Hallo, Kees en Ineke Veldboer,

Hier mijn verslag van mijn reis met Ambulancewens in september 2014 naar Zwitserland,mijn geboorteland wat ik na 20 jaar mocht bezoeken met jullie!

Onvergetelijk was de reis die op zaterdagochtend de 20ste september 2014 vroeg begon,van uit mijn verpleeghuis.Alle beademingsapparatuur en benodigdheden werden vlot ingeladen in de ambulance .Nam ik afscheid van mijn man en het personeel van het het verpleeghuis; wat ons uit zwaaide. Op weg voor mijn Queeste naar Dornach, naar Geneve en naar De alpen , Vlot reden we door Duitsland naar Dornach waar we rond half 5 's middags werden ontvangen bij het Goetheanum,om daar rond geleidt te worden ,om de houtsculptuur van Rudolf Steiner de Mensheidsrepresentant te bezoeken.Indrukwekkend en bijzonder.

We reden door het landschap naar ons hotel in Fribourg waar we verbleven gedurende ons verblijf in Zwitserland.

De volgende morgen na een uitgebreid ontbijt werd ik met de brancard en al in de zon op het terras gezet, met uitzicht op de bergen, van de" region „de gruyère”waar ik kon genieten van de frisse berg lucht.!

S,middags reden we langs het meer van Geneve ,om daar mijn geboorte huis en lagere school te bezoeken,waar ik vol herinneringen de sfeer van weleer voelde. Het leek wel of ik de kinderen op „De court” weer hoorde spelen,zingen en lachen! Vervolgens reden we met de brancard gecoached door Kees en Ineke, over de boulevard, door" Le jardin Anglais „ waar ik genoot van het uitzicht op „Jet d,Eau” in het meer van Geneve. Vele foto's werden gemaakt van de prachtige schittering van het water en de bergen met wolken op de achtergrond in een zonnig tafereel. We reden langs het meer en stopte aan de rand van het Chateau Chillon bij Montreaux om daar ook weer te genieten van het uitzicht.

Na een prachtige middag reden we terug ,waar we onderweg in een restaurant aten, genietend, van de lokale specialiteiten, zoals spatsli en rostli etc;waar we weer spectaculair uitzicht hadden op het meer van gruyère.Daarna op weg naar Fribourg voor een wel verdiende rust. Ook mijn twee lieve vrienden kwamen nog even langs voor het slapen gaan en om na te praten....hoe fantastisch het is om nu werkelijk in mijn geboorteland te zijn..na zoveel jaren!!De tranen kwamen ook ..van opluchting van voldoening van geluk!

De laatste dag,maandag de 22ste september was ons doel, bezoek aan Les diablerets in de bergen waar ik met mij familie zoveel gewandeld en geskied heb.Ook hier weer prachtig weer en fenomenaal uitzicht op de omliggende bergen en dalen, van uit de ambulance over de haarspeld bochten naar boven.Na een kort verblijf…. door naar beneden naar Ormon dessous in het dal waar we stopte om de koeien te begroeten die ons vriendelijk aan keken met het geklingel van hun zwitsers koebel om hun nek…. Uitzicht op Les diablerets les dents du midi,en Le glacier ……!!

IK BEN THUIS GEKOMEN!...

S.avonds hadden we een heerlijke zwitserse kaasfondue als afronding van ons verblijf.

Dindag de 23ste september afscheid nemend van Zwitserland reden we weer vlot via Duitsland naar Nederland waar ook daar de weer- goden ons welgezind zijn geweest.

Moe maar zeer voldaan en zeer dankbaar dat ik deze laatste reis ,door" stichting Ambulancewens” heb mogen mee maken. waarbij ik met zoveel liefde en aandacht ben verzorgd door Kees en Ineke…Veldboer.

Woorden schieten te kort…!

Met heel mijn hart ,groet ik jullie,

Stance Boissevain, en namens mijn vrienden warme groet, van Colet van der Ven en Werner Barendrecht.