Woensdag 24 maart jl. kwamen 2 lieve ambulancemedewerkers mijn man John ophalen.
Hij was verrast en dacht in eerste instantie dat hij naar het ziekenhuis moest.
Maar Adam en Sjani legden uit dat ze juist een leuke verrassing voor hem in petto hadden.
Wat zou hij graag nog willen doen? Nou naar Engeland zei hij gelijk want daar woont zijn tweelingbroer die hij vanwege corona en later de longkanker niet meer heeft kunnen bezoeken.   Maar wat als tweede dan? Vissen!!! was zijn antwoord. Nou dat gaan we dan ook doen! Met zijn vismaatje Norman en ondergetekende in de ambulance naar zijn favoriete visplek, Herberg ‘t Mun in Appeltern. Daar was alles perfect geregeld. Zijn kinderen en kleinkinderen stonden hem op te wachten, we konden dichtbij de visvijver parkeren en alles stond al klaar.
Een goede stoel, hengels, verschillende soorten aas, perfect geregeld.
Helemaal enthousiast startte hij, na welkom te zijn geheten door de medewerkers van ‘t Mun met vissen. En jawel hoor, na amper 10 minuten had hij zijn eerste steur te pakken. En er volgde zelfs nog een tweede. Het werd een fantastische middag, de zon scheen en de vissen beten! Zijn kleinzoons mochten met Bram mee om ook te vissen, vond zij en opa geweldig.

Aan het eind van de middag was de energie op en zijn we met de ambulance nog via de Waalkade in Nijmegen, waar we even zijn gestopt om naar de boten op de Waal te kijken, door de Ooypolder en langs het Persings kerkje waar we getrouwd zijn richting huis te gaan.

Het was een zeer geslaagde dag waar hij met veel plezier en dankbaarheid op terugkeek.
Heel veel dank, speciaal ook Adam en Sjani, dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt.

Hartelijke groet,
Anny Rikken (echtgenote)