Toen we wisten dat René ernstig ziek was en mogelijk niet meer zo lang te leven had, hebben we met enkele familieleden en vrienden bedacht wat we nog zouden kunnen doen om het voor hem zo aangenaam mogelijk te maken. We wilden hem laten voelen dat hij er met zijn -door zijn ziekte- steeds groter wordende lichamelijke en geestelijke beperkingen nog steeds bij hoorde en dat hij voor ons belangrijk was. Een van zijn wensen was om nog naar het net heropende nieuwe Rijksmuseum in Amsterdam te gaan. Aangezien hij in het verleden onder andere taxatie werkzaamheden had gedaan, wilde hij de kunst in dat museum graag eens van dichtbij bewonderen. Op internet vonden we het fantastische initiatief van de Wensenrijders. Het contact was snel gelegd en we waren blij verrast dat de wensenrijders ambulance op 1 oktober jl. in Breda bij de zorginstelling waar hij tijdelijk verbleef voorreed en we met Ilona en Enrique onze tocht naar Amsterdam konden beginnen. We besloten dat Arlene als zus en Barbara vanuit de vriendenkring mee zouden gaan om deze bijzondere wens voor René in vervulling te laten gaan. Vanaf sluitingstijd waren we welkom in het museum en dus bedachten we hoe we de korte tijd ervoor in Amsterdam in zouden kunnen vullen. Het rijden met een brancard was nog niet zo eenvoudig over de keitjes en dus besloten we op het Museumplein achter het Rijksmuseum daar in een heerlijk zonnetje op het terras aan te schuiven. Hoewel in eerste instantie vele blikken van toeristen en andere omstanders ons aanstaarden, voelden de medewerkers van deze aangename horecagelegenheid zich bijzonder vereerd met ons korte bezoek en werd het een rondje van de zaak. René dronk daar zijn laatste biertje liggend op zijn bed. Onderwijl werden de wensenrijders gebeld waar we bleven in het museum, we werden verwacht! Verrast waren we dat we met zo veel vriendelijkheid en door een heel ´ontvangst comité´ voor het museum werden opgewacht. René bleek de enige bezoeker die na sluitingstijd in ons gezelschap, enkele beveiligingsmedewerkers en een dame met kennis van de kunstcollectie liggend in zijn bed door het museum zou worden geleid. Bij belangrijke schilderen werd achtergrond informatie gegeven en details op de schilderijen toegelicht. Het hoogtepunt was natuurlijk de Nachtwacht. We kregen veel ruimte om mooie foto´s te maken. Op een van de foto´s leek het wel of we onderdeel waren geworden van de Nachtwacht zelf! Liefdevol reden Enrique en Ilona het bed rond dat soms wat hoger, dan weer lager werd gezet, zodat René de schilderijen zo goed mogelijk kon zien. Na het fijne bezoek aan het Rijksmuseum, waarin met veel aandacht René zijn laatste wens werd vervuld, zouden we zo langzamerhand weer richting het zuiden rijden.

Maar ja, zo´n spannende middag maakte wel wat hongerig en we konden niet zomaar in de Amsterdamse binnenstad stoppen. Dus werd met een vaart de lange file bij Amsterdam gepasseerd en de afslag MC drive in de buurt van Schiphol genomen. We genoten met zijn allen van een eenvoudig patatje en hamburger in de ambulance en hiermee werd ons fantastische dagje Amsterdam afgesloten. Zeer voldaan en onder de indruk dat we met zijn allen voor René zo iets moois hadden kunnen doen.

Als familie en vrienden van René, die een kleine anderhalve week later op zijn eerste dag in de hospice is overleden, zijn we iedereen die deze wens heeft mogelijk gemaakt daarom zeer erkentelijk. Onze dank is groot!