Kunnen jullie je voorstellen hoe een ventje van een jaar of 10 zou reageren als hij op de training van psv voor het eerst in zijn leven oog in oog staat met zijn voetbalhelden? en hoe hij reageerd als jij voor het eerst in zijn leven in het psv stadion komt en zelfs de kleedkamer in mag en tot de rand van het veld mag komen.
Hou dit beeld voor ogen maar vervang dat ventje van 10 dan voor een oude dame van maar liefst 91 jaar, deze dame was niet eens onze patient maar de wens draaide eigenlijk wel om haar...
Haar dochter is jaren geleden geboren als zoon en stond op punt om aan de transitie tot vrouw te beginnen toen net voor de operatie het noodlot toesloeg, in plaats van een operatie voor een ander leven werd het een operatie om te kunnen overleven en hierna verviel ze van de ene pech in de andere qua gezondheid betreft. Al die tijd kreeg ze alle hulp die ze maar nodig had van haar 91 jarige moeder die in hetzelfde complex woonde en die dag en nacht klaar stond voor haar dochter en dus op en top mantelzorgster voor haar was.
Deze dochter wilde haar hier graag een keer voor bedanken en kwam uiteindelijk bij omroep max en het programma max maakt mogelijk terecht en deze hadden een aantal mooie verrassingen voor deze 2 dames in petto, in eerste instantie mochten ze ook samen 2 dagen naar ons jan bos huis maar moeder van 91 durfde dit niet aan en toen werd er als alternatief een dagje psv geopperd, “moeders” zoals ze door mij werd genoemd was al levenslang fan van psv maar doordat ze in bergen op zoom woonde nog nooit in het stadion of op het trainingscomplex geweest en haar dochter gunde het haar om dit een keer in het echt te gaan zien en wilde graag met haar mee.
Door omroep max werd de link naar de ambulancewens gelegd en deze werken goed samen met psv dus was een en ander zo geregeld en konden wij vandaag met dit unieke gezelschap op pad ( kleine bijkomstigheid was dat de dochter fan was van de club uit onze hoofdstad maar uit liefde voor haar moeder verdwenen deze gevoelens voor vandaag in de ijskast )
Psv zit voor altijd verankerd in mijn hart en als steward mag ik inmiddels al 2 jaar op een andere wijze mij steentje bijdragen aan deze club en de saw zit mogelijk nog veel dieper in mijn hart en vandaag smolten deze 2 weer op een mooie wijze samen.
“Moeders” had het zo spannend gevonden dat ze de hele nacht niet geslapen had en eenmaal op de herdgang ( trainingscomplex van psv ) kon de pret eindelijk beginnen en gingen wij na een hartelijke ontvangst van hoofdsteward riny de warme kantine in om te genieten van een bakske koffie, moeders waren we meteen kwijt want die was zich al aan het vergapen aan de foto’s van de voetbalsterren die er hingen en al snel viel haar mond opnieuw open van pret toen ze niet alleen een sjaal en pet kreeg maar ook een psv bal om deze vol te laten zetten met handtekeningen en deze bal bewaakte ze vanaf dat moment met haar leven Knipogende emoticon
Toen de training begonnen was zijn wij een mooi plekje in de zon op gaan zoeken en vanaf dat moment genoot moeders met volle teugen van alles wat ze zag en volgde ze de training als ware het een echte wedstrijd en dit ging zonder probleem zo’n anderhalf uur door totdat iedereen weer van het veld af ging.
Brancard vlug op een strategisch plekje neergezet, bal er bij en bij moeders in de hand gedrukt en de stift in de aanslag voor de handtekeningen, sommige spelers kwamen uit zichzelf en andere werden door ons gevraagd maar allen hadden ze tijd voor “moeders” en haar dochter, voor mij als psv fan wederom geweldig om “onze jongens” weer eens op deze manier mee te mogen maken en even te “buurten” met oa mark van bommel en ruud hesp en nog wat anderen.
Maar psv liet zich van een nog vele mooiere kant zien want na een aantal telefoontjes mochten wij weer de ambu in om ons te melden in het stadion zodat moeders daar ook nog kon genieten en ook hier kwam ze voor het eerst in haar leven.
Eenmaal uit de ambu vloog ze voor zover als een 91 jarige dat nog kan meteen naar de poort om zich van een afstand te vergapen aan het veld en dat vergapen ging binnen alleen maar verder, uiteraard samen met haar dochter die op haar manier intens genoot van het feit dat haar moeder het zo naar haar zin had. De kleedkamers, het veld, de dugout stoelen, etc alles werd gezien en op de foto vastgelegd en het genieten en de pret ging maar verder.
Na heerlijk wat gegeten te hebben in het eetcafe bij het stadion werd besloten om weer richting bergen op zoom te gaan, moeders had hier nog wel uren door kunnen brengen maar voor haar dochter was het genoeg, die begon aardig op te raken.
Ondanks dat de dochter de patient was en de wens eigenlijk voor moeders was, was dit net zoals altijd toch een gelaagde wens, niet op de manier zoals wij dat gewend zijn. Moeders had er op zich ook wel op een andere wijze kunnen komen maar haar dochter had hier zonder onze hulp onmogelijk bij kunnen zijn en zelden heb ik iemand bijna letterlijk zien stuiteren van de pret en nog nooit heb ik zo’n oude dame zo intens zien genieten van psv.
Als er door de mensen binnen psv niet zo perfect en hartverwarmend zou worden mee gewerkt hadden wij deze wens ook niet tot een succes kunnen maken dus duizendmaal dank daarvoor aan hen die daar voor gezorgd hebben ( voor en achter de schermen)
Zoals dat binnen psv gezongen wordt “ eendracht maakt macht” !
 
En ik kan dan wel psv fan zijn, mijn collega van vandaag is een echte feyenoordfan maar heeft van deze dag net zo genoten als ik, als het om dit soort wensen gaan zetten wij allemaal onze eigen clubvoorkeur voor even in de koelkast