Toen mevrouw de Jong vertelde dat ze door het invullen van een aantal gegevens de mogelijkheid hadden om nog een keer samen naar het huis te gaan waar zij en haar man 48 jaar gewoont hebben, stelde ik voor om dit samen in te vullen zodat dit snel kon gaan gebeuren. Homme (meneer de Jong) is al geruime tijd ziek. De dochter van de buurvrouw, mevrouw Van der Meer, kende de stichting en zodoende heb ik alle gegevens ingevuld met de familie en het ingevoerd op internet. Voor mij een kleine moeite, voor oudere mensen iets waar ze erg tegenop kunnen zien. Dezelfde dag werd ik al teruggebeld of het de dag erna kon plaats vinden. Toen ik mevrouw de Jong belde was ze eerst wat verbouwereerd. Morgen al?! Ze wilde graag dat ik die dag mee zou gaan, wat ik een eer vond.

En wat een prachtige middag hebben we gehad! Om half 12 stonden Arjan en Liane voor de deur. Nadat Homme geinstalleerd was op de brancard konden we opweg naar Mildam. Hier staat het huis wat Homme zelf gebouwd heeft en nog in het bezit van de familie is. We hebben overal rustig kunnen kijken en uitgebreid foto’s gemaakt. Daarna gingen we naar de Technische school te Jubbega waar meneer de Jong van z’n 12e tot z’n 16e op heeft gezeten. De zon scheen fel, maar met een paraplu boven t hoofd kon Homme ook hier uit de ambulance en kijken hoe zijn oude school er bij stond. Daarna gingen we opweg naar Lippenhuizen. Hier is mevrouw de Jong geboren en kregen meneer en mevrouw verkering. We werden hier zeer hartelijk ontvangen door de huidige bewoners. Homme kon door het huis zo het terras op gereden, welke uitkwam op een prachtige tuin waar we genoten van een bakje koffie. Mevrouw de Jong heeft een foto van toen ze 17 was, in het raam van de boerderij, deze hebben we nog eens dunnetjes overgedaan. Daarna gingen we opweg naar Jonkerslan. Hier is Homme geboren. Inmiddels begon de dag z’n tol te eisen en kreeg Homme wel last van alle hobbels in de weg. Maar Arjan deed z’n best zo rustig en beheerst mogelijk te rijden. Inmiddels woont er een jong stel in het geboortehuis die wel even stonden te kijken toen de ambulance voor hun huis parkeerde.

Half 5 kwamen we weer aan bij Coornherstate. Moe maar zeer voldaan. Toen ik thuiskwam moest ik wel even een traantje wegpinken. Wat een mooie, bijzondere en emotionele dag mocht ik met deze mensen meemaken.

Het beertje wat Homme van Arjan en Liane kreeg ligt naast hem op bed. ‘Die is van mij’ had ie tegen z’n vrouw gezegd. De dagen erna trof ik een ontzettend dankbare familie aan. Enthousiast vertelde mevrouw de Jong aan iedereen over de prachtige dag die ze gehad hebben. ‘Dat we dit nog mochten meemaken’.

Namens de familie de Jong wil ik jullie hartelijk bedanken voor deze dag, in het speciaal Arjan en Liane!! Keep up the good work!

Liefs Marrit