Mijn vader, Cees van Winsum en 81 jaar jong, wekelijks te vinden in de sportschool en geregeld met eigen vervoer op vakantie naar Oostenrijk werd op 4 september jl. getroffen door een hersenbloeding. Een paar dagen later werd bekend dat mijn vader een hersentumor heeft. Een emotionele achtbaan waarin je terecht komt. Op 4 oktober jl. is mijn vader geopereerd middels een wakkere hersenoperatie door het team Robe van het UMC. Operatie was goed verlopen, we gingen voor een levensverwachting, met kwaliteit voor leven, van gemiddeld 18 maanden. Helaas traden er al snel complicaties op, 3x extra moest hij in 3 weken tijd onder naar de operatiekamer. Helaas kwam half november het bericht dat er geen nabehandeling meer mogelijk is. De conditie is te slecht, wonden hadden tijd nodig om te genezen en de tumor was hard aan het werk. Van een levensverwachting van 15 tot 18 maanden was niets meer over. Hij verblijft sinds 2 weken in de hospice......

Van een vriendin had ik van jullie stichting gehoord en hoe jullie belangeloos de laatste wensen in vervulling brengen. 5 december was het zover. Rene en Gerrit kwamen om 10.30 uur naar de hospice om papa op te halen. We zijn naar Egmond aan Zee gereden, het geboortedorp van mijn vader, en hebben daar nog een blik op de vuurtoren geworpen. Familie van pa uit Egmond en omliggende plaatsen waren naar de vuurtoren gekomen om dit mooie moment samen te beleven. Met elkaar zijn we naar Ab Dekker gegaan om vis te eten. Wat genoot mijn vader! In de middag naar Hoevelaken gereden om daar in het klein Sinterklaas te vieren met zijn kleinzonen erbij. Zoals dat ieder jaar bij ons gaat, gaat dit gepaard met een lekkere gourmet waar Rene en Gerrit ook uiteraard deel aan namen.

Wat hebben wij genoten van deze dag met mijn vader, familie en de vrijwilligers Rene en Gerrit! Een onvergetelijke dag.

Bedankt namens mijn vader en moeder

Gr. Charlotte