De dag dat we met de ambulance wens weg gingen.

Een dag die we nooit zullen vergeten wat een mooie herinnering.

06-02-2019

Om 11 uur zouden we opgehaald worden door de ambulance wens

En ja hoor dhr. Zat al te wachten met veel ongeduld :) en daar kwamen ze precies om 11 uur waren ze er

Eerst een kennis making met René en Tessa En natuurlijk met mascotte beer Mario.(die wilde dhr graag de hele reis laten zien)

Toen dhr eindelijk op de brancard lag gingen we de ambulance in op naar Oud-Beijerland, naar zijn geboorte plaatsje

Even door de straatjes rijden en bij de Hema in Oud-Beijerland een broodje halen want we kregen allemaal een beetje trek.

Toen we die lekker op hadden gepeuzeld gingen we verder. zonder dat we het wisten reed René per toeval door het straatje van zijn broer en schoonzus en die waren thuis. Gelijk gestopt en de twee meisjes kwamen even bij ome Ries kijken.

Wat heeft dhr er van genoten even met de kindjes.

Daarna zijn we verder gereden door stukje nieuw-Beijerland en zo richting Rotterdam.

Op naar de Spido.

Wat werden we daar hartelijk ontvangen een man die stond buiten al op ons te wachten.

Maar toen hoorde we dat er nog een ambulance wens kwam met een patiënt ow dat is wel heel bijzonder want dit was nog nooit gebeurt twee patiënten de zelfde wens. En dat ging natuurlijk op de foto

Na de kennismaking gingen we daar dan op de Spido helemaal voor in mocht dhr gaan liggen wat een prachtig uitzicht.

We gingen door de havens en wat kregen we toch hele mooie verhalen van de kapitein die ons begeleiden tijdens de rondvaart.

En meneer wat lust u te drinken werd er gevraagd

Mijn vader antwoorden gelijk een glas melk zou ik wel willen.

En toen kwam ze daar met een grote glas melk wat heeft die daar van genoten.

Na dat we weer terug waren bij de stijgers

Bedankte we iedereen en gingen we richting huis. Maar eerst nog even langs de Mac want het was al eten’s tijd.

En zoals altijd als we bij de Mac eten was het standaard een patatje met mayo en een beker melk.

Na dat we heerlijk hebben gegeten zijn we verder gereden richting huis wat was het een vermoeiende dag maar ooozoo mooie herinnering.

Toen we thuis waren en René en Tessa bedankt hadden en dhr in bed lag gingen al onze luikjes dicht en gingen we dromen over een hele mooie en een fijne dag


Wie wij willen bedanken is

René en Tessa die gewoon hun vrije dag hier voor opofferen.

De ambulance wens zelf die zulke mooie dingen doen voor patiënten

De Spido die dit sponseren voor de patiënt en

En de Mac Donald die het eten op hun kosten hadden gedaan.


Iedereen heel erg bedankt voor de fijne herinnering

 


Vriendelijke groet van

Dhr Kleiberg Richard (patiënt)

Jolanda Kleiberg (vrouw)

En dochter Sanne