Op vrijdag 8 december lag Nederland verscholen onder een dik pak sneeuw, de wensambulance trotseerde het barre weer en heeft Rogier richting het land van Bartje in Ees gebracht voor een weekend weg. Tim ging mee voorin in de ambulance en Anne en ik bepakt en bezakt er achter aan in de auto.
De weg ernaar toe was sprookjesachtig met al die sneeuw op de bomen en de weg. Tim vond het ook erg gezellig in de ambulance, lekker kletsen en ook nog cola en M & M s in de koelkast. Een goed voorbeeld dat een ambulance voor de deur niet altijd een verdrietig iets is. Rogier vond het erg fijn dat we op deze manier toch nog even weg konden, even onderweg, even een andere omgeving.
De terugweg op maandag was al even bijzonder. De beer die Rogier kreeg is mee geweest en bij terugkomst stond hij nog weken aan het voeteneind van zijn bed. De beer van papa, die herinnert aan een onvergetelijk weekend welke zonder de wensambulance en de vrijwilligers niet mogelijk geweest zou zijn. De beer van papa heeft nu een nieuwe plek op de kast in de kamer gekregen want Rogier is op 1 januari helaas overleden.
Lieve mensen van de wensambulance, dank jullie wel voor dit voor ons onvergetelijke weekend!
Jessica , Tim & Anne