Beste mensen van Ambulance Wens,

Wat hebben we genoten van het uitstapje afgelopen woensdag.
Er is een wens ingediend bij de Stichting Ambulance Wens om onze broer Wim nog eens mee te nemen naar een zwembad om daar lekker in het water te dobberen. Na slechts 1 telefoontje naar Basalt, voorheen Sophia Revalidatie, was er door zijn voormalig behandelend arts het zwembad een half uur voor hem helemaal alleen geregeld. Met alles erop en eraan, tillift, een brancard om hem in het water te laten zakken en drijfmateriaal en iemand die hem in het water zou begeleiden.
Woensdag was het dan zover. Wim, onze broer werd opgehaald door twee bijzonder aardige vrijwilligers, Els en Ad van de Stichting Ambulance Wens. Wim werd van zijn bed in het Woonzorgcentrum Loosduinen op de vrolijk aangeklede brancard van de Ambulance Wens getild. Daarna werd hij naar de gereed staande ambulance gereden, uitgezwaaid door een aantal lieve zusters van het huis. Ook zij waren erg blij dat dit voor Wim kon worden gedaan. Zijn drie zussen en nicht gingen met hem mee, twee zussen in de ambulance en de andere zus met haar dochter in de auto er achteraan.
Na een kort ritje kwamen we bij Basalt aan. Daar stond de dokter al op ons te wachten en werden we naar de kleedruimte bij het zwembad gebracht. Met man en macht werd Wim uitgekleed en in zwemkleding gehesen. We moesten nog even wachten tot het onze tijd was om gebruik te maken van het zwembad. We kregen zelfs allemaal koffie en thee aangeboden.
Om elf uur was het zover. De vrijwilligers van Ambulance Wens konden Wim naar binnen, de ruimte van het zwembad in rijden. Hij was inmiddels op een brancard gelegd, die via een tilliftsysteem in het water kan zakken. .Wij keken wel een beetje bezorgd, maar Wim werd in het water opgevangen door een sportmedewerkster van Basalt, die gelijk bij zijn hoofd ging staan en hem zo op de brancard hield. Wij gingen ook allemaal het water in, heerlijk warm van temperatuur en hielpen drijfstangen onder Wim aan te brengen. En toen ging Wim van de brancard weg en dobberde hij prinsheerlijk in het water. Je zag hem met de minuut meer ontspannen, wat vond hij dit heerlijk. Els en Ad stonden in de kijkruimte ons aan te moedigen en waren ook blij dat dit mogelijk was voor Wim. Ze zeiden later dat er vijf blijde mensen in het water ronddobberden. Wim heeft zijn armen kunnen ontspannen en heeft zelfs zijn linkerbeen een beetje bewogen! Na een half uur was de pret over en moest hij weer het water uit. Iedereen zorgde dat hij het niet koud kon krijgen en Wim werd in rap tempo door de twee vrijwilligers aangekleed. Ook wij hebben ons afgedroogd en aangekleed en toen zijn we weer met de ambulance terug gereden naar het huis. Daar aangekomen werd Wim weer in ijn bed getild, bijna het moment dat hij in zijn bed lag vielen zijn ogen dicht en was hij helemaal uitgeteld door het bijzonder speciale en mooie uitje dat wij, zijn drie zussen en nicht met hem mochten beleven.
We willen de Stichting Ambulance Wens en de twee vrijwilligers, Els en Ad dan ook hartelijk danken dat dit mogelijk is gemaakt! Super!
Hartelijke groeten van Thea, Daniela, Karin en Jolanda