Eindelijk mijn beloofde berichtje. Helaas is het na het vervullen van zijn laatste wens heel snel bergafwaarts gegaan en is Kevin op vrijdag 7 april, rustig in zijn slaap, overleden. Ik heb hierdoor nog even niet de rust en moed gehad een stukje te schrijven.

Maar dinsdag 7 april dus.

Kevin heeft de stofwisselingsziekte PKAN, hierdoor is hij binnen 7 jaar van een gezonde, rondrennende 9 jarige jongen naar een overal van afhankelijk zijnde, rolstoel, niet meer eten, geen handen en armen meer kunnen gebruiken, etc, tiener gegaan. Maar vrolijk en positief bleef hij en school en zijn vrienden was waar hij voor leefde. Op maandag 20 maart is Kevin vrolijk van school weggegaan met een “tot donderdag!” zwaai. Helaas kwam die donderdag dus niet meer. Op woensdag 22 maart ging het ineens helemaal mis met zijn ziekte. Het was dan ook al snel duidelijk dat thuiskomen er niet meer in zat. Zijn allerlaatste wens was dan ook, nog een keer naar school, naar zijn vrienden, want dat had hij niet kunnen afsluiten. Dankzij jullie, Stichting Ambulance Wens, hebben we hem dat nog mogen en kunnen geven. En dat we ook nog een laatste keer een bezoekje konden brengen aan zijn geliefde Maaspoort, thuisbasis van zijn favoriete basketbalclub Heroes Den Bosch, dat was echt de kers op de taart. Het was een fantastische dag, vol liefde. Op de terugweg naar het ziekenhuis vroeg ik hem, was het zo goed, was dit wat je graag nog wilde, antwoordde Kevin: ja, nu is het goed, nu heb ik rust, ik heb alles kunnen afsluiten. De lach op zijn gezicht, op de laatste goede foto, die ik gemaakt heb in de lift in het ziekenhuis toen we terugkwamen, zegt denk ik alles. 3 dagen later, vrijdag 7 april, is kevin overleden. Wij zijn jullie intens dankbaar dat hij dit heeft mogen doen en hij alles heeft kunnen afsluiten.

Heel veel dank. Berry (vader) en Karen (moeder)