ROZENBURG – START ROPARUN FRANKRIJK – Circuit La Clef des Champs
Gisteren was ik met de ambulance wens naar de start van de Roparun in Frankrijk. Wat een fantastische ervaring om hiervoor uitgenodigd te worden door jullie organisatie en hospice Natherine. Na een heel vroeg vertrek met chauffeur Fred( vrijwilliger in het hospice) en verpleegkundige Jan van Katwijk, die de brancard zo comfortabel mogelijk maakten met sprei en mijn dekbed om op te liggen, en vrijwilligster Lisette van het hospice hebben we een fantastisch dag gehad. Geen enkele zorg was teveel. Op het terrein werden we als Vips ontvangen, naar een prachtige plek vlakbij het podium gebracht. Er was eten en drinken voor iedereen, waar ook Fred en Jan alle zorg gaven die je je maar kon wensen. De directeur van ambulancewens kwam kennismaken, kwam ook in de loop van de dag vaker langs. Tijdens de ceremonie, waarbij de cheque van € 7 miljoen voor de stichting werd uitgereikt werden er door Jan en Fred foto’s voor mij gemaakt, zo zorgzaam. Het was voor mij, maar ook voor de anderen een heel emotionele ervaring, waarbij er veel knuffels en omhelzingen waren waarbij we elkaar troosten en steunden. Ik kreeg een heerlijke regenbestendige deken over me heen, lekker warm. Tussendoor werd ook regelmatig gevraagd of ik iets wilde drinken. We hebben allemaal pennen van het hospice uitgedeeld als reclame, jammer dat de ambu geen pennen bij zich hadden. Ik ben geïnterviewd door SBS 6, NOS, t.v. Rijnmond en Roparun. Heb zoveel mogelijk jullie organisatie geprezen. We hebben op het terrein geluncht en ook toen waren Fred en Jan weer heel zorgzaam, ze hebben werkelijk alles gedaan wat mogelijk was. Zij zijn goud waard, hebben alles wat mogelijk is gedaan om mij een hele mooie, maar zeker ook emotionele dag te bezorgen, het waren tranen van vreugde.
Om ongeveer 17.30 waren we weer terug in Rozenburg. Zeker voor Jan en Andre een zeer vermoeiende dag, voor mij vermoeiend maar onvergetelijk. Met veel knuffels en emoties namen we afscheid. Jan en Fred, duizendmaal dank. Ik hou jullie hopelijk nog een poos in gedachten, tot het einde nabij is.
Liefs, Corrie Stolk.