Het heeft even geduurd want in eerste instantie wilde mijn moeder jullie zelf graag schrijven over haar geweldige ervaring met jullie maar helaas is alles anders gelopen en zijn zij en mijn vader beide afgelopen November binnen 4 dagen na elkaar overleden. Ik ben enig kind en moest dan ook een hoop regelen dus daarom heeft het even geduurd voordat ik het verhaal kon doen, wel heb ik met liefde pas de schaatschallenge meegedaan namens mijn ouders, omdat ze na jullie geweldige hulp gevraagd hadden of ik ook namens hun iets wilde doen voor jullie. Wij dragen jullie een heel warm hart toe. Hier mijn moeder's verhaal.

24 Oktober 2015 : Vanmorgen om 09:00 uur opgehaald bij hospice Cadenza Oost door Henk en Cees van de Ambulance Wens om drie heerlijke dagen in het Jan Bos Huis in Beekbergen door te brengen. Mijn moeder vond het enorm spannend, het was een trotse vrouw die 5 jaar geknokt had tegen haar ziekte en nu terminaal was en sinds een weekje in het hospice verbleef. Mijn moeder Lorraine wist tot 2 dagen voor vertrek niet precies wat we gingen doen, en was nu ook een beetje zenuwachtig hiervoor. Om half 11 kwam mijn moeder ( verder te noemen Lo) aan met Henk en Cees in het Jan Bos huis. Ik was samen met mijn soulmate een dag eerder naar Beekbergen gegaan en wij zaten 2 huisjes naast het Jan Bos huis, dus wachtte ze al een kwartier voor aankomst op. Wij hadden mijn moeder's hondje mee op vakantie genomen voor wie ze door haar ziekte niet meer kon zorgen maar die ze ook vreselijk mistte. Lo was heel blij Saartje te zien. Eerst een heerlijke kop koffie gedronken bij het huisje en gezellig gekletst en toen bracht ik Saartje weer naar ons eigen huisje en vertrokken we naar het Militair Museum in Soest. Lo kreeg hier een prachtige rondleiding en genoot ook vol op van dit stukje geschiedenis. Na het museum gingen we na een kleine pit stop gezellig chinees eten in Voorthuizen. Lo genoot enorm en was na afloop ook doodop en sliep heerlijk toen we weer terug waren bij het Jan Bos huis.

Zondag 25 Oktober 2015. Eerst heerlijk ontbeten met zijn allen in het Jan Bos huis, wat genoot Lo ook hier weer enorm van, zo'n heerlijke gedekte onbijt tafel zoals ze dat zelf vroeger ook graag deed voor mijn vader en mij en dan vervolgens ook zo heerlijk ontbijten. Lo wilde graag dieren zien maar we kwamen erachter dat het heel druk was op zondag dus dat morgen beter was en voor nu besloten we om gezellig naar Hardewijk te gaan, een plek waar Lo vroeger ook met haar ouders en broertje geweest was als klein meisje. Lo vond varen ook heel erg leuk en in Hardewijk had je rondvaartboten dus gingen we op weg. Onderweg nog gestopt voor een heerlijk italiaans ijsje. Eenmaal in Hardewijk bleek de rondvaart gesloten omdat het zondag was. De ambulance werd bij de kade gezet en we gingen lekker even een stukje wandelen met Lo op de brancard en genoten van het zonnetje. Lo wilde even een sigaretje roken dus we gingen op een bankje zitten bij het water. Naast ons zat een dame die deze dag 25 geworden was dus hebben we even met zijn allen voor haar gezongen wat ze zo lief vond. Lo was al een paar dagen op zoek naar een spiegeltje omdat ze graag wilde kijken of haar lippenstift oed zat maar had deze niet kunnen vinden en nu kwam Esther met een spiegeltje welke mijn moeder mocht hebben, zo lief. Even heerlijk zitten kletsen kwam er een meneer aangerend die mijn moeder wat te drinken wilde aanbieden dus gingen we met hem mee naar een terrasje waar hij en zijn vriendin zaten. Ze hadden ons voorbij zien lopen en vonden het zo bijzonder. Naast ons zat een echtpaar die ons hoorde praten met Olav en zijn vrouw. We hadden ook verteld over de rondvaart plannen en wat bleek, dit lieve echtpaar Menno en Marijke hadden een prive bootje en wilde Lo graag een rondvaart aanbieden. Zo bijzonder, dus even gezellig met Olav en zijn vrouw gezeten gingen we mee met Menno en Marijke naar hun bootje. Lo voorin naast de kapitein genoot enorm van alles en we hebben dan ook een prachtig stuk Hardewijk ontdekt. Na deze geweldige dag was Lo heerlijk voldaan en hebben we gezellig pannekoeken gegeten waarna ze heerlijk is gaan slapen.

Maandag 26 Oktober 2015. Eerst heerlijk ontbeten met zijn allen en een heerlijke kop koffie. Vandaag hadden we besproken dat Lo ook nog even afscheid van mijn vader zou gaan nemen, dit had ze gevraagd aan het begin van de vakantie maar omdat mijn vader's humeur moeilijk in te schatten was hadden we dit voor het laatst bewaard zodat ze wat er ook zou gebeuren in elk geval de mooie herinneringen zou laten overheersen. Eerst gingen we naar Ouwehands Dierenpark waar Lo enorm genoot van alle dieren. De zeehonden die ook klapten voor haar neus, zo bijzonder. Na alle dieren te hebben gezien gingen we op weg naar mijn vader die ook ernstig ziek is en waar ze het laatste half jaar door beide ziektebeelden niet meer mee samen had kunnen zijn na 45 jaar. Mijn vader lag in een verpleeghuis in Rotterdam en als eerste gingen we door om hem op te zoeken. Eenmaal aangekomen ging Henk eerst naar m toe om te laten weten dat ze mijn moeder bij zich hadden. Mijn vader moest het beseffen maar eenmaal doorgedrongen wilde hij mijn moeder graag zien dus Henk en Cees brachten haar boven met de brancard. De bedden werden tegen elkaar geschoven waardoor ze elkaar weer even vast konden houden en mijn moeder vertelde gelijk honderduit over de vakantie. Na iets meer dan een uur namen ze voor de laatste keer afscheid en zijn we verder gegaan naar de Bram Ladage. Nog een laatste patatje wilde ze zo graag dus zijn we gaan eten. De planning was gezellig in het park eten maar was zo druk onderweg dus de auto werd aan de kant gezet in de binnenstad. De brancard werd uit de ambulance gehaald en we hebben gezellig op de stoep onze patat gegeten. Hierna heerlijk voldaan terug naar de hospice. Mijn moeder is na deze fantastische vakantie en het bijzondere afscheid heel snel achteruit gegaan. 2 November overleed hun hondje Saartje, 23 November overleed mijn moeder en 27 November overleed mijn vader. We zijn jullie heel erg dankbaar voor deze bijzondere vakantie en jullie geweldige inzet. Zoals mijn moeder zou zeggen. Jullie hebben een mooi karma.

Met vriendelijke groet,

Cindy