Op vrijdag 25 februari is de laatste wens van Ad van Steenbergen in vervulling gegaan mede mogelijk gemaakt door de Stichting Ambulance Wens Nederland.

Om half 12 kwam de wensambulance met vrijwilligers Arjan en Cees, om samen met ons een wensdag in vervulling te laten gaan.

(O)pa Ad is helaas ernstig ziek en heeft nog een laatste wens, hij wil heel graag nog met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen naar het Museum voor Nostalgie en Techniek in Langenboom. Dit had hij kado gekregen voor zijn verjaardag, maar door omstandigheden is het er niet meer van gekomen om hier heen te gaan.

De verpleegkundige van stmr vroeg of hij nog een laatste wens had en dit was zo, het museum stond bovenaan zijn lijstje, maar is helaas nog gesloten tot 1 april. Er werd door de familie contact opgenomen met de Stichting Ambulance Wens Nederland en ook met de heer Frans van Schayik van het museum voor nostalgie en techniek in Langenboom. Hij zegde zijn medewerking toe en een vrijwilliger was bereid om ons een rondleiding door het museum te geven. Iedereen van de familie keek uit naar vrijdag 25 februari.

Een waterig zonnetje scheen toen Ad eindelijk weer even naar buiten kon, genietend van zijn tuin en de frisse lucht, toen hij naar de Ambulance werd gereden. Rond 13u waren we in Langenboom, waar de heer Frans van Schayik en zijn moeder Joke ons welkom heetten onder het genot van een drankje. Er werd uitgelegd wat we konden verwachten van het museum, zijn vader, de heer Wim van Schayik heeft een hele mooie verzameling bij elkaar vergaard in de loop van zijn leven. Hij is 2 jaar geleden overleden en zijn zoon en vrouw zetten zijn levenswerk voort. Het museum is een museum met 40 minimusea ineen. Van oude tractoren tot oude landbouwmachines. Van sigarenbandjes tot een complete politieverzameling.

De meest mooie verhalen werden verteld en opa Ad genoot zichtbaar en ook de rest van de familie. Z'n kleindochters hadden een mooie meisjestractor gevonden en zaten samen in de schoolbanken van het klaslokaal. De kleinzoons vonden de tractoren erg mooi en ook de minikermis was erg leuk om te zien.

Poppen, een hele smederij, kapsalon, een winkeltje... er was zoveel te zien en te beleven. De gids had overal een anekdote bij en het was een mooie rondleiding door het museum. Er werd afgesloten met een drankje in de kantine en een lekker Brabants worstenbroodje.

Het was een geweldige middag voor jong en oud. De terugreis met de ambulance op naar bruchem, binnendoor vanwege de files die er stonden, nog even overvaren met het pontje en toen naar huis waar we gezamenlijk, ook Arjan en Cees, lekker frietjes gingen eten.

(O)pa Ad was erg moe maar heel erg dankbaar, blij en voldaan. Wat was het een mooie dag waar we met elkaar mooie herinneringen hebben kunnen maken en waar we met dankbaarheid en plezier op terug mogen kijken. Een woord van dank aan de Stichting Ambulance wens Nederland, Frans van Schayik en Joke van Schayik en de gids die ons heeft rondgeleid in het museum (naam is me even ontschoten) en uiteraard de vrijwilligers Arjan en Cees

Mede dankzij jullie hebben wij een prachtige dag met elkaar en (o)pa Ad mogen beleven, onvergetelijk was het.

Hartelijke groeten Familie van Steenbergen, Bruchem