“We zien elkaar op de top.” Deze woorden sprak Judith Wassink uit tegen haar vader Bennie tijdens Tour du ALS 2021. De top bereikten ze in september, samen met vele honderden anderen. Komend jaar beklimt Judith opnieuw de Mont Ventoux. “De strijd tegen ALS is pas gestreden als er een medicijn is gevonden. Tot die tijd gaan we door.”

Op 18 april 2019 werd bij Bennie Wassink ALS geconstateerd. Een afschuwelijke diagnose die zorgde voor een gevoel van machteloosheid binnen zijn familie. Samen met haar zus en een aantal familieleden besloot Judith bij te willen dragen aan de strijd tegen ALS. Ze schrijft zich in voor Tour du ALS. Op 11 september 2021 – een jaar later dan gepland vanwege de coronapandemie – beklimt ze voor het eerst de Mont Ventoux. Samen met ruim 500 deelnemers én haar vader Bennie. Al tijdens het eindfeest in het ALS-dorp besluit Judith: dit doen we nog een keer. Familie en vrienden worden weer opgetrommeld en reageren enthousiast. In 2022 gaan de “Strijders tegen ALS” nóg een keer de berg op. Ze hopen hun monsteropbrengst van afgelopen jaar te verbeteren.

Sluipmoordenaar

De diagnose ALS overviel Judith en haar familie volledig. “De maanden daarvoor had mijn vader wel wat klachten, maar we hebben nooit rekening gehouden met de dodelijke spierziekte ALS”, vertelt Judith. “Mijn vader was een actieve, gezonde man. Hij speelde volleybal, deed aan fitness en in de winter gingen we vaak skiën. We hielden er echt geen seconde rekening mee dat hij ALS zou krijgen.”

Op de vraag wat mensen over ALS moeten weten zegt Judith dat meer mensen zich zouden moeten realiseren dat ALS een ongrijpbare ziekte is die echt iedereen kan treffen. “De schrik en onmacht, je weet gewoon niet wat je overkomt. Vooral het ‘waarom’ spookt nog steeds af en toe door mijn hoofd. Hoe kan iemand die sport en gezond leeft, deze ziekte krijgen? Het is ontzettend verdrietig om een lichaam zo snel te zien aftakelen.”

Gelukkig zijn er veel dingen die nog wél kunnen. Bennie luistert graag naar muziek. En het huis, waar hij samen met de moeder van Judith woont, is verbouwd. Hierdoor kunnen ze blijven wonen op de door hen zo geliefde plek. Judith wil graag mensen die met deze ziekte te maken krijgen meegeven om vooral zoveel mogelijk te blijven genieten. “Blijf samen dingen ondernemen zo lang het nog kan en koester de kleine momenten!” Ook onze deelname aan Tour du ALS en de voorbereidingen op de jubileumeditie geven ons als gezin nieuwe energie.

Onderzoek en nieuwe medicijnen

“Het idee om aan Tour du ALS deel te nemen ontstond doordat mijn vader mee kon doen aan een onderzoek naar een nieuw medicijn. Tijdens deze onderzoeken in het UMC Utrecht kwam Tour du ALS ter sprake. We gooiden het tijdens de familiedag in de groep en mijn nichtjes waren al snel enthousiast. Daarna volgden er nog meer familieleden en vrienden van mijn ouders. Ook collega’s van mijn vader deden mee.”

Bennie zou in 2020 ook meedoen op zijn ‘ZOOM’, waar hij via Tour du ALS-partnerorganisatie ‘ALS Op De Weg’ gebruik van kon maken. Helaas werd deze editie vanwege de coronapandemie geannuleerd. In september kon de Mont Ventoux gelukkig wél weer beklommen worden. Ook Bennie Wassink ging naar de top. Niet op zijn ZOOM, maar met een ambulance van Stichting Ambulance Wens.

Judith vertelt: “In de maanden voorafgaand aan Tour du ALS ging mijn vader steeds meer achteruit. We twijfelden of hij nog wel mee kon. Vanuit de organisatie van Tour du ALS hoorden we dat de Stichting Ambulance Wens kon helpen, zodat mijn vader toch aanwezig kon zijn. Een droom die uitkwam!”

Onvergetelijk

Dat haar vader op de top het team stond op te wachten was natuurlijk fantastisch en ontzettend bijzonder. “De maanden van voorbereiden, de reis ernaartoe met familie en vrienden en de dag zelf: GEWELDIG! De start was al zo bijzonder en mooi om mee te maken. Met veel tranen en totaal overweldigd, maar vol enthousiasme begon iedereen aan de tocht.”

“Tijdens Tour de ALS hing er een ontzettend ontspannen sfeer. Iedereen maakt een praatje met elkaar en zit in hetzelfde schuitje met een familielid, vriend of kennis die met ALS te maken heeft.” De fans van het team van Judith staan bij Liotard om ze aan te moedigen voor het laatste stuk. Ook Bennie is daar. De woorden “We zien elkaar op de top” van Judith aan haar vader, werden gevolgd door een klein knikje van Bennie. Een emotioneel moment voor Judith, de ontlading kwam bij de finish.

Terugkijkend op deze bijzondere editie van Tour du ALS zegt Judith: “Ik wist vooraf niet goed wat ik kon verwachten van Tour du ALS. Wel waren we voorbereid op een emotionele dag met veel tranen. Die waren er inderdaad, maar ik heb vooral geprobeerd om te genieten. Het is één warme, grote familie waarmee je je die dag gaat inzetten voor deze verschrikkelijke ziekte. Al met al hebben we onwijs mooie en onvergetelijke dagen gehad met elkaar. Het is moeilijk te beschrijven aan anderen wat een bijzondere ervaring Tour du ALS is. Ik heb me nog meer gerealiseerd dat het leven een cadeautje is. Daarom: VIER HET LEVEN. Elke dag! ”