Zaterdagmiddag om precies half 1(zoals afgesproken) staan Henny en Martin van de
Stichting Ambulance Wens voor de deur. Even een kort geruststellend babbeltje met
mijn vader ( Frans van Zanten) en dan neemt Henny onze kinderen mee naar buiten.
"Kom, helpen jullie maar om het bed voor Opa te halen." Allemaal even kijken in de
ambulance en Ryan en Robin mogen zelfs even op de brancard liggen. Hiermee is voor
de kinderen gelijk het ijs gebroken. Dan gaat Opa op de brancard en de ambulance
in. Oma mag gezellig mee achterin, wij kunnen niet naar binnen kijken maar zij wel
naar buiten. We gaan op weg naar de werf van IHC, vroeger Giessen de Noord waar
mijn vader zo'n 22 jaar heeft gewerkt. Daar gaat vanmiddag voor het eerst sinds 5
jaar weer een boot te water, iets waar mijn vader altijd bij was.
Bij de poort staan wat oud collega's hem op te wachten en zij hebben geregeld
dat de ambulance tot in de loods mag rijden. Wonder boven wonder is mijn vader
ook nog fit en energiek genoeg om over te stappen in de rolstoel.
Twee dagen eerder had hij nog zoveel pijn en onrust in zijn lijf dat we
twijfelden of hij dit wel aankon.
Aan de andere kant vanwaar het publiek stond hadden wij een rustige ruime
plek om alles te beleven.
Een broer en een zwager en nog wat collega's schoven aan.
Door alle spanning van te voren waren we helaas vergeten om de jas van
mijn vader mee te nemen waardoor hij in eerste instantie niet in zijn rolstoel
kon gaan zitten.
Al gauw kon hij bijna kiezen uit de jassen die hem werden aangeboden.
Waar mijn vader de kracht en energie vandaan haalde weet ik niet maar
hij heeft ontzettend zitten genieten en zelfs tot half 4 in de rolstoel gezeten,geweldig!
Na afloop wilde hij nog wat drinken bij de bar en daar kwam de ene na de
andere oud collega hem de hand schudden.
Hij zat enorm te genieten en zat zelfs weer grapjes te maken wat we hem de
afgelopen 6 weken niet meer hebben horen doen, het was echt super! Het afscheid was
even heel emotioneel maar eenmaal thuis had mijn vader alweer praatjes hoe
fantastisch hij het vond. Kortom, het was een super middag.
Mede namens mijn ouders en de rest van de familie willen we jullie ontzettend
bedanken voor de snelle reactie en de ontzettend goede begeleiding van vandaag. Het
was een dag waar nog lang over zal worden nagepraat. Jullie zijn super
vrijwilligers.
Nogmaals bedankt, groetjes van Ingrid en Sylvia.
P.S. Als alle mensen die het ons beloofd hebben inderdaad een bedrag aan jullie
zullen storten dan kunnen jullie al snel een tweede gewenste ambulance aanschaffen!
______________________
