Beste mensen van Stichting Ambulance Wens,

Afgelopen donderdag hebben jullie mijn ernstig zieke schoonzus Jannie Hoffmann, van Rozenburg naar Nuenen gereden zodat ze bij de uitvaart van mijn man, haar jongste broer, Cees kon zijn. Toen de nicht die het aanvroeg en verder organiseerde mij zaterdag belde dat Jannie kon komen heb ik met Cees’ dochter samen bij de kist staan brullen. We waren er helemaal vanuit gegaan dat Jannie thuis digitaal mee zou kijken, maar nu kon ze er toch zijn. Het was stralend weer die donderdag. En ik heb tegen de uitvaartleider gezegd dat ik de kerk uit zou lopen om Jannie te begroeten zodra de ambulance arriveerde, hoe lang de condoleance-rij ook zou zijn op dat moment. En dat heb ik ook gedaan. Ze kon bij de uitvaartdienst zijn, mee naar de begraafplaats en naar de nazit, waar bijna alle broers en zussen ook waren. Zo waardevol voor haar, voor mij. En als haar broertje het geweten had… Vijf weken eerder zijn wij zelf met wensambulance Brabant haar kant op geweest. Na 19 jaar was het contact met Cees’ dochter weer hersteld en toen zij met vriend en dochter, Cees’ kleindochter een paar keer hier bij ons geweest waren konden wij zo één keer samen hun kant op, haar huis zien. Daarbij zijn we ook kort bij Jannie geweest, die toen al erg ziek was. Het jongste broertje en het jongste zusje nog één keer samen. Nu kwam zij naar hier voor de uitvaart. Zoveel mensen zijn daar zo blij mee! We hebben in de kerk collectebussen neergezet. Daar heeft mooi geld opgeleverd. Ik kan jullie € 200 overmaken voor jullie mooie werk.

Nogmaals heel erg bedankt dat mijn schoonzus zo bij de uitvaart kon zijn. Met dankbare groet,

Pieter Flach