Mijn vader heet Eduard Hurkmans. Hij is 90 jaar oud en eind juni opgenomen in Hospice Francinus de Wind in Waalwijk. Een paar mooie startdagen daar gehad en toen flinke fysieke tegenslag gekregen. Het ging niet goed met pa. Pa was heel moe, sprak niet of nauwelijks meer en contact met hem maken was moeilijk. We wisten dat het pa’s grote wens was om nog een keer samen met moeder naar Zeeland te gaan. De plekjes daar te bezoeken waar ze in het verleden fijne vakanties hebben gehouden. Vakanties op het water. Met hun bootje zwerven op de Grevelingen en ook met de fiets erop uit. Via verpleegkundige Els van het hospice is deze wens ingediend bij Stichting Ambulance Wens. Binnen een mum van tijd was alles geregeld. Ongelooflijk, hoe snel dit dagje voor elkaar was! Dinsdag 7 juli rijdt de wensambulance ‘voor’ bij Hopsice Francinus de Wind In Waalwijk en zijn vader en moeder samen met Frans (schoonzoon) op stap gegaan. De ambulancemedewerkers Jan en Nathalie nemen direct de zorg over. Er kan daardoor meteen gestart worden met onbezorgd genieten. Begin van een speciale dag voor beiden. Samen nog een keer op stap en dat ook nog eens op 7 juli, de verjaardagsdag van ma. Dubbel feest! De rit naar Zeeland duurt ongeveer een uur. Pa kan lekker zijn ogen nog even dichtdoen. De eerste stop is bij fruitboer Houtekamer in Bruinisse. Daar telen en verkopen ze de lekkerste kersen van Nederland! Ai….wel een tegenvaller. Op het verkoopbord staat vermeld dat er pas weer kersen op donderdag 9 juli te koop zijn. De eigenaresse komt echter net terug van boodschappen doen en informeert of ze ergens mee kan helpen….. ‘Wat geen kersen!? Natuurlijk wel…Kom op de boomgaard in en samen plukken! ’. Een half uurtje later start Nathalie de ambulance weer en wordt er gesmuld van de versgeplukte kersen. Heerlijk! Met dank aan fruitboer Houtekamer. De kersen werden aangeboden. Er mocht niet betaald worden. De tocht gaat verder naar de volgende stop. Jachthaven den Osse, vlakbij Brouwershaven. Op bezoek bij kleinzoon Freek. Hij is de familieboot aan het poetsen. Het varen zit in de familie…. Opa gaat inspecteren of het poetswerk wel goed gebeurt. Lekker samen even kletsen op de steiger én genieten van een paar happen verse bolus. Nergens zijn de bolussen zo lekker als in Zeeland. Na een gezellige familie-ontmoeting op de steiger gaat de reis verder. Op naar ‘De Middelplaat’. Een haventje aan de Brouwersdam waar in het verleden (naast varen) heel wat vakantie-uurtjes zijn doorgebracht met vissen, lekker aan de kant zitten, andere mensen ontmoeten. Hoe leuk als je dan ook nog oude bekenden ziet en er even een praatje mee kunt maken. En dan natuurlijk ook nog even naar de zee. Bij Port Zélande rijdt Nathalie zo dicht mogelijk bij de zee. Ambulancedeuren open en stil genieten van het wijdse uitzicht, de geluiden van het water, de zilte lucht en ‘als toetje op de taart’ ook nog een zeehond zien zwemmen… De dag kan écht niet meer stuk! Hoe mooi is het om de dag af te sluiten op een manier zoals in het verleden ook vaak een mooie vakantie-zomerdag werd afgesloten; samen een visje eten! Natuurlijk bij visrestaurant Hameeteman in Ouddorp. Daar wordt het hele gezelschap enorm gastvrij onthaald. Tafels aan de kant. Ruimte maken voor de brancard en dan maar eens lekker samen uitzoeken wat het vismenu van vandaag zal worden. Voor pa een broodje garnalen. Genieten! (In weken niet zo gegeten…..) Met dank aan visrestaurant Hameeteman. De maaltijden voor het totale gezelschap werden aangeboden. Er mocht ook hier niet betaald worden…… Het is mooi geweest voor vandaag! De thuisrit wordt ingezet. Rond 16.00 uur arriveert de wensambulance weer bij het hospice. Jan en Nathalie zorgen dat pa weer helemaal terug op zijn oude stek is. Handen worden geschud en afscheid genomen. 7 juli 2015, een mooie én bijzondere dag! Met dank aan Stichting Ambulance Wens, én met speciale dank aan Jan en Nathalie!