Disneyland Parijs 25 t/m 27 maart

Vrijdag zouden de vrijwilligers rond 9.30-10.00u bij mij zijn. Hun voorspoedige reis maakte dat ze er rond 9.00u waren. Zo konden ze nog een bakkie koffie doen en ik de laatste dingen pakken. De weersvooruitzichten waren prachtig. Strakblauw rond de 18-20 gr. Rond 9.45u vertrokken we uitzaaiend door een paar buren richting Parijs. Ik vond het toch wel een beetje spannend hoe het zou gaan gezien ik al een aantal jaren niet meer op reis was geweest omdat mijn lichaam dat niet toelaat. De topper van mijn bed kon op de brancard liggen wat erg fijn was. Achteraf gezien lag deze combinatie net zo goed als mijn eigen bed. Zo fijn. De reis vloog voorbij kletsend met Rinie. We hadden wel wat oponthoud maar daar hebben we weinig last van gehad. Na een paar stops kwamen we rond 17.00u aan bij het park/ huis waar ik met mijn familie zou verblijven. Voor Hans en Rinie was daar ook een huisje geboekt. Met z’n allen hebben we gegeten, waarna Hans en Rinie naar hun huisje gingen. Ik dacht op tijd naar bed te gaan want ik was best wel moe van de reis maar slapen lukte niet. Te veel indrukken.

Na een korte nacht ging de wekker vroeg. Wakker wordend met een blauwe lucht gingen we een mooie en warme dag tegemoet. Mijn nichtjes en neefjes kregen van tevoren een rondleiding in de ambulance van Hans en mochten om de beurt meerijden een paar heen en een paar terug, wat natuurlijk leuk was. Om 9.30u moesten we ons melden bij de eerste hulp van Disneyland, waar we via de personeelsweg kwamen. M’n nichtje en neefje mochten helpen met uitladen. Nadat we ons aangemeld en uitleg gekregen hadden gingen we het park in. We hadden afgesproken om te verzamelen bij de winkels. Het duurde een poosje voordat mijn familie binnen waren. Zij moesten via de hoofdingang naar binnen. Na het familiefotomoment met het kasteel op de achtergrond trokken we onder leiding van Hans onze persoonlijke gids die het park op zijn duim kent, het park in. :) Het was erg druk bij de attracties maar vanuit Disney was geregeld dat mijn familie via de achteringangen voorrang kregen ondanks ikzelf niet mee de attracties in kon. Dit was doorgegeven aan het personeel onder mijn naam. Soms werd er even moeilijk gedaan maar als Rinie die goed Frans sprak dan zijn charmes in de strijd gooide kwam het meestal goed.

Halverwege de middag keken we de speciale Brighter parade die gereden werd vanwege het 30-jarig jubileum van Disney. De Disneyfiguren hadden feestelijke kleding aan en de optocht was een groot feest. Daarna door naar de Lion King show, waar we 1e rang de show konden zien. Prachtig zo met de muziek, kleding en dansende acteurs verkleed als dieren. Daarna trokken we er weer op uit voor een paar attracties en hebben we even gewinkeld voor souvenirs. Rond 17.30u was de ‘grote’ Disney Stars on Parade. Hans, Rinie en ik kregen een ere plaats met vrij zicht op de parade. Doordat er bijna niemand stond vielen we goed op voor de Disneyfiguren. Het leek wel of ze het wisten. Ze zochten contact met ons en zwaaiden uitgebreid en maakten hartjes met hun vingers. Het was geweldig en voelde zo speciaal. Veel mooie foto’s kunnen maken. Na de parade zijn we op zoek gegaan om wat te gaan eten met zijn allen.

Na het eten ging de familie nog in attracties en ben ik met Hans en Rinie naar de eerste hulp gegaan waar ik even een uurtje kon rusten in stilte om op te laden voor de eindshow. Hans en Rinie gingen samen even het park in. Rond 21.30u moesten we ons melden om naar onze speciale plaats te kunnen voor de Disney D-Light/ Illuminationsshow. We stonden schuin voor het kasteel bij de abonnementhouders. Die show was het spektakel, wat de dag prachtig eindigde. Wat een bijzondere, mooie en geweldige show met vuurwerk/ muziek, drones, lasers en licht. Ongelooflijk zo mooi, je wist gewoon niet waar je moest kijken zoveel gebeurde er. Gelukkig heb ik veel foto’s en filmpjes als herinnering om terug te kijken. Op de terugweg naar ons huis reden we met zwaailichten terug. Dat was wel bijzonder. M’n nichtje kon met moeite wakker blijven en zakte steeds verder onderuit bij mijn moeder op schoot nagenietend van de mooie dag. Nog even na gekletst te hebben gingen we moe en voldaan naar bed. Rond 9.15u gingen we met zijn allen ontbijten. Tegen 11.00u gingen Hans, Rinie en ik weer op weg naar huis. Na een voorspoedige en wederom gezellige reis kwamen we rond 17.00u weer bij mijn huis aan. Hans en Rinie dronken nog een bakkie koffie en vervolgden toen hun reis terug naar Rotterdam om de ambulance terug te brengen en vervolgens naar huis.

Bedankt Ambulance Wens, Hans en Rinie! Het waren geweldige, onbeschrijfelijke en onvergetelijke dagen. Wat heb ik genoten ook van Hans en Rinie die dit ‘vrijwilligerswerk’ met hart en ziel doen. Een mooie herinnering met ons hele gezin die ik niet had kunnen meemaken zonder jullie fantastische hulp.