Beste dames en heren,

Vandaag is de wens (nog een keer naar Scheveningen) van mijn tante, mw M.C.T. van Ewijk, in vervulling gegaan. Omdat ik ben uitgenodigd om mee te gaan wil ik iedereen graag hartelijk danken voor deze onvergetelijke dag. Toen ik vanmorgen aankwam bij het verpleeghuis Oostduin vertelde de verpleegkundige me dat tante een zeer onrustige nacht had gehad. Toen dacht ik nog: gaat het wel door? Op de kamer aangekomen zat tante echter monter te wachten op de dingen die komen zouden. Totaal niet verward maar volstrekt helder. De mensen van de wensambulance kwamen binnen met een beertje, gekleed in dezelfde kleding als de medewerksters van de ambulance. Tante was zeer verguld. Ze heeft het beertje niet meer uit het oog verloren. Er volgde een mooie rit naar Scheveningen. Wat is er veel veranderd, hoorde ik haar zeggen. Helemaal mooi was de rolstoel op brede banden. Sokken uit en met rolstoel (een stukje) het water in. Ze vond het geweldig. Vervolgens ging de koffie er goed in. Op de boulevard vlak bij de pier naar Simonis. Ze wilde een lekkerbekje. Ze vond het heerlijk. Wat overbleef ging in een zakje mee. De terugtocht voerde langs de Scheveningse haven. Ook daar keek ze haar ogen uit. Het was een mooie warme, zonnige dag. De wens is vervulling gegaan.

Graag wens ik iedereen, die deze dag mogelijk heeft gemaakt, van harte danken.