Team A Margriet ongeneselijk ziek.

Manfred echtgenoot al 34 jaar mantelzorger voor Margriet 2 Zonen Robert afstand relatie met Miho (Japan) Martin relatie met Brigitte Kleinzonen Rafael en Vincent zonen van Robert.

Als je aan het laatste stuk van je leven komt, vragen mensen, heb je nog een wens. En ja Margriet had een grote wens, nog een keer naar Salzburg, want daar hebben Margriet en Manfred elkaar 53 jaar geleden elkaar leren kennen, en daar is deze mooie groep mensen een groot onderdeel van, dus als het mogelijk is dat met elkaar te doe, maar hoe?

Gelukkig hebben wij naast ons team een paar fantastische vrienden,een op nummer 1 staat Annet,en die kwam met dit prachtig plan-zal ik de wensambulance vragen. Gelukkig was Manfred ook meteen enthousiast en is ook gaan bellen, het werd meteen in werking gesteld.Maar hoe nu verder.

Team A heeft het gelukkig allemaal kunnen regelen. Maar hoe nu verder.

Team B dat bestaat uit MARIA en TOM, het topteam van de ambulance. Vanaf het eerste moment dat wij kennis met elkaar maakten was er een band en hebben wij team B meteen opgenomen in team A weg hebben geen moment getwijfeld zo fijn, alles voelde goed, gelukkig voor beide teams.

Ik Margriet moet aangeven wat ik wilde want Maria en Tom waren mijn persoonlijke begeleiders en dan werd voor mij zo comfortabel gemaakt. lk werd alltijd met de auto naar de plek gebracht en als het mogelijk was het laatste stukje in de rolstoel, genoeg sterke handen om even de stoel te duwen. Maar voor Maria en Tom was niks te veel of onmogelijk. Maria zorgde altijd dat ik goed lag en goed ingepakt was , tegen de kou. Tom is ook een topper, we hebben ook veel gelachen met elkaar en dat hoort er zeker bij en dat komt dan ook door beide teams, als je zo’n fijne klik met elkaar hebt, mag er ook een traan zijn, die was er ook regelmatig maar als je elkaar daarna een lach tegen kan komen is dat extra waardevol, en de klik met Tom was enig. Hij zorgde altijd dat Margriet met hulp van danspasjes altijd weer zonder problemen weer veilig in de rolstoel kwam en ook op de brancard. Wij zijn nu thuis zo hoort het ook, maar wat missen wij jullie, wat hebben jullie ons van een prachtige reis laten genieten en wij nog lang nagenieten, we gaan zeker nog van alle foto’s genieten. Van het hele team A moet ik jullie ook heel erg bedanken, wat jullie allemaal voor ons mogelijk gemaakt hebben. En ik Manfred wil jullie nog extra bedanken dat jullie mogelijk gemaakt hebben tijdens deze reis mijn familie in Salzburg te ontmoeten. Dat was ook een feest.

En wij noemen jullie met stip het topteam van de wensambulance. Zo een prachtige, fantastische instelling wat die mogelijk kunnen maken, jullie moeten dit prachtige werk kunnen blijven doen, dus ik ga zeker in mijn team vragen of die jullie af en toe willen sponseren. Margriet Scheiblhofer