Lieve mensen van stichting Ambulance Wens,

Vandaag is het 5 jaar geleden dat mijn zus Lisette overleed. Kort daarvoor zijn wij als gezin met haar een dagje naar Blijdorp geweest. Dankzij jullie! Ze werd keurig door jullie opgehaald, kreeg zuurstof toen ze dag nodig had, jullie waren aanwezig op de momenten dat dit nodig was en hielden jullie bescheiden op de achtergrond als wij als gezin mooie momenten met elkaar deelden.

Ik had eerder de moed niet om jullie te mailen, maar toch wil ik jullie graag laten weten wat deze dag voor mij betekend heeft. Dat deze dag bijzonder zou zijn, was van te voren al duidelijk. Maar pas achteraf werd duidelijk hoe bijzonder. Deze dag bleek de laatste dag dat ik mijn zus heb gezien, contact heb gehad met haar. 24 uur later werden we gebeld: je moet komen om afscheid te nemen. Ik heb Lisette toen nog kort gezien, maar was ze nauwelijks meer aanspreekbaar.

Door jullie zijn de laatste herinneringen die ik heb, mooie herinneringen geworden, herinneringen aan glimmende pretoogjes en een stralende lach. De bijgevoegde foto spreekt wat mij betreft boekdelen. Dit had zo anders kunnen zijn, dat laatste beelden hadden ook een van pijn vertrokken gezicht kunnen zijn door zenuwpijnen, of de frustratie omdat ze verlamd was en bijna niets meer kon of de schaamte omdat ze incontinent geworden was. Die laatste periode is verschrikkelijk geweest. Toch heeft mijn dappere zus gevochten voor elke seconde van haar leven, onder andere omdat ze zo ongelooflijk graag deze dag in Blijdorp wilde mee maken.

Dat jullie ons midden in zo'n ellendige periode zo'n ongelooflijke mooie dag hebben gegeven, dat is onbetaalbaar. Die stralende ogen staan voor altijd als laatste herinnering in mijn geheugen en daarvoor zal ik jullie voor altijd dankbaar blijven!!!

Ik wil jullie veel succes wensen in jullie mooie werk, dat ongetwijfeld soms ook heel zwaar zal zijn.

Veel groeten,

Marjoke zus van Lisette van der Zwan-Verweij