Beste lezer,

Door mijn ziekte lukt het me niet om lang in een stoel te zitten. Ik zou dolgraag nog een keer samen met mijn vrouw Gonnie naar onze geboorte plaatsen willen. Apeldoorn-Groningen is bijna twee uur rijden en moest wel liggen. Toen kwam de stichting Ambulance Wens voorbij. Mijn broer Wim hebben wij gevraagd of hij dit kon regelen. Binnen twee dagen had hij bericht dat het doorging. Hij had alle lof over het contact met jullie organisatie.

Op zaterdagmorgen 1 februari 2020 stonden Marian en Jaap voor de deur. Bij het voorstellen had Gonnie gelijk een goed gevoel. Dit komt wel goed was haar reactie naar mij toe. Ze kregen koffie met Groninger koek van ons want ze hadden al bijna twee uur gereden. Ze zeiden gelijk dat ze de hele dag tot onze beschikking stonden en wij bepaalden wat er ging gebeuren. Om 9.30 uur vertrokken wij uit Apeldoorn naar Winneweer ( Groningen) mijn geboorte plaats. Een stop gemaakt bij de boerderij waar ik heel veel kwam. De hele familie was aanwezig. Marian kreeg nog een zak aardappels mee. Door het dorpje gereden naar Garrelsweer waar Gonnie is geboren. In het dorpshuis Weersterheem hebben wij geluncht met nog een aantal familieleden en vrienden die niet in staat zijn om naar Apeldoorn te komen om mij te bezoeken. Na de lunch verder door Garrelsweer gereden en via Hoeksmeer naar Wirdum waar wij nog een goede vriend en zijn vrouw hebben bezocht.

Het damsterdiep stroomt door al deze dorpen dus eerst de stadsweg langs gereden en terug via de rijksweg. Een aantal familieleden reden achter ons aan. In Ten Post bij de witte molen hebben wij nog samen koffie gedronken en toen afscheid genomen van hun. Op de foto is te zien dat Jaap en Marian zich thuis voelden bij ons.

De terugreis verliep ook voorspoedig. Het was prettig rijden mede door de rijstijl van Jaap. Af en toe meldde Marian zich of het achterin goed ging. Deze mensen hebben de gave om in korte tijd onbekende personen een vertrouwd gevoel te geven.

Om 17.30 uur waren wij weer thuis in Apeldoorn.

Beiden kregen nog wat te eten want ze hadden nog een reis voor de boeg. Na een kop koffie vertrokken ze weer naar Rotterdam.

Marian en Jaap bedankt voor de goede zorgen. Dankzij jullie was het mogelijk om samen voor de laatste keer terug te gaan naar onze roots.

Nogmaals onze hartelijke dank!

Gonnie Dam en Jan Havinga.