Hierbij mail ik u het verslagje wat ik heb gemaakt over de wens van mijn vader (Joop Colijn). Deze is vervult op 24 juni 2018.

Op donderdagavond 21 juni vulde ik het intake formulier in van Stichting ambulance wens. De wens was bedoeld voor mijn terminaal zieke vader. Hij verblijft momenteel in een hospice en had nog 1 grote wens. Hij zou zo graag nog een keer met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen willen varen. Aangezien hij niet meer mobiel is, was er dus een probleem waarvan wij dachten dat het niet meer mogelijk zou zijn om deze wens te vervullen. Toen las ik in de hospice een brochure over stichting ambulance wens en ben ik verder op de site gaan lezen. Er was dus toch nog een mogelijkheid.

Vrijdag was er al contact met Stichting ambulance wens en hebben we overlegd om het op korte termijn te plannen. Zondag 24 jun 2018 werd de datum dat mijn vader door de ambulance zou worden opgehaald. Samen met mijn moeder vertrokken ze om half 10 richting Friesland voor een mooie rondvaart over de Friese meren. Alle kinderen en kleinkinderen hadden zich inmiddels al verzameld bij de boot voordat de ambulance aankwam en wat vond mijn vader dat leuk.

De vrijwilligers deden het echt op een fantastische manier vol humor maar met respect. Hij en wij vonden het echt fantastisch. Tijdens de lunchvaart hebben we nog met zijn allen genoten van een heerlijk uitgebreide koffietafel. Mijn vader genoot van al het moois wat hij buiten en binnenin de boot zag. Wat is het fijn om nog even te ‘vergeten’ dat je zo ziek bent en te kunnen genieten van alles om je heen.

Op de terugweg in overleg met de vrijwilligers nog een klein extra bezoek afgelegd aan ons nieuwe bedrijf/kantoor. Mijn vader is hier apetrots op en had deze nog niet gezien en dat zou eigenlijk ook niet meer gaan gebeuren. Wat vond hij het mooi dat hij het nog heeft kunnen zien. En ik natuurlijk ook :-).

Namens de hele familie en in het bijzonder namens mijn vader: Stichting ambulance wens, bedankt voor deze mooie onvergetelijk herinnering. Het was TOP!!

Met vriendelijke groet,

Anjo Colijn