Prachtig op tijd kwam de ambulance voorrijden. Onze begeleiders waren Thijs (politieman in Rotterdam) tevens de chauffeur en Willeke (verpleegkundige uit Den Bosch).

Tijs overhandigde eerst Mario (de mascotte van de Stichting Ambulance Wens. Tijs vertelde heel veel over de Stichting en vroeg uitgebreid naar de wensen van Piet. Piet wilde graag naar Scheveningen, waar we heel veel tijd samen met ons hondje Gwenn hadden doorgebracht. Op de weg erheen kwamen er al heel veel herinneringen en Piet lag af en toe wat te soezen. In Scheveningen was het enorm druk. Het was ook een uitzonderlijk mooie, warme en zonnige dag. Met het weer was het dus ook boffen. In Scheveningen kon Tijs ons op plaatsen brengen, waar een andere auto niet mocht komen. Hij reed ons tot op het strand en haalde de brancard uit de ambulance, zodat we heerlijk op een prachtig terras hebben gezeten. Lekker wat gedronken, naar de zee gestaard en met elkaar gezellig gebabbeld, waardoor de spanning (door de gedachte aan waarom de wens werd vervuld) verminderde en we volop konden genieten. Het enige minpuntje waren de talloze wespen die ons belaagden. Daarna gingen we naar onze favoriete viszaak, maar daar was het heel erg druk. Tijs wist een prachtige viszaak, een klein stukje verderop. Daar was het geweldig. We hebben heerlijk op het terras in de zon gezeten en geweldig lekker gegeten. Piet zat ook gewoon lekker aan de tafel en at met smaak 2 scholfiletjes, heerlijke patat en veel mayonaise. Daarbij gevoegd zijn eigen drankje, Tonic of Bitter Lemon en wij hadden kibbeling, die je nergens ter wereld zo vers en heerlijk kan kopen. De eigenaar rekende een heel klein prijsje, omdat hij de Stichting geweldig vond.

Na Scheveningen wilde Piet graag naar Rotterdam. Hij heeft daar zijn opleiding gevolgd voor stuurman op de grote vaart. Eerst naar het nieuwe Centraal Station, waarover Tijs ook heel wat wist te vertellen. Zo kon hij samen met Piet een flinke babbel op touw zetten. Ook hier werd de ambulance zo geparkeerd dat met de deuren wijd open en de brancard een stukje er uit, we heerlijk vrij rond konden kijken. Natuurlijk is er wel veel bekijks van de mensen om je heen, maar ook prachtige reacties dat dit gedaan kon worden. Daarna gingen we naar de Havens van Rotterdam. Stonden op de kade en Piet werd op de brancard door Tijs de hoek om gereden naar het zeemanshuis. Wat Tijs ook inmiddels had geregeld was dat we een Spido rondvaart konden maken. Dat was genieten. De toeristen moesten wachten totdat wij het mooiste plekje aan boord kregen en ook hier werd Piet zeer gastvrij ontvangen en zeker nadat ze wisten dat hij zeeman was geweest. Nog enkele foto’s van dit geweldige gebeuren.

Op de laatste foto stonden we tegenover het huis (de bovenste etage) in Gorinchem, waar onze liefde 10 jaar geleden begon. Dat we op onze leeftijd toch nog zo’n fijne relatie kregen, is geweldig, maar het had zeker nog veel langer mogen duren.

Rest ons nog om de Stichting Ambulance Wens heel hartelijk te bedanken en in het bijzonder Tijs en Willeke, die dit werk met zoveel liefde en overgave, geheel vrijwillig doen. Met een dubbel gevoel hebben wij deze dag nog samen mogen beleven en ook het ziekenhuis Tergooi in Blaricum, die ons wees op deze mogelijkheid, willen wij graag in onze dank betrekken.