Donderdag 26 april

Het voorjaar nog meemaken was de wens van mijn broer, maar of dat nog zou lukken? Een dagje Keukenhof leek hem al helemaal een utopie….. Totdat we van deze stichting een folder lazen, op de verpleegafdeling in St. Antonius. Het heeft even geduurd voordat wij mijn broer konden overtuigen, maar toen de naam van de stichting nogmaals kwam bovendrijven ging het snel. De eerst ingediende datum kon zelfs nog vervroegd worden! De dag kon eigenlijk al niet meer stuk, toen Cees (chauffeur) en Miranda (verpleegkundige) van St. Ambulancewens zich ruim voor de afgesproken tijd aan ons kwamen voorstellen. Ook de mogelijkheden werden opgenoemd: er was die dag geen sluitingstijd. De zon scheen, iedereen was enthousiast.

Begeleid door moeder en zus werd broer in de wensambulance naar de Keukenhof gereden. Onderweg hebben we al zeer genoten van de bollenvelden die we passeerden. Bij de Keukenhofpoort werden we met egard ontvangen, heel bijzonder om mee te maken en 2 zussen voegden zich later ook bij ons. Als vanzelf begon mijn broer tijdens de “tour de parc” van alles te vertellen over de bloemen. Zijn voormalige werk was zijn passie geweest en dat stak hij niet onder stoelen of banken.

Toen we bij de molen in het park waren aangekomen, was een bezoeker bijna tot tranen toe geroerd want, zo zei hij, had zóveel respect voor deze mensen van St. Ambulancewens……

Na een aantal uren Keukenhof reden we naar Langevelderslag, waar de wind de kleurige kitesurfers mooie capriolen uit liet halen langs de kustlijn. Ook de boulevard van Noordwijk werd nog stapvoets rijdend aangedaan en daarna vond mijn broer het genoeg.

Ons resten nu de mooie herinneringen aan deze, eerder niet voor mogelijk gehouden dag. Mede namens mijn oudste broer èn zijn familie: DANK!! (en dat is zachtjes uitgedrukt)