Hij klaagt nooit en is altijd opgewekt

Langs deze weg willen wij de Stichting Ambulance Wens bedanken voor de fijne dag, van mijn (schoon)vader.

De heer Arend van Tongeren ligt sinds 3 september 2011 al in het ziekenhuis. Vanaf 3 september 2011 tot 22 oktober 2011 was dit in het OLVG te Amsterdam. Aangezien wij in Tiel wonen en elke dag op en neer naar Amsterdam niet meer te doen is, i.v.m. schoolgaande zoon van 4 jaar. Hebben wij gelukkig in overleg met artsen onze (schoon)vader kunnen overbrengen naar Ziekenhuis Rivierenland te Tiel..

Omdat dit allemaal best snel gegaan is, en wij niet meer onze (schoon)vader mochten vervoeren in een personenauto is hij gebonden aan het ziekenhuis. Hij klaagt nooit en is altijd opgewekt, ook al weet hij dat het ziekenhuis zijn eindbestemming is….. Sinterklaas, Kerst, en ook oud en nieuw kon enkel in het ziekenhuis gevierd worden…Het gene door het ziekenhuis perfect geregeld is …..

Op onze vraag, wat hij nog heel graag wilde doen..had hij steen vast 1 antwoord…NAAR ZIJN VRIENDEN IN AMSTERDAM. Daar doelde hij op TYDM ( stichting Turkse Ouderen Raad ) daar ging hij elke dag een praatje maken en was een geziene gast……

Met dit in ons achterhoofd zijn wij een mail gaan sturen naar De wensambulance, denkende nooit geschoten….Altijd mis Geheel verbaast maar aangenaam kregen wij de volgende ochtend een telefoontje van Kees, wij moesten een datum prikken en dan zou het geregeld worden!

Vrijdag 20 januari was het zover…………………….

Netjes in zijn keurige pak, zat Dhr. van Tongeren klaar voor zijn “vrienden”bezoek.. terug naar zijn Amsterdam…. Hans en Marijke waren aanwezig namens de ambulance…en gingen we( onze zoontje van 4 ging ook mee) op weg naar Amsterdam…Met een emotionele (schoon)vader….Wetende dat dit zijn laatste bezoek zou zijn aan zijn “Vrienden”

Aangekomen in Amsterdam, waar hij zeer warm werd ontvangen door 15 ouderen van de TYDM….De vrienden waar hij thee en koffie dronk….Zijn loopje had… En hij zijn spelletje deed op de computer! Dit was voor ons een verassing…81 jaar en toch op de computer. Het was een weerzien met menige traan aan beide zijde…

Na 2 uurtjes werd het tijd voor afscheid…ook de vermoeidheid ging opspelen…Op weg naar het restaurant waar we met ze alle gingen eten….. en tekenen ( ja, toch Hans….) Na het eten, nog een bezoekje aan de schoonmoeder( 97 jaar) van onze (schoon)vader)…Ging de reis terug naar Tiel…

Gezamenlijke nog wat gedronken op de afdeling…..Waarna Hans en Marijke vertrokken… Het was een zeer geslaagde dag…………………..Hulde aan alle medewerkers van de Wensambulance..die zich totaal in dienst zetten van de patiënten……

Met vriendelijke groet,
Caroline, Sam en Marcel Polderman-van Tongeren
Tiel

Help mee en zorg ervoor dat meer mensen een laatste wens in vervulling kunnen zien gaan