21 sept was de grote dag.

Ons moeder Mw.Martens mocht met de wens ambulance mee. Ze keek er al dagen naar uit. Brigitte Jansen was al bij ons ma,die kent ma persoonlijk omdat ze in het verzorgingstehuis werkt. Mijn zus en ik kwamen binnen en ze lag te stralen in bed,op de koffie bij kennissen in Barneveld. De ambulance kwam de chauffeur was Ton V Renswoude en samen met Brigitte een vakkundig team. Ma kreeg de beer waar ze super bij mee was. Zoals ze Ma op de brancard legde met beleid was geweldig. We vertrokken rond half 11,we werden uitgezwaaid door een haag van verzorgend personeel. En Ma maar stralen. Brigitte wist waar wij vroeger gewoond hadden ,en had ons ma verteld dat we daar langs konden rijden. Geweldig vond ze het en Ton reed heel langzaam ze wist echt waar ze reed. Gestopt bij ons oude huis waarvan de bewoner naar de ambulance kwam,en een praatje maakte met haar, ze vond het geweldig. Mijn Zus en ik zeiden toen we eenmaal op de snelweg zaten,dat ze beter even kon gaan slapen omdat ze dat normaal veel doet . Ben jij mal ik vindt het veel te mooi wat ik allemaal zie Koeien,boerderijen ,auto’s. Aangekomen bij kennissen was wel emotioneel maar de lach kwam snel terug. We hebben met z,n alle koffie gedronken en bij gekletst De gastvrijheid was enorm we hebben met z,n alle heerlijk gegeten. Even kreeg Ma het benauwd maar met de deskundigheid van Brigitte was het zo opgelost. We hadden bloemen laten bezorgen die Ma zelf heeft gegeven om te bedanken dat we mochten komen. Maar de kennissen die Gerrit en Bep heten bedankte Ma dat ze het een eer vond dat ze naar hun wilde komen,en ook dat ze in de jonge jaren altijd bij ons ma en Pa terecht kon,dat was wel even heftig Ik zag Ton en Brigitte naar elkaar seinen van het is goed zo. Maar Ma gaf gelukkig zelf aan dat het zo goed was. Nog wat foto’s genomen van ons allemaal, en de terugreis kon beginnen. Wij zeiden ma je kan beter even wat slapen maar Ma wilde niets missen. Bij aankomst bij het verzorgingstehuis stonden haar zonen op haar te wachten. De deur ging open en daar lag onze stralende moeder. Ze heeft de dag van haar leven gehad zei ze geweldig vond ik het. Wij willen Stichting wens ambulance, maar toch zeker Ton en Brigitte voor deze onvergetelijke dag heel hartelijk bedanken.

Dank je wel allemaal,

Mw. Martens en haar dochters Mientje en Anneke.