Geachte Heer/Mevrouw,

Afgelopen juli heb ik 2 weken in het AMC Utrecht gelegen ivm een flinke buikoperatie. Ik woon in Den Haag, net als mijn ouders. Mijn vader was al een tijdje aan het kwakkelen met zijn gezondheid, maar niemand kon de vinger op zijn probleem leggen. Verschillende artsen zijn ingeschakeld en uiteindelijk vond men een kleine tumor op de mild. Er zou een operatie volgen. Thuis afwachtend werd mijn vader steeds zieker; hij wilde niets meer en kwam een aantal keer ten val. Hij werd uiteindelijk opgenomen in Delft op de IC met een zware longontsteking. Daar bleek zijn conditie erg slecht te zijn. Men ontdekte dat de kanker door zijn hele lijf zat, en hij werd terminaal verklaard! Of hij de volgende dag zou halen, was onduidelijk...

In Utrecht lag ik bij te komen van mijn operatie die een aantal dagen daarvoor had plaatsgevonden. U begrijpt dat ik ontroostbaar was op het moment dat de diagnose "terminaal" mij ter oren kwam. Ik zou geen afscheid kunnen nemen van mijn lieve papa... Ergens vroeg in de middag van donderdag 7 juli ving een lieve zuster van de afdeling waar ik lag, mij op. Zij wist van "ambulancewens". Nog diezelfde avond kon ik afscheid nemen van mijn papa... Ik werd in Utrecht opgehaald en met zorg naar Delft gebracht. Ik heb mijn papa kunnen vasthouden en er zijn wat foto's gemaakt. Papa heeft mij aangekeken en gaf een blik van herkenning, voordat hij terugzakte in zijn wazige toestand. Dat hij mij herkende deed mij zo goed! Met een heel fijn gevoel nam ik afscheeid. Als hij inderdaad zou overlijden, dan zou het "goed" zijn.

Wonderbaarlijk genoeg knapte papa daarna op, en is hij zelfs naar huis gegaan. Uiteindelijk is hij op 15 augustus thuis overleden.

Ik ben ongelooflijk blij dat ik de kans heb gekregen om met jullie hulp, afscheid te nemen van hem. Dat was een heel intense ervaring, die ik koester. In de weken die volgde, heb ik mijn papa nog een aantal keren kunnen zien en vasthouden, maar het moment op de IC, met 2 bedden naast elkaar, staat op mijn netvlies!

Mijn dank is enorm!

Met vriendelijke groet, Els Bijlsma