Lieve mensen van Stichting Ambulance Wens,

Mijn pleegzoon had de wens om Botje,  onze ondeugende maar o zo lieve labradoodle, nog een keer te aaien en te knuffelen. Via een collega wist ik van de Stichting Ambulance Wens en belde vorige week woensdag of het mogelijk was om al de volgende dag deze wens te realiseren.  "Ja hoor," zei Elly  "dat is mogelijk, we gaan dat regelen ". Ik was zó verrast dat ik er even helemaal vol van schoot.
De volgende middag werd mijn pleegzoon opgehaald door Jolanda en Ronald voor wie niets teveel was. Wat een KANJERS!  In Diemen aangekomen wachtte een blije Botje ons op. Mahad wilde eerst gewoon in het tuintje voor het huis gaan zitten, maar Jolanda en Ronald zeiden: " Nee joh, we gaan gewoon lekker met brancard en al het park in, daar zijn we toch voor?" En zo gezegd zo gedaan, je zag Mahad zienderogen genieten van het heerlijk samen zijn met zijn grote vriend Botje en van de heerlijke natuur om hem heen.
Op de terugweg wilde hij graag nog langs een BurgerkingDrive en zo gezegd zo gedaan. Ik was uitgestapt om te betalen en hoorde Jolanda zeggen: " Welke mevrouw staat daar nu toch met een pas te zwaaien, alles is al betaald hoor". We hebben ongegeneerd zitten schransen van een heerlijke Whopper...de ketchup droop van onze kin, maar wàt was het lekker! Mahad zijn ogen straalden!!!
Lieve Jolanda, Ronald, Jules en Mart, DANK voor deze onvergetelijke middag! Jullie zijn ware Engelen!

Hartelijke groeten van Mahad en Arrijanne