Koos heeft voor mij uitgezocht of het mogelijk was dat ik aanwezig kon zijn bij de opening van de woning van mijn kleinzoon Jeroen, die het syndroom van Down heeft. Ik had namelijk een uitnodiging van hem gehad en wilde dan ook graag daar naar toe. Mijn schoondochter Els heeft vervolgens de Stichting Wensambulance benaderd en het bleek dat ik met de ambulance bij zijn opening aanwezig kon zijn.

Ik vond dat een reuze idee. Hoe het allemaal zou gebeuren hoorde ik nog. Zaterdag 24-01-2015 zou de opening zijn. Voorheen echter bleek dat het zien van een ambulance voor de bewoners, waar Jeroen mee woont, veel impact had gehad, dus het was belangrijk dat mijn kleinzoon niet voor dezelfde verrassing zou komen te staan en vandaar dat hij enkele dagen voor dat ik zou komen op de hoogte is gesteld.

Het huis waar ik woon, Berkenstede heeft alle medewerking verleend en zo ben ik zaterdag 24-01 met de ambulance naar opening gegaan. Het heeft veel voldoening gegeven dat ik dit heb mogen meemaken. Dit was werkelijk een van mijn laatste wensen.

De ambulancebroeders zijn buitengewoon prettig met mij omgegaan, en dan bedoel ik op alle fronten. Ik heb geen moment angst gehad en me dan ook veilig gevoeld. Ik heb fijn met mijn kleinzoon gesproken. Ook met zijn ouders en zijn zusjes heb ik een prettig gesprek gehad. Op een gegeven moment heb ik aangegeven moe te zijn en de ambulancebroeders hebben mij weer naar huis gebracht.

Het vervullen van deze wens had ik voor geen goud willen missen. Daar ik ook constateerde dat het voor mijn zoon en schoondochter en de kinderen een bijzonder moment is geweest.

Ik bedank de stichting voor het vervullen van mijn wens.

Ik wens u toe dat u nog veen mensen kunt helpen met het vervullen van hun wens.

Nogmaals bedankt en veel succes,

Truus Verwer - Sol