Op 17 juli kon, geheel onverwachts, mijn moeders laatste wens in vervulling gaan. Voordat ze ons zou verlaten, wilde ze nog heel graag de nieuwe fietsenzaak van één van haar dochters zien. Na anderhalf jaar strijd, pijn en verdriet (met zicht op nog een aantal jaren samenzijn) hoorden we plotseling op 5 juli dat mijn moeders (62) strijd tegen borstkanker vergeefs bleek. De emotionele klap was enorm. Na drie maanden weg te zijn geweest kwam ma weer thuis om haar laatste dagen door te brengen. Ze kreeg hele fijne 24-uurs verpleging via BQR-Zorg (Vlagtwedde). Elsje Kamminga, één van de zelfstandig verpleegkundigen van BQR-Zorg, heeft contact opgenomen met de Stichting Ambulancewens, om mijn moeders allerlaatste wens in vervulling te laten gaan. Dezelfde dag nog (!!!) kon mijn moeder op pad. Er waren twee vrijwilligers, chauffeur Frank en een verpleegster Desiree van de stichting, die bereid waren een “spoedgeval” aan te nemen. Zij kwamen uit de regio Rotterdam en zijn helemaal naar Drenthe gereden hiervoor. Ongelofelijk. Wat bijzonder! Ik heb mijn moeder het afgelopen jaar niet zo gelukkig gezien als op die bewuste 17 juli. Ze straalde van oor tot oor, zelfs de drie dagen erna nog. Ze heeft zelfs zo’n oppepper gekregen dat ze na een maand alleen maar wassen weer eens “gewoon” onder de douche kon. Mijn moeder zei: “Ik voel me beter.” Natuurlijk werd ze niet beter, maar het staat vast dat deze bijzondere dag nog een poosje heeft doorgewerkt. De Stichting Ambulancewens is niet alleen een parel van een organisatie voor de terminaal zieken. Ook wij, de nabestaanden, hebben intens van deze dag genoten. We zullen deze dag opslaan als dierbare herinnering. Dat is wat deze stichting doet: onvergetelijke en kostbare herinneringen maken. Wij willen verpleegster Elsje, chauffeur Frank, verpleegster Desiree en de stichting bedanken voor mogelijk maken van mijn moeders laatste wens. Lieve groeten van,

Wim Elise

en Joost Nicole

en Herman