Dinsdag 6 januari 2015

Vanmorgen een gesprek gehad met de huisarts over hoe nu verder. Het was een duidelijk gesprek. Mijn zus en de verzorgster van mijn moeder staan in de keuken als mijn moeder mij bij zich roept en mij verteld dat ze nog een keer naar de zee wil. Ik zeg haar dat ik dat voor haar ga regelen alleen heb ik nog geen idee hoe. Ergens moet ik hebben gehoord van Stichting Ambulance Wens Nederland, maar waar en wanneer ?? Geen idee. Thuis gekomen ben ik gaan googelen en al gauw kwam ik bij hun site terecht. Samen met mijn man een wensaanvraag ingestuurd .Nu is het wachten op een bericht van de stichting. Woensdag de hele dag niks gehoord, het zal toch niet zo zijn dat het niet door kan gaan. Donderdag 8 januari, ik ben bij mijn moeder als mijn mobiel gaat……..de stichting belt met de mededeling dat de wens van mijn moeder geregeld gaat worden. Twee duimen omhoog naar mijn moeder, mam het gaat door ,zondag ga je naar de zee. Oh fijn zegt ze en valt weer in slaap. De rest van de dag slaapt ze en ook vrijdag ziet het er niet goed uit. Mijn zussen ,de dokter en ik vragen ons af of we het door moeten laten gaan …..Mijn gevoel zegt hoe dan ook ,we laten het doorgaan, het was tenslotte mama’s wens.

Zaterdag 10 januari is kleindochter Mariët jarig en ook daar keek ze enorm naar uit, gelukkig is ze dan wel een beetje wakker dus ja we laten de rit naar Scheveningen , want dat stukje zee is het geworden, doorgaan. De rest van de zaterdag is ze vrij helder en goed aanspreekbaar.

Zondag 11 januari 9 uur, ik bel naar mijn moeder en zeg haar dat we vandaag naar Scheveningen gaan .Als antwoord krijg ik een hele enthousiaste jaaaa aan de andere kant van de lijn.

Het is half 11 als we de ambulance de straat in komt rijden. Achter het stuur zit Ad en hij heeft Koen mee genomen. Deze twee mannen gaan voor een ongelooflijk mooie herinnering zorgen .Mijn moeder wordt op de brancard getild en de ambulance ingereden. Uitgezwaaid door de buren gaan we op weg naar Scheveningen. Tijdens de rit valt mijn moeder steeds in slaap maar in Scheveningen aangekomen is zij wakker. We gaan eerst maar even koffie drinken bij Restaurant Binnen ,die we van te voren hadden ingelicht en ook alle medewerking hebben verleend ,met de rest van de familie die al op ons zitten te wachten bij een kop koffie of warme chocomelk. Mijn moeder neemt ook een kopje koffie, iets wat ze al een paar dagen niet heeft gehad. Als iedereen de koffie/chocomelk opheeft gaan we naar buiten , de boulevard op. Zoals onze familie het graag heeft waait het heerlijk hard. De schuimkoppen staan op de golven. We lopen een stuk de boulevard af met de wind in onze rug wanneer onze moeder een ijssalon ziet. Ik wil wel een ijsje waarop een van ons een ijsje gaat halen bij de MC Donalds. Wat is mijn moeder aan het genieten. Wanneer ze genoeg heeft van het ijsje zegt ze , ik wil naar huis. Chauffeur Ad loopt weer terug ,tegen de wind in , om de ambulance op te halen. Als een prinses wordt mijn moeder uitgezwaaid door kinderen en kleinkinderen en gaat zij terug naar Apeldoorn. Mijn moeder heeft echt naar dit uitje toegeleefd want vandaag , maandag 12 januari is zij rustig ingeslapen.

Nathan (20) zegt: Met dank aan stichting Ambulance wens hebben wij samen met onze(schoon)moeder en oma nog 1 keer kunnen genieten van de zee bij Scheveningen. Ad en Koen en Stichting Ambulance Wens heel erg bedankt hiervoor.

Megan (17) zegt: Voor de laatste keer samen met oma weg. Dankzij de gezellige en spontane Koen en Ad …….

Jasper(15) zegt :Ik vind het vooral mooi dat oma’s wens in vervulling kon gaan.

Jarno(15) zegt: Het was gezellig dat we nog een keer met z’n allen ergens heen konden gaan.

Mariët(14) zegt: Stichting Ambulance Wens heel erg bedankt voor deze leuke en gezellige dag met oma. Het is super dat deze stichting bestaat want anders had oma niet meer naar het strand gekund. Nogmaals super bedankt hiervoor.

Myrthe(13) zegt: Het was een fijne dag bij het strand, Met z’n allen wat gedronken en gewandeld over de boulevard. Stichting Ambulance Wens heeft ervoor gezorgd dat de laatste wens van oma in vervulling kon gaan. Bedankt daarvoor.

Lars(11) zegt :Ik vond het een leuke dag , ook voor oma want het was haar wens en ze mocht zelf weten hoe ze het wilde hebben. Alles kon.

Alieke(10) zegt: Lieve oma het was erg gezellig met jou, Ad en Koen en de rest van de familie.

Namens de hele familie bedankt voor deze dag .