Ingrid heeft sinds vorig jaar sept 2014 te horen gekregen dat ze een ongeneselijke vorm heeft van hersen kanker " Glioblastoom " heeft die niet operabel is maar wel vorig jaar behandeld is om langer bij ons te zijn d.m.v. bestralingen en chemo.

Blij verrast waren wij toen wij snel , nadat wij de wens hadden ingediend, te horen dat Ingrid's droom reis in vervulling ging. Ingrid was erg wel een beetje bang voor uit haar vertrouwde omgeving te gaan en de 1000 km te reizen maar de wenswens was groter dan de angst dus we gingen. Wij gaan dus richting Fugen in het Zillertal te Oostenrijk 4 dagen herinneringen maken en ophalen. Zal n speciale reis worden en n bezoek aan n dierbaar gebied waar we al sinds 1980 komen maar ook onze boys velen malen zijn geweest en hebben leren skiën. Ook hebben wij daar vele berg wandelingen gemaakt. Zo dankbaar dat deze organisatie dat wil doen voor onze topper !! Vrijwilligers Rob en Marian halen ons om 7:30u op en reizen we af naar Fugen.

3 oktober 2015

Vandaag geweldige easy going rit gehad. Rob en Marianne zijn toppers die ons om 19.15u op plaats bestemming reden. Onze boys reden achter ons aan en zij logeerden in onze stacaravan aldaar. Bij aankomst in Fugen reden we eerst naar de camping waar onze boys en Ingrid's schoonouders met smart op ons wachten.Omdat Ingrid erg verdrietig was nooit meer in de stacaravan te kunnen komen had Ambu wnes een fantastisch jklein rolstoeltje mee om de transfer toch mogelijk te maken naar onze stacaravan. Een unieke memorabele foto. Het Dekkies team met de OldDekkies in ons ! "Klavertje 4" in Fugen. Wat n speciale dag die nu al geslaagd is ... We hebben onze 1e dag heerlijk gegeten bij bij ons hotel Schiestl en ink lag om 23u op bed. Wat n dag en wat was ze fit. Wat n energie kan ze toch verzamelen om leuke evenementen te doen slagen. Morgen een easy start. En weer n leuk program gepland. We zijn in Oostenrijk! Yes ik kan hethaast nietgeloven !. Wat n bijzonder moment.

4 okt.2015 zo

Goede morgen. We hebben onze 1e nacht door gebracht in dit luxe hotel. Onze ambulance toppers slapen hier ook en hebben super geholpen bij mijn vrouw die grotendeels verlamd is.Voor Ingrid is t lastig in n vreemd bed en zonder haar vertrouwde hulpmiddelen alles te doen. Wat opvalt aan deze minder valide kamer dat ze hier wel rolstoelgeschikt zijn maar is ander tov hoe wij er in Nederland mee omgaan. Vandaag. Een geweldig gezellige brunch met ons allen bij ons in hotel. Even later vertrekken wij voor ons 1e bezoek bij Pension Klingler. In dit pension hebben we heel vaak gelogeerd enhet wordt een apart weerzien.wij rijden door het prachtige dal op weg naar Maurach aan de AachenSee. We parkeren vlak voor de deur met de ambulance en rollen Ink naar binnen. Ink gaat hier genieten van haar lekkere bakkie capucino. Volgens Ingrid de beste van Oostenrijk :-) Eigenaresse Anni bezoekt ons en weet er even geen raad mee. We hadden ons bezoek aangekondigd maar toch is het een emo weerzien. Wat hebben we hier veel meegemaakt en beleefd. Het trekt als een film in mn hoofd voorbij. Prachtig maar ook emo. Ink ( Ingrid ) maakt geintjes en ervaart het als ” gewoon. Ze smikkelt ook nog even n lekkere appeltaart weg en je ziet haar genieten. Ook van haar 2e capucino geniet ze zichtbaar van . We zouden onze reis nog vervolgen naar Pertisau en Aachenkirch. Het skigebied waar we ook zo veelherinneringen hebben liggen. Wat een gebied met fijne herinneringen en intens geluk. Ook Pertisau waar Ink en ik en ook haar vriendinnen "zo zie voorbij langlaufen. Maar plots is onze lieverd echt moe en ze wil naar t hotel ! slapen. Tuurlijk vervullen we deze wens ook. Onze lieve ambu crew blijft bij Ink dan gaan wij even ontspannen met de boys. Even een plons nemen wat lol maken en van de glijbaan rossen. Het was even lachen. Ingrid heeft goede verzorging toppers Marianne en Rob blijven even bij Ingrid in ons hotel.Ook voor ons is het een beladen bezoek met een vreemd gevoel in je onderbuik. De ambu crew zijn er oo steeds met hulp voor Ingrid erbij , met alle tranfsers . Zij leerde ons nog wat til en draai grepen . Erg handig van die profs om ons heen. Rob en Marianne zijn geweldige lieve mensen die dit in hun vrije tijd gewoon doen om de wens van Ingrid te vervullen. Ik had om 18u afgesproken bij Inkie’s favoriete restaurant LaStrada in het plaatsje Hart. Hart ligt tegen over Fugen ook in het dal. Waar ze haar favorite pizza" Enverde gaat opsmikkelen. Hier hebben we sinds 1980 een berg van herinneringen . Later met de boys toen ze klein waren mochten ze hun eigen pizza maken en in de oven doen . Wat was dat een mooie tijd. Vol geluk en prachtig om op terug te zien.( Kunnen wij even terug naar die tijd, was dat maar waar ) Ingrid besteld een lekkere knoflook soep en natuurlijk haar "Enverde. dit is een een calzone pizza welke na het bakken gevuld wordt met een salade en een dressing. Eigenaresse Betty is er niet helaas. Ik leg haar man uit wat voor een speciale reis we maken en dat Ink heel graag naar hun restaurant wilde komen om nog 1 keer haar pizza te eten. Hij is direkt emo en gaat kijken of hij Betty kan benaderen. Maar Ink’s pizza he… En zoals Ink altijd zei ” ohh die dressing he wat is die lekker”. We strijken neer en hebben het gezellig in het plaatsje ” Hart” hoe mooi kan dat zijn. Met ons Dekkies team in het plaatsje wat “Hart heet. We maken wat leuke foto s ook van de enorme pilssies . Maar Jesper tikt per ongeluk n 1/2 liter van mn Zillertal pils om. Tijdens het omvallen wat ik zelf niet door had besloot het zalige vocht niet via mn mond naar mij te gaan maar naar mn buik heupstreek te reizen. Tijdens de zachte landing verspreidde het kostbare vocht zich over mn outfit. Jullie snappen het al het werd lachen aan de Dekkies tafel waar een verbouwing van onze lange tafel op volgde.Het is nooit saai bij de Dekkies aan tafel terwijl ik mij verontschuldigde ik aan de ambu crew Rob en Marianne.. Nu snap ik waarom die Oostenrijkers een leren waterdichte hose aan hebben. ingrid lag helemaal dubbel van het lachen, geweldig om te zien. Ik besloot even een andere outfit aan te trekken en ik even naar t hotel moest om dit te bewerkstelligen. Aan de oberesjes gevraagd of ze even wilde wachten met pizza s bakken. Even later in mn nieuwe droge outfit vervolgde we de gezelligheid.Ink zat aan n lekkere romige knoflook soep en genoot er geweldig van. Ook werd natuurlijk erna haar pizza bezorgd. Ingrid en haar pizza Eigenaresse Betty kwam speciaal voor Ink even langs.Haar man had t even niet meer en Betty ook niet toen we vertelde waarvoor we hier waren en dat Ink speciaal haar pizza bij hun wilde eten. Ze sprak een bewondering uit naar Ink en ons maar ons naar de ambu crew . Voor de ambu crew hoefde wij niet te betalen dat is n mooi gebaar. Maar toen besefte ik ineens keihard de realiteit….. Ink zat de laatste restjes van pizza weg te werken en ik keihard door had dat de kans meer dan groot is dat ze dit niet nog eens gaat mee maken.Betty sprak Ingrid lief toe en ze wilde nog n foto voordat ze ziek werd zien. Het werd en emo afscheid met Ingrid, Betty en haar man. Het beukte er behoorlijk in. Met deze momenten kan je zien dat Ink echt zwaar ziek is. Wij waren behoorlijk emo van het "pad"en Ingrid is door haar ziekte anders en bleef maar door kletsen en geintjes maken. Zo mooi dat we troost en kracht vinden bijelkaar.Als team zodat we Ingrid goed kunnen bijstaanen verzorgen. De boys en OldDekkies gaan mee Ingrid naar bed brengen van onze 1e echte bezoek dag. De crew en ik worden ontlast door de boys die Ink naar de badkamer begeleiden en omkleden. Wat ben ik trots op deze drie gasten. Zuster Marianne leert de boys nog wat til en draaitechnieken maar Ingrids al bijna in dromenland. De crew en De Dekkies halen nog even een emo recovery borreltje in de bar van het hotel. Wat fijn om dit samen met lieverds om ons heen te delen en nu te ervaren. Allemaal dankzij Ambulance wens ! Ink slaapt geweldig in een voor ons weer 2 persoonsbed. Het bed is ” groot maar ligt goed. Fijn om weer zo dicht bij mn meissie te liggen.

5 okt.2015 ma

Dag 2 van ons avontuur met strong Inkie (Ingrid ) eigenlijk dag 3 inkl de reis ) Vannacht lag ze even wakker "Dekkie ook . Ink had enorm last van haar rug en was enorm benauwd.thuis heeft ze een anagepast bed maar in het hotel slaapt het toch anders. Alle andere Dekkies kwamen ook weer naar ons hotel en t werd een gezellige brunch. Ingrid had n slow start en was erg moe .Later is ze lekker gedoucht met behulp van Rob en Marianne die mij en Ink geweldig bijstaan! Het programma . Even langs een kleden dracht winkel om naar n leren hose te kijken voor de boys hahah.Nu door p reis naar Innsbruck naar de Olympische skischans. Nostalgie en fijne herinneringen waar we ook met de boys zijn geweest. Ook in 2013 hadden wij hier een wereld vakantie gehad. Toen nog geweldige foto’s gemaakt met Ingrid. We hadden daar nog leuke "dol foto’s met elkaar toen er met Ingrid nog niets loos was.. Nu nu top foto s gemaakt en een lekker bakkie gedaan helemaal bovenin het restaurant boven op de schans. Geweldige ervaring nu met zn allen . Boven op de berg bij de skischans met ons Dekkiesteam ! Wat mooi is dat je privileges krijgt als je met een ambu reist, we hebben het wel netjes gevraagd of wij tot de piste mochten komen.En de ambu mocht helemaal door t hek doorrijden tot aan de piste. Op de foto zie je een geel vlekje linksonder dat is de ambulance geweldig !. We zijn helemaal naar boven geweest in het restaurant . Een pracht uitzicht over de stad aldaar. Het lijkt hier wel zomer zo lekker is t. Wat n ervaring en wat geniet Ingrid . Haar gezichtsuitdrukking is een genot om naar te kijken.we hebbenhier zovaak hier geshopt in Innsbruck. Weer is dit een speciaal moment. Zo fijn !! In de stad n snackiie gehaald bij de McD. Ink houd t geweldig vol en doet n tukkie in de Ambu.Nu eff shoppen voor de terugreis . Ambu crew en the OldDekkies. Top dat die ook erbij zijn. Vanavond afgesproken bij hotel en restarant Kohlerhof. Voor Ingrid de plaats waar je de lekkerste gebakken champignons kan eten. Maar eerst nog een klein tukkie voor onze topper en dan naar t restaurant !! Ink ligt lekker te slapen. Zo te horen is ze in dromen land. Ze houd zich zo “goed en we maken best Ingrid heeft genoten van volgens haar de lekkerste gebakken champigons van Europa !. Wat n moment ! We zitten met zn allen in n prive ruimte en hebben zelfs de muziek voor ons zeggen. Ook heeft Ink eeen mega cordon blue besteld die er ook gretig in vliegt of te wel in cor-rendon bluet :-) wat kan dit meissie bunkeren en genieten. en dat doen wij dan ook Ook onze boys hadden onze traditionele champignons vooraf en Wessel en Jesper een soort . We zitten weer op n speciale plaats met veel gezellige momenten maar onze lieverd heeft er ” emo weinig van. Dat staat een beetje ” uit. Helaas genoeg. Ik sta er bewust bij stil maar Ingrid maakt er maar dolletjes over heen. Net zoals gisteren … Gaan we weg bij Anni die zich moeilijk n houding wist aan te nemen en was aangedaan. Zegt Ingrid op de ambu brancard ” Aufwiener snitselllll” . Op zich lig je in n deuk maar dit is mn meissie niet. Dit komt 100% omdat haar computer flink is beschadigd door die kut ziekte. Ik verlang en zie in mn hoofd de momenten dat ” alles goed was….Waar is die tijd gebleven . Ik verlang naar dat !! gevoel. Dat je vraagt ” wat is er … terwijl er niets is… Ik heb stil gestaan vandaag in Innsbruck en bij Kohlerhof hoe speciaal dit is en mij afvroeg hoe groot de kans is dat wij !! hier ooit nog terug komen……. Daar heb je t dan moeilijk mee… het gaat Ingrid voorbij maar genietop haar manier. De boys beseffen dat ook 100%. Ook de beperktheid van Ingrid mobiliteit.. gewoon alles. Eigenlijk is alles zwaar klote maar door lieve vrienden vriendinnen en vooral direkte familie blijf je ademen. Maar ook stichting Ambulance wens maakt dit toch nog voor mogelijk. Grote klasse.

6 okt 2015 di

Vroeg op om gereedheid te maken voor onze terug reis. De wekker gaat om 6u. . Het was n rommelige nacht. Ink was veel wakker lag niet lekker. De rug klachten bleven uit. Maar ze lag niet fijn. Ze vroeg mij tig keer om haar te draaien. Dat kan ze niet zelf. Nu tas pakken en om 6.15 staat Ink of liever gezegd zit Ink lekker onder de douche. Marianne en Rob helpen Ingrid in de douche stoel en verzorgen haar geweldig Om 7u zitten we aan tafel en genieten we van t ontbijt. Eigenaresse Mw Schiestl geeft Ink een mooi bescherm engeltje Hoe lief is dat. De boys en Yentl en ingrid 's schoonouders zijn ook om 8u bij t hotel en na t afrekenen tijd om afscheid te nemen. De jonge dame van de receptie komt nog in de ambu afscheid nemen van Ink en werd behoorlijk emo. Tuurlijk is dit moeilijk voor ons ook. Het besef het echte besef hier waar we zoveel herinneringen hebben liggen. Vroeger de boys hier hebben leren skieen , alle vakanties, de wandelingen , de leuke tijd . De kans is meer dan groot dat we hier nooit meer komen , niet in deze samenstelling. Een maf emo gevoel overheerst over hoe wij in ons vel zitten maar Ingrid heeft genoten en daar gaat het om. Ingrid laat t gelaten over haar heen komen, komt door haar ziekte dat ze nu zo is helaas. Maar ” aan alles komt n eind … ook aan deze trip . Rob en Marianne hebben de ambu geladen en Ink ligt er ook in. We nemen afscheid van de OldDekkies die blijven nog een weekje. Een apart gevoel dat dit nooit meer zo hecht gaat gebeuren. Maar ze zetten de traditie voort met Ingrid altijd bij ons. Ingrid kan t goed vinden met Rob en Marianne en hebben veel plezier. Ingrid en Marianne in de ambu. De terug reis gaat voorspoedig en reizen samen met de ” jeugd terug. Ink heeft lekker geknord samen.met haar mascotte Mario.Zo leuk dat de organisatie dat verzorgd. Ingrid is er erg blij mee We hebben een goede terug reis en Ingrid slaapt veel onderweg. De reis gaat voorspoedig en Rob rijdt ons veilig naar huis.Ink slaapt veel. De reis heeft een behoorlijke impact gehad op haar rust. Nu even bijtanken. Lekker in de wens ambu ! We kwamen om 20u thuis. Prima reis gehad en zo dankbaar dat we deze herinnering hebben mogen maken Thuis komst in heemskerk Wij hebben rob en Marianne in de bloemen gezet en ze enorm bedankt.

Dankbaar voor wat Stichting Ambulance wens voor ons deed maar vooral om voor Ink haar reis mogelijk te maken. Na al 1 1/2 jaar in ellende te zitten, chemo's bestralingen, ziekte en zeer , onzekerheid. We waren even heerlijk weg van deze narigheid. wat een prachtige dagen waren het ! Stichting ambulance wens , Rob Marianne en Ellie bedankt dat jullie dit mogelijk maakten voor ons maar vooral voor Ingrid. We gaan het overal vertellen wat voor prachtige organisatie jullie zijn om op deze manier veel sponsor geld jullie kant op te krijgen !