Op maandag 30 juli om 9.00 vertrokken mama en ik per ambulance vanaf het hospice in Middelburg. Mama op de brancard, ik ernaast op de stoel achterin. Achter het stuur Frank en verpleegkundige Marian ernaast, van de Stichting Ambulance Wens. De reis verliep redelijk voorspoedig, op een paar files na en wat problemen met de morfinepomp. Gelukkig was dat laatste te verhelpen met een telefoontje naar het hospice.

Eerste stop in Parijs is het hotel. We moeten nog even wachten op de kamer en krijgen daarom een kopje koffie/thee aangeboden. De kamers zijn prachtig. Mama rust even en dan vertrekken we, de stad in! We rijden maar Place du Tertre, achter de Sacre Coeur. De ambulance kan helaas niet verder, dus rijden we met de brancard over de kinderkopjes. Hobbel de hobbel, maar het is goed te doen. We drinken wat op een terrasje. Een van de vele schilders/tekenaars wil graag een tekening van mama maken, als cadeau. Mama vindt dat stilzitten maar niks, maar laat het toch toe. En daar krijgt ze geen spijt van, want het resultaat is prachtig! ‘I wish you good health’, zegt de Franse tekenaar als hij de mooie, kleurrijke tekening aan mama geeft!

We lopen en rollen naar de voorkant van de Sacre Coeur, waar we genieten van het fantastische uitzicht over Parijs. We lopen weer naar het plein met alle tekenaars, waar we neerploffen op een terras voor een hapje eten. Mama wil Franse uiensoep en dat vinden we allemaal een goed idee! Marjan, Frank en ik nemen er nog een lekkere (grote!) salade achteraan. Smullen! Daarna hobbelen we terug naar de ambulance. Frank geeft ons een rijtoer door de stad: we zien de Arc de Triomphe, Place de la Concordia, de Eiffeltoren in de verte, het Louvre en de Notre Dame. Mama is daarna erg moe en we rijden weer terug naar het hotel.

Na een redelijk rustige nacht (hoewel ik niet kon slapen vanwege het gekreun van mama) en 1 keer de morfinepomp primen, gingen we naar beneden voor het ontbijt. Natuurlijk hoort daar een lekker croissantje met jam bij! Mama is te moe voor de boottocht over de Seine, maar we gaan uiteraard nog wel even langs de Eiffeltoren. Daar maken we een paar prachtige foto’s en krijgen we van een straatverkoper allebei een sleutelhanger van de Eiffeltoren. Mooi! Mama is nu echt op, dus we rijden op het gemakje weer terug naar het hospice in Middelburg.

Wat een geweldige ervaring was dit! Mama heeft er enorm van genoten en ik ook. Heel mooi om dit samen nog te kunnen doen. We willen de Stichting Ambulance Wens Nederland en Frank en Marian in het bijzonder dan ook hartelijk bedanken voor deze geweldige reis!

Wendy de Vrieze