance Wens vervult laatste wens van zijn vader

29 mei 2019 AD

Chauffeur Ambulance Wens vervult laatste wens van zijn vader:

‘Alleen maar zitten janken’

Het was de zwaarste laatste wens die vrijwilliger Arjan Verhoeven van Stichting Ambulance Wens in vervulling liet gaan. Die van zijn eigen vader. ,,Ik heb alleen maar zitten janken.’’

https://www.ad.nl/dordrecht/chauffeur-wensambulance-vervult-laatste-wens-van-zijn-vader-alleen-maar-zitten-janken~af4c97c9/

Alblasserdammer Verhoeven (37) werkt al een jaar of zeven als chauffeur voor Stichting Ambulance Wens, maar niet eerder kwam het zo dichtbij. Afgelopen zaterdag reed hij zijn eigen vader Cees (73) naar camping De Grevelingen in Nieuwe-Tonge om afscheid te nemen van de plek die zo lang zijn tweede thuis was. ,,Normaal huil ik niet, maar ik heb zitten janken joh, die dag. Dat was niet normaal. Wat was dát zwaar. Ik zag mijn vader afscheid nemen van alles, zijn hondje vastpakken, iedereen stond te huilen. Dan kun je wel een stoere vent zijn, maar dan breek je toch, hoor.’’ Gemiddeld zo’n één keer per maand werkt hij als vrijwilliger voor Stichting Ambulance Wens om terminale patiënten nog een mooie dag te bezorgen. ,,Maar om mijn eigen vader rond te rijden was iets totaal anders. Natuurlijk vind ik het voor die mensen ook verschrikkelijk en doe ik alles voor ze, maar het is hun pijn. Nu was het mijn pijn."

‘Spierpijn’ Het is nog maar enkele dagen geleden dat Verhoeven te horen kreeg dat de spierpijn die ‘pa’ dacht te hebben van de verbouwing van zijn huis, in werkelijkheid door uitgezaaide kanker kwam. Vanaf dat moment ging zijn vader hard achteruit. ,,Ik had nog maar net aan mijn kinderen verteld dat opa niet meer beter zou worden, toen de arts zei: ‘Als je nog wat wilt doen, moet je dat nu doen, want ik kan niet garanderen dat hij er morgen nog is’.’’ Eén telefoontje naar Stichting Ambulance Wens was genoeg. Binnen vijf minuten was er een ambulance met verpleegkundige geregeld om de laatste wens van zijn vader te vervullen. Het was heel gemoede­lijk. Ik ben zelfs even tegen hem aan gekropen Arjan Verhoeven, Chauffeur Stichting Ambulance Wens

De Chinees

Op de camping in het chalet van zijn ouders was het even als vanouds. ,,Mijn vader riep dat er patat gehaald moest worden. Het was heel gemoedelijk allemaal. Ik ben zelfs even tegen hem aangekropen. De laatste keer dat ik dat deed, had ik denk ik nog een luier om. Maar dat interesseerde me nu niks.’’ Op de terugweg reed Verhoeven nog langs het oude werk van zijn vader, bij scheepswerf Van der Giessen de Noord in Alblasserdam, de Chinees waar hij zo graag kwam en zijn huis dat net uit de steigers is. ,,Maar toen lag hij al in een diepe slaap.’’ Belangrijk Hoe zwaar het hem ook viel, hij is dolblij dat hij dit voor zijn vader geregeld heeft. ,,In plaats van bezig te zijn met het feit dat hij doodgaat, heeft hij het steeds over die leuke dag op de camping. Dat is echt gaaf.

’’ Ik heb nu zelf kunnen zien wat het effect van ons werk is Arjan Verhoeven, Chauffeur Stichting Ambulance Wens ,,

Ik heb nu zelf kunnen zien wat het effect van ons werk is. Ik zeg wel vaak tegen mensen hoe fijn het is om iets te hebben om later op terug te kijken, maar ik heb het zelf nooit ervaren natuurlijk. Ik heb nu zoveel foto’s en filmpjes van die dag. ‘Laat me nog eens kijken’ zegt pa dan, en dan zit ’ie te genieten van zijn eigen filmpje. Als hij er straks niet meer is, kunnen wij dat terugkijken. Nu weet ik echt waarom het zo belangrijk is wat we doen met de stichting.’’

DAILY RECORD (Unit Kingdom)

DAILY RECORD (Unit Kingdom)

3 mei 2019 dailyrecord.co.uk/

Dying man makes one last journey home to Dumfries

Riki Stradmeijer's wish was granted

https://www.dailyrecord.co.uk/news/local-news/dying-man-makes-one-last-14992571.amp

Nederländska stiftelse "Ambulance Wens" har hjälpt en man. Han bodde 25 år i Nederländerna men hans mamma bodde fortfarende in Dumfries UK. His father was burried there. Han hade en önksan kvar, att åka hem och besöka gravet från pappan med sonen och morsan. När hans sjukdom försämrades hade dom med hjälp van denna stiftelse från @ klarad jobbet och kunde mannen åka hem en sista gång för hans egen bortgång. https://lnkd.in/ecRzSWa

vertaling google ......Nederlandse stichting "Ambulance Wens" heeft een man geholpen. Hij woonde 25 jaar in Nederland, maar zijn moeder woonde nog steeds in Dumfries UK. Zijn vader werd daar begraven. Hij had een eiland over om naar huis te gaan en de met zijn zoon en moeder opgegraven vader te bezoeken. Toen zijn ziekte verslechterde, met de hulp van deze stichting van @Kees Veldboer, hadden ze de klus geklaard en kon de man een laatste keer naar huis voor zijn eigen dood. https://lnkd.in/ecRzSWa

Vandaag op Wereld Wensdag aandacht voor onze stichting dankzij V&VN.

https://www.facebook.com/VenVN/videos/902740186730006/

V&VN (Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland)

29 april 2019

Het is Wereld Wensdag!

Over de hele wereld wordt aandacht gevraagd voor het vervullen van bijzondere wensen. Daarom zetten we vandaag Stichting Ambulance Wens Nederland in het zonnetje. Zij vervullen dagelijks de laatste wens van terminale, bedlegerige mensen. Bekijk het filmpje met oprichter Kees Veldboer 

 

‘Nog één keer die straffe wind door de haren’

‘Nog één keer die straffe wind door de haren’

28 april 2019

https://www.pzc.nl/zeeuws-nieuws/ernstig-zieke-wil-graag-naar-de-zeeuwse-kust-nog-een-keer-die-straffe-wind-door-de-haren~aa1e20e4/

Ernstig zieke wil graag naar de Zeeuwse kust: ‘Nog één keer die straffe wind door de haren’

Ernstig zieke wil graag naar de Zeeuwse kust: ‘Nog één keer die straffe wind door de haren’

VLISSINGEN - Bij de Stichting Ambulance Wens komen veel aanvragen binnen van terminale patiënten die graag nog een keer naar de Zeeuwse kust willen.  ,,Heel vaak hebben mensen als laatste wens een dagje naar zee of strand", zegt Ineke Veldboer van de stichting. ,,De boulevard in Vlissingen wordt vaak genoemd, om daar bijvoorbeeld nog een keer een visje te eten.”

Kelly Bakker in Mijn Geheim april 2019

Kelly Bakker in Mijn Geheim april 2019 Kelly Bakker in Mijn Geheim april 2019

April 2019

Mijn Geheim Magazine

Programma M NPO 1

Programma M     NPO 1

26 april 2019

Toch nog een lintje mogen ontvangen vandaag.

19.00 uur bij KRO-NCRV op NPO 1, vanavond Stichting Ambulance Wens

Bedankt Margriet van der Linden het was heel leuk.

https://www.npostart.nl/ms-lintjesregen/26-04-2019/POMS_KN_15411438   .... (vanaf 6.55 min)

Geen wens zo bijzonder, of hij gaat in vervulling

Geen wens zo bijzonder, of hij gaat in vervulling

April 2019

Lokale krant Rotterdam

Naar aanleiding van lezing in de Oranjekerk

RTL woensdag 15 maart 2019

14 maart 2019

Lof en diepe dankbaarheid voor 'superheld' Kees met zijn ambulances

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/4641166/stichting-ambulance-wens-kees-wensen-patienten-vervullen

'Dit zijn superhelden' en 'die man verdient een lintje'. Zomaar wat reacties op ons artikel over Kees, die met zijn Stichting Ambulance Wens wensen van zieke mensen in vervulling laat gaan.                                                                                                                                                                                                                                                              Tientallen mensen schreven over de wensen die de stichting voor hen en hun dierbaren heeft vervuld.

Een van hen is Sanne Paauwe, die eind 2017 haar twee kinderen Lily (5) en Mike (3) verloor bij een auto-ongeluk. Zelf raakte ze daarbij zwaargewond. Zo zwaar, dat ze eigenlijk niet aanwezig kon zijn bij de afscheidsdienst van haar kinderen. Miniatuurvoorbeeld Lees ook: Kees laat stervenden nog één keer echt leven: 'En dan is het goed' Sanne met haar twee kinderen Mike en Lily. Sanne met haar twee kinderen Mike en Lily. "Ik ben ze heel dankbaar", vertelt Sanne. "Zonder hen had ik mijn kinderen nooit meer kunnen zien." De vrijwilligers brachten haar niet alleen naar de uitvaart, ze zorgden er ook voor dat Sanne twee dagen naar het rouwcentrum kon om afscheid te nemen van haar kinderen.

"Ze bleven bij me, zodat ze me weer konden meenemen als er toch wat zou zijn. En na de uitvaart brachten ze me ook nog eens naar huis, nadat ik ontslagen was uit het ziekenhuis. Die mensen verdienen een lintje."

 

De Stichting Ambulance Wens is opgericht door ambulancemedewerker Kees Veldboer. Hij begon met het vervullen van de laatste wensen van patiënten vanuit zijn woonkamer, met een ambulance die hij van zijn werkgever kreeg. Inmiddels is het elf jaar later en vervult zijn stichting zes wensen per dag – alleen al in Nederland.

 

Toen Stefan Quaak in 2015 ging trouwen, was zijn vader Peter ernstig ziek. Hij had nierkanker, uitgezaaid naar zijn longen, lymfen en lever. "De dokters hadden hem opgegeven", vertelt Stefan. Dankzij de ambulancevrijwilligers kon zijn vader uiteindelijk toch bij de bruiloft zijn. "Dat was geweldig. Hij was ook nog eens mijn getuige, wat heel speciaal was." Op de bruiloft waren zelfs twee ambulances aanwezig, vertelt hij. "Met de opa van mijn vrouw ging het ook slecht, maar ook hij kon erbij zijn dankzij de stichting."

Mooiste dag Peter overleed een dag na de bruiloft op 58-jarige leeftijd. "We gingen van geluk naar verdriet. Heel erg genieten konden we niet, maar de gedachte dat hij en de opa van mijn vrouw erbij konden zijn, dat is zo fijn. Mijn vader heeft er echt naartoe geleefd om die dag mee te maken. Daarna dacht hij waarschijnlijk dat het zo wel goed was." Stefan vindt het moeilijk om onder woorden te brengen wat de stichting voor hem heeft betekend. Hij is er even stil van. "Het betekent zoveel voor de zieken en nabestaanden", zegt hij tenslotte. "Het maakt heel veel in me los. Door die mensen is het mijn mooiste dag geworden.

Laatste familieweekend "Deze mensen zijn geweldig", zegt Rosytha Bulen. Dankzij Kees' stichting kon haar moeder Nynke, die een hele agressieve hersentumor had, nog één keer een weekend weg met haar familie.

"Mijn moeder keek zo naar het familieweekend uit, het heeft haar heel erg op de been gehouden", vertelt Rosytha. "Dat zeiden haar behandelaars ook. Eenmaal thuis, na het weekend, had ze niets meer om naar uit te kijken. Toen is het heel hard bergafwaarts met haar gegaan.

"Nynke overleed uiteindelijk een maand later, op 65-jarige leeftijd. "Het heeft zoveel betekend, zowel voor mijn moeder als voor ons. Het klinkt zwaar, maar door de vrijwilligers, die zich zo belangeloos inzetten, heb ik een andere kijk op de samenleving gekregen. Ik denk dat ze zelf niet eens beseffen wat hun werk voor mensen betekent. Die mensen zijn in- en ingoed."

 

Enkele reacties op het artikel over Kees en Stichting Ambulance Wens:

"Respect voor jullie! Zo dankbaar dat deze stichting bestaat! Mijn zus is hierdoor met haar kids nog een keer naar Disney geweest en met heel de familie nog een weekje weg.. kort daarna is zij overleden♥️ onze dank is groot en herinneringen die heel dierbaar zijn! Inge Mouthaan "

Jullie doen fantastisch werk! Maken zoveel mensen en nabestaanden gelukkig door nog een laatste wens te vervullen. Mijn oma kon nog bij onze bruiloft zijn! Zonder jullie inzet was dit niet mogelijk! Kanjers! Astrid van der Poll "

Zo fijn dat er mensen bestaan zoals Kees!!!! Mijn vader wilde voor zijn dood nog graag een keer naar de zee, maar zelf kon hij niet gaan... We zijn toen ook met een wensambulance gegaan! We gingen met hem in een speciale rolstoel het strand op, en hebben nog heerlijk gegeten bij het restaurant aan zee!!!  Ik ben deze mensen enorm dankbaar!!! Ester van Rooyen

"Deze mensen doen fantastisch werk. Zij hebben het vorig jaar juni mogelijk gemaakt dat mijn vader aanwezig kon zijn bij de bruiloft van zijn oudste kleindochter. Dit was voor hem een onvergetelijk moment en gaf hem de kracht om door te blijven vechten. Helaas was hij te veel verzwakt, kwamen er steeds meer complicaties en is hij op 31 december overleden.  Anita Vermaesen-Wezenberg

 

Video wens samenwerking met de Spanjaarden

22 april 2019

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=444237212978870&id=1941957105878274

Stichting Ambulancewens verzorgt huwelijk in Tiel

13-03-2019

https://stadtiel.nl/lokaal/stichting-ambulancewens-verzorgt-huwelijk-563037

Tine Herrema

Tine Herrema

De laatste wens van Tine Herrema (92) werd vervuld: ze reisde nog één keer naar ’haar’ Friesland

https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20190226_48706759/de-laatste-wens-van-tine-herrema-92-werd-vervuld-ze-reisde-nog-een-keer-naar-haar-friesland?utm_source=google&utm_medium=organic

26-2-2019 Nieuwe Niedorp

„Kijk mem, onze sneeuwklokjes staan er nog”, zegt Renske Smidt tegen haar 92-jarige moeder, Trijntje ’Tine’ Herrema. Ze staan voor het oude huis van Tine in Sint Jacobiparochie. In Friesland, ver van haar huidige woonplaats Nieuwe Niedorp. Nog één keer terug naar haar geboortegrond, dat is haar laatste wens. Een wens die in vervulling wordt gebracht door Stichting Ambulance Wens.

Indrukwekkende erehaag voor terminale brandweerman

Indrukwekkende erehaag voor terminale brandweerman Indrukwekkende erehaag voor terminale brandweerman Indrukwekkende erehaag voor terminale brandweerman

 

Indrukwekkende erehaag voor terminale brandweerman

26 februari 2019
 
Honderdtwintig brandweermensen en strandwachten vormden dinsdagavond een indrukwekkende erehaag voor de ongeneeslijk zieke Dennis Kooger (35) uit Oost-Souburg. Kooger kwam met zijn gezin terug van een uitje naar de Efteling en werd door zijn geëmotioneerde collega's met applaus verwelkomd.

Kooger kreeg vorige week het slechte nieuws dat hij niet lang meer te leven heeft. In zijn ziekenhuisbed vertelde hij aan zijn collega's dat hij een erehaag met zijn collega-brandweermannen bij zijn uitvaart erg mooi zou vinden, 'alleen jammer dat ik het dan zelf niet kan zien'. Ploegleider Mark de Feijter: 'We reden naar huis en keken elkaar aan en zeiden: 'Dat gaat niet gebeuren, Dennis gaat dit meemaken.''

Aanhoudend applaus
De Feijter kreeg in samenwerking met de Veiligheidsregio Zeeland binnen 24 uur voor elkaar dat ruim honderdtwintig brandweermannen en strandwachten zich dinsdagavond voor de deur van het huis van de familie Kooger verzamelden terwijl die met Stichting Ambulance Wens naar de Efteling was. Bij thuiskomst reed de ambulance met het gezin, onder minutenlang aanhoudend applaus, door de erehaag.

Cheque
Niet alleen de familie Kooger werd verrast. Naast een erehaag hadden de brandweerlieden ook een inzamelingsactie georganiseerd. De medewerkers van Stichting Ambulance Wens kregen een cheque van 3000 euro overhandigd.

Bier
Dennis en zijn familie waren zeer geëmotioneerd en dankbaar voor het mooie gebaar. Maar er werd ook gelachen. Toen het applaus verstomde zei Dennis tegen zijn vrouw: 'Ik hoop dat we genoeg bier in huis hebben.'

https://www.omroepzeeland.nl/nieuws/111347/Indrukwekkende-erehaag-voor-terminale-brandweerman?fbclid=IwAR2EtLEJzDpdbB1jfX2z5JHK36YXVfXzUS0yFBkEG9yUu6o9oCKifgk6Th8

https://www.emergency-live.com/it/amp/news/giovane-vigile-del-fuoco-scopre-che-sta-per-morire-guarda-come-i-suoi-colleghi-lo-onorano/

https://www.rtl.de/cms/feuerwehrmaenner-ueberraschen-todkranken-kollegen-mit-ehrenspalier-4301094.html

https://twitter.com/yellow_flame/status/1101512602511921153?s=12

https://www.ad.nl/binnenland/terminale-brandweerman-krijgt-indrukwekkende-erehaag-van-collega-s~afa65591/

Cette association réalise les rêves de malades en phase terminale

Cette association réalise les rêves de malades en phase terminale Cette association réalise les rêves de malades en phase terminale Cette association réalise les rêves de malades en phase terminale Cette association réalise les rêves de malades en phase terminale

26 februari 2019

https://fr.metrotime.be/2019/02/25/must-read/cette-association-realise-les-reves-de-malades-en-phase-terminale/?fbclid=IwAR1n1dRfdWNCZ2XIqWbMhJjHt_v6WXdqpyj94WnmX6In_jpqhx2lfgzX1Ks

Aux Pays-Bas, l’association Stichting Ambulance Wens met tout en œuvre pour réaliser les souhaits et les rêves de malades en phase terminale. Cela fait désormais un peu plus de dix ans qu’une association remplit de joie des malades en phase terminale et cela n’est pas prêt de s’arrêter, bien au contraire. C’est en 2007 que Kees Veldboer a fondé Stichting Ambulance Wens (« L’ambulance des rêves » en français). Son objectif était de réunir des médecins, ambulanciers ou des infirmiers bénévoles pour réaliser les derniers souhaits de personnes en phase terminale d’une maladie et dont les jours sont comptés. Ces dernières années, plusieurs opérations de l’association ont fait le tour de monde grâce aux réseaux sociaux. En 2014, la photo d’un soigneur du zoo de Rotterdam, atteint d’une tumeur au cerveau, allant dire adieu aux animaux dont il s’était occupé pendant 25 ans, a bouleversé des internautes du monde entier. L’année suivante, ce sont des malades emmenés sur leur lit d’hôpital à une exposition Rembrandt au Rijksmuseum qui a fait le tour du monde. Plus de 200 bénévoles faiseurs de rêves Au-delà de ces quelques cas médiatisés, l’association a déjà réalisé les rêves de près de 7.000 patients. Actuellement, plus de 200 bénévoles travaillent pour Stichting Ambulance Wens. Ils permettent de réaliser cinq à six rêves de personnes malades chaque jour. Chaque matin, l’association annonce sur Twitter et Facebook les souhaits de patients en phase terminale qui ne peuvent plus se déplacer qui vont être réalisés. Ce 25 février par exemple, les bénévoles vont permettre à des hommes de 77 ans et de 43 ans de passer du temps chez leurs proches. Ils vont aussi permettre à un homme de 83 ans de passer deux jours avec sa famille au parc d’attractions Efteling. Enfin, ils vont emmener une jeune femme de 26 ans visiter la province néerlandaise de Frise, au nord du pays. Des miracles quotidiens Chaque jour, l’association réalise ainsi des petits miracles et donne le sourire à des personnes en fin de vie. Ce mois-ci, une vieille dame a ainsi pu retourner une dernière fois chez elle pour dire adieu à son chien et à sa maison. Un homme âgé a pu assister au mariage de son petit-fils. Un autre a pu faire une dernière visite de la ville d’Utrecht, de la cathédrale jusqu’au stade de foot, tandis qu’une femme est allée une dernière fois au casino.

Embassy of the Netherlands in the United States

Embassy of the Netherlands in the United States

18 februari 2019

Embassy of the Netherlands in the United States

https://www.facebook.com/NLintheUSA/?__tn__=%3CH-R&eid=ARDk4egl23JhCHMbn5GN-ZQL68XwUr1qIFbD6iRpkJDCIgn1Cy6fQUinrQLlBBB3VODiS9_RTzzB3DUZ&hc_ref=ARTThUIl6t2Bo1-jPZ4ME-NoNIFRSfbeV-Ds1GFqJ0NEbyM_9NfM9CXyaw6jPWAS1fY

Kees Veldboer started Ambulance Wish Foundation more than 10 years ago to grant terminally ill patients their dying wish. The latest Rijksmuseum exhibition will let Veldboer fulfill the lifelong dream of many patients by taking them to see "All the Rembrandts."

RTL nieuws / Editie nl

RTL nieuws / Editie nl

15 februari 2019

Laatste wens: stervende opa komt op bruiloft van kleinzoon Armand en Nessa

Interview op RTL met patiënt waar we gisteren een wens voor mochten vervullen:

https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artikel/4611281/laatste-wens-stervende-opa-komt-op-bruiloft-van-kleinzoon?fbclid=IwAR0dxHOxNWCZ21JMvSFfpgw-KwvZD-xPRIbiMFpuxur45WaTYZN4sDUF9Ow

Spido ooit 2016 en nu 2019

Spido ooit 2016 en nu 2019 Spido ooit 2016 en nu 2019

7 februari 2019

Ooit, in november 2006, is het idee ontstaan om Stichting Ambulance Wens op te richten. Tijdens een laatste vaartocht door de Rotterdamse havens met hulp van de mensen van de Spido. Nog steeds, na 12 jaar, worden we geweldig geholpen door de mensen van de Spido. Zo mochten we gisteren zelfs met twee terminaal zieke patiënten een gratis rondvaart maken door de Rotterdamse havens. Het leuke was dat de zelfde kapitein ons weer hielp en nog steeds zo enthousiast is om deze mensen te woord te staan. Vandaag mogen we een wens vervullen voor de meneer(1960) uit Dieren hij gaat na drie dagen in ons vakantie huis in Beekbergen weer terug naar huis.

Arts en auto magazine

Januari 2019

https://www.artsenauto.nl/niveau

28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia

 28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia  28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia  28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia  28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia  28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia  28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia  28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia  28 januari 2019 - El 'padre' de la Ambulancia del Deseo visita Murcia

28 januari 2019

Arranca La Ambulancia del Deseo, que cumplirá los sueños de enfermos graves en la Región
El equipo murciano lo integran once voluntarios, pero tienen más de 270 solicitudes de toda España. Se garantiza en todo momento «seguridad y calidad en la atención», según el director general de Asistencia Sanitaria de Murcia, Roque Martínez

https://www.laverdad.es/murcia/arranca-ambulancia-deseo-20190128134703-nt.html?fbclid=IwAR03CMygd8wfWalCTv4YIRPr1mHmaFLOs-aHgA7yCAIKRNe1NYlLsHQf6cU

https://www.facebook.com/StichtingAmbulancewens/videos/293944977971540/

https://es.noticias.yahoo.com/arranca-ambulancia-cumplir%C3%A1-sue%C3%B1os-enfermos-graves-espa%C3%B1a-125620173.html?fbclid=IwAR2YIcvz6-pdDkm8sseu4gkUTMADWHKYkoyZsC1pH8rlyOvZg8hQWund5qU&guccounter=2

https://www.orm.es/informativos/noticias-2019/arranca-la-39-ambulancia-del-deseo-39-que-cumplira-los-suenos-de-enfermos-graves-en-espana/?fbclid=IwAR1Rkjv2fvpkB-SZjIEBqVwGoHN1D-pWAzwkuUYkXVzgoRm6iHHrmQh4BWw

 

Opbrengst BodyCombat Marathon gaat naar Ambulance Wens

Opbrengst BodyCombat Marathon gaat naar Ambulance Wens

16 januari 2019

ETTEN-LEUR  - De vierde editie van de BodyCombat Marathon vindt zaterdag 26 januari plaats in theater Nieuwe Nobelaer. De opbrengst gaat naar Stichting Ambulance Wens. Deze stichting brengt de laatste wensen van terminale, bedlegerige mensen in vervulling.

https://www.internetbode.nl/regio/etten-leur/algemeen/276526/opbrengst-bodycombat-marathon-gaat-naar-ambulance-wens?fbclid=IwAR3lQKh9RdjNhpfus9tLC3G1LM3oUfUqtggcEk-7PHshJJSlWi0AGhHjDYQ

Trots op onze collega's uit Spanje en Ecuador

Trots op onze collega's uit Spanje en Ecuador

26 december 2018

Trots op onze collega's uit Spanje en Ecuador die samen ervoor zorgen dat er vandaag een terminaal zieke jongen van 5jaar oud terug kan vanuit Spanje naar zijn geboorte land Ecuador.

https://www.facebook.com/Ambulanciadeldeseo/?hc_location=ufi

Hoy estamos colaborando con Afacmur y Niños con Cáncerpara acompañar y velar por la salud del niño Fabri desde Murcia a Ecuador.

Agradecer todo el apoyo prestado Murciasalud, Servicio Murciano de Salud, Gerencia de Urgencias y Emergencias 061 de la Región de Murcia, Airliquide Vitalaire e Iberia para que este difícil deseo pueda cumplirse.

TV Rijnmond Kerst

26 december 2018

Vandaag op TV Rijnmond Kerst met Suzanne en Stichting Ambulance wens;

https://www.rijnmond.nl/tv/programma/167/Kerst-met-Suzanne

Wens naar Schotland 2018

Wens naar Schotland 2018

2 november 2018
Eddie Brands uit Oss schakelde voor zijn terminaal zieke vrouw Maisie Stichting WensAmbulance in. Haar laatste wens om nog één keer haar familie te zien in Schotland ging vrijdag in vervulling.

https://www.facebook.com/dtvnieuws/videos/1985746901512241/

Filmploeg uit Korea

Filmploeg uit Korea Filmploeg uit Korea

26 september 2018

Vanaf vandaag hebben we een paar dagen een TV ploeg op visite vanuit Korea. Ze gaan een mooie documentaire maken over onze stichting en de mensen in Korea laten zien wat wij allemaal kunnen realiseren voor terminaal zieke mensen.

Holland Casino Scheveningen schenkt cheque van 3300 euro voor Ambulancewens

Holland Casino Scheveningen schenkt cheque van 3300 euro voor Ambulancewens

 

https://dagblad070.nl/holland-casino-cheques-voor-goede-doelen/

De tweede plaats was voor de stichting Ambulance Wens met een cheque van 3300 euro

Stichting Ambulance Wens en De Graafschap twijfelden geen moment en lieten deze hartenwens afgelopen zaterdag in vervulling gaan

Stichting Ambulance Wens en De Graafschap twijfelden geen moment en lieten deze hartenwens afgelopen zaterdag in vervulling gaan

28 augustus 2018

Inmiddels is deze trouwe fan aardig op leeftijd en niet meer zo goed te been. Tóch was het haar grootste wens om De Graafschap nog één keer te zien voetballen. Stichting Ambulance Wens en De Graafschap twijfelden geen moment en lieten deze hartenwens afgelopen zaterdag in vervulling gaan.

Enorm genoten

In een comfortabel bed werd ze op de tribune van de Vijverberg geparkeerd zodat ze de wedstrijd tegen FC Groningen uitstekend kon volgen. Hoewel de uitslag, met een verlies van 0-1, wat tegenviel, mocht dat de pret voor mevrouw Gilsing niet drukken. Stichting Ambulance Wens laat weten dat ze énorm heeft genoten. Hoe mooi is dat?

https://indebuurt.nl/doetinchem/doetinchemmers/hartverwarmend-89-jarige-supporter-nog-n-keer-naar-de-graafschap~53467/

Willemstad Vestingloop voor Ambulancewens

24-08-2018

https://www.bndestem.nl/moerdijk/stormloop-op-vestingloop-willemstad~a04cdf7b/

Darten voor Stichting Ambulance Wens

Darten voor Stichting Ambulance Wens

https://www.dartfreakz.nl/blog/nederland-hoofdnieuws/amateurspeler-gaat-voor-record-van-2-miljoen-gegooide-punten/

https://www.geef.nl/nl/actie/darten-voor-stichting-ambulance-wens/donateurs

https://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/138667/Wisselvallige-darter-wil-dartrecord-neerzetten

https://www.dvhn.nl/drenthe/Amateurdarter-gooit-100.000-pijltjes-voor-het-goede-doel-23532481.html

https://www.assenstad.nl/assen/3799-wereldrecordpoging-darten-in-assen-live

https://www.ambulancewens.nl/beeld-en-media/krant-en-internet

https://www.assercourant.nl/achtergrond/554013/frank-posthumus-zestig-uur-darten-twee-miljoen-punten-voor-het-goede-doel.html

Amateurspeler gaat voor record van 2 miljoen gegooide punten.

Darten voor Stichting Ambulance Wens.

Hallo mijn naam is Frank Posthumus uit Assen. Waarom kom ik in aktie voor Stichting Ambulace Wens ?

Een aantal jaren is mijn schoonmoeder overleden aan de verschrikelijke ziekte kanker. Twee weken voor het overlijden van mijn schoonmoeder heeft zij nog mogen genieten van haar kinderen wij zijn met zijn allen naar de efteling geweest, mijn schoonmoeder kon niet meer lopen dus is er een beroep gedaan aan de Stichting Ambulance Wens binnen een paar dagen kregen wij bericht dat alles is geregeld mijn schoonmoeder heeft een hele mooi dag gehad en dat was echt geweldig door twee top vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens. Wat voor aktie ga ik doen? Ik ga twee miljoen punten gooien met darten dat gaat enkele dagen duren ieder uur krijg ik vijf minuten pauze tot dat ik de twee miljoen punten heb gegooit.

Sponsorloop Willibrord voor Ambulance Wens

Sponsorloop Willibrord voor Ambulance Wens

wo 3 okt 2018

https://www.kobr.nl/nieuws/algemeen/20546/sponsorloop-rond-de-vijver-

Sponsorloop Willibrord (9/26/2018) - Op woensdag 26 september is op de Willibrord-Miland school een sponsorloop gehouden ten gunste van Stichting Het Vergeten Kind en Stichting Ambulance Wens Stichting Het Vergeten Kind organiseert activiteiten en evenementen die een directe positieve invloed hebben op het leven van kwetsbare kinderen in Nederland. Stichting Ambulance Wens helpt mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer […]

Ambulancewens zamelt geld in voor strandhuis

https://www.ad.nl/rotterdam/stichting-ambulancewens-zamelt-geld-in-voor-strandhuis-voor-terminale-patienten~a4d61e44/                   01-09-18

Stichting Ambulance Wens zamelt geld in voor strandhuis voor terminale patiënten

Stichting Ambulance Wens, de stichting die de laatste wensen van terminale patiënten in vervulling laat gaan, heeft voor de verandering zelf een wens: een huis aan het strand. Oprichter Kees Veldboer hoopt op donaties om dat te kunnen realiseren.

,,Heel veel mensen hebben als laatste wens om nog een keer naar zee te gaan'', vertelt Kees Veldboer, de Rotterdamse ambulancechauffeur die de stichting oprichtte. ,,Nu halen we mensen op door heel het land, en dan komt het vaak voor dat ze snel vermoeid zijn en weer terug moeten. Als we een huis aan zee hebben, kunnen ze daar een nachtje blijven slapen. Dan hebben ze echt de tijd.''

,,In het verleden stelde iemand zijn appartement ter beschikking in IJmuiden. Daar moesten we echter stoppen: de buren klaagden dat ze te veel tegen zieke mensen aan moesten kijken'', vervolgt Veldboer. ,,Daarom willen we nu niet afhankelijk zijn. We zijn nu weer aan het kijken in IJmuiden en in Vlissingen. Dat zijn perfecte locaties: als mensen vanuit de woonkamer naar zee kijken, zien ze de schepen binnenkomen.''

De stichting, die al ruim elfduizend wensen van terminale patiënten in vervulling liet gaan, hoopt daarom in 2019 een huis aan te kunnen schaffen. Daarvoor hoopt Stichting Ambulance Wens 250.000 euro bij elkaar te krijgen. ,,Een hoop geld, maar het moet een ruime woning zijn, die toegankelijk is voor mindervaliden, en plek heeft voor verpleegkundigen, onze vrijwilligers en familieleden van de patiënten'', legt Veldboer uit. De stichting ontvangt geen subsidie en heeft geen grote sponsoren, en is dus afhankelijk van donaties.

Doneren kan via de website van Stichting Ambulance Wens.

De Gelderlander

De Gelderlander

16 september 2018

Je bent 96 en je wil naar Helene Fischer, kan dat? Ja!

ARNHEM - ,,Dat ik dit nog mag meemaken'', riep Lenie Korn zaterdagavond bij herhaling in het Arnhemse GelreDome. Ook deze Helene Fischer-fan ging ademloos door de muzieknacht, want dat kan gewoon als je 96 bent, zoals zij.

 

https://www.gelderlander.nl/arnhem/je-bent-96-en-je-wil-naar-helene-fischer-kan-dat-ja~af6399de/

Ambulancewens Wereldwijd

11.000ste wens

Onze laatste nieuwsbrief: https://www.ambulancewens.nl/nieuwsbrieven/2018/augustus

We mochten ruim een maand geleden onze 11.000 ste wens vervullen sinds de oprichting in 2007, inmiddels staat de teller alweer op 11.350 wensen. Op dit moment weten nog steeds meer mensen ons te vinden waardoor we ook dit jaar weer meer mensen gratis hun laatste wens kunnen en mogen vervullen. Ook mooi om te zien dat er in steeds meer landen in de wereld ons idee overgenomen wordt. Gisteren zijn we zelfs benaderd door de Flying Docters uit Australië met de vraag of we hen kunnen helpen Ambulance Wens op te zetten in dat land. In de volgende landen bestaat nu Ambulance wens:

België: http://www.ambulancewens.be/

Duitsland: https://wuenschewagen.com/

Engeland: https://www.ambulancewishfoundation.org.uk/

Ecuador: https://www.facebook.com/FundacionAmbulanciaDeseo/

Israël: https://www.keshet-hamishalot.org.il/

Oostenrijk:https://www.facebook.com/wuenschewagensuedtirol/

Zweden: http://önskeambulansen.se/

Japan: https://www.negai.org/index.html

Brazilië : http://www.institutorope.com.br

Spanje: http://ambulanciadelultimodeseo.es/

Wedstrijd FC Dordrecht

Wedstrijd FC Dordrecht

18 september 2018

Mooi verslag in AD bij hulp aan laatste wens. https://www.ad.nl/dordrecht/laatste-wens-in-vervulling-dordtenaar-marco-woont-wedstrijd-fc-dordt-bij~ace1f8cc/

Open Huis(EO) op NPO Radio 5

25 augustus 2018

Vanmiddag tussen 14 en 16 uur het verhaal over onze stichting in het programma Open Huis(EO) op NPO Radio 5  https://www.nporadio5.nl/openhuis 

Mieke 's wens vervuld op midgetgolfbaan

Mieke 's wens vervuld op midgetgolfbaan

23 juli 2018

https://www.meerbode.nl/wens-mieke-vervuld-op-midgetgolfbaan/

105jarige meneer toch aanwezig zijn op Veteranen dag in Vlaardingen

105jarige meneer toch aanwezig zijn op Veteranen dag in Vlaardingen

8 juli 2018

Gisteren kon deze 105jarige meneer toch aanwezig zijn op Veteranen dag in Vlaardingen. Vandaag mogen we vijf andere immobiele terminale patiënten helpen met hun laatste wens. Wens 1 is voor een mevrouw(1949) uit Amstelveen zij wil met haar kleinkinderen naar Sprookjeswonderland in Enkhuizen. Wens 2 is voor een mevrouw(1955) uit Nieuw-Vennep zij wil nog één keer naar Artis. Wens 3 is voor een meneer(1933) uit Den haag hij gaat toch naar de familie reünie in Oostvoorne. Wens 4 is voor een meneer(1925) uit Ulft hij gaat zijn laatste verjaardag bij zijn dochter in de tuin vieren. Wens 5 is voor een mevrouw(1947) uit Doorn zij gaat toch naar de familie bijeenkomst in Schaarsbergen.

https://www.rijnmond.nl/nieuws/170529/Oudste-veteraan-105-wel-op-lokale-Veteranendag-in-Vlaardingen

Riek (91) en Henk (102) kunnen dankzij ambulancewens afscheid nemen

Riek (91) en Henk (102) kunnen dankzij ambulancewens afscheid nemen

18 mei 2018

Riek (91) en Henk (102) kunnen dankzij ambulancewens
afscheid nemen.

Tot twee weken geleden woonden Henk Molsbergen (102)* en Riek Molsbergen-van Houten (91) nog met zijn tweetjes thuis. Achterneef Mark: "Maar tante Riek brak haar heup en kreeg vervolgens een longontsteking en TIA. Ze zal snel komen te overlijden."

Met behulp van wat thuishulp verzorgde Riek (91) haar man Henk thuis, die met zijn respectabele leeftijd van 102 jaar steeds meer kwalen had gekregen. Hij lag alleen nog maar op bed. Maar toen Riek viel en in het ziekenhuis werd opgenomen vanwege een gebroken heup, moest Henk naar een zorginstelling.

https://vrouw.nl/artikel/verhalen-achter-het-nieuws/53721/riek-91-en-henk-102-kunnen-dankzij-wensambulance-afscheid

Ongeneeslijk zieke Alex (63) heeft dag van zijn leven in Efteling: 'Hij is er helemaal van opgeknapt'

Ongeneeslijk zieke Alex (63) heeft dag van zijn leven in Efteling: 'Hij is er helemaal van opgeknapt'

Ongeneeslijk zieke Alex (63) heeft dag van zijn leven in Efteling: 'Hij is er helemaal van opgeknapt'

KAATSHEUVEL – Waar een dagje Efteling al niet goed voor kan zijn. De wens van de ongeneeslijk zieke Alex van der Vlugt werd ingewilligd door Stichting Ambulancewens: de 63-jarige Alkmaarder mocht met zijn gezin een dagje genieten in het pretpark.

 

https://www.bd.nl/loon-op-zand/ongeneeslijk-zieke-alex-63-heeft-dag-van-zijn-leven-in-efteling-hij-is-er-helemaal-van-opgeknapt~aef56232/

Jill Mansell - Stuur me een berichtje

Jill Mansell - Stuur me een berichtje

6 mei 2018

Hoe mooi is dit;

Vandaag lekker in zonnetje het nieuwe boek van Jill Mansell aan het lezen, wordt @StAmbulancewens erin genoemd!

Wat geweldig om te lezen!

Zelfs in Engeland laten ze een grote indruk achter!

25 Touching Photos That Are Full of Strong Emotions

25 Touching Photos That Are Full of Strong Emotions

5 mei 2018

There are pictures that you can delete without any hesitation. But there are also photos that make us laugh or cry. They stick in our memory and sometimes even change our perception of the world.

Bright Side gathered 25 amazing photos from internet users that reach the depths of our souls.

Mooi dat er een foto bij staat van Stichting Ambulance Wens!

https://brightside.me/wonder-animals/25-touching-photos-that-are-full-of-strong-emotions-442960/?utm_source=fb_brightside&utm_medium=fb_organic&utm_campaign=fb_gr_5mincrafts

Jeroen draait voor goede doel

Jeroen draait voor goede doel

1 mei 2018

https://sa24.nl/jeroen-draait-goede-doel/

Drie dagen achter elkaar maakte Jeroen van der Meer uit Jubbega twee weken geleden een radio-uitzending. Maar liefst 72 uur aaneen was hij in de ether en online te beluisteren. Het huis van de ouders van zijn vriendin aan de Hanebuert bij Tijnje fungeerde als studio. “Sy woenen wolris sjen hoe’t ik mei myn hobby dwaande wie.” De familie en vrienden die langskwamen doneerden geld voor het goede doel: de Stichting Ambulance Wens. Ook de opbrengst van de consumpties in die drie dagen ging naar het goede doel. Vorige week kon Jeroen maar liefst 1.000 euro overhandigen aan een vertegenwoordiger van de stichting die hiervoor vanuit Rotterdam naar Friesland kwam. De Stichting Ambulance Wens vervult laatste wensen van terminale patiënten die niet lang kunnen zitten en zijn aangewezen op liggend vervoer.

Nog een visje gegeten in Vlissingen

Nog een visje gegeten in Vlissingen

wo 2 mei 2018

De familie van Gerard Rietveld en twee medewerkers van Stichting Ambulance Wens in Vlissingen. Bij de Sluis werd genoten van de koffie.

 https://www.3b-krant.nl/nieuws/algemeen/419103/nog-een-visje-gegeten-in-vlissingen-

Nog een visje gegeten in Vlissingen Gerard Rietveld (74) uit Rotterdam die verblijft in Hospice Lansingerland werd vorige week naar de boulevard in Vlissingen gereden met een ambulance. Samen met zijn familie genoot hij van de grote schepen en een visje. Met dank aan Stichting Ambulance Wens. Bergschenhoek – In colonne trokken Gerard, zijn vrouw, kinderen, kleinkinderen, en hond Sjors van dochter Monique Rietveld richting Zeeland. "De provincie waar mijn ouders graag kwamen om te fietsen en er op de camping stonden. Ze zijn gek op het strand en de Zeeuwse kust. Bij mijn vader werd in januari een hersentumor geconstateerd. Na de operatie in het Erasmus MC ging het aanvankelijk weer beter met hem. Na Pasen verslechterde de situatie. Het hospice wees ons op de Stichting Ambulance Wens. Van hun bestaan wisten wij niet af. Met hun hulp hebben wij er een gezellige, positieve dag van gemaakt. Zij verdienen een superpluim", vertelt Monique Rietveld. Stichting Ambulance Wens Nederland heeft een groep van circa 270 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks laatste wensen vervullen van immobiele (mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer) terminale patiënten. Met speciale daarvoor ontwikkelde ambulances worden de mensen gereden naar de locaties van hun wensen. Dat gebeurt helemaal kosteloos. Rotterdammer Gerard Rietveld zat vroeger met zijn broer in de steigerbouw en stapte over naar de politie waar hij arrestantenbewaarder werd aan het Haagse Veer. Zijn vrouw werkte voor de gemeente. Een periode van anderhalf jaar was Gerard ook verkeershandhaver. "Mijn vader is een positief ingestelde man. Hij geniet van elk moment met zijn familie. We zagen het niet als een laatste ding. Zo zaten we er niet in. Natuurlijk weet je dat er waarschijnlijk geen herhaling meer komt. We weten dat het eindig is. Op 8 mei hoopt mijn vader 75 jaar te worden. Daar kijken we naar uit", vertelt Monique die in Bleiswijk woont. Het gezinnetje Rietveld groeide in harmonie op in Rotterdam. De moeder van Monique en zus Sandra woont nog in Ommoord, maar vertoeft veel in Hospice Lansingerland. Vorig week werd Gerard verrast met een geweldige dag. "Na een hapje bij de Sluis in Vlissingen zijn we doorgereden naar Zoutelande, omdat mijn ouders daar vroeger al kwamen. We hebben er kibbeling gegeten en zijn daarna doorgereden naar Domburg." Bijgeslapen "Daar hebben we het bed van mijn vader voor het raam van de strandtent gezet met uitzicht op zee. s' Avonds was hij helemaal kapot. De volgende dag heeft hij veel bijgeslapen. Moe maar voldaan."

2 Kranten in Spanje april 2018

2 Kranten in Spanje april 2018

La Verdad

La Opinión de Murcia

Interview 20 april Murcia

YouTube video-inhoud is niet beschikbaar vanwege uw privacy-instellingen.

20 april 2018

Kees Veldboer lleva 12 años cumpliendo los deseos de enfermos terminales. Una bonita iniciativa que pertenece a una fundación Holandesa la cual ayuda a personas impedidas a poder cumplir su último deseo. Cuentan con más de 250 voluntarios, 6 ambulancias y la gratitud de al menos 4 personas al día a las que hacen felices.

http://goo.gl/UVLVzU

 

La Ambulancia del Último Deseo para en la Región

La Ambulancia del Último Deseo para en la Región La Ambulancia del Último Deseo para en la Región La Ambulancia del Último Deseo para en la Región

19 april 2018

Morgen mag ik een presentatie geven over Stichting Ambulance Wens in Murcia(Spanje) tijdens een tweedaags congres over hulpverlening in Spanje. Gisteren stond er al een artikel over in de kranten hier in Murcia: http://www.laopiniondemurcia.es/…/ambulancia-ul…/914966.html

La Ambulancia del Último Deseo para en la Región El impulsor del proyecto holandés ofrece mañana una conferencia en el Congreso HURGE18 - Murcia intentará importar y poner en marcha la iniciativa ana garcía 19.04.2018 | 04:00 Traslados de una paciente a un lago realizado por los voluntarios de la Fundación. Traslados de una paciente a un lago realizado por los voluntarios de la Fundación. AMBULANCE WENS Fotos de la noticia Ponerse en el lado del paciente para ofrecerle una asistencia con la mayor calidad posible es un pilar fundamental de la humanización, una palabra que ha cogido protagonismo en el ámbito sanitario con distintos proyectos que se presentarán en Murcia en el congreso HURGE18, entre ellos la Ambulancia del Último Deseo. Visitar ese lugar que querrías ver en los últimos momentos de tu vida o cuando tienes una enfermedad que te tiene 'atado' a una cama es un deseo con un valor incalculable. Un deseo que hacen realidad desde Stichting Ambulance Wens (Fundación Ambulancia del Deseo), creada en Holanda por Kees Veldboer, un conductor de ambulancia que con un pequeño gesto ha sacado miles de sonrisas a pacientes desde el año 2006. Veldboer estacionará esta semana su ambulancia en Murcia, donde tiene previsto participar mañana en el I Congreso Internacional de Humanización en Urgencias, Emergencias y Catástrofes que arranca hoy y en el que contará su experiencia para ayudar a humanizar la asistencia. El pasado mes de marzo la Fundación fue capaz de cumplir 170 últimos deseos. Visitar el mar, asistir a la boda de un familiar, montar en telesférico, acudir a ver una exposición a un museo o a un concierto son algunas de las peticiones de pacientes que han hecho realidad. Kees Veldboer ha sido invitado a Murcia por los impulsores del proyecto HURGE de Humanización en Urgencias y Emergencias, quienes quieren firmar un convenio para traer la iniciativa de la Ambulancia del Último Deseo a España, concretamente a la Región de Murcia. El doctor José Manuel Salas, médico de la Gerencia de Urgencias y Emergencias del 061 y cofundador de HURGE con Manuel Pardo Ríos, indica a LA OPINIÓN que ya han planteado esta posibilidad al gerente del Servicio Murciano de Salud (SMS), Asensio López, y que de llevarse a cabo tendría que ser a través del 061. Un proyecto que, según explica, «sería un guiño a la humanización en la asistencia y que puede situar a Murcia como referente en estos cuidados». El germen de la Fundación está en noviembre de 2006 cuando Veldboer estaba trasladando a un paciente terminal de un hospital a otro y le avisaron de que el centro receptor aún no estaba preparado. El paciente no quería volver al hospital en el que había estado los tres meses anteriores, así que el conductor de la ambulancia le preguntó dónde quería ir. El enfermo, un marinero retirado, le preguntó si le podía llevar al canal Vlaardingen para despedirse del puerto de Rotterdam y así lo hizo Kees Veldboer, quien tomó esta experiencia como punto de partida para un proyecto que ya es conocido en todo el mundo.

Hoy nace la Fundación Ambulancia del Último deseo. Estamos trabajando para poder empezar a realizar en breve. Si quieres ser voluntario escríbenos un mail a ambulanciadelultimodeseo@gmail.com indícanos nombre, apellidos, lugar de residencia, teléfono, mail, profesión y unas pequeñas líneas sobre por qué quieres participar como voluntario.

 

Vandaag in Murcia een presentatie mogen geven over Ambulance Wens met als resultaat:https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1971716632902321&id=1941957105878274

Sfeer Via fm op de 105.6 vanuit Tijnje (FR)

14 april 2018

Vanaf gisteren avond weer een mooie actie voor ons een radio marathon, hier te beluisteren;

http://sfeerfm.myl2mr.com/ Via fm op de 105.6 vanuit tijnje (FR)

AD/Haagse Courant

AD/Haagse Courant

3 april 2018

AD/ Haagsche Courant

AD/ Haagsche Courant

11 april 2018

AMBULANCE WENS DE GRENS OVER

AMBULANCE WENS DE GRENS OVER

11 april 2018

Vandaag een mooie artikel in het Algemeen Dagblad.

Een wedstrijd kijken bij zijn grote liefde Achilles was zijn wens.

4 april 2018

Voor sommige dingen hebben zelfs wij geen woorden.

Wat een prachtig initiatief is Stichting Ambulance Wens Nederland en wat een prachtig persoon is Marinus 'Rinus' Smiesing.

Een wedstrijd kijken bij zijn grote liefde Achilles was zijn wens. En die kwam uit.

https://www.facebook.com/gorkumtv/videos/1228766737226057/

PZC Walcheren

PZC  Walcheren

 

23 maart 2018

https://www.pzc.nl/walcheren/laatste-wens-doodzieke-vlissingse-nog-een-keer-naar-de-boulevard-naar-de-zee~ae2fcf61/

Laatste wens doodzieke Vlissingse: 'Nog een keer naar de boulevard, naar de zee' VLISSINGEN - Een week geleden werd Inge Alders (74) uit Vlissingen getroffen door het noodlot. Ze blijkt een zware vorm van leukemie te hebben die niet meer te genezen is. Als laatste wens wilde ze nog één keer een rondje op Walcheren maken. Ze voelde zich de laatste weken niet al te best. "Maar dat waren gewoon rare dingetjes als blaasontsteking. Toen kreeg ik maagklachten en werd ik steeds zieker en zieker. De dokter dacht eerst nog aan het griepvirus. Maar ik bleef ziek, met hoge koorts, en ik kon helemaal niks meer, ik had geen energie meer." De vooruitzichten zijn slecht, vertelt haar zoon Eric Gutteling. "Haar bloedplaatjes pakken niet meer. Ze heeft nog wel bloed gekregen, maar ze is gestopt met medicijnen en gaat nu hard achteruit. Hopelijk komen er nog een paar goede dagen, maar het kan morgen ook afgelopen zijn." 'Doe het, nu je de kracht nog hebt' Het nieuws dat ze niet lang meer te leven heeft is niet te bevatten, vertelt ze, zittend in een stoel in hospice Ter Reede in Vlissingen. "Het is zo verdrietig en zo angstig. Niet zozeer voor de dood, maar om mensen die je heel lief hebt achter te moeten laten. Het is juist dat idee, het idee dat je je kinderen nooit meer ziet." Het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis raadde haar woensdag aan een laatste wens in te dienen bij de Stichting Ambulance Wens, die ze gratis met vrijwilligers probeert te vervullen. 'Doe het, nu heb je de kracht en energie nog' drukten ze haar op het hart. Dezelfde dag nog was het geregeld. Donderdagochtend stonden ze naast haar bed, met een brancard, en werd ze met een ambulance rondgereden. "Ik heb een geweldige dag gehad. Naar Veere en Domburg", vertelt Inge. "We zijn de zeedijk opgegaan bij Westkapelle. En vervolgens iets gaan eten bij Panta Rhei op de boulevard in Vlissingen." Haar ogen lichten op. "De boulevard, dat is altijd het hoogtepunt in mijn leven geweest. Voor mij is dat het mooiste plekje van Zeeland." Met de zee opgegroeid "Waarom? Omdat ik hier ben grootgebracht." zegt ze. "Ik ben met de zee opgegroeid! Als kind van tien ging ik al naar het Badstrand. Gewoon alleen op mijn fietsje. En de laatste jaren, op mijn elektrische fiets, ging ik iedere dag over de boulevard. Gewoon zomaar, omdat het lekker voelde. Nog even over de boule." Dochter Ingrid en zoon Eric gingen donderdag met haar mee in de ambulance. Haar man overleed vijf jaar geleden. Eric vertelt hoeveel lof hij heeft voor de Stichting Ambulance Wens. "Ik kan mijn moeder niet meer zelf meenemen. De stichting heeft al het materiaal, een brancard, alles. En er zit geen druk op, alles kan, alles mag. Dat geeft rust." De band tussen de kinderen en hun moeder is de laatste dagen sterker dan ooit. "Het is mooi om heel even intiem te zijn met je kinderen", zegt Inge. Daar kan ik mooi op terugkijken en zij misschien ook." Zoon Eric beaamt dat. "Er is weinig te lachen op deze dagen. En nu hebben we foto's waarop ze glimlacht." Zijn stem breekt. "Dat doet heel veel. Het is een lichtpuntje in donkere dagen."

Ook in Japan

Ook in Japan Ook in Japan

14 maart 2018

Wat mooi vanaf nu ook Ambulance Wens in Japan.

De Hoekse Krant

De Hoekse Krant

2 maart 2018

En nog zo'n mooie actie voor ons!

De cd-verkoop van Papendrechter Wim Haak

De cd-verkoop van Papendrechter Wim Haak

2 maart 2018 PAPENDRECHT 

De cd-verkoop van Papendrechter Wim Haak heeft 500 euro opgebracht. Het bedrag heeft hij geschonken aan Stichting Ambulancewens. Haak moest onlangs noodgedwongen stoppen met zijn live-programma 'Haal het anker op' bij RTV Papendrecht. Zijn gehoor is teveel achteruit gegaan in de afgelopen maanden. Zijn cd-collectie, die hij in de loop der jaren heeft opgebouwd en uit 237 cd's bestond, heeft hij per opbod verkocht. De opbrengst wilde hij besteden aan Stichting Ambulancewens. Kees Driesprong uit Numansdorp, voorzitter van Shanti Nederland, was er als de kippen bij om de cd-collectie te kopen. "Ik heb gelijk een bod gedaan waar niemand overheen zou gaan", vertelt Driesprong. Hij beschouwt de cd's als cultureel erfgoed, die behouden moeten blijven voor het nageslacht. De opbrengst werd woensdag in de vorm van een cheque overhandigd aan Kees en Ineke Veldboer van Stichting Ambulancewens. Zij zijn blij met de bijdrage voor het vrijwilligerswerk van de stichting, die met zes ambulances door heel Nederland de laatste wens vervult van ernstig zieke mensen. "Het werk is hard en mooi tegelijk", legt Veldboer uit. "We kunnen niemand beter maken, maar wel een laatste wens vervullen. Dat is heel dankbaar werk." De overhandiging van de cheque, met v.l.n.r. Kees Driesprong, Wim Haak en Ineke en Kees Veldboer.

Promo film Ecuador

19 februari 2018

Hier een promo film van onze collega's in Fundación Ambulancia Deseo Ecuador.

https://www.facebook.com/StichtingAmbulancewens/videos/1987725994589963/

Vorige week hebben we hen een bezoek gebracht en men kan daar alle hulp gebruiken.

Nederlandse consul in Guayaquil

Nederlandse consul in Guayaquil

13 februari 2018

Zojuist een prettig en goed gesprek gehad met Egbert Spaans, de Nederlandse consul in Guayaquil, hij gaat de stichting in Ecuador enorm helpen.

Geweldig bedankt Egbert!

Ecuador "El Universo" krant

Ecuador "El Universo" krant

10 februari 2018

Vanmorgen stonden we in de krant in Ecuador.

Hopelijk gaan ze nu massaal achter deze stichting staan hier in Ecuador!

TeleAmazonas Ecuador

Vrijdag ochtend in de tv studio (http://www.teleamazonas.com/)

9 februari 2018

Ecuador

Ecuador Ecuador Ecuador

9 februari 2018

Vanavond een mooie onderscheiding ontvangen in Ecuador (The Point Guayaquil) voor de steun aan hun stichting.

Ik wens Maria Ines en al haar vrijwilligers enorm veel succes in Ecuador.

Heidi (49) heeft nog een paar weken te leven en ging nog één keer met haar familie op vakantie

Heidi (49) heeft nog een paar weken te leven en ging nog één keer met haar familie op vakantie

27 januari 2018

http://www.omroepbrabant.nl/?news/274171732/Heidi+(49)+heeft+nog+een+paar+weken+te+leven+en+ging+nog+%C3%A9%C3%A9n+keer+met+haar+familie+op+vakantie.aspx

Texelaar schrijft boek over het nog onbekende Post Intensive Care Syndroom

Texelaar schrijft boek over het nog onbekende Post Intensive Care Syndroom

 3-2-2018

Laatste wens

Het boek heeft een dubbel doel. De opbrengst gaat naar Stichting Ambulance Wens, die ervoor zorgt dat ernstig zieke mensen er nog één keer samen met hun geliefden op uit kunnen. ,,In dit geval is het specifiek bedoeld om de laatste wens te vervullen van Texelaars of mensen die nog één keer naar Texel willen’’, verduidelijkt de auteur. Daarnaast wil hij bekendheid geven aan het een jaar geleden ontdekte Post Intensive Care Syndroom, zodat patiënten en hulpverleners het kunnen herkennen en ermee leren omgaan.

In augustus 2015 kreeg Gerard Vélu acute trombose. Het was het begin van twee jaar dokteren en een verblijf van vijf maanden in ziekenhuizen in Den Helder, Amsterdam en Alkmaar. Zeven weken bracht hij daar door op intensivecare-afdelingen.


https://www.noordhollandsdagblad.nl/den-helder-eo/texelaar-schrijft-boek-over-het-nog-onbekende-post-intensive-care-syndroom

Mooi film over een vervulde wens naar Ajax :

Mooi film over een vervulde wens naar Ajax

27 december 2017

https://www.youtube.com/watch?v=5cTFAT8opLk

Laatste kerst samen

Laatste kerst samen

25 december 2017

https://www.rtlnieuws.nl/cookiewet?html5=true&referrer=https%3A%2F%2Fwww.rtlnieuws.nl%2Fnederland%2Flaatste-kerst-samen-torbjorn-80-en-ellen-77-per-ambulance-naar-familie-gebracht

 

Toen de familie Nyheim uit Spijkenisse te horen kreeg dat hun ernstig zieke vader en opa Torbjørn (80) niet meer beter zou worden, wilden ze er alles aan doen om nog een laatste keer samen kerstavond te vieren. Dankzij Stichting Ambulance Wens is dat gelukt. "Het was een avond met een lach en een traan."

Voor de zussen Anne (49) en Torill (54) stond de wereld even stil toen artsen hun vertelden dat hun vader Torbjørn niet meer beter zou worden. Hij heeft lymfeklierkanker en ligt in het ziekenhuis.

Toen bleek dat ook hun moeder Ellen op 21 december geopereerd moest worden aan haar knie, leek het onmogelijk om dit jaar samen met de hele familie kerst te vieren. 

Niet met de auto

"Ze waren allebei zo ziek dat ze niet met de auto zouden kunnen komen", vertelt Anne aan RTL Nieuws. De familie heeft Noorse roots, en het is een belangrijke traditie om op kerstavond bij iemand thuis samen te komen.

"Gelukkig vertelde één van de verpleegkundigen over de Stichting Ambulance Wens. Die hebben we verteld dat we nog heel graag een keer samen kerstavond wilden vieren, en zij konden ons uiteindelijk helpen."

Lach en traan

De stichting bracht Torbjørn en Ellen naar het huis van hun kleinzoon. Een 'heel bijzonder moment', vertelt Anne: "Normaal gesproken is kerst vooral heel gezellig, maar nu je weet dat het de laatste keer is dat je met de hele familie bij elkaar bent, is het toch een beetje dubbel. Het was heel mooi dat we toch samen konden zijn, maar we hebben de avond beleefd met een lach en een traan."

Na kerst zal het niet lang meer duren voordat Torbjørn van het ziekenhuis wordt overgeplaatst naar een hospice. De rest van de kerstdagen proberen Anna en Torill dan ook zo veel mogelijk tijd met hun vader door te brengen. 

Laatste wens

"We kunnen er niet met alle gezinnen tegelijk naartoe, dat is te druk", vertelt Anne. "Daarom gaat vandaag mijn zus met haar gezin op bezoek, en op Tweede Kerstdag kom ik met mijn gezin langs."

Stichting Ambulance Wens Nederland is een groep van 200 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van immobiele terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances. Ook vandaag komen ze weer in actie. Op Twitter schrijven ze dat ze vandaag zes andere mensen zullen helpen bij het vervullen van hun laatste wens.

Nog één keer naar zijn collega's in het mijnmuseum

Nog één keer naar zijn collega's in het mijnmuseum

6 december 2017

Deze meneer kon gisteren nog één keer naar zijn collega's in het mijnmuseum in Limburg, ook te zien gisteren op SBS6          http://www.hartvannederland.nl/nieuws/2017/laatste-wens-voor-doodzieke-oud-mijnwerker/. Vandaag mogen we weer twee andere immobiele terminale patiënten helpen met hun laatste wens. Wens 1 is voor de meneer(1946) uit Beuningen hij komt na een paar dagen bij zijn dochter in Frankrijk weer terug naar huis. Wens 2 is voor de mevrouw(1945) uit Susteren zij gaat na een nachtje in ons vakantiehuis in Beekbergen weer terug naar huis.

Stichting Samen varen

Stichting Samen varen

28 november 2017

Vandaag een goed gesprek gehad met Ada van de Stichting Samen varen, http://www.samen-varen.nl/,

en besloten om elkaar te ondersteunen waar mogelijk.

Gewoon lekker samen mensen helpen!

Duitse Wünschwagen 3 jarig bestaan

 Duitse Wünschwagen 3 jarig bestaan  Duitse Wünschwagen 3 jarig bestaan

25 november 2017

Vanavond op bezoek bij onze collega's van de Duitse Wünschwagen ter ere van hun 3jarig bestaan. Mooie samenwerking met prachtige collega's.

https://wuenschewagen.com/2017/12/01/franz-muentefering-haelt-beruehrende-rede-auf-der-weihnachtsgala-des-wuenschewagens/

Ein wunderschöner Abend im LIGHTHOUSE Essen mit hochkarätigen Gästen wie Franz Müntefering und ASB-Vertretern aus ganz Deutschland, unserer tollen Moderatorin Sabine Heinrich und stimmungsvollen Showacts.

Mooi interview met een van onze vrijwilligers

Mooi interview met een van onze vrijwilligers

7 november 2017 http://www.ronddelinge.nl/zoveel-mogelijk-laatste-wensen-v…/

10.000 ste wens RTV Rijnmond

10.000 ste wens RTV Rijnmond

Theo Jansen met kleindochter Nina

http://www.rijnmond.nl/nieuws/161458/10-000ste-Ambulance-Wens-Theo-wilde-nog-een-keer-varen

Hotel aan Zee Noordwijk-Radar

Hotel aan Zee Noordwijk-Radar

24 oktober 2017

Krijgen we zomaar een warme douche:

https://radar.avrotros.nl/uitzendingen/douche/detail/hotel-aan-zee-noordwijk/

Reportage Stichting Ambulance Wens

https://youtu.be/p4b7p2fDca8

Zoals u van ons eerder de reportage over Handhaving kon zien, vonden wij het tijd om eens een andere kant van hulpverlening aan het licht te stellen. Normaliter brengen wij alleen het laatste 112-nieuws van de dag, nu laten wij een geheel andere kant van de hulpverlening zien. Wij gingen op maandag 24 augustus 2015 op pad met twee vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens naar de Efteling alwaar wij de wens van Nelleke in vervulling lieten gaan.

Hoe is Stichting Ambulance Wens ontstaan

Stichting Ambulance Wens is ontstaan toen Kees Veldboer tijdens zijn werk als ambulancechauffeur een ritje moest maken om een terminaal zieke patiënt over te brengen naar een andere verzorgingsplaats. De voormalige zeeman gaf aan toch nog eens één keer in zijn leven op een schip te mogen zijn. Kees kreeg toen de aanleiding om alles op alles te zetten en de man toch nog eens te laten varen. Na een paar telefoontjes was het geregeld en de man mocht nog een keer op een schip vertoeven.

Kees Veldboer kwam daarna op het idee om een stichting te beginnen die ervoor zorgt dat niet mobiele terminaal zieke patiënten hun laatste wens in vervulling te laten gaan. In beginsel gebruikte hij de ambulances van zijn werkgever. Inmiddels heeft de stichting eigen voertuigen tot zijn beschikking.

Vrijwilligers

Stichting Ambulance Wens Nederland is een groep van 200 medisch geschoolde vrijwilligers die dagelijks gratis laatste wensen vervullen van niet mobiele terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances. De stichting beschikt over zes eigen ambulances waarmee zij de laatste wensen van patiënten in vervulling kunnen laten gaan. Zonder deze vrijwilligers kan de stichting niet bestaan.

Donateurs

Stichting Ambulance Wens is afhankelijk van donateurs en partners. De stichting is een non-profit organisatie die het moet hebben van degenen die een donatie over hebben voor de stichting. Zo worden zij onder andere door de Roparun gesteund. De stichting betaald alle kosten die gemaakt worden om de laatste wens van de patiënt in vervulling te laten gaan. Zoals zij zouden vertellen alle kleine beetjes helpen. Of u nu een bedrag van €100,- over heeft of een bedrag van €10,-. De stichting ontvangt alle giften met open armen zodat, zij zoveel mogelijk wensen in vervulling kunnen laten gaan.

Ons verhaal

Op maandag 24 augustus 2015 belden wij omstreeks half negen aan bij het kantoor van Stichting Ambulance Wens in Poortugaal. Aldaar werd ons medegedeeld dat wij met de ernstig zieke Nelleke en haar familie op pad zouden gaan. Nelleke had aangegeven nog 1 keer naar de Efteling te willen samen met haar man, kinderen, klein- kinderen en zus om met elkaar te genieten van deze dag. Met dit in het achterhoofd ging haar man op zoek en vond zo de Stichting Ambulance Wens.

Nelleke is sinds mei 2015 ernstig ziek en heeft naar alle waarschijnlijkheid niet lang meer te leven. Nelleke heeft longkanker met uitzaaiingen waardoor zij mogelijk binnenkort niet meer zal kunnen functioneren en uiteindelijk zal komen te overlijden…

 

Omstreeks negen uur gingen wij samen met Jan en Kees (niet de oprichter) op weg naar Gameren. Aldaar werden de vrijwilligers opgewacht door de familie van de 62-jarige Nelleke. Nelleke kreeg als eerste de mascotte overhandigd door de medewerkers van Stichting Ambulance Wens, genaamd Mario. Hiermee was het spreekwoordelijke ijs meteen gebroken. Na een kort gesprek gingen we dan echt op pad.

Nadat Nelleke op een brancard werd gelegd en de ambulance was ingereden waren we klaar voor vertrek richting de Efteling. Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen en kregen we een gids mee. Zo kreeg Nelleke samen met haar man, kinderen, kleinkinderen en zus de dag van haar leven.

Als eerste werd er koers gezet naar de Fata Morgana. Nelleke werd professioneel in het bootje geholpen en ging samen met haar familie de attractie in. Aan het eind van de rit was duidelijk te zien dat ze er ontzettend van had genoten.

Daarna werd koers gezet richting het sprookjesbos en werd er onder andere een heerlijk frietje gegeten. De kinderen en kleinkinderen gingen in diverse achtbanen , waaronder de Baron en hadden samen de dag van hun leven.

Tot slot gingen we nog mee naar de Pagode waar we uitkeken over het hele park. Toen Nelleke 2 maanden ervoor in het ziekenhuis lag en samen met haar dochter elke keer de Pagode boven de bomen uit zag komen had ze aan haar dochter gevraagd…. zal ik daar ooit nog in gaan? Meteen beloofde haar dochter dat dat nog zou gaan gebeuren. Zonder Stichting Ambulance Wens had haar dochter deze belofte nooit kunnen nakomen

 

…Nelleke is helaas niet veel later overleden…

 

Zieke Piet Kops voor de laatste keer naar Amsterdam: 'Het is prachtig'

13 september 2017

http://www.at5.nl/artikelen/173017/zieke-piet-kops-voor-de-laatste-keer-naar-amsterdam-het-is-prachtig

HARRY SLINGER

14 september 2017

Wens met Harry Slinger

PANORAMA

PANORAMA

11 september 2017

Mooi artikel in Panorama: http://panorama.nl/blog/op-stap-met-stichting-ambulancewens

ANOUK

ANOUK

9 september 2017

Deze mevrouw kon gisteren toch naar het optreden van Anouk

RIGA

RIGA

25 augustus 2017

Vandaag in Riga op het internationale forum van de Samaritan over Stichting Ambulance Wens mogen spreken. Vanmiddag een vergadering in Riga met de internationale Ambulance Wensen.

Colombia lezing

Colombia lezing

31 augustus 2017

"Solo soy un holandés común y corriente que hace lo que más le gusta y mi pasatiempo es ayudar a otros". Así se describe Kees Veldboer, quien será uno de los encargados de llevar a todos los participantes de esta edición del #TEDxUdelRosario al #MásAcá el próximo miércoles 30 de Agosto. ¡No te lo pierdas!

"ik ben gewoon een gewone nederlander die doet wat hij het meest vindt en mijn hobby is om anderen te helpen". zo beschrijft kees veldboer, die een van de verantwoordelijken zal zijn voor het brengen van alle deelnemers van deze editie van #tedxudelrosario naar #massaca

https://www.funeralzone.co.uk/blog/last-dying-wish

 

12 Juli 2017

https://www.funeralzone.co.uk/blog/last-dying-wish

Benefietavond voor de Stichting Ambulance Wens bij de Voornruiters

Benefietavond voor de Stichting Ambulance Wens bij de Voornruiters Benefietavond voor de Stichting Ambulance Wens bij de Voornruiters

http://rtvstichtsevecht.nl/artikel/52294720/benefietavond-voor-de-stichting-ambulance-wens-bij-de-voornruiters-regionieuws

26 juli 2017

Vanmiddag mochten wij een mooie cheque in ontvangst nemen van de familie Groenendijk. Zij hebben naar aanleiding van een wens die wij hebben vervuld voor meneer Groenendijk, een benefietavond georganiseerd m.m.v. De Voorn Ruiters De Meern. Heel hartelijk bedankt voor dit geweldige bedrag van 13.855,07 euro waar wij weer heel veel andere mensen mee kunnen en mogen helpen.

Klein wonder: Bart is na smak van acht meter tóch op de Coolsingel

Klein wonder: Bart is na smak van acht meter tóch op de Coolsingel Klein wonder: Bart is na smak van acht meter tóch op de Coolsingel

Klein wonder: Bart is na smak van acht meter tóch op de Coolsingel

http://www.ad.nl/…/klein-wonder-bart-kan-na-smak-van-acht-…/

https://www.facebook.com/thijs.geuze.9/videos/1331255156971106/

DEN BOSCH - Het hele seizoen was Bart van Eerd (29) in De Kuip te vinden. Hij leefde zó naar het kampioenschap van Feyenoord toe. Maar een val van acht meter hoogte gooide anderhalve week geleden het leven van de Bosschenaar overhoop. Dat hij maandag toch op de Coolsingel te vinden is, mag gerust een wonder heten.

De dakdekker brak zijn heup, bekken, stuitje, schaambeen en pols. Zijn oogkas is op twee plaatsen gebroken en zijn ribben zijn gekneusd. Tien hechtingen in zijn gezicht maken het beeld nog erger. En dan komt Van Eerd er nog goed van af. ,,Ik mag best van geluk spreken.''

Na het ongeluk van woensdag 3 mei was hij twee dagen van de wereld. Toen hij vrijdag bij kennis kwam, was één van de eerste dingen waar hij aan dacht het kampioenschap. ,,Ik had kaarten, een hotel. Alles was geregeld'', zegt de pechvogel over de kampioenswedstrijd tegen Excelsior. Uiteraard ging het feest niet door. Hij moest de wedstrijd gedwongen achter een ziekenhuistelevisie bekijken. 

Dirk Kuyt

Het nieuws van zijn val is ook binnen de Feyenoord-selectie doorgedrongen. Niemand minder dan Dirk Kuyt zelf stak hem afgelopen week al een hart onder de riem. ,,Ik heb gehoord wat er met je gebeurd is. Echt kloten allemaal. Maar het belangrijkste is dat je weer volledig herstelt van alles. Dus heel veel sterkte daarmee.'' Namens alle spelers biedt hij hem nog een cadeautje aan. 

 

Streekblad Zoetermeer en de Postilon

Streekblad Zoetermeer en de Postilon

Anton Bood traint voor Fietstocht Ambulancewens in Amsterdam

Telegraaf

 Telegraaf

7 april 2017

Vandaag een mooi artikel in de Telegraaf over ons jubileum concert van afgelopen maandag in Carré.

Massa Mallet avond in de Beizenwei Te Opheusden

Massa Mallet avond in de Beizenwei Te Opheusden

9 april 2017

Gisteren avond was de Massa Mallet avond in de Beizenwei Te Opheusden en de organisatie had Stichting Ambulance Wens daar als goede doel aan verbonden. De vrijwilligers mochten een geweldige cheque van maar liefst 4.000 euro in ontvangst nemen. Iedereen enorm bedankt voor dit prachtige bedrag!

Carré shownieuws

Carré shownieuws

Bedankt artiesten voor jullie geweldige inzet in Carré:

http://www.show.nl/rubrieken/sterren/2017/emotionele-avond-voor-artiesten-tijdens-bijzonder-benefietconcert/

 

Een emotionele avond voor artiesten als Marlayne Sahupala, Karin Bloemen, Tineke Schouten, Marga Bult, Thomas Berge en Willeke Alberti. Tijdens het benefietconcert van Stichting Ambulance Wens treden zij op om mensen met een levensbedreigende ziekte een prachtige avond te geven.

https://www.mvmproducties.nl/single-post/2017/04/03/Stichting-Ambulance-Wens-Benefiet-Concert

Tijd voor MAX

10 februari 2017, 17:10 · NPO 1 in Tijd voor MAX mag ik samen met Marlayne Sahupala praten over ons feest in Carré.

http://www.omroepmax.nl/tijd-voor-max/uitzending/tv/tijd-voor-max-vrijdag-10-februari-2017/

De laatste wens van de ongeneeslijk zieke Ronald (40) gaat in vervulling

16 december 2016

Weer een mooie film verslag van een vervulde wens;

https://vrouw.nl/video/reportages/39580/de-laatste-wens-van-de-ongeneeslijk-zieke-ronald-40-gaat-in-vervulling

Hoogeveense Roelina Koster-Blokzijl gaat met Stichting Ambulance Wens naar Thialf

13 december 2016

Weer een mooie artikel over een door ons vervulde wens;

https://www.hoogeveenschecourant.nl/nieuws/hoogeveen/473465/hoogeveense-roelina-koster-blokzijl-gaat-met-wensambulance-naar-thialf.html

Laatste wens: Nog een keertje naar Scheveningen

16 november 2016

http://www.ad.nl/utrecht/laatste-wens-nog-een-keertje-naar-scheveningen~ac05f82a/

De eerste Engelse wens mochten we vandaag mee helpen vervullen!!

De eerste Engelse wens mochten we vandaag mee helpen vervullen!! De eerste Engelse wens mochten we vandaag mee helpen vervullen!! De eerste Engelse wens mochten we vandaag mee helpen vervullen!! De eerste Engelse wens mochten we vandaag mee helpen vervullen!! De eerste Engelse wens mochten we vandaag mee helpen vervullen!! De eerste Engelse wens mochten we vandaag mee helpen vervullen!!

14 november 2016

Vandaag een artikel in de Engelse krant over de eerste Engelse wens die we gisteren mochten vervullen.

http://www.yorkpress.co.uk/news/14885301.Tina_gets_her_last_wish_thanks_to_Foundation/?ref=wa

VROUW TELEGRAAF Laatste wens zieke Tosca in vervulling

VROUW TELEGRAAF Laatste wens zieke Tosca in vervulling VROUW TELEGRAAF Laatste wens zieke Tosca in vervulling

27 oktober 2016

Tosca is nu bijna twee jaar ziek. Ze heeft borstkanker met uitzaaiingen in de longen en leeft waarschijnlijk nog maximaal drie maanden. Haar enige kind, Tessa van 17, gaat op zichzelf wonen. Tosca kan Tessa's appartementje helaas niet meer op eigen kracht bezoeken. Gelukkig laat Stichting Ambulance Wens die wens in vervulling gaan.

https://vrouw.nl/video/reportages/37934/laatste-wens-zieke-tosca-in-vervulling

Terminaal zieke Marco laatste keer vol gas door Tarzanbocht

Terminaal zieke Marco laatste keer vol gas door Tarzanbocht

http://www.ad.nl/rotterdam/terminaal-zieke-marco-laatste-keer-vol-gas-door-tarzanbocht~ae50d1d9/

Snoeihard door de Tarzanbocht. Dat was lange tijd de laatste wens van de terminaal zieke Marco Scheffers (46).

Gisteren was het zo ver. Twee vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens helpen Marco Scheffers terug op de brancard.

Alleen zijn door ziekte dun geworden benen werken nog niet mee. De Barendrechter lacht, ondanks zijn hersentumoren.

,,Wat is dit schitterend!" vindt hij. ,,Het liefst van alles had ik vandaag in een Porsche Panamera gereden, maar ik wist niet dat een Renault Clio ook zó hard ging." 170 km/u De Barendrechtse racefanaat zat in zijn leven op de tribune bij Formule 1-races in China, Engeland, België en Hongarije. En hij zit elke Grand Prix klaar voor de televisie met zijn vrienden. Maar gisteren raasde hij zelf met 'een gangetje' van ruim 170 kilometer per uur door de bochten. ,,Het is prachtig om Marco zo te zien genieten", zegt zijn vrouw Claire, die zich vooraf lichte zorgen maakte over de gezondheid van haar man op de baan. Eenmaal in Zandvoort ebt dat gevoel bij haar weg. ,,Wat is nou het ergste dat kan gebeuren? Hoofdpijn heeft hij toch al..." Hoewel andere auto's met meer dan 200 kilometer per uur over de baan racen, wordt er voor de veiligheid van Marco iets langzamer gereden. Toch kijkt zijn 7-jarige zoon Lucas zijn ogen uit. Zwaaiend met een zwart-wit geblokte finishvlag juicht hij zijn vader hartstochtelijk toe. ,,Ik vind het echt heel knap van hem, ik durf dat echt niet." Broodje kroket Als Marco weer rustig onder zijn deken in de ambulance ligt, hoort hij dat ook zijn tweede wens in vervulling gaat. Direct na het verlaten van het Circuit Park Zandvoort rijdt de ambulance linksaf om op het strand een broodje kroket te halen. Met mosterd, Marco's lievelingsgerecht.

Stichting Ambulance Wens Nederland

Om landelijk nog meer bekendheid en bereikbaar te zijn heeft Stichting Ambulance Wens vanaf nu en nieuw landelijk telefoonnummer en hebben we dependances zie;

http://www.ambulancewens.nl/overons

Stichting Ambulance Wens helpt gratis mensen in heel Nederland en werkt met vrijwilligers vanuit heel Nederland.                                                                                                                                                                                                                              Ons hoofdkantoor is gevestigd in Zuid-Holland daarnaast hebben we in bijna alle provincies een dependance, zie hieronder de dependances;

http://www.ambulancewens.nl/brabant/brabant

http://www.ambulancewens.nl/drenthe/drenthe

http://www.ambulancewens.nl/friesland/friesland

http://www.ambulancewens.nl/groningen/groningen

http://www.ambulancewens.nl/noord-holland/noord-holland

http://www.ambulancewens.nl/utrecht/utrecht

http://www.ambulancewens.nl/zeeland/zeeland

http://www.ambulancewens.nl/zuid-holland/zuid-holland

We zijn bereikbaar via één centraal telefoonnummer, 085-4444288, en u kunt een wens aanvragen via

http://www.ambulancewens.nl/wensenformulier

Vriendin Magazine

Vriendin Magazine Vriendin Magazine

15 september 2016

Deze week een mooi artikel over onze stichting in het weekblad Vriendin, tevens ook op hun site;

http://m.vriendin.nl/voor-jou/uit-het-blad/12737/stichting-ambulance-wens-vervult-de-laatste-wens-van-lenie

Libelle

Libelle

donderdag 15 september 2016

Mooi stukje vandaag in de Libelle

NPO RADIO 1

maandag 22 augustus 2016, 21:00 uur

Stichting Ambulance Wens heeft al 8000 wensen uit laten komen

Voor de laatste keer naar een voetbalwedstrijd van je favoriete club, of nog een keer naar je geliefde vakantiebestemming. De Stichting Ambulance Wens laat dit soort wensen voor terminale patiënten uitkomen. Inmiddels zijn dat er nu al meer dan 8000. Kees Veldboer is de oprichter en vertelt over al die wensen.

http://www.nporadio1.nl/langs-de-lijn-en-omstreken/onderwerpen/371536-stichting-ambulance-wens-heeft-al-8000-wensen-uit-laten-komen

AD

AD

13 augustus 2016

http://www.ad.nl/dossier-rotterdam/kees-heeft-duizenden-wensen-vervuld-van-terminale-patienten~ab311122/

Een Rotterdamse ambulance-chauffeur zette tien jaar geleden zijn wagen stil om een doodzieke zeeman te laten genieten van een laatste blik op de haven. Inmiddels heeft Kees Veldboer (56) bijna 8000 wensen vervuld van terminale patiënten.

Albrandswaarder van de Week

Kees Veldboer:

Albrandswaarder van de Week

21 juli 2016

http://hoogvlietalbrandswaard.debotlek.nl/nieuws/kees-veldboer-albrandswaarder-van-de-week-1.6204755

AD 6 augustus

Mooi artikel weer in het AD:

http://www.ad.nl/rotterdam/stichting-ambulance-wens-is-wereldberoemd~a84ecb9c/

De Stichting Ambulance Wens oogst lof in het buitenland. Deze week bracht een Russische filmploeg een documentaire uit over de Rotterdamse stichting, die wensen vervult van terminale patiënten. Twee maanden geleden kwam een Amerikaanse reportage online.

Russische documentaire

Russische documentaire

3 Augustus 2016

Ook de Russen hebben een mooie documentaire gemaakt over Stichting Ambulance Wens.

 

https://rtd.rt.com/films/last-wishes/#

Oudste inwoner van Nederland viert 111e verjaardag

Oudste inwoner van Nederland viert 111e verjaardag

De oudste inwoner van Nederland, Geertje Kuijntjes uit Gorinchem, is dinsdag 111 jaar oud geworden. Ze viert haar verjaardag onder meer met een uitstapje naar de intocht van de Nijmeegse Vierdaagse, aanstaande vrijdag.

Kuijntjes, sinds vorig jaar de oudste Nederlander, deed zelf veertig keer mee aan het grote wandelevenement. De laatste keer dat ze meeliep was ze 88.

Locoburgemeester Eva Dansen bezocht de vrouw om haar te feliciteren.

Geertje Kuijntjes is nog altijd heel helder van geest. Tot haar pensioen naaide ze kostuums. Zes jaar geleden woonde ze nog zelfstandig, maar omdat ze lichamelijk achteruit ging, lukte dat niet meer.

Volgens de gemeente Gorinchem kijkt de 111-jarige dame erg uit naar haar bezoek aan Nijmegen, dat mogelijk is gemaakt door de Stichting Ambulancewens.

 

http://www.rijnmond.nl/nieuws/144282/Oudste-inwoner-van-Nederland-viert-111e-verjaardag

http://www.ad.nl/dossier-rivierenland/gorcumse-is-met-111-jaar-oudste-van-nederland~a726781d/

07 juli 2016 Roodshow Late Night Jan-Willem Roodbeen

http://www.nporadio2.nl/gemist/audio/8766/prijs-voor-stichting-ambulance-wens

HART VAN NEDERLAND

HART VAN NEDERLAND

5 Juli 2016 SBS 6 22.30

Kees van St. Ambulancewens beloond voor fantastisch werk

5 juli  2016

Normaal gesproken is Kees Veldboer alle dagen druk met het in vervulling brengen van wensen van anderen. Met zijn Stichting Ambulancewens zorgt hij dat mensen die terminaal ziek hun droom kunnen laten uitkomen. Maar gisteren stond hij even zelf in het middelpunt van de belangstelling.

In Londen kreeg hij de Outlook Inspirations-award. Uit 50 gegadigden was het Kees die de jury het meest inspireerde.

http://www.hartvannederland.nl/top-nieuws/2016/kees-van-st-ambulancewens-beloond-voor-fantastisch-werk/

HART VAN NEDERLAND

BBC OUTLOOK interview Kees

BBC OUTLOOK interview Kees

5 juli 2016

https://www.facebook.com/bbcnews/videos/10153726939252217/

BBC OUTLOOK

BBC OUTLOOK

4 juli 2016

Vandaag in Londen heeft onze oprichter Kees Veldboer een prachtige award in ontvangst mogen nemen, Het programma BBC Outlook bestond 50 jaar en ter ere daarvan was er een feestelijk uitzending waarin de drie meest inspirerende mensen van de afgelopen 50 jaar een award in ontvangst mochten nemen, een van hen was Kees.

https://www.facebook.com/BBCOutlook/

http://www.bbc.co.uk/programmes/articles/2DTkJQ2xrCp0VKYk04tyzN/outlook-inspirations-2016

 

A historic day for Outlook. Our 50th birthday and the announcement of the Outlook Inspirations 2016.

Engelse folder 2016

Engelse folder 2016 Engelse folder 2016

Equador

Equador Equador

15 juni 2016

Na Israël, België, Duitsland, Zweden, Zwitserland en Engeland vanaf nu ook Stichting Ambulance Wens in Ecuador, welk land volgt?

Heel mooi om te zien dat iets wat in Nederland is bedacht nu zijn weg vind over de hele wereld!

En Ecuador: Fundacion Ultimo Deseo.

http://www.okchicas.com/inspiracion/enfermos-etapa-terminal-cumpliendo-ultimos-deseos/

Tuesday 21st of June BBC Enquiry

7 juni 2016

Zo leuk, een uitnodiging van de BBC om naar Londen te komen voor een interview!

BBC Enquiry

Hi Kees, Thank you so much for taking the time to speak to me just then. I thoroughly enjoyed hearing about your charity and the work you are doing, I really think it’s such a brilliant thing you are doing.

I really hope we can arrange to come out and film with you in the future. It was great speaking to you last week we are very excited you are happy to come over to London to film with us.

I was wondering if we might be able to pencil you in for filming on Tuesday 21st of June. I look forward to hearing from you.

All the best, Ella Taylor Assistant Producer

BBC Radio 4

19 mei 2016

Stichting Ambulance Wens on BBC Radio 4 - PM today. 19 mei 2016 Stichting Ambulance Wens on BBC Radio 4 - PM today. The report starts at 26.30 minutes in.

Stichting ambulance wens op bbc radio 4-uur vandaag.

Het verslag begint om 26.30 minuten in.

 

http://www.bbc.co.uk/programmes/b07b9r3p

 

Colombiaanse TV

Colombiaanse TV

13 april 2016

Na de Russische TV en de Amerikaanse TV mocht ik gisteren een interview geven voor de Colombiaanse TV, zie de link

http://www.ntn24.com/video/entrevista-sobre-la-muerte-96634

Una fundación holandesa se dedica desde hace 10 años en cumplir los sueños de los enfermos terminales por medio de una ambulancia, cuyo objetivo es transportar a miles de personas a su último anhelo antes de morir.

La organización ‘La Ambulancia del deseo’, ha cumplido el deseo de más de 7000 personas a punto de morir. En estos momentos cuenta con 220 voluntarios, seis vehículos médicos y una casa de vacaciones.

Kees Veldboer fundador y director de la fundación habló para La Mañana de NTN24, donde expresó que el significado especial de cumplir los deseos de los pacientes, ya que al principios ellos están tristes porque van a morir, pero luego reaccionan de manera positiva y se los ve “alegres, riendo y disfrutando el momento”.

Veldboer aseguró que las finanzas no vienen del gobierno, sino que utilizan su propio dinero y el de las familias que ayudan, puesto que a las personas les gusta su trabajo y recolectan sus propios recursos para la fundación.

Por último, el director manifestó que la iniciativa se ha extendido a países como Bélgica, Alemana Israel, Suecia, e Inglaterra y espera que muy pronto llegue a todo el mundo.

Redacción NTN24

Amerikaanse Tv ploeg

Amerikaanse Tv ploeg Amerikaanse Tv ploeg

3 april 2016

Deze week worden we gevolgd door een Amerikaanse Tv ploeg.

Leuk al die belangstelling vanuit het buitenland.

http://www.cosmicpictures.com/

http://www.byutv.org/watch/c43b9521-21ac-445f-8c85-670b62473d38/turning-point-ambulance-wish-foundation

Brielse Krant 31 maart 2016

Brielse Krant 31 maart 2016

Russische TV ploeg

Russische TV ploeg Russische TV ploeg

17 Maart 2016

Deze week worden we gevolgd door een Russische TV ploeg, de mannen zijn sterk onder de indruk van wat onze vrijwilligers allemaal mogelijk maken en vooral wat het met de patiënt doet!

Over aantal weken wordt dit uitgezonden!

https://rtd.rt.com/

https://rtd.rt.com/films/last-wishes/

HENK https://www.youtube.com/watch?v=Ck983ggIVdo

WOUT https://www.youtube.com/watch?v=HiIpd-WkJJ0

LAURA https://www.youtube.com/watch?v=rY5yjDnkvjM

KEES https://www.youtube.com/watch?v=wJkQxquuJV4

EVERT https://www.youtube.com/watch?v=80YTXgetXNU

ROB https://www.youtube.com/watch?v=wJkQxquuJV4

Piet en PSV

Piet en PSV

Weer een mooie samen werking met PSV,voor Piet die jaren lang steward is geweest in het PSV Stadion

12 Maart 2016

https://twitter.com/PSV/status/708720307801092097/video/1

 

MIdden Betuwe Totaal Magazine

MIdden Betuwe Totaal Magazine

Maart 2016

Midden-Betuwe Totaal Midden-Betuwe Totaal een regionaal magazine voor inwoners van Dodewaard, Opheusden, Kesteren, Ochten, IJzendoorn, Echteld, Lienden, Ingen, Ommeren, Maurik, Eck en Wiel, Tiel, Wadenoyen, Zoelen, Kerk-Avezaath en Kapel-Avezaat.

De Midden-Betuwe Totaal verschijnt 6x per jaar in een oplage van 33.000 exemplaren.

Dagblad van het Noorden

Dagblad van het Noorden

25 Februari 2016

Veel van de aanwezige vrouwen pinken een traan weg. Ook de mannelijke familieleden en kennissen reageren houterig emotioneel als René Kraai voor het casino op een brancard de ziekenwagen wordt uitgereden. Een slangetje in zijn neus, toegedekt met een blauwe deken waarop een beertje ligt in de outfit van stichting Ambulancewens.

Het is alsof een verloren zoon is teruggekeerd naar zijn geboortestad. Ongeveer vijftig jaar geleden vertrok de 72-jarige René Kraai naar Zuid-Holland. Jarenlang had hij emplooi in Rotterdam, onder meer als stuurman op de grote vaart. ,,Hard werken, veel staken’’, zo vat de Kraai zijn loopbaan in de haven samen. ,,Dat was in de tijd van Fré Meis, weet je nog?’’

Oosterpoort We hoeven er niet omheen te draaien. Kraai ligt op sterven, zo heeft de dokter hem verteld. ,,Misschien dat ik nog een paar dagen heb. Wie weet ben ik er zelfs morgen al niet meer. Maar voordat ik heenga, wil ik nog één keer Groningen zien.’’ Het liefst wil hij een rondje rijden in zijn geliefde Oosterpoort, waar hij zijn jeugd doorbracht. De Martinitoren wil hij ook nog een keer bezichtigen. Beklimmen lukt niet meer, dus heeft hij bedacht met al zijn naasten naar het casino te gaan. ,,Ik zie dat iedereen er is. En wie er niet is, is er niet meer.’’

Als hij op zijn brancard over het zachte tapijt van de speelhal rijdt, lacht het geluk hem van alle kanten verleidelijk toe. Is het leven zelf niet gelijk een casino, waar geluk en pech, winst en verlies, naadloos in elkaar overvloeien?

Casino aan huis ,,Ik ben helemaal geen gokker’’, vertelt Kraai. ,,Maar toen ik in Dirkshorn een meubelzaak had, stonden er altijd twee fruitmachines in mijn kantoor. Inderdaad, ik had een casino aan huis.’’

,,Ach’’, zegt hij opvallend monter. ,,Ik heb een goed leven gehad. En dat is straks afgelopen.’’

http://www.dvhn.nl/groningen/Groningen-zien-en-dan-sterven-21145715.html

AD - Hilversum Bunschoten

AD - Hilversum Bunschoten

22 Februari 2016

Hendrik ontmoet zijn favorieten

DE GELDERLANDER

DE GELDERLANDER

De Gelderlander woensdag 2 december 2015

Libelle's 'Nachtwacht'

Libelle's 'Nachtwacht' Libelle's 'Nachtwacht' Libelle's 'Nachtwacht'

December 2015 (nr 50)

Hoe leuk is dat twee van onze vrijwilligers in Libelle's 'Nachtwacht'.

De Heemsteder Krant

De Heemsteder Krant

zondag 6 december 2015

De Heemsteder

Mijn wens .....naar Brigitte Kaandorp met Stichting Ambulance Wens.

SOESTER COURANT

SOESTER COURANT

18 november 2015

BORNSE COURANT

BORNSE COURANT

29 oktober 2015 BORNSE COURANT

Korea filmpje

21 november 2016

Zuid Korea kwam filmen en dit is het resultaat.....

https://youtu.be/YqiDgiZVW7o

 

https://m.youtube.com/watch?v=YqiDgiZVW7o&feature=youtu.be

Omroepbrabant....Ontroerende brief Evy (9) over dagje Efteling met doodzieke opa: 'Hij was blij'

http://www.omroepbrabant.nl/?news/2387791493/Ontroerende+brief+Evy+%289%29+over+dagje+Efteling+met+doodzieke+opa+Hij+was+blij.aspx

Ambulance Wens in de media

17 oktober 2015

17 oktober 2015

Het begin van Stichting Ambulance Wens in Engeland?

Stichting Voorzorg Utrecht

 Stichting Voorzorg Utrecht

September 2009

Innovatieprijs 2009: Stichting Ambulance Wens

Op 24 september 2009 is in Slot Zeist de innovatieprijs, bestaande uit een geldprijs van € 25.000,00 en een bronzen beeld, uitgereikt. De innovatieprijs is een initiatief van de Stichting Voorzorg Utrecht ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan. Tijdens een zeer feestelijke bijeenkomst waarbij 100 genodigden aanwezig waren, zijn de zes genomineerde projecten door de voorzitter van de jury, prof. dr. A.J.P. Schrijvers, in het zonnetje gezet.

De jury heeft tot winnaar uitgeroepen Stichting Ambulance Wens te Rhoon voor het project Laatste Wensen

“Laatste wensen”, ingediend door Stichting Ambulance Wens
Met een eigen ambulance worden door vrijwilligers gratis de laatste wensen van niet mobiele terminale patiënten vervuld. Op deze wijze wordt leven toegevoegd aan dagen.

De jury was buitengewoon onder de indruk hoe het Kees Veldboer is gelukt om in zijn eentje draagvlak te realiseren en de bureaucratie te doorbreken om het project laatste wensen vervullen van de grond te krijgen. In 2,5 jaar is deze innovatie van de grond gekomen, inmiddels zijn er drie ambulances en worden er gemiddeld twee ritten per dag uitgevoerd. Meer dan 100 vrijwilligers zijn betrokken bij dit project. De meerderheid van de jury vond dat dit project de WINNAAR van de innovatieprijs moest zijn.

http://www.voorzorg-utrecht.nl/index.php/innovatieprijs-hoofdmenu/innovatieprijs-2009

21 november 2015

Zuid Korea kwam filmen en dit is het resultaat.....

https://youtu.be/YqiDgiZVW7o?t=15

Darten voor Stichting Ambulance Wens

https://www.dartfreakz.nl/blog/nederland-hoofdnieuws/amateurspeler-gaat-voor-record-van-2-miljoen-gegooide-punten/

https://www.geef.nl/nl/actie/darten-voor-stichting-ambulance-wens/donateurs

Amateurspeler gaat voor record van 2 miljoen gegooide punten.

Darten voor Stichting Ambulance Wens.

Hallo mijn naam is Frank Posthumus uit Assen . Waarom kom ik in aktie voor Stichting Ambulace Wens ?

Een aantal jaren is mijn schoonmoeder overleden aan de verschrikelijke ziekte kanker. Twee weken voor het overlijden van mijn schoonmoeder heeft zij nog mogen genieten van haar kinderen wij zijn met zijn allen naar de efteling geweest, mijn schoonmoeder kon niet meer lopen dus is er een beroep gedaan aan de Stichting Ambulance Wens binnen een paar dagen kregen wij bericht dat alles is geregeld mijn schoonmoeder heeft een hele mooi dag gehad en dat was echt geweldig door twee top vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens. Wat voor aktie ga ik doen? Ik ga twee miljoen punten gooien met darten dat gaat enkele dagen duren ieder uur krijg ik vijf minuten pauze tot dat ik de twee miljoen punten heb gegooit.

Darten voor Stichting Ambulance Wens

https://www.dartfreakz.nl/blog/nederland-hoofdnieuws/amateurspeler-gaat-voor-record-van-2-miljoen-gegooide-punten/

https://www.geef.nl/nl/actie/darten-voor-stichting-ambulance-wens/donateurs

Amateurspeler gaat voor record van 2 miljoen gegooide punten.

Darten voor Stichting Ambulance Wens.

Hallo mijn naam is Frank Posthumus uit Assen . Waarom kom ik in aktie voor Stichting Ambulace Wens ?

Een aantal jaren is mijn schoonmoeder overleden aan de verschrikelijke ziekte kanker. Twee weken voor het overlijden van mijn schoonmoeder heeft zij nog mogen genieten van haar kinderen wij zijn met zijn allen naar de efteling geweest, mijn schoonmoeder kon niet meer lopen dus is er een beroep gedaan aan de Stichting Ambulance Wens binnen een paar dagen kregen wij bericht dat alles is geregeld mijn schoonmoeder heeft een hele mooi dag gehad en dat was echt geweldig door twee top vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens. Wat voor aktie ga ik doen? Ik ga twee miljoen punten gooien met darten dat gaat enkele dagen duren ieder uur krijg ik vijf minuten pauze tot dat ik de twee miljoen punten heb gegooit.

Darten voor Stichting Ambulance Wens

https://www.dartfreakz.nl/blog/nederland-hoofdnieuws/amateurspeler-gaat-voor-record-van-2-miljoen-gegooide-punten/

https://www.geef.nl/nl/actie/darten-voor-stichting-ambulance-wens/donateurs

Amateurspeler gaat voor record van 2 miljoen gegooide punten.

Darten voor Stichting Ambulance Wens.

Hallo mijn naam is Frank Posthumus uit Assen . Waarom kom ik in aktie voor Stichting Ambulace Wens ?

Een aantal jaren is mijn schoonmoeder overleden aan de verschrikelijke ziekte kanker. Twee weken voor het overlijden van mijn schoonmoeder heeft zij nog mogen genieten van haar kinderen wij zijn met zijn allen naar de efteling geweest, mijn schoonmoeder kon niet meer lopen dus is er een beroep gedaan aan de Stichting Ambulance Wens binnen een paar dagen kregen wij bericht dat alles is geregeld mijn schoonmoeder heeft een hele mooi dag gehad en dat was echt geweldig door twee top vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens. Wat voor aktie ga ik doen? Ik ga twee miljoen punten gooien met darten dat gaat enkele dagen duren ieder uur krijg ik vijf minuten pauze tot dat ik de twee miljoen punten heb gegooit.

Darten voor Stichting Ambulance Wens

https://www.dartfreakz.nl/blog/nederland-hoofdnieuws/amateurspeler-gaat-voor-record-van-2-miljoen-gegooide-punten/

https://www.geef.nl/nl/actie/darten-voor-stichting-ambulance-wens/donateurs

Amateurspeler gaat voor record van 2 miljoen gegooide punten.

Darten voor Stichting Ambulance Wens.

Hallo mijn naam is Frank Posthumus uit Assen . Waarom kom ik in aktie voor Stichting Ambulace Wens ?

Een aantal jaren is mijn schoonmoeder overleden aan de verschrikelijke ziekte kanker. Twee weken voor het overlijden van mijn schoonmoeder heeft zij nog mogen genieten van haar kinderen wij zijn met zijn allen naar de efteling geweest, mijn schoonmoeder kon niet meer lopen dus is er een beroep gedaan aan de Stichting Ambulance Wens binnen een paar dagen kregen wij bericht dat alles is geregeld mijn schoonmoeder heeft een hele mooi dag gehad en dat was echt geweldig door twee top vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens. Wat voor aktie ga ik doen? Ik ga twee miljoen punten gooien met darten dat gaat enkele dagen duren ieder uur krijg ik vijf minuten pauze tot dat ik de twee miljoen punten heb gegooit.

Darten voor Stichting Ambulance Wens

https://www.dartfreakz.nl/blog/nederland-hoofdnieuws/amateurspeler-gaat-voor-record-van-2-miljoen-gegooide-punten/

https://www.geef.nl/nl/actie/darten-voor-stichting-ambulance-wens/donateurs

Amateurspeler gaat voor record van 2 miljoen gegooide punten.

Darten voor Stichting Ambulance Wens.

Hallo mijn naam is Frank Posthumus uit Assen . Waarom kom ik in aktie voor Stichting Ambulace Wens ?

Een aantal jaren is mijn schoonmoeder overleden aan de verschrikelijke ziekte kanker. Twee weken voor het overlijden van mijn schoonmoeder heeft zij nog mogen genieten van haar kinderen wij zijn met zijn allen naar de efteling geweest, mijn schoonmoeder kon niet meer lopen dus is er een beroep gedaan aan de Stichting Ambulance Wens binnen een paar dagen kregen wij bericht dat alles is geregeld mijn schoonmoeder heeft een hele mooi dag gehad en dat was echt geweldig door twee top vrijwilligers van de Stichting Ambulance Wens. Wat voor aktie ga ik doen? Ik ga twee miljoen punten gooien met darten dat gaat enkele dagen duren ieder uur krijg ik vijf minuten pauze tot dat ik de twee miljoen punten heb gegooit.

Kelly Bakker

April 2019

Mijn Geheim Magazine

27 juni 2016

Mooie documentaire van de Amerikanen over onze stichting:

http://www.byutv.org/watch/c43b9521-21ac-445f-8c85-670b62473d38/turning-point-ambulance-wish-foundation

Dagblad van het Noorden

Dagblad van het Noorden

20 november 2020

Groninger Museum laat laatste wens megafan Rolling Stones in vervulling gaan

https://www.dvhn.nl/groningen/Groninger-Museum-laat-laatste-wens-megafan-Rolling-Stones-in-vervulling-gaan-26219431.html?harvest_referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Toen het Groninger Museum nog in lockdown zat, mocht één bezoeker toch een rondje maken door de kersverse Rolling Stones-expositie. Het ging om een megafan wiens wens in vervulling ging dankzij de Wensambulance. Zelfstandig naar de tentoonstelling gaan, was sowieso geen optie. De superfan, wiens naam bij de redactie niet bekend is, is namelijk terminaal ziek en zou de expositie van de band waar hij helemaal gek van is aan zich voorbij moeten laten gaan. Ware het niet dat zijn wens in de inbox van Stichting Ambulance Wens belandde. “De wens kwam bij ons binnen en wij hebben daarop contact opgenomen met het museum in Groningen wat eigenlijk in verband met de coronaregels dicht was”, vertelt een medewerker van Stichting Ambulance Wens Nederland. “Gelukkig waren de mensen in het museum zeer snel met reageren en zeer behulpzaam om deze laatste wens te laten uitkomen.” Rolling Stones: Unzipped En zo geschiedde. Op donderdag 19 november werd de expositie Rolling Stones: Unzipped op afstand geopend door niemand minder dan Mister Mick Jagger himself. Maar enkele dagen daarvoor heeft de megafan dankzij Stichting Ambulance Wens Nederland en het Groninger Museum al het moois al kunnen aanschouwen.

HOLLANDSE NIEUWE 2021 veiling eerste vaatje op 15 juni voor Ambulance Wens

HOLLANDSE NIEUWE 2021 veiling eerste vaatje op 15 juni voor Ambulance Wens HOLLANDSE NIEUWE 2021 veiling eerste vaatje op 15 juni voor Ambulance Wens HOLLANDSE NIEUWE 2021 veiling eerste vaatje op 15 juni voor Ambulance Wens

PERSBERICHT

Scheveningen, 29 januari 2021

HOLLANDSE NIEUWE 2021 veiling eerste vaatje op 15 juni

Op dinsdag 15 juni organiseert het Nederlands Visbureau de viering van de komst van de Hollandse Nieuwe, vangst 2021. De traditionele veiling van het eerste vaatje haring zal op deze datum worden georganiseerd, waarvan de opbrengst aan de Stichting Ambulance Wens wordt geschonken. Daags erna, vanaf woensdag 16 juni, zal de Hollandse Nieuwe weer overal te koop zijn. Een ding lijkt zeker: de haring zal zich weer volvet aandienen voor de vangst en verwerking. De traditionele veiling van het eerste vaatje haring, waarmee het seizoen van de ‘Hollandse Nieuwe’ traditioneel wordt ingeluid, is afgelopen jaar onverhoopt vervallen vanwege de coronamaatregelen. De opbrengst van de veiling van het eerste vaatje Hollandse Nieuwe was beoogd te gaan naar Stichting Ambulance Wens. Samen met dit goede doel is besloten dit event door te schuiven naar dit jaar, met de hoop en in de veronderstelling dat de gezondheidssituatie in ons land het evenement weer zou toelaten. De alom bekende televisiepresentatrice, actrice en onderneemster Nicolette van Dam heeft zich, in dit jaar van de herkansing, opnieuw bereid verklaard de presentatie van dit evenement op zich te nemen om samen met de veilingmeester te streven naar een mooie opbrengst. ‘Wij hopen dat de veiling voor deze goede doelenorganisatie een extra mooie opbrengst zal geven die een jaar langer wachten zal rechtvaardigen’, aldus Agnes Leewis, directeur van het Nederlands Visbureau. ‘Stichting Ambulance Wens vervult een enorm waardevolle rol in de laatste periode van een mensenleven. Iedereen kent in zijn of haar omgeving wel iemand die wordt geconfronteerd met een situatie, waar deze stichting een welkome bijdrage kan leveren.’ Kees Veldboer van Stichting Ambulance Wens: ‘Met onze stichting is een groep van 270 medisch geschoolde vrijwilligers dagelijks bezig om gratis laatste wensen te vervullen van immobiele (mensen die afhankelijk zijn van ambulancevervoer) terminale patiënten met behulp van speciaal daarvoor ontwikkelde ambulances. Jaarlijks mogen we meer dan 2.000 wensen vervullen dankzij de diverse acties en losse donaties. Afgelopen jaar was dit iets minder, vanwege de beperkende maatregelen. Desondanks was de aard van de wens vaak nog indrukwekkender, omdat juist meer schrijdende gevallen in relatie tot COVID-19 mochten worden geholpen. Daarom zijn we enorm blij dit jaar het goede doel te mogen zijn van het Nederlands Visbureau, want met deze steun zijn wij in staat vele terminaal zieke mensen te kunnen helpen.’ In 2020 is de gebruikelijke veiling van het eerste vaatje vervallen. Als gebaar voor alle inzet is de eerste Hollandse Nieuwe aangeboden aan vele helden van de IC-zorg, namens wie Ernst Kuipers en Diederik Gommers het eerste vaatje symbolisch in ontvangst namen in het Erasmus MC.

Daily mail UK 2015

Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015 Daily mail UK 2015

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2982887/Ssome-final-wishes-brought-true-terminally-ill-patients-Dutch-hospice.html

6 March 2015

Meeting Lionel Richie,

A last glimpse at their daughter’s pregnancy scans…

Saying farewell to their giraffe:

Just some of the final wishes brought true for terminally ill patients by Dutch hospice Ambulance Wish Foundation fulfils final wishes of terminally ill patients Thanks to 200 medical volunteers, patients taken on outing of their choice And most wishes are simple, everyday pleasures enjoyed one last time

These touching pictures show the final wishes of terminally-ill patients fulfilled thanks to the work of a Dutch hospice. And most are simple, everyday pleasures - a trip to the zoo, a tour of museum or indulging in a good meal.

The Ambulance Wish Foundation Netherlands, with the help of hundreds of volunteers, professional paramedics and comfortable stretchers, aims to give every patient the attention they deserve and bring a little light to their final days. Here are just a few of the wishes they have granted...

Vrienden van Stichting Ambulance Wens

Vrienden van Stichting Ambulance Wens

Als Vriend van Stichting Ambulance Wens draag je bij aan het vervullen van laatste wensen voor niet meer mobiele (terminale) mensen. Met een jaarlijkse donatie van minimaal €1500,- maak je het mogelijk om gemiddeld 4 wensen te vervullen en draag je bij aan onze missie.

Wat krijg je ervoor terug? 💚

  • Jaarlijks gebruik van onze inspirerende vriendenkamer of inspiratiezaal voor vergaderingen.
  • Het logo van jouw bedrijf op het vrienden van bord in onze nieuwe thuisbasis.
  • Uitnodigingen voor exclusieve events en (netwerk)bijeenkomsten.
  • Naamsvermelding op onze website en socials.
  • Toolkit voor communicatie (certificaat, banner en poster).
  • Nieuwsbrieven met updates en verslagen van vervulde wensen.
  • Fiscale voordelen door onze ANBI-status.

Ontdek onze inspirerende ruimtes: Vriendenkamer en Inspiratiezaal! 

Voor meer informatie klik dan hier

Stichting Ambulance Wens op Facebook

Facebook Like Volg onze verhalen op Facebook, om zo veel mogelijk mensen met een beperking te kunnen helpen hebben wij jouw steun nodig!

Stichting Ambulance Wens op Twitter

Twitter Lees onze tweets op twitter, en blijft op de hoogte van de nieuwste meldingen!

Stichting Ambulance Wens op LinkedIn

Twitter Volg Ambulance Wens op LinkedIn!

Stichting Ambulance Wens op Instagram

Instagram Volg ons op Instagram en bekijk de laatste fotos!

Nieuwsbrief

Ontvang elke maand updates over Ambulance Wens