Allereerst wil ik Stichting Ambulance Wens bedanken voor hun snelle reactie en hun inzet om de verjaardag van mijn moeder onvergetelijk te maken.

Mijn vader heeft leverkanker. In augustus heeft hij te horen gekregen dat hij in “reservetijd” leeft zoals de artsen dat zo mooi benoemen. De verjaardag van mijn moeder op 28 september en hun 55-jarig huwelijksdag op 1 oktober 2019 zijn echte mijlpalen voor mijn vader. Helaas gaat zijn gezondheid achteruit, maar in het weekend van 21 september werd mijn vader ineens erg beroerd. Zo beroerd dat het voor hem het omslagpunt was. Hij wilde naar een hospice om daar de laatste tijd van zijn leven door te brengen. Op donderdag 26 september kreeg hij bericht dat hij de volgende dag naar het hospice kon. Dat was een moeilijke keuze voor mijn vader. Want de dag daarop is mijn moeder jarig en hij zou daarbij zijn. We hadden bedacht hem in een rolstoel mee te nemen zodat hij er in ieder geval even bij zou kunnen zijn. Zou dat nog steeds kunnen als hij in het hospice opgenomen is?
Mijn vader is op 27 september naar het hospice gegaan. We hebben verteld over de verjaardag van mijn moeder en het etentje waar alle kinderen en kleinkinderen bij aanwezig zullen zijn. De dames van de hospice dachten direct aan Stichting Ambulance Wens. Een geweldig idee, maar dat zou toch nooit op zo’n korte termijn geregeld kunnen worden. Er werd gebeld met de Stichting en binnen een paar uur kregen we bericht: HET IS GELUKT!
Wat geweldig, wat super! Mijn vader wordt met een ambulance naar de FoodExplore in Utrecht gebracht en kan in de brancard het etentje bij wonen. Het ambulance personeel blijft bij ons voor het geval er iets gebeurd.
28 september 2019. Om 16.00 uur stopt er een mooie ambulance voor de deur van het hospice in Vleuten. Twee ambulance personen komen binnen met een brancard. Na de overdracht met het hospice wordt mijn vader voorzichtig op de brancard gelegd. Mijn moeder en broer mogen gezellig met mijn vader mee in de ambulance. Een aparte ervaring maar erg leuk. Bij het restaurant FoodExplore wordt mijn vader naar een gezellige hoek in het restaurant gebracht waar hij met de brancard naast de tafel kan staan. Zo kan hij de tafel en dus de familie overzien. Het ambulance personeel zorgt dat mijn vader er goed bij zit, warm en comfortabel. We hebben een heerlijke tijd. Gezellig om zo met z’n allen nog een laatste keer gezamenlijk te kunnen eten. Dubbel gevoel dat wel. Mijn vader geniet enorm en houdt het vol. Als we klaar zijn met eten, wordt hij weer door het ambulance personeel zorgvuldig teruggebracht naar het hospice. Hij is heel moe maar heeft enorm genoten.
Het was een simpele wens maar Stichting Ambulance Wens heeft gezorgd voor een onvergetelijke avond. Het was geweldig dat dit op zo’n korte termijn geregeld kon worden. En geweldig dat het personeel zo gezellig en enthousiast en zorgzaam was. Mede dankzij hen was de avond onvergetelijk. Nogmaals hartelijk dank hiervoor!