Januari 2018 kreeg mijn man Aart te horen dat hij doorgebroken
darmkanker heeft met uitzaaiingen op de lever. De toekomst werd onzeker
maar vol goede moed begonnen we als gezin aan het gevecht. Er volgden
vele chemo's en operaties in Arnhem en Ede en als het half kon gingen we
in de 3e week, de zo gehete rustweek, even koffie drinken op kantoor in
Nieuwegein. Even iedereen zien en spreken. Vanaf januari 2020 waren de
uitzaaiingen niet meer te onderdrukken. Omdat hij intussen 2 jaar ziek
was moest hij wettelijk ontslagen worden. De onderhoud's chemo's
begonnen en in maart begon de Corona. Dus een afscheid was niet
mogelijk. 9 november kreeg hij te horen dat door een complicatie ook de
chemo's moesten stoppen. Zelf merkten we al dat hij hard achteruit ging.
Zijn grootste wens een waardig afscheid nemen van zijn collega's waar
hij al vanaf 1988 mee werkte zou ook niet meer door kunnen gaan omdat
hij dit conditioneel niet meer aan kon. Maar toen hoorden we van de wens
ambulance. Wij hebben samen de wens ingevuld en dezelfde dag was alles
geregeld.  Ze hebben ons samen naar zijn kantoor in Nieuwegein gereden.
Onze kinderen met eigen auto erachteraan! Daar heeft hij een
fantastische ochtend beleefd samen met een deel van zijn collega's. Hij
heeft zijn 53e verjaardag met ze kunnen vieren en afscheid kunnen nemen
van ieder van hun. Een afscheid waar taart werd gegeten, speeches werden
gehouden, werd gelachen, maar waar ook menig traantje weggepinkt werd.
Voor de collega's en ons een ochtend om nooit te vergeten! Dit zou
zonder de wensambulance niet mogelijk zijn geweest. Iedereen die dit
mogelijk heeft gemaakt, heel erg bedankt!!