Het weekendje weg naar Centre Parcs de Huttenheugte was al geboekt, maar het was de bedoeling dat onze vader gewoon mee ging. Maar helaas kon dat niet zo zijn, hij werd een paar weken geleden opgenomen in het ziekenhuis. Onze vader, Ruud, heeft keelkanker, met uitzaaiingen naar andere delen in het lichaam.

We hebben contact opgenomen met Ambulancewens, en ja, het kon doorgaan! Papa kon met ons toch naar CentreParcs. Wat fijn!

Zondag ochtend was het zover. De dag begon vroeg, en we hadden contact gehad met de twee ambulancebroeders. Ze zouden rond 12:00 uur bij ons in Centre Parcs zijn. Ondertussen liepen wij al naar de hoofdingang, waar de ambulance straks zou binnen rijden. En ja, daar kwamen ze aan. Er mocht 1 persoon mee rijden tot aan het vakantiehuisje.

Aangekomen bij het huisje, wordt papa uit de ambulance gehaald. Met bed en al gaan we naar de woonkamer, waar een kop koffie staat te wachten op iedereen. Na de kop koffie wil onze vader wel het park eens zien. De rolstoel staat klaar, en we kunnen vertrekken. De ambulancebroeders Alwin en Roel zijn onze vader steeds ten zijde. Eerst het zwembad laten zien, en dan door naar het winkelcentrum, om uiteindelijk even uit te rusten op het terras. We hebben er stralend weer bij, ideaal voor een terrasje. Pap wilde graag een biertje, dus dat werd er besteld. Iedereen voorzien van een drankje. Ondertussen wordt de kleine Luca van 11 maanden, de kleinzoon van onze vader, Ruud, een beetje ongeduldig. Wij zonderen ons dan ook even af om ook de kleine man te vermaken. Als we terug komen gaan we verder door het park wandelen. Even bij de geitjes kijken en naar de wasberenopvang. Rustig lopen we terug richting het vakantiehuisje. Het is vermoeiend voor papa, dat is begrijpelijk. Toch wil hij nog even blijven. Een kop koffie en heel wat foto’s verder, is het toch te vermoeiend aan het worden. Het is tijd om weer richting Deventer te gaan.

De spullen worden ingepakt en het bed wordt klaargezet. Papa wordt in de rolstoel naar de bus gereden, en op de brancard geholpen. Alles wordt gecontroleerd, en dan is het tijd om te vertrekken. Papa vond het een geweldige dag, evenals wij dat vonden. Het deed hem goed om er even uit te zijn, om even het ziekenhuis-gedoe te doen vergeten. We kijken er met een goed gevoel op terug.

Helaas moeten wij nu ook zeggen, dat dit inderdaad zijn laatste echte dagje uit was geweest. Na 4 weken ziekenhuisopname, mocht papa naar huis op 1 Mei. Helaas heeft dat maar een korte periode mogen duren. Wij hebben afscheid moeten nemen van onze geliefde vader, schoonvader en opa op 26 Mei j.l. Ruud mocht maar 54 jaar worden.

Toch kijken we er met een goed gevoel op terug dat dankzij Stichting Ambulance Wens Nederland, wij een geweldige dag hebben gehad. De foto’s zijn nu een dierbare herinnering aan een fijne dag samen. En met name Roel en Alwin, die onze vader fantastisch hebben bijgestaan. Heel erg bedankt!!!!

Hartelijke groeten van,

Ruud (11-12-1958 / 26-5-2013) Michelle en Frank en Luca en Lisette en Daniel .