Vrijdag 18 november 2022

Vandaag precies 10 jaar geleden ging ik voor de eerste keer op pad om een wensdag te begeleiden. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Mw. wilde graag varen met de fluisterboot in de Biesbosch. Ik vond het spannend zo’n eerste keer, een hele verantwoordelijkheid. Het was die dag wat bewolkt met af en toe wat lichte motregen. Op het moment dat we mw. met de brancard buiten reden begon het zachtjes te regenen. Geen probleem voor mw. integendeel. Ze was al weken niet meer buiten geweest en vond de druppels op het gezicht heerlijk! Dit soort momenten, zo klein en intens zijn zo groot en van onschatbare waarde. Voor mij heeft vrijwilliger zijn bij Stichting Ambulance Wens veel gebracht, ik mocht veel mooie mensen ontmoeten en vele mooie herinneringen zijn er gemaakt voor de patiënten, maar zeker ook voor mijzelf met vaak een lach en soms een traan. Ik voel me een rijk mens. We kunnen niemand genezen, maar wel een mooie dag(en) bezorgen waarbij waardevolle herinneringen gemaakt worden. Niet alleen voor de patiënt, maar zeker ook voor degenen die achter zullen blijven. Hoe mooi is dat?! 10 jaar zijn voorbij gevlogen en ik doe elke wens met heel mijn hart en hoop nog heel veel jaren door te mogen gaan bij deze mooie stichting met allemaal lieve bijzondere mensen.Het voelt als een warm bad elke keer weer. Vandaag mag ik weer op pad en gaan we er weer een onvergetelijke zonnige dag van maken, want ook al schijnt de zon niet het zal een dag vol warmte en liefde zijn.

Brigitte