Afgelopen zaterdag 15 december is de ambulancewens van mijn moeder vervuld. Mijn dochter woont al bijna 2 jaar in een leuk appartement in Rotterdam maar door allerlei omstandigheden was mijn moeder daar nog nooit geweest. Vorig jaar wilden mijn ouders samen bij haar op bezoek gaan, maar overleed mijn vader vrij plotseling. In de tussentijd zijn mijn partner en ik ook verhuisd van Leiden naar Sassenheim en ook ons huis wilde ze nog zo ontzettend graag zien. Dus het formulier van de stichting ambulancewens ingevuld en meteen de volgende dag werd ik al gebeld om de afspraak voor zaterdag te bevestigen.
Ondertussen gaf mijn moeder aan dat ze ook zo graag de Markthal eens van binnen wilde zien. Ze had er zo veel over gelezen en op televisie gezien, maar nog nooit Rotterdam of de Markthal bezocht. Dus de mensen van de ambulancewens gebeld om te vragen of dat ook mogelijk was. “Uiteraard!” was het antwoord, geen probleem.
Zaterdag iets voor 10 uur stonden Jenny en René op de stoep bij het hospice om mijn moeder en mij op te halen. Uitgezwaaid door een medebewoner en de medewerkers van het hospice vertrokken we naar Rotterdam. Bij mijn dochter aangekomen was het naar boven tillen nog wel even een dingetje, maar eenmaal boven aan de koffie zat mijn moeder te genieten. Eindelijk bij haar kleindochter! René stelde voor om tijdens de rit naar de Markthal nog een aantal Rotterdamse hoogtepunten mee te pikken zoals de SS Rotterdam, de Erasmusbrug met het prachtige uitzicht over de Maas en ook eindelijk vanuit de ambulance het beroemde standbeeld van Zadkine gezien. Eenmaal bij de Markthal aangekomen parkeerde René de ambulance aan de voet van het reuzenrad. Binnen was het genieten. Ze keek haar ogen uit en de reacties van omstanders waren hartverwarmend! “Wat goed!”, “Geniet ervan!” hebben we héél vaak gehoord.
Ook tijdens de rit vanuit de Markthal naar Sassenheim pikten we weer een aantal highlights mee. De kubuswoningen, het Weena, de Coolsingel, het Grafisch Lyceum (waar mijn dochter heeft gestudeerd) en in Wassenaar het dierenasiel waar mijn zoon heeft gewerkt.
Eenmaal in Sassenheim konden we eindelijk aan de koffie met tompoucen! Genieten van de nieuwe woning, de nieuwe meubels en de nieuwe keuken. Maar vooral het samen zijn met het hele gezin. Na de inwendige mens versterkt te hebben met soep en broodjes zijn we teruggereden naar het Hospice in Oegstgeest waar we weer met open armen werden ontvangen.
René en Jenny, jullie waren geweldig! Wat hebben jullie je best gedaan om er een heerlijke dag van te maken. We hebben genoten van jullie gezelschap. Stichting Ambulancewens, dank jullie wel dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt. Het was een dag van heel veel indrukken maar vooral met heel veel gezelligheid.