Finn is onze kleinzoon, 10 jaar oud en woont in Assen. Finn is helemaal gek van voetballen en van mooie stenen. Maar oma is alles. Maar oma Fennie is ziek, erg ziek. Ik wil nog zo graag een keer met oma Fennie naar Giethoorn, naar “De Oude Aarde” , want daar hebben ze hele mooi stenen. Hoe kom je daar, met oma die dit niet vol kan houden, zo’n lange reis en daarna nog in een rolstoel. Clary, onze grote steun en toeverlaat van “Icare”, bracht ons op het idee van “Stichting Ambulance Wens”. Dus daar heb ik de wens van Finn ingediend. Donderdag 26 April gaat de telefoon: “hallo met Ellie” jullie wens gaat in vervulling op 7 Mei. 7 Mei 2018, Wij zijn er klaar voor, nu wachten op de Ambulance. De telefoon gaat. “Hoi, met Ellie” we staan in een file het wordt wat later. Een half uurtje later dan gepland komen er twee mensen aanlopen. Aan het tenue met opschrift was het duidelijk. Dat zijn de mensen van Ambulance Wens. Eerst maar even koffie drinken, want ze kwamen helemaal uit Rotterdam, naar Emmen om deze wens te vervullen. Vraag me niet hoe, of waarom maar het voelde net of ze familie waren. “DIT GAAT EEN TOPDAG WORDEN”!! Op de heenweg had Truus navigatie het even mis, maar samen kwamen we weer snel op de goede weg naar Hoogeveen, Meppel en vervolgens naar Giethoorn. In Giethoorn zouden we Sanne treffen, een jongere zus van Fennie. Het was inmiddels al in de middag en de magen knorden al een beetje. De Ambulance mocht geparkeerd worden bij restaurant ’t Vlonder een pracht gelegenheid om daar met de hele groep een broodje te eten. We hadden wel zin in wat. En natuurlijk maakten Ellie en Leo, van de Ambulance Wens, ook deel uit van deze familie. We lieten het ons lekker smaken. Na de gevulde magen op naar “De Oude Aarde”. Finn was duidelijk onze gids! Hij was daar al eerder geweest en wist ons veel te vertellen. Ook voor Finn hoorden Ellie en Leo er gewoon bij. Hij ging met hun om alsof hij hen al jaren kende. HEEL BIJZONDER! Vrijwilliger zijn is één, maar zo opgaan in de groep, dan ben je extra bijzonder!! Fennie werd moe, dus we besloten weer huiswaarts te keren. De zonnige dag, moet je deze afsluiten met een ijsje. Getrakteerd door Ellie en Leo, lieten we ons dit lekker smaken. De weg huiswaarts, was ik volkomen overbodig. Dit was de dag van Finn en Fennie. Ze kletsten aan een stuk door. De dag werd afgesloten met een gezamenlijke maaltijd bij ons thuis, waar ook Ellie en Leo deel van uitmaakten. Dit was de wens! Zo hoop je het! Zo werd het! Het was een emotioneel afscheid, toen Ellie en Leo weer huiswaarts keerde. Een ieder, die deze dag voor ons mogelijk en heel bijzonder maakten heel hartelijk bedankt!! Finn, Fennie, Piet, Marcel en Sanne.