Beste mensen van stichting ambulancewens,

Mijn oma heeft een tijdje geleden gehoord dat ze longkanker had, als dat al niet erg genoeg was kreeg ze kort daarna ook nog een hersenbloeding. Terwijl ze aan het revalideren was bleek dat de gifbeker nog niet helemaal leeg was, ze kreeg er nog een hersenbloeding overheen. In de tussentijd was de tumor in haar longen dusdanig gegroeid dat herstel niet meer mogelijk bleek. Daarom is ze vanaf het ziekenhuis rechtstreeks doorgegaan naar het bijna thuis huis In Oirschot. Daar wordt ze met veel liefde door de vrijwilligers verzorgd, deze mensen doen alles voor haar wat binnen hun kunnen ligt. Echter, 1 ding konden zij niet verzorgen: Oma`s laatste wens.

Onlangs ben ik met mijn bedrijf verhuisd naar een nieuwe locatie, daar woon ik tevens ook bij. Oma`s laatste wens was om mijn nieuwe optrekje nog 1 keer te kunnen bewonderen. Nadat ze dit al een paar keer kenbaar gemaakt had ben ik op zoek gegaan naar een organisatie die dit kon verzorgen. Aangezien mijn oma niet meer met auto of rolstoeltaxi te vervoeren was, bleek de enige oplossing een ambulance. Via google kwam ik terecht bij stichting ambulance wens. Op zondagochtend verstuurde ik een aanvraag via de website. Binnen een half uur werd ik gebeld met het bericht dat alles gepland en geregeld was en dat oma de vrijdag erop om half 10 in de ochtend opgehaald werd en met de ambulance naar mijn bedrijf gebracht werd.

Vrijdags was het dan zover. Stipt om half 10 was de ambulance in Oirschot. Twee zeer vriendelijke en kundige verplegers waren erbij om oma te begeleiden. Ze hadden alle tijd voor je en deden alles wat je vroeg. Na een rit van ongeveer 20 minuten kwam oma bij mij op het bedrijf aan, de deuren van de ambulance gingen open en daar lag ze. Ze pinkte een klein traantje weg toen ze besefte dat haar laatste wens zojuist werkelijkheid was geworden. Na een korte rondleiding zijn we met zijn alle in de kantine gaan zitten. Daar hebben we met zijn alle genoten van een lekker kopje koffie en een stukje vlaai.

Nadat oma alles op het bedrijf gezien had, wilde ze toch ook nog wel even in mijn nieuwe naastgelegen woning kijken. De woning is alleen te bereiken via een trapje van 3 treden. Oma kon bijna niet meer lopen en daarom moest de brancard met oma erop naar binnen. Met de vraag aan de vrijwilliger of dit mogelijk was antwoordde hij volmondig: “dat gaan we regelen!”. Dus zo gezegd zo gedaan, met zijn 3en oma met brancard en al trappetje op en naar binnen. Toen oma in de keuken aankwam zag zij ons zelf gemaakt bord met daarop de tekst: Hoi oma, welkom. Leuk dat je er bent! Ze had eventjes een verdrietig momentje maar dat was zo voorbij omdat ze van alles genoot. Nadat we binnen nog een drankje gedronken hebben en lekker even samen zijn geweest werd het weer tijd om te gaan. Dus weer met zijn 3en oma trappetje af en naar buiten. Buiten even de tijd genomen om nog wat foto`s te maken, het was prachtig weer. Oma kon niets anders dan genieten!

Dankzij stichting ambulance wens en haar vrijwilligers is oma`s laatste wens uitgekomen. Daar kunnen we jullie niet genoeg voor bedanken! Heb bij mij op het bedrijf folders van jullie organisatie neergelegd en zal jullie bij iedereen aanbevelen. Bedank voor alle goeie zorgen, ik heb alleen maar respect voor jullie.

Groetjes,

Jos van Eijndhoven