Mijn opa Piet is al een tijdje ongeneeslijk ziek en laatst kon hij door de Stichting Ambulance Wens nog een keer de havens van Rotterdam bekijken. Dit was een droom die uitkwam voor hem. Ook ging er een Duitse cameraploeg mee die bezig waren met een documentaire maken over Stichting Ambulance Wens.

 

Om 12 uur werden we opgehaald door de ambulance bij Hospice Marianahof waar Piet al een aantal weken verbleef. De twee ambulance medewerkers Ineke en Kees kwamen Piet ophalen in zijn kamer met een geheel elektrische brancard. Ze waren erg geruststellend en hielpen Piet de brancard op. Toen alles en iedereen gereed was liepen we richting de ambulance. Buiten stond de cameraploeg op ons te wachten en nog wat familie om ons uit te zwaaien. Piet werd in de ambulance gezet en oma en ik stapte er zelf in. Met Ineke en Kees voorin reden we naar Rotterdam in de Ambulance.

 

De ambulance heeft erg grote ramen zodat je alles buiten goed kan zien. Op de weg naar Rotterdam zag Piet al veel moois. Toen we in Rotterdam aan kwamen keek hij zijn ogen uit. Hij was al een tijdje niet meer in Rotterdam geweest dus er was veel veranderd voor hem. De ambulance reed naar opstap plaats van de Spido, een rondvaart boot die door de Rotterdamse havens vaart. Toen Piet uit de ambulance uitgereden werd keek hij weer zijn ogen uit.

 

We stapte met zijn allen op de boot en zaten alleen met onze groep op de onderste verdieping van de boot. De kapitein maakte nog even een praatje met ons en toen gingen we vertrekken. Kees wist ook veel te vertellen over de haven van Rotterdam dus daar heeft Piet ook lekker mee gekletst tijdens de rondvaart. Ook kregen we nog wat te eten en te drinken op de boot.

 

Toen de boottocht klaar was reden we met de ambulance nog even naar de oude haven waar een hoop mooie boten lagen. Piet werd weer uit de ambulance gehaald en ging samen met Kees langs alle boten. Wat vond hij dit mooi, hij kan nog alle boten opnoemen die hij heeft zien liggen.

 

We zijn daarna nog doorgereden naar de Maasvlakte. Piet wilde daar ook graag een kijkje nemen omdat de Maasvlakte zo is gegroeid vergeleken met vroeger. Piet heeft vroeger bij Shell Pernis gewerkt en wilde dat ook nog eens terugzien. Daarom hebben we een korte stop gemaakt bij de werkplaats van Shell. Piet werd weer uit de ambulance gehaald en heeft alles goed kunnen bekijken.

 

We zijn toen doorgereden naar FutureLand, een soort museum in de Maasvlakte. Daar hebben we lekker wat gedronken en gegeten met een supermooi uitzicht op een vrachtschip dat geheel automatisch geladen werd door grote machines.

 

Wat hebben we allemaal genoten van deze dag. Piet liep heel de dag met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij had nooit verwacht dat hij dit allemaal nog kon doen, en dat allemaal dankzij Stichting Ambulance Wens. Ineke en Kees zijn twee toppers.

 

Lieve groet,

Fabiënne Roks