Kwart over 10 in plaats van 11 uur staat de ambulance voor ons huis. Het zat mee op weg naar Hoorn. En zo bleef het gaan dit weekend. Een fijn huis met alles erop en eraan. En ook de meiden hadden een fijn huisje, 3 huisjes verder op. En ook niet onbelangrijk de zon scheen.

Bij aankomst hebben we lekker buiten gezeten om uit te rusten en later een fijne wandeling gemaakt. S ’avonds heerlijk gegeten in het restaurant, het was zo gezellig, we hebben enorm gelachen. De chauffeur en verpleegkundige konden niet blijven en om 20.30 uur werden ze afgelost. Wat fijn dat er goede hulp aanwezig is. Alles willen zij doen, niets is hen te veel.

Zaterdag op naar het Kröller Muller museum. Dit was de wens van Piet en het was weer geweldig. Hele lieve mensen die voor ons klaar stonden en halverwege de route nog even een attentie kwamen brengen, namens het museum, zo mooi. Na een paar uur toch maar terug naar het huisje om uit te rusten. De meiden naar hun eigen huisje om later weer bij ons te komen en daar met gitaar een lied te zingen, dat ze even hadden gerepeteerd. Wij trots natuurlijk. Er werd chinees eten gehaald en we hebben er lekker van gegeten. Na de koffie hebben we een spel gespeeld: Het Keesspel. Cor en Mariet (onze ambulance chauffeur en verpleegkundige) kenden het niet maar hadden het snel door. Cor won zelfs.

Zondagmorgen werd er hard gewerkt om alles schoon achter te laten. Daarna konden we naar Nunspeet voor koffie met wat lekkers en een boswandeling. Nog steeds mooi weer gelukkig. Het plan was om naar Harderwijk te rijden om daar te lunchen. Dit liep helaas even anders. Maar niet getreurd. Bij thuiskomst broodjes shoarma en patat gehaald, wijntje erbij, altijd goed.

En dan zit het er op, helaas. Het was onvergetelijk en wat hebben we ervan genoten. Wij zijn dankbaar voor de stichting en alle hulpverleners die dit mogelijk hebben gemaakt. Het was een geweldig weekend. Bedankt namens ons hele gezin!